วันหยุด กับเรื่องยุ่งๆ
เช้านี้อากาศดีจังเลย ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความสดชื่น เพราะเมื่อคืนเป็นคืนที่ฉันได้นอนเต็มอิ่มมากที่สุด ไม่รู้ว่านานเท่าไรแล้วที่ฉันไม่เคยได้นอนเต็มอิ่มเลย เนื่องจากช่วงที่ผ่านมาไม่ค่อยมีเวลาว่างเลย ทั้งการบ้าน รายงาน มันยุ่งเหยิงไปหมด กว่าจะเคลียร์ไปหมด ก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน วันนี้เป็นวันหยุดในรอบหลายเดือนที่ฉันว่างทั้งวัน แต่ก็ไม่ได้ว่างพอที่จะดูหนัง ฟังเพลง หรือนอนเล่นได้นะคะ งานหฤโหดรอให้ทำอยู่ตรงหน้าค่ะ และนั่นก็คือ "สารนิพนธ์" และกำหนดส่งก็บีบใกล้เข้ามาเหลือเกิน จะทำเสร็จทันหรือเปล่า มันคือ "ปัญหาของฉัน" ที่ต้องจัดการให้ได้ ยิ่งทำก็ยิ่งงง และสับสน ไม่อยากจะคิดเลยว่าวันที่พรีเซ็นต์โครงร่างสารนิพนธ์จะโดนเละขนาดไหน เฮ้อออ สู้ๆๆ
กังวล หรือเครียดไปก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย รังแต่จะทำให้งานเดินช้าลงไปอีก เพราะฉะนั้นสบายๆ ดีกว่าเนอะ อย่างน้อยวันนี้ก็มีสิ่งที่ทำให้ฉันยิ้มได้หนึ่งอย่างคือ ฉันได้เห็นดอกไม้ดอกเล็กๆ สีชมพู บานเต็มกระถางเลย เชื่อหรือไม่คะฉันไม่เคยเห็นมันบานมาก่อนเลย เหตุผลก็คือมันจะบานเฉพาะช่วงสายๆ ซึ่งเป็นช่วงที่ฉันไม่เคยได้อยู่บ้านเลย ชีวิตประจำวันของฉันคือออกจากบ้านเช้า กลับถึงบ้านไม่เย็นก็ค่ำๆ แล้วฉันจะเห็นมันได้อย่างไรกัน วันนี้ถือว่าเป็นวันดีนะคะ
วันนี้คงจะเขียนบันทึกแค่นี้ก่อนละกันนะคะ ต้องขอตัวและหัวสมองไปปั่นสารนิพนธ์ต่อล่ะค่ะ ไม่งั้นเสร็จไม่ทันส่งแน่ๆ เลยยย เอาใจช่วยด้วยนะคะ......
ความเห็น (1)
ไม่มีเวลา นั้นแสดงให้เห็นว่า เรายังมีคุณค่าพอที่จะทำอะไรได้จนไม่เหลือเวลา
การมีเวลาเยอะ ๆ นาน ๆ คือสิ่งที่น่ากลัวกว่า