เรื่องเล่าระหว่างวันที่ ๓- ๙ สิงหาคม ๒๕๕๒
๙ สิงหาคม ๒๕๕๒
เรียน เพื่อนครู ผู้บริหาร ที่เคารพทุกท่าน
วันจันทร์ที่ ๓ สิงหาคม ๒๕๕๒ เช้าตั้งใจว่าจะแปลนงานฐานเสาธงและหลังคาทรงไทย ติดขัดที่วัสดุไม่พร้อม ลมฟ้าอากาศไม่อำนวย ช่างก็ป่วย เลยตัดสินใจออกโรงเรียนชวนหัวหน้าตรวจสอบภายใน คุณพยุงศรี คนูดเซ่น และประชาสัมพันธ์เขต คุณเพ็ญศรี ฉิมโหมด ไปด้วยโรงเรียนแรกที่ไปคือโรงเรียนบ้านดอนขุนห้วย อยู่ในเขตอำเภอชะอำ หากลงใต้อยู่ฝั่งขวาของถนนเอเชีย เข้าไปค่อนข้างลึก เป็นโรงเรียนใหญ่ขยายโอกาส สถานที่กว้างขวาง มีสนามฟุตบอลเด่นด้านหน้าโรงเรียน มะม่วงหิมพานต์ต้นใหญ่อายุกว่า ๓๐ ปีเรียงรายตลอดแนวถนนขาออก อาคารเรียนเรียงรายเป็นรูปตัวแอล ไปถึงกำลังพักเที่ยง นักเรียนกำลังเข้าแถวซื้อข้าวซื้อขนมหวาน ผอ. จรูญ พันธ์สังข์ พาชมห้องเรียนห้องพิเศษ มีคนไทยที่ย้ายไปอยู่สวิตเซอร์แลนด์พาลูกมาเรียนกับนักเรียนที่นี่ เป็นการหนีอากาศหนาวและมาเรียนรู้ภาษาไทย ถามเขาว่ารู้จักโรงเรียนนี้ได้อย่างไร เขาบอกว่ารู้จักกับคุณครูสาลี่ ศิลปสธรรม ครูภาษาอังกฤษ ที่มีความรู้ความสามารถสูงจน สพฐ.ให้ไปช่วยงานที่กรม ออกจากโรงเรียนเดินทางลึกเข้าไปผ่านโรงเรียนหนองชุมแสงวิทยาและโรงเรียนบ้านหนองชุมแสง แต่ไม่ได้แวะเพราะเที่ยง ไปหาข้าวกินก่อน อิ่มแล้วเลยไปโรงเรียนเขื่อนเพชร อยู่ ๓ แยกหน้าเขื่อน เป็นโรงเรียนขยายโอกาส จัดสถานที่เหมือนรีสอร์ท ตึกสำนักงานสะอาดและเรียบร้อย ผู้อำนวยการฯพล นกสุข กำลังจะลงไปหาที่เขตเพื่อเชิญมาเปิดงานสัปดาห์รักการอ่านในวันที่ ๖ สิงหาคม ๒๕๕๒ มาแล้วเขาก็ไม่ต้องไป แต่ต้องสลับเวลากับโรงเรียนแก่งกระจานวิทยาที่เชิญไปเปิดการพัฒนาผู้บริหารโรงเรียนในอำเภอ โรงเรียนสุดท้ายห่างจากโรงเรียนเขื่อนเพชรไม่ถึง ๑ กิโลเมตร คือโรงเรียนวัดเขื่อนเพชร อยู่ซ้ายมือคลองสาย ๒ ขนาดเล็กกว่า เดิมเป็นสาขาของโรงเรียนเขื่อนเพชร ไม่พบผู้อำนวยการจึงคุยกับผู้รักษาการ มีเรื่องหนึ่งที่เห็นปฏิบัติกันในโรงเรียนคือการให้นักเรียนถอดรองเท้าเหลือแต่ถุงเท้าเพราะอยากให้ห้องเรียนหรืออาคารเรียนสะอาด แต่สิ่งที่ตามมาคือถุงเท้าสกปรก ขาดเร็ว ส่งกลิ่นรบกวนรุนแรง ครูอาจจะเคยชินหรือติดกลิ่นไปแล้ว ที่ร้ายกว่านั้น เด็กบางคนสวมถุงเท้าลุยดินลุยน้ำไปนอกอาคาร วันนี้ก็พบหนึ่งราย ถุงเท้าเหลืออยู่สักเศษสองส่วนสาม นิ้วเท้าโผล่ออกไปถึงกลางเท้า น่าเวทนายิ่ง กลับออกมาเขตเชิญชวนเจ้าหน้าที่ในสำนักงานร่วมโครงการ “สะสมบุญวันละเถาตลอดเทศกาลเข้าพรรษา” เพราะเขตอยู่ติดวัดหนองแขม ได้รับความเมตตาจากคณะสงฆ์มาตลอด ที่สำคัญพวกเราเป็นพุทธศาสนิกชน ในเทศกาลเข้าพรรษาจึงน่าจะเป็นโอกาสได้ทำบุญกันถ้วนหน้า จึงหาคนที่สมัครใจและมีจิตศรัทธานำอาหารไปถวายพระใส่ปิ่นโตวันละเถาในวันราชการต่อเนื่องหมุนเวียนกันไปตลอดพรรษานี้ ซึ่งได้รับความร่วมมือด้วยดี ผมจะประเดิมเป็นคนแรกในวันพุธนี้
วันอังคารที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๕๒ เช้ารับรายงานตัวผู้ผ่านการคัดเลือกให้บรรจุแต่งตั้งเป็นครูผู้ช่วยจากพนักงานราชการและลูกจ้างชั่วคราว มากันพร้อมหน้าทั้ง ๑๑ ราย ถือโอกาสปฐมนิเทศครูใหม่ในฐานะครูรุ่นพี่ ทุกคนก็ยิ้มแย้มแจ่มใส พร้อมเดินทางไกลและเผชิญกับงานที่ท้าทาย เพราะส่วนใหญ่เป็นโรงเรียนในถิ่นกันดารเขตอำเภอแก่งกระจาน ในห้องทำงานของผมเช้านี้ อ.ก.ค.ศ. เขต หลายท่านไปอ่านเอกสารเกี่ยวกับการแต่งตั้งผู้บริหารโรงเรียนบ้านท่ายาง(ประชาสรรค์)เพื่อทราบรายละเอียดในเอกสารหลักฐานให้กระจ่างว่าเป็นอย่างไร อย่างน้อยเมื่อมีโอกาสจะได้อธิบายให้คนรอบข้างได้รู้บ้าง เที่ยงยกทีมไปทานข้าวกันที่ร้านลุงหร่ามสาขาคลองสาย ๒ บ่ายกลับเข้าเขตเพื่อประชุม อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษา วันนี้มีเรื่องพิจารณา ๒ เรื่อง เรื่องแรก การบรรจุแต่งตั้งครูผู้ช่วยที่คัดเลือกจากพนักงานราชการและลูกจ้างชั่วคราว เรื่องที่สอง รับย้ายนิติกร จากสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาราชบุรี เขต ๑ มาดำรงตำแหน่งนิติกร สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒ เพื่อประโยชน์ราชการ การประชุม อ.ก.ค.ศ. เขต แต่ละครั้งค่อนข้างเครียดและเหนื่อยหัวใจ วันนี้ได้มีโอกาสเปิดใจในเรื่องที่เป็นปัญหาทั้งปวงและคิดว่าจะจบไม่พูดอีกแล้ว ระบบกลไกทางสมองของคนธรรมชาติสร้างความจำมาให้เพื่อบันทึกอดีตทั้งหลายไว้ ขณะเดียวกันก็วางระบบการลืมไว้ด้วยเพื่อลบข้อมูลบางเรื่องทิ้งไป คล้าย ๆ ระบบคอมพิวเตอร์ แต่คอมพิวเตอร์เราเลือกลบเลือกเก็บได้ สำหรับสมองทำอย่างนั้นไม่ได้ บางเรื่องอยากลืมกลับจำพออยากจำกลับลืม เหมือนเพลงที่เขาแต่ง ไปทางอีสานเขาเคยเล่านิทานให้ฟังเรื่องคนขี้ลืม เขาเล่าว่ามีชายคนหนึ่งเป็นคนขี้ลืม ภาษาอีสานเรียกว่าลืมถึงขนาด วันหนึ่งไปเดินเที่ยวป่ามีมีดพร้าไปด้วยหนึ่งเล่ม กำลังเดิน ๆ ก็ปวดอุจจาระขึ้นมา จึงสับมีดพร้าไว้กับต้นไม้ พอเสร็จกิจจึงเดินออกมา เห็นมีดพร้าสับไว้ที่ต้นไม้ก็พึมพำว่า ไอ้บักห่าไหนมาลืมไว้ ของจำเป็นในการทำมาหากินมาทิ้งไว้อย่างนี้มันจะเจริญในชีวิตได้อย่างไร ว่าแล้วก็ดึงมีดพร้าถือติดมือหันหลังเดินไป สองสามก้าวก็เหยียบกองอุจจาระของตัวเอง คราวนี้โวยวายใหญ่ ไอ้คนชั่วที่ไหนมาถ่ายไว้ไม่เป็นที่เป็นทาง คนอย่างนี้ทำมาหากินไม่ขึ้น มันต้องตายด้วยโรคระบาด
วันพุธที่ ๕ สิงหาคม ๒๕๕๒ อยู่สำนักงานทั้งวันขึ้น ๆ ลง ๆ ระหว่างห้องทำงานกับไซด์งานที่ช่างมาจัดทรายล้างฐานเสาธงและที่ก่อสร้างศาลาทรงไทย ช่างมาจาก ๓ โรงเรียนคือโรงเรียนบ้านดอนขุนห้วย โรงเรียนบ้านบ่อไร และโรงเรียนวัดหนองศาลา ในการทำทรายล้างมีเทคนิคการทำหลายวิธี แต่ผมเลือกใช้แบบสลับกับกระเบื้องปูพื้นขนาด ๘ x ๘ นิ้ว ทั้งที่อยากแค่ ๔x๔ นิ้ว แต่หาไม่ได้แล้ว เมื่อปูกระเบื้องเสร็จนำทรายสีคัดเบอร์มาผสมกับปูนซีเมนต์และปูนขาวไปฉาบสลับกับแผ่นกระเบื้อง พอแห้งหมาด ๆ จึงใช้แปรงจุ่มน้ำปัดให้เม็ดทรายโผล่ และเช็ดกระเบื้องให้สะอาด แผนกทำหลังคาทรงไทยก็มาบวงสรวงเจ้าที่กันแต่เช้า วันนี้เป็นงานเชื่อมเสาให้สามารถรับน้ำหนักได้มากขึ้น โดยใช้เหล็กกล่องขนาดเดียวกันมาเชื่อมเป็นเสาต้นเดียวกัน ครูที่มาติดต่อราชการเขาก็พูดให้กำลังใจว่าเขตดูดีขึ้นมาก หากเขาพูดจริงต้องยกความดีทั้งหลายให้ช่างและคนคุมงาน
วันพฤหัสบดีที่ ๖ สิงหาคม ๒๕๕๒ เช้าเดินไปเยี่ยมผู้เข้าอบรมจัดทำข้อมูลของโรงเรียนที่ห้องประชุมฉิ่งไช่ฮวย มากันหลายโรงเรียนมีคุณโยธิน ปิ่นทอง เป็นวิทยากร ภาพคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะสายพะรุงพะรังหายไปในการอบรม วันนี้ทุกคนมี Notebook สะดวกสบายและทันสมัย เดินทางไปโรงเรียนเขื่อนเพชร(ชลประทานสงเคราะห์)ของ ผอ.พล นกสุข เพื่อเปิดงานสัปดาห์รักการอ่าน โรงเรียนร่วมกับมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี สาขา สารสนเทศ จัดกิจกรรมวันนี้ขึ้น มีโรงเรียนในเครือข่ายมาร่วมกันหลายโรง มีผู้ติดตาม ๓ ราย คือ ศน.เสนาะ สุขสงวน ศน.ลลนา บุญชื่น และคุณสายใจ จิรชีพพัฒนา ได้มอบเกียรติบัตรให้ครู กรรมการสถานศึกษาและผู้มีอุปการคุณทั้งหลาย เห็นเขาประกวดเล่านิทานเลยเล่านักเรียนฟังหนึ่งเรื่อง มีผัวเมียคู่หนึ่ง เพิ่งจะแต่งงานกันใหม่ๆ พ่อแม่ก็ให้ไปปลูกกระท่อมอยู่กันที่ปลายนา เพื่อคอยดูแลข้าวปลาที่ทำไว้แล้ว และกำลังงาม เกรงว่าวัว ควาย นก หนู จะมากัดกินข้าวเสียหายผัวเมียทั้งสองก็มิได้ขัดข้องหรือรังเกียจเกี่ยงงอนแต่ประการใด เมื่อพ่อแม่ให้ไปก็ไป เมื่อไปถึงก็ช่วยกันปลูกกระท่อมด้วยไม้ไผ่ และพยายามปลูกให้สูงที่สุดเท่าที่จะสูงได้ เพราะไม่ต้องการให้น้ำท่วมผัวจึงไปตัดไม้ไผ่เอามาทำเสากระท่อม ตัดมามากมายก่ายกองเหลือประมาณ ปลูกกระท่อมจนเสร็จ กระท่อมนั้นนับว่าสูงที่สุดเลยทีเดียวครั้นเสร็จแล้วก็ขึ้นไปอยู่กัน นอนหลับสบายทั้งคืน จนรุ่งเช้าผัวตื่นขึ้นไม่เห็นเมียก็ตกใจ มองหาจนทั่วก็ไม่เห็นเมีย ผัวสงสัยคิดว่าเมียตกกระท่อม จึงก้มลงไปดูข้างล่าง เห็นเมียตกกระท่อม ร่างของเมียยังลอยอยู่ยังไม่ถึงพื้น ยังสูงอีกมาก แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไรจะตกถึงพื้นดิน เลยยังไม่รู้ว่าผลเป็นอย่างไร..มีโอกาสเดินดูฐานกิจกรรมต่าง ๆ ที่เรียงรายกันไปตามอาคารเรียนทั้งสองฟากสนาม ที่แปลกใหม่สำหรับผมคือหนังตะลุงของเพชรบุรี มีโรงมีจอเหมือนทางใต้ ตัวหนังก็ทำนองเดียวกัน แต่ลีลาดนตรีไปทางเร่งเร้าคล้าย ๆ โขนหรืองิ้ว การประกวดร้องเพลงและหางเครื่องได้รับความสนใจมากเป็นพิเศษ ดูแล้วเหมือนในทีวี โรงเรียนเขาเตรียมเลี้ยงของว่างแต่ไม่มีเวลาเพราะรีบไปเปิดงานและบรรยายพิเศษที่โรงเรียนแก่งกระจานวิทยา เขาจึงใส่ถุงให้ไปทานกลางทาง ถึงโรงเรียนแก่งกระจานวิทยา เป็นประธานเปิดอบรมผู้บริหารโรงเรียนในเขตอำเภอแก่งกระจานเรื่องการวิจัย กำหนดการเขาจัด ๒ วัน วิทยากรหลัก คือ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.กาญจนา บุญส่ง จากมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี ผมพูดคุยด้วยประมาณ ๑ ชั่วโมง เป็นการเล่าให้ฟังว่าผู้บริหารต้องบ่มเพาะคุณลักษณะอะไรบ้าง เช่น การจัดระบบความคิด โดยอ่านหนังสือดี ๆ ประเภทปรัชญาสำนักต่าง ๆ แนวคิดของคนสำคัญ การจัดระบบคำพูดต้องรู้ว่าอะไรควรไม่ควร หลายท่านพูดออกมาแล้วติดลบ ไม่พูดแล้วดูดี ปิยวาจามีความสำคัญสำหรับผู้บริหาร แต่เป็นคนละเรื่องกับความเด็ดขาดในการสั่งการ การกระทำต้องเป็นแบบที่ผู้ใต้บังคับบัญชาจะยอมรับนับถือได้ ไม่เอาเปรียบเขา ที่สำคัญต้องเป็นสัญลักษณ์ขององค์การที่ลูกน้องภาคภูมิใจ ด้านความรู้ด้านวิชาครูต้องเป็นเลิศกว่าใครในโรงเรียนให้ได้ โดยเฉพาะเรื่องระเบียบและนวัตกรรม กลับลงมาทานข้าวกลางวันที่ร้านบังอร เป็นอาหารป่าและปลาน้ำจืด อิ่มแล้วกลับเขตจัดการกับแฟ้มเอกสารจนหมดโต๊ะ ลงเดินดูการทำงานของกลุ่มงานต่าง ๆ ส่วนใหญ่โต๊ะว่างเพราะเป็นฤดูอบรมสัมมนา ทั้งเป็นคนจัดเองและถูกเรียกไปอบรม แต่การบริการครูก็ไม่ยอมให้บกพร่อง เย็นท่านรองฯวิชชุลดา โชคคณาพิทักษ์ จากชุมพร เขต ๑ ฝากลองกองกับรถทัวร์มาให้ ๒ ลังใหญ่ ๆ ได้แจกจ่ายเพื่อนบ้านและเจ้าหน้าที่ไปช่วยกันรับประทาน พรุ่งนี้จะนำไปถวายพระ คนให้มาจะได้บุญด้วย
วันศุกร์ที่ ๗ สิงหาคม ๒๕๕๒ วันนี้เป็นวันแรกที่ สพฐ.จัดประชุมรองผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาและหัวหน้ากลุ่ม ในภาคกลางเป็นวันแรก สำนักงานเขตจึงดูโล่ง ๆ ชอบกล นั่งทำงานแฟ้มเอกสาร ซึ่งมีไม่มากนัก ก่อนเที่ยงครูมาติดต่อขอเอกสารเกี่ยวกับข้อสังเกตของกรรมการประเมินผลงานวิชาการสาขาปฐมวัยศึกษา ที่ต้องปรับปรุง ให้เจ้าของเรื่องรับไปดำเนินการจนแล้วเสร็จ และให้เจ้าหน้าที่กลุ่มบริหารงานบุคคลออกคำสั่งแต่งตั้งผู้รักษาราชการแทนผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา แทนคำสั่งที่ตั้งท่านรองฯไว้แล้ว แต่เมื่อไปประชุมกันหมดจึงไม่มีคนรักษาราชการแทน จึงต้องตั้งข้าราชการในเขตให้ทำหน้าที่ชั่วคราว วันนี้มีการประชุม อ.ก.ค.ศ.วิสามัญเพื่อพิจารณาเรื่องร้องทุกข์แทน ก.ค.ศ. มีมติยกคำร้องทุกข์กรณีการแต่งตั้งผู้บริหารโรงเรียนบ้านท่ายาง(ประชาสรรค์) สอดคล้องกับการพิจารณาของคณะกรรมาธิการการศึกษา วุฒิสภาที่ยกคำร้องไปก่อนหน้านี้ จะได้มอบอำนาจให้เจ้าหน้าที่ไปคัดรายงานการประชุมเพื่อชี้แจงศาลปกครองเพิ่มเติม บ่ายโมงนำคณะเดินทางไปศึกษาดูงานการปรับปรุงส้วมให้ได้มาตรฐานที่จังหวัดชุมพร มาแวะวัดศาลาลัย อำเภอสามร้อยยอด เพื่อคารวะศพคุณสำราญ สืบเนื่อง รองผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต ๑ เขาเคยร่วมงานกับผมที่สำนักงานศึกษาธิการอำเภอหัวหิน จะพระราชทานเพลิงศพวันอาทิตย์คงกลับมาไม่ทัน เดินทางต่อถึงชุมพรเวลา ๑๗.๐๐ น. เข้าพักที่โรงแรมจันทร์สม เย็นผู้บริหารโรงเรียนมาเยี่ยม ๒-๓ ท่าน เลยชวนกันไปทานข้าวที่ร้านยายปวด ทางเข้าวัดบางหมาก กลับมาคลายเครียดกับการร้องเพลงที่ปาป้าคาเฟ่ หลังสถานีรถไฟชุมพร เกือบเที่ยงคืนจึงกลับโรงแรมเพื่อพักผ่อน
วันเสาร์ที่ ๘ สิงหาคม ๒๕๕๒ ตื่นเช้าเพราะรองอธิการบดีสถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตชุมพร คุณเสนีย์ นิลทจันทร์ นัดจะมาทานอาหารเช้าด้วย เราเลือกร้านติ่มซำหน้าห้างโอเชี่ยนนั่งคุยนั่งกินกัน มีรองผู้อำนวยการโรงเรียนศรียาภัย คุณดำรงค์ สวัสดิ์ภักดี มาสมทบด้วย สาย ๆ เดินทางไปหาดทรายรีเพื่อกราบเสด็จในกรมฯ วันนี้อากาศมืดครึ้ม แต่ฝนยังไม่ตก สามารถยืนเก็บภาพเป็นที่ระลึกกันได้ทั้งศาลบนและศาลล่าง ขากลับมาแวะทานข้าวแกงเจ๊ยินดี เชิงสะพานท่ายาง เป็นแกงเผ็ดรสจัด น้ำพริกแถมวันนี้รสชาติดี มีผักพื้นเมืองให้จิ้ม โดยเฉพาะกล้วยเล็บมือดิบถือว่าสุด ๆ ก่อนเที่ยงพาไปชมพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติชุมพร บริเวณศูนย์ราชการจังหวัด มีโบราณวัตถุและเรื่องราวในอดีตเสนออย่างน่าสนใจ อาหารกลางวันเลื่อนไปบ่ายเพราะยังอิ่มแวะไปร้านที่เคยมาทานบ่อย ๆ คือ ยิ้มโภชนา บ้านทุ่งคา อุดหนุนกันมาตั้งแต่เริ่ม วันนี้กิจการมั่นคง แขกมาทานกันมากทั้งวันหยุดและวันเปิด เพราะอาหารทะเลสด รสชาติดี บรรยากาศริมคลองมีป่าชายเลนให้พักผ่อน อิ่มแล้วเดินทางลงใต้ต่อไปจุดหมายอยู่ที่สวนนายดำ อำเภอทุ่งตะโก คุณพงษ์ศักดิ์ ฉิ่งสุวรรณโรจน์ ทูตส้วมกรมอนามัย ผู้จัดการสวนให้การต้อนรับ พาชมและบรรยายถึงการจัดสวน การจัดส้วมให้ถูกสุขลักษณะและสวยงาม พวกเราตื่นเต้นกับความร่มรื่นและความสะอาดของสวนนายดำ อยากให้ประกายความคิดที่พบเห็นวันนี้ไปผลิดอกออกผลที่เพชรบุรี เขต ๒ บ้าง ใช้เวลาเกือบ ๓ ชั่วโมง จึงเดินทางต่อไปอำเภอหลังสวน เข้าพักที่โรงแรมจิงโจ้ เป็นโรงแรมติดถนนเอเชีย ท่านรองฯวิชชุลดา โชคคณาพิทักษ์ พาไปทานข้าวต้มหัวปลาที่ปากน้ำหลังสวนท่านผอ.ธรรมรงค์ เทพไพฑูรย์ มาหาหอบหิ้วลองกอง สะตอ และของทะเลแห้งมาฝากจึงชวนกันไปปากน้ำหลังสวน กลับเข้ามาตลาดหลังสวนนั่งคุยกันเกือบเที่ยงคืน จึงได้เข้าที่พัก
วันอาทิตย์ที่ ๙ สิงหาคม ๒๕๕๒ อาหารเช้าที่โรงแรมเขาแจกคูปองให้ ท่านรองฯวิชชุลดา โชคคณาพิทักษ์ มาต้อนรับทำกับข้าวที่ชอบแกงส้ม หมูค้องมาฝากให้ไปกินที่เพชรบุรี ท่าน ผอ.สำรวจ ถนอมศักดิ์ ให้คนนำลองกองมาให้ พาน้อง ๆ ไปชมตลาดเช้าหลังสวน ของอร่อยที่เคยกินคือลอดช่อง แต่เขาขายแยกลูกแยกน้ำต้องซื้อเป็นกิโลกรัม เดินทางขึ้นเหนือถึงศูนย์วิจัยพืชสวนสวีเลี้ยวซ้ายไปบ้านเขายาว ด้วย ผอ.สนอง ดาวตุ่น บังคับว่าต้องไปให้ได้เพราะได้เตรียมผลไม้ไว้ให้ หากไม่แวะเขาก็เสียของ เราก็เสียคน สองข้างทางเป็นสวนผลไม้ตลอด ลองกองกำลังออกผลดกเต็มต้นดูเหลืองอร่ามไปตลอดทาง พวกเราสนุกและอิ่มกับผลไม้สด ๆ จากสวน รถตู้กลายเป็นรถบรรทุกไปโดยปริยาย คฤหาสถ์หลังใหญ่ของ ท่าน ผอ.สนอง ดาวตุ๋น มีศาลาเพิ่มขึ้นมา ๑ หลังเห็นแล้วหมดปัญญาจะเลียนแบบ เพราะเสาทุกต้นใช้ไม้รักเขา เพดานกรุไม้ระแนงผสมแผ่นเรียบแบบหรู โต๊ะกลางเป็นไม้แผ่นเดียวขนาดใหญ่ ด้านข้างปลูกห้างสรรพสินค้าสำหรับจำหน่ายของจำเป็นในชุมชน ด้านหน้ามีปั้มน้ำมันอัตโนมัติ เวลามีผู้มาเติมน้ำมันจะมีเสียงที่บันทึกไว้ในการกล่าวต้อนรับ แนะนำและขอบคุณ กลับออกมาทางบ้านถ้ำสิงห์ คิดถึงสมัยดำรงตำแหน่งที่ชุมพร ๑ เคยผ่านไปมาบ่อย ออกมาสี่แยกปฐมพรลูกน้องที่เขตนายนิยม วัฒนกุล ซึ่งเป็นลูกจ้างประจำทอดปลาดุกร้าเมืองนครศรีธรรมราชมาให้อีก ๑ กล่อง ถึงท่าแซะท่านรองฯ วิมาน ดีทองหลาง และท่านรองฯ พนอ ทิพย์พิมลรัตน์ เอาผลไม้และของกินมาฝากอีก ๒- ๓ ลัง ตอนลงมาก็ไม่ได้บอกกล่าวกับใครเพราะเกรงใจ บังเอิญไปทานข้าวพบเพื่อนครูเขาก็โทร.ไปส่งข่าวกัน เมื่อเขารู้ข่าวคงอดไม่ได้ เพราะความมีน้ำใจ มาทานข้าวกลางวันที่ร้านข้าวแกงเลยโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๒๐ จังหวัดชุมพรไปหน่อย มาแวะพ่อตาหินช้างเห็นร้านครูแอ๋วที่ขายกล้วยเล็บมือนางพังเป็นแถบ ให้คนไปถามข่าวทราบว่าถูกรถสิบล้อเสียหลักพุ่งชน แต่ไม่มีใครบาดเจ็บเสียหาย ครูแอ๋วเคยเป็นครูโรงเรียนบ้านเนินทอง ลาออกมาทำธุรกิจค้ากล้วย แต่ยังเป็นวิทยากรอาชีพให้กับโรงเรียนอยู่เหมือนเดิม บ่ายมาแวะทานกาแฟที่ร้าน Coffee – Go ทับสะแก รสกาแฟของที่นี่ไม่น่าชื่นชอบเลย แต่บรรยากาศของร้านเยี่ยมมาก ผ่านคราใดก็ต้องแวะทุกครั้งไป ฝนตกตลอด อุบัติเหตุมีเป็นระยะ ๆ ถึงท่ายางเกือบ ๑๗.๐๐ น. เป็นอันเสร็จสิ้นการเดินทางในสัปดาห์นี้
กำจัด คงหนู
ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒
ความเห็น (5)
ยินดีกับท่าน ผอ.กำจัด คงหนู ในการรับประกาศและเข็ม นปส.วันที่ 14 ส.ค. 2552 ค่ะ
ยินดีด้วยค่ะ
กลุ่มเพื่อนเขียว-เหลือง 16
ยินดี ยินดี และยินดี
ยอดเยี่ยม
สามสิบลิขิตฟ้าเจ็ดสิบท่าต้องฝ่าฟัน
หนึ่งร้อย วันนี้นั้นมิใช่ฝันแต่เป็นจริง
ยินดีกับท่านด้วยและอวยพร พรทุกสิ่ง
นำพร้อมยิ่งยศยิ่งเจริญจริงยิ่งเจริญ