กิ้งกือตกท่อขอยาดมหน่อย
ไอ่เรื่องสะเร่อนี่ยกให้ผมเลยนะครับ
เรียกว่าอยู่ในประเภทกิ้งกือตกท่อนั่นแหละ
ถึงจะมีขายุบยับแต่ถ้าต้องให้ปืนผิวลื่นๆแนวตั้งกิ้งกือก็เป็นกลิ้งกือได้ง่ายๆ
ช่วงที่มีการตีปิ๊บเรื่องKM.ในประเทศไทยใหม่ๆ
ผมนี่หนูลองยาตัวแรกๆเลยนะครับ
ถ้าใครได้อ่านหน้งสือ”เรื่องดินดิ้นได้”ที่สคส.จัดพิมพ์
จะพอเห็นเค้าการตีความเรื่องการจัดการความรู้ไม่มากก็น้อย
ผมได้ทำเรื่อง “การจัดการความไม่รู้”
และก็ไม่เคยทำได้สำเร็จมาเท่าทุกวันนี้
ความไม่รู้นั้นเก่งมีเดชฤทธิ์มาท้าทายเราสม่ำเสมอ
พูดถึงเรื่องนี้ก็มีตัวอย่างสารพัดอีกนั้นแหละ
วันๆผมขลุกอยู่กับความไม่รู้
ผมไม่ชอบทำไม่รู้ไม่ชี้เสียด้วย
ผมใช้วิธีขี้โม้แถมชี้โบ้ชี้เบ้ยังไงละครับ
เมื่อเช้าบอกลูกน้องคู่ใจให้ไปตัดน้ำเต้าลูกที่เอามาอวดบ่อยๆนั่นแหละ มันแก่แล้วจะได้เอามาแกะเมล็ดไว้ทำพันธุ์ สั่งแล้วผมก็ไปตอแยเรื่องอื่น ..คนประเภทกิ้งกือนี่จะมีโจทย์ให้คลี่คลายสาเหตุไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่เรื่อย ดังนั้นถ้ารู้ว่าเรื่องไหนไม่ใช่ไม่เข้าท่าผมจะไม่เสียเวลาไปตอกย้ำ จะรีบเผ่นหักเลี้ยว360องศา ทันที เพราะเราไม่มีเวลาที่จะไปเสียให้กับเรื่องประโลมโลกเหล่านั้น ผมจึงไม่ได้รู้เรื่องหนึ่งเรื่องใดแบบนักเชี่ยวชาญ แต่จะรู้เรื่อยเปื่อยปะปนไปสารพัด เหมือนกับเป็ดบินก็ได้ลงน้ำก็ได้อยู่บนบกก็ได้ หรือไม่ก็น่าจะสังกัดอยู่ในจำพวกนกมีหูหนูมีปีก เวลานอนก็ห้อยหัวลงให้ประหลาดๆ
พวกชอบหาเรื่อง
บางทีก็มีความคิดแวบๆเข้ามา
เช่น การส่งของทางพัสดุไปรษณีย์
วัสดุที่ใช้กันกระแทก
ถ้าเราใช้แบบของไทยๆ เช่น
ใยบวบแห้ง ก็น่าจะดีนะครับ
คนได้รับนำไปใช้ล้างจาน
หรือไม่ก็ใช้ถูตัวขัดผิวตอนอาบน้ำ
ดีกว่าใช้สก๊อตไบร๊ท์!
ตอนที่ผมเอาต้นโรสแมรี่จากเชียงใหม่มาปลูกในตอตาล สังเกตว่าต้นหนึ่งมันเฉาไป เดาเอาว่าน่าจะมาจากเราเจาะต้นตาลไม่ทะลุ น้ำขังทำให้รากเน่าได้ จึงหาวิธีเจาะตอตาล ปกติก็จะใช้เลื่อยยนต์ ขวาน อีเต้อ เสียม ชะแลง เป็นเครื่องมือช่วยเจาะ ปีนี้เกิดอะไรขึ้นไม่รู้นะครับ มดทุกสายพันธุ์แพร่ขยายรังทั่วไป เดินไปไหนก็แต่ขวยมด เห็นมดเพ่นพ่านเต็มไปหมด ช่วงนี้ผมจึงอยู่กับมดทั้งวันทั้งคืน มดดำตัวเล็กๆกัด-เจ็บ-แสบ-คัน-ครบเครื่อง กัดเมื่อไหร่เป็นได้เกาสนุกเชียวแหละ เกิดเป็นตุ่มคัน มีแผลเป็นอยู่นับเดือน
เจ้ามดพวกนี้ชอบมายุ่งกิจกรรมผมอยู่เรื่อย
ผมเจาะตอตาลมันก็อพยพมาสร้างอาณาจักร
เห็นแล้วก็หมั่นไส้
เอาน้ำราดโครม!
ลอยตุ๊บป่องอ้าปากพะงาบๆ
ทำบาปอีกแล้วตู
วันรุ่งขึ้นไปดู นึกว่าเจ้ามดพวกนี้จะหนี พอน้ำซึมหายไป มดรีบเจาะเนื้อไม้ตาลจนเป็นรูพรุน พิจารณาดูแล้ว อ้าว! มดพวกนี้ช่วยเราย่อยเนื้อตาลนี่หว่า..แหม สมประโยชน์กันทั้ง2 ฝ่าย เลยนะนี่ เมื่อดวงตาเห็นธรรม ผมก็เอาเสียมไปขุดรังมดอัญเชิญให้คุณมดทั้งหลายมาอาศัยอยู่ในตอตาลด้วยความ เต็มใจ บางตอก็มีปลวก มีด้วงเจาะอยู่แล้ว ก็เว้นวรรคไม่เอามดไปปล่อย ดูๆไปก็คล้ายกับผมจำลองโครงการหมู่บ้านเอื้ออาทรมาเลยนะเนี๊ย
หลังจากจัดการเรื่องมดแล้วผมก็เดินไปรดน้ำต้นไม้
แม่เจ้าโวย! ต้นมะละกอที่กำลังสวยๆ
โดนหมูหลุดคอกมาฟาดซะราบคาบเป็นหน้ากลอง
ตอนแรกก็นึกโกรธหมู
แต่คิดได้..น่าจะโทษตัวเองมากกว่าที่ไม่รอบคอบ
เดินตามรอยพบว่านอกจากต้นมะละกออ่อนแล้ว
หมูตัวนี้ยังชอบกินผักตำลึงเป็นพิเศษ
ส่วนกิ่งมะรุมที่กำลังแตกสะพรั่งก็กัดดึงลงมากินยอดอ่อน
พืชนอกนั้นหมูไม่เตะต้อง
เลือกกินเฉพาะของชอบเหมือนคนสั่งไอติม กาแฟเย็น นั่นแหละ
เออ..หมูก็ชวนเราเรียนรู้ได้
เจอโจทย์นี้ผมก็ต้องมานั่งตีแตกกรรมวิธี
1 ตอนหมูโทนให้เป็นตุ๊ด (ขันทีสุกร) แล้วเอาหมูตัวเมียไปเลี้ยงรวม
2 ทำรั้วไฟฟ้าล้อมรอบบริเวณปลูกพืชผัก
3 เอาหมูตัวก่อเหตุไปขังเดี่ยวในคอกที่มีรั้วอิฐซีเมนต์ล้อมรอบ
4 ๑<%J0>?:ooqQ8๕***&
5 ทุกข้อยังมีเงื่อนไขปลีกย่อยที่ยังไม่สมใจนึกเท่าไหร่
หลังจากนั้นเดินไปดูลูกน้องแกะเมล็ดน้ำเต้า พบว่าแกก็ดีเหลือเกิน เอาคัตเตอร์เจาะเป็นรูปสี่เหลี่ยมเรียบร้อยไม่มีบุบสลาย แทนที่จะทุบเปลือกน้ำเต้าทิ้งเหมือนคนอื่นๆ ผมก็เกิดความคิดที่จะเอาเจ้าน้ำเต้าลูกนี้มาทำประโยชน์ ล้างให้ดี ตากให้แห้ง เอายูรีเทนเคลือบแข็งพ่นฉาบไว้ เท่านี้เราก็จะได้ของที่ระลึกประหลาดแล้วละครับ เอาไว้ใส่ของกระจุกกระจิก เมื่อก่อนพวกพันธุ์ลูกเล็กๆกลมจะเอามาเจาะรูไว้ล่อให้นกมาทำรังออกไข่ น่องหวานบอกว่าที่บ้านนกเยอะ ให้ไปแขวน2-3ลูก ไม่รู้ตอนนี้มีนกจอกมาเข้ารังแล้วหรือยัง แกเป็นประเภทได้อะไรไปเงียบจ้อย!!!เสียด้วย บล็อกก็ไม่เขียน ถามหาแต่คุณไฮเนเก้น เฮ้อ ฟามสุขนอฟามสุข..
น้ำเต้าเถาว์นี่ก็แปลก มีอยู่ลูกเดียวนี่แหละ
วัดดูแล้ว ยาว 83 เซนติเมตร
เส้นรอบวงจุดที่กว้างที่สุดมีระยะเท่ากัน 83 ซม.
บ่ได้ใบ้หวยเด้อ ..
ตอนนี้มีอีกเถาว์หนึ่งออกมาผลเดียวอีก
เป็นพันธุ์ลูกรักบี้
แม้แต่ฟักข้าวว่าที่แม่ยายก็ออกมาลูกเดียวโดดๆ
เป็นยังไงไม่รู้นะครับ
สงสัยจะเป็นพันธุ์คนโสด!! แคว๊ก ๆ
เรื่องจัดการความไม่รู้เป็นเรื่องสนุก
อย่าไปมองว่าทำพลาด ทำไม่สำเร็จแล้วจะผิดหวัง
ที่จริงมันเป็นเรื่องการเรียนที่สำคัญนั่นเอง
ผิดก็ได้เรียน ถูกก็ได้เรียน
ไม่งั้นเขาจะมีคำพูดที่ว่า..เรียนผิดเรียนถูกหรือครับ?
อัลวาดิสัน ทดลองเรื่องไฟฟ้ากว่าจะสำเร็จล่มแล้วล่มอีกเป็นพันครั้ง
เมื่อเร็วๆนี้ดูเหมือนหมอจอมป่วนละมัง
ที่ชวนคิดชวนเขียนว่าวันหนึ่ง-สัปดาห์หนึ่ง-เดือนหนึ่ง-ปีหนึ่ง
เราทำอะไรไว้บ้างลองทบทวนดูสิ
มันก็เหมือนการบันทึกไดอารี่นั่นแหละ
จะได้เป็นลายแทงแห่งชีวิตว่า..
เราคิดดี ทำดี คิดไม่ดี ทำไม่ดีอะไรไว้บ้าง
จะได้เป็นหลักฐานนำมาทบทวนผลการพัฒนาการแห่งตน
ถ้าเรารักคนอื่น เท่ากับรักตัวเอง
ถ้าเราให้อภัยคนอื่น เท่ากับการให้อภัยตนเอง
ถ้าเราเข้าข้างคนอื่น เท่ากับที่เราเข้าข้างตนเอง
การจัดการความไม่รู้ ก็เท่ากับเราจัดการตนเอง
คุณหมอJJ ติดต่อจะยกทีมแพทย์รังสีวิทยามาเสวนาที่มหาชีวาลัยอีสาน เดือนพฤษภาคม บอกว่าจะมากินราดหน้า ผมจะแถมราดหลังให้อีกด้วย เรื่องที่คิดว่าผมเป็นผู้รู้ ก็บอกไว้ตรงนี้เลยว่า..ผมนี่แหละตัวไม่รู้ แต่เพื่อนๆผม พี่ป้าน้าอาน้องนุ่งผมไม่ธรรมดานะ ล้วนเป็นพวกไข่ดาวโป๊ะมาพิเศษทั้งนั้น ถ้าไม่รู้อะไรผมก็จะไปถามให้ การถามความรู้เป็นวิธีเรียนลัด แม่นบ่..
ความเห็น (8)
ว้าว ระเบียงนั่นแม่นสิสวนครัวลอยฟ้าพ่อครูบ่คะ
ลูกขี้พร้าเติบเป่อเล่อเป๋อเต๋อเด้อค่าพ่อ ถ้าเจอของแปลกจะส่งไปให้นะคะ
ขอไปเบิ่งที่อยู่พ่อเก็บไว้ก่อนกันเหนียว สุขสันต์วันนี้ค่ะ
สวัสดียามเย็นค่ะ
แวะมาเยี่ยมพ่อครูบา ค่ะ
เย็นนี้น้าอึ่งจะหนีไปเดินเล่น ที่ กทม อีกแล้วค่ะ.....ทิ้งชาดาอีกแล้ว...ฟ้องๆๆๆค่ะ
Poo รอเมล็ดผัก ของภาคใต้ มีอะไรแปลกๆบ้างไหม ขอ หน่อย
ชาดา ไม่ตามน้าอึ่งมาด้วย
ไมรู้ว่าจะแวบมาอีสานไหมคราวนี้
กราบเรียนท่านพี่
- ทีมงานจากหน่วยรังสีวินิจฉัย ภาควิชารังสีวิทยา จะมาคารวะ เรียนรู้ วันที่ ๕ พฤษภาคม วันฉัตรมงคล นะ ครับ
ยินดีครับ ลงล็อคไว้เลยนะครับ
- ไม่ได้มาเยี่ยมพ่อครูนานๆ
- พืชผักขึ้นเพียบเลยนะครับ
- พรุ่งนี้ก็ต้องเดินสายอีกแหละครับ..
ปลูกเล่นๆสนุกๆเรื่อยๆละครับ
ช่วงนี้ผักก็มีบ้างตามสมควร