ดอกกันเกราบานที่อุบล
เมื่อคืนเธอเอ๋ย..ตื่นมาตอนตี2 นั่งเขียนบันทึกก๊อกๆแก๊กๆ แล้วนอนแค่คลิ้มๆไม่กล้าหลับลึก พลิกตัวไปมาหาหนังสือมาอ่าน กะว่าตี5จะเตรียมตัวไปสนามบิน แต่ก็เพลินเผลอไปหน่อย มาสะดุ้งอีกทีเลยตี5ไป7นาที กระเป๋าก็ยังไม่ได้เก็บน้ำก็ยังไม่ได้อาบ รีบจัดแจงทุกเรื่องแบบสายฟ้าแลบ ลากกระเป๋าลงมา จ่ายค่าที่พัก พร้อมกับบอกยามให้เรียกแท็กซี่ให้ด้วย เรื่องมาสะเดิดตอนเจ้าหน้าที่บอกว่าไม่มีเงินทอน ระหว่างรอผมก็ควักเครื่องโกนหนวดมาสะสาง ยามที่ฉุกละหุกนี้แหละตื่นและเต้นดีนักแลพี่น้องเอ๊ย
..เจ้าหน้าที่โรงแรมเดินไปที่กระถางรวมบุญอะไรสักอย่าง คล้ายๆการตั้งองค์ผ้าป่า มีเงินแบ็งค์ชนิดต่างๆปักไว้บนกระถาง แกก็เอาแบ็งค์ไปแลก นึกชมในใจว่าช่างหัวแหลมจังเลย ผมก็เอาแต่ชื่นชมแทนที่จะร่วมทำบุญนั้นด้วยเงินทอนั้นจะได้ไม่ต้องรอ..ทำไม นึกไม่ออกตอนนั้นก็ไม่รู้ ..ระหว่างนั้นแท็กซี่ก็มาถึง ขนสัมภาระขึ้นได้ก็คุยกับโชเฟอร์วัยรุ่นว่า
“น้องเอ๊ย..ลุงอยากจะไปดอนเมืองแบบลมไต้ฝุ่นทำได้ไหม?”
“โชเฟอร์บอก..ได้เลยครับ ผมจะตรงไปขึ้นสะพานยูเทิรน์ตรงนี้เลย”
“คาดว่าจะใช้เวลาประมาณกี่นาที”
“เดี่ยวมือหนึ่งตอบว่า..12-17 นาที”
เมื่อทราบข้อมูลใจเต้นผางเลยละครับ
รู้สึกว่าชีวิตชักกะตุ๊กสุดขีด
รถจอดที่ฟุตบาทดอนเมืองเวลาตีห้า 45 นาที
ไปยืนเข้าแถว ได้บอดี้พาสต์ หลังจากนั้น 5 นาที
เสียงเรียกขึ้นเครื่องเวลา6โมงเช้า
หายง่วงเป็นปลิดทิ้งเลยละครับ
ระหว่างบินกัปตันประกาศว่าอุณหภูมิประมาณ24องศา
นึกว่าประกาศผิดหรือเปล่า
ลงมาถึงพื้นเจอลมสะบัดอย่างกับหน้าหนาว
มีคนบอกว่าลมหนาวจากจีนมาถึงอุบลตั้งแต่เมื่อวาน
ยุคสมัยนี้อะไรก็ไม่แน่ไม่นอน
ร้อนแทบตับแลบก็เย็นยะเยือกได้ในช่วงข้ามวัน
นั่งรถเข้ามาในตัวเมือง เห็นคุณยายเอาข้าวเหนียวปั้นที่ขยักไว้จากใส่บาตรมาโยนให้นกริมถนน มีนกกระจิบและนกพิราบมารับอาหารของคุณยาย บางทีเรื่องดีๆก็มีให้เราเห็นเสมอถ้าเราสังเกต ทำให้การตื่นเช้าค่อยๆเต้นช้าลงๆๆจนเป็นปกติ
(ท่านนายกสภามหาวิทยาลัย กับอาจารย์อรวรรณ ชยางกูร กรรมการสภาฯ)
มีกรรมการสภามหาวิทยาลัยเดินทางจากกรุงเทพหลายท่าน เช่น ศ.พิเศษ จอมจิน จันทรสกุล นายกมหาวิทยาลัย ศ.พิเศษยุวัฒน์ วุฒิเมธี อุปนายกสภามหาวิทยาลัย ศ.อมร จันทรสมบูรณ์ ศ.กนก วงษ์ตระหง่าน รศ.ปภัสวดี วีรกิตติ ตามมาไฟล์บ่ายมีคุณอรวรรณ ชยางกูร รองผู้อำนวยการสำนักงบประมาณ พรุ่งนี้จะมีการประชุมสภาฯตามวาระปกติ คาดว่าจะมี กรรมการสภาฯที่ยังไม่มาวันนี้ มีคุณหญิงสุมณฑา พรหมบุญ ศ.คลีนิคเกียรติคุณนายแพทย์วราวุธ สุมาวงค์ อาจารย์โสภณ สุภาพงษ์
วันนี้ มีการประชุมสภามหาวิทยาลัยวาระพิเศษ เชิญคณะบดีและรองทุกคณะ รวมทั้งหัวหน้าแผนกต่างๆเข้าร่วมประชุม เพื่อช่วยกันระดมความคิดเกี่ยวกับการดำเนินงานมหาวิทยาลัยให้สอดคล้องกับ หลักธรรมาภิบาล ช่วงบ่ายมีการแบ่งกลุ่ม4กลุ่ม แยกกันไปประชุมกลุ่มย่อยเพื่อนำมาเสนอในช่วงท้าย บรรยากาศการประชุมดีมาก ที่คณาจารย์ทุกคณะได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับกรรมการสภามหาวิทยาลัยโดยตรง ผมอยู่กลุ่มทำการวิจัยที่มีคณบดีแพทย์ศาสตร์ คณบดีคณะเกษตรศาสตร์ คณะบดีคณะวิศวกรรมศาสตร์ และอาจารย์คณะอื่นๆอีกประมาณ21ท่าน ประชุมกันต่อเนื่องจนถึงเย็น
หลังจากนั้นอธิการบดีได้จัดเลี้ยงที่สนามข้างตึกสำนักอธิการบดี
ได้รับประทานอาหารเวียดนามเจ้าอร่อยเมืองอุบล
มีการนำเสนอกิจกรรมผ่านLCD.ให้ชมระหว่างรับประทานอาหาร
ที่ชื่นมื่นพิเศษคืนนี้มหาวิทยาลัยจัดงานวันเกิดให้ศ.กนก วงษ์ตระหง่าน
อาจารย์ช่วยงานในฐานะกรรมการสภาผู้ทรงคุณวุฒิมหาวิทยาลัยอุบลมา6ปี
เคยเป็นรองปลัดทบวงมหาวิทยาลัย
ปัจจุบันเป็นที่ปรึกษานายกรัฐมนตรีฝ่ายชุมชน
อาจารย์จึงเป็นที่รักและนับถือของชาวดอกกันเกราอย่างมาก
กันเกราเป็นไม้ประจำมหาวิทยาลัยอุบล
อีกชื่อหนึ่งเรียกว่า”ต้นตำเสา”
หน้านี้ออกดอกเหลืองเข้มสะพรั่งไปทั้งต้น
กลิ่นหอมมาก
(ศ.กนก วงษ์ตระหง่าน รับของที่ระลึกจากท่านนายกสภาฯ)
พวกเราได้รับพวงมาลัยดอกกันเกรากันทุกคน
ผมคล้องคอเอากลับโรงแรมมาด้วย..ที่สวนป่าก็ปลูกนะครับแต่ยังไม่เห็นออกดอก ท่ามกลางแสงจันทร์เสี้ยวอากาศเย็นระรื่น ท่านนายกสภามหาวิทยาลัย และอธิการบดีฯได้มอบของที่ระลึกเจ้าของวันเกิด กล่าวอวยพร ตัดเค็กแจก ร้องเพลง สนุกๆ
เมาขนมเค้กครับคืนนี้
จึงขอรายงานด้วยความคิดถึงหมู่เฮาเพียงเท่านี้
ขอนอนเอาแฮงก่อนนะครับ
เพลียจนคิดว่าจะอาบน้ำดีไหมนะ
รึจะเก็บเอาไว้ฝัน..คืนนี้อาบน้ำฝนที่อุบลราชธานี
แคว๊กๆ
ความเห็น (6)
มากอดสวัสดีและขอบคุณพ่อครูบาที่อุตส่าห์มีแรงมาเขียนบันทึกส่งข่าวคราวสู่ชาว GotoKnow นะคะ อ่านแล้วลุ้นไปด้วยและรู้สึกเหนื่อยแทนพ่อครูบาจังเลย แสดงว่าสุขภาพพ่อครูบาถือว่าใช้ได้ทีเดียวนะคะ ยังไงก็ถนอมๆตัวด้วยนะคะ พ่อครูบา
ยังมีแฮงก็ออกแรงไปตามเทียบเชิญบ้าง ไปประชุมบ้างนะ โอ๋
สนุกกับงานที่กว่าพล่านไปเรื่องอื่น
ต้นพฤษภาคมจะไปอบรมพระสงฆ์3จังหวัดชายแดนภาคใต้
หลานๆคงโตเป็นหนุ่มน้อยแล้วนะ
ขอให้ชาวโนสุขโขทุกคืนวัน
อิอิ
อ่านแล้ว
ได้บรรยากาศเหมือนดูหนังฮอลลี้วูดครับ
แต่เรื่องนี้ถ่ายทำที่เมืองไทยและพื้นที่ภาคอีสานบ้ารเฮา
ที่สำคัญ คือมีดอกกันเกราด้วย ยังไม่เคยเห็นต้นจริง ๆ ครับ
ขอบคุณ บ่แม่นดาราหร๊อก อิอิ
น้อยใจๆๆๆๆ คราวนี้ ครูบาไม่โชว์รูปเราบ้างเลย ฮือๆๆๆๆ
(ที่จริงต้องขอบคุณที่ไม่ปรากฏภาพของข้าพเจ้า ที่น้ำหนักตัวก้าวหน้าจากปีที่แล้ว ถึง ๑๐ กก.)
สมาชิกท่านใด ไม่เคยเห็นต้น กรุณา เดินทาง (ไม่ใช่ เดินอย่างเดียวนะคะ เพราะอาจไม่ถึง) มาเยี่ยมมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ตั้งอยู่บน กม.๑๐ ถนนวารินฯ - เดชอุดม
เหตุที่ ม.อุบลฯ นำเอาต้น กันเกรา หรือ มันปลา (อีสาน) หรือ ตำเสา(ภาคใต้) มาเป็นไม้ประจำมหาวิทยาลัยก็เพราะ เมื่อ จังหวัดจัดสรรที่ตรงนี้ให้นั้น มีต้นกันเกราอยู่เต็มไปหมด ไม้นี้ เป็นหนึ่งในไม้มงคลของไทย ใช้ใส่ในหลุมวางแผ่นศิลาฤกษ์ ชอบขึ้นในที่น้ำใต้ดินสูง(ยืนยันว่า อีสานบางส่วนไม่แล้งน้ำ......ใจ) เป็นไม้โตช้า แต่ เนื้อแข็งสุดๆ แข็งชนิดที่ชาวปักษ์ใต้ ใช้เป็นตัวตอกเสาเข็มเวลาสร้างบ้าน ให้ฝังแน่น จึงเรียกตำเสา ส่วนดอกสีมีตั้งแต่ เหลืองอ่อน ไล่ไปเข้ม เหมือนมันปลา อีสานจึงเรียก มันปลา
มหาวิทยาลัยอุบลฯ ขยายพันธ์ ด้วยเมล็ด เพื่อปลูกแล้วรากแก้วจะได้หยั่งลึก แข็งแรง
นักศึกษาแทบทุกคนได้ปลูกต้นไม้นี้ ในวิชามนุษย์และสิ่งแวดล้อม
เพียงแต่เดินเข้าประตูรั้วมหาวิทยาลัย ด้านซ้ายมือ ริมทางเดินหลังคาคลุมจะเป็นต้นกันเกรา ยืนแถว สวยงาม
ฤดูนี้ กำลังออกดอก คลี่บาน ชาวอุบลฯ นิยมนำช่อดอกไปมัดกับไม้ไผ่ (ขนาดตะเกียบ) ทำเป็นช่อ บูชาพระ
ไว้วันหลังจะส่งรูปมาให้นะคะ ครูบา
มาเกาะติดชีพจรงลงเท้าของพ่อครูขาค่ะ
แม่นบ่ดารา หากเป็นจันทราในดวงใจ ของไผหลายๆเด้อค่าพ่อ ;)
รักษาสุขภาพนะคะ ส่งใจไปทุกเส้นทาง แม้ห่างไกล หากใจคิดถึง ว้าว
อิ่มอร่อยมื้อเช้าที่อุบลฯ นะคะ ... หิว แหนมเนือง ก๋วยจั๊บญวน เลยค่ะ ;)