เพลงยาวกรุงรัตนโกสินทร์ ฉบับที่ 1
หลังจากได้ฟังม็อบกับรัฐบาลเขาจีบกัน
คน6คนจาก2ฝ่ายพบปะกันตามมารยาทไทย
มีคนใส่ใจฟังอย่างจดจ่อทั่วประเทศ
และสนใจฟังไปทั่วโลก
เป็นการคุยกันนัดประวัดติศาสตร์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
ที่ได้บันทึกไว้ในใจของคนไทยเรียบร้อยแล้ว
การสื่อสารของประเทศนี้ทำหน้าที่ได้ดี
กราบขอบคุณพระสยามเทวาธิราช
ที่ดลบันดาลให้2ฝ่ายตกลงปลงใจมานั่งคุยกัน
ขอบพระคุณ ศ. สมศักดิ์ สุวรรณโน มือประสานสิบทิศ
ขอบคุณสำนักสันติวิธีและสถาบันพระปกเกล้า ซึ่งเป็นเวทีกลาง
ขอบคุณคนไทยที่สละเวลามาร่วมรายการฉุกคิดประเทศไทย
เราได้เห็นความเนียมอายเล็กๆที่น่ารักของทั้ง2ฝ่าย
ที่สะท้อนถึง..ยังไงๆเราก็ยังเป็นคนไทยเหมือนกันวันยังค่ำ
ถึงจะใส่เสื้อสีไหนๆแต่เลือดเนื้อยังเป็นชาติเชื้อไทย
ชีวิต-จิตใจ-ยังมีวัฒนธรรมไทยหลงเหลืออยู่
เป็นการคุยกันท่ามกลางความเครียดและกังวล
แต่ก็มีความปรารถนาดีที่พร้อมแปลงเป็นความหวังดีร่วมกัน
หลังจากจับไม้จับมือกันแล้ว
การบ้านที่แต่ละฝ่ายทำมาก็เริ่มเปิดเผย
คนไทยได้เห็นวิธีการยกเอาปัญหาบ้านเมืองมาวางกลางแจ้ง
ให้คนทั้งโลกได้รู้เห็นไปพร้อมๆกัน
ผมคิดเอาเองนะครับว่า..นี่ไงประชาธิปไตยที่เราอยากเห็น
ความในใจ..มีอะไรก็ว่ามา
จะว่าอย่างไร..ก็มีคนร่วมฟังร่วมพิจารณา
ที่ไม่ใช่การพูดข้างเดียว แต่ร่วมกันพูดร่วมกันฟัง ร่วมกันใคร่ครวญ
ถ้ามีการนำวิธีนี้มาใช้บ้านเมืองเราคงจะสันติสุขไปนานแล้ว
จังหวะต่างๆ ช่วยถ่างความในใจไหลออกมาเป็นคำพูดได้มากมาย
ถึงแม้จะมีการสงวนท่าทีบ้าง
แต่ก็ให้วิจารณญาณอิสระที่จะเปิดและเผยแค่ไหนอย่างไร
เราจึงเห็นคำต่อว่าต่อขานที่นิ่มนวลน่ารัก
โดยเฉพาะ3เกลอหัวขวดที่จำเป็นต้องแสดงบทฉีกหน้าใครต่อใคร
ถ้าเรามองอย่างเข้าใจจะถือสากันน้อยลง
ไม่มีม็อบประเทศไหนหรอกที่ขึ้นเวทีแล้วจะจำนรรจาคะขาคุณผม
นึกอย่างเดียวจะก่นหาคำมาใช้จนสุดขั้วบรรณานุกรม
ซึ่งคนผู้นำม็อบนั้นไม่ใช่ใครก็จะเป็นได้
ต้องถือว่าเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง
วันข้างหน้าถ้าเขาแปลงความศักยภาพพิเศษถูกที่ถูกกาลเวลา
ประเทศนี้ก็จะได้ประโยชน์อย่างมหาศาล
คุณค่าในตัวคนไทยก็คือคุณประโยชน์ของแผ่นดิน
ทรัพย์ในตัวคนเป็นต้นทุนที่ดีที่สุดของประเทศนั้นๆ
ผมหวังลึกๆว่าในวันใดที่เขาเล่นบทพระเอกเขาจะมีเสน่ห์มาก
ผมเห็นความน่ารักในตัวของคุณจตุพร-คุณหมอเหวง-และคุณวีระ
ความอัดอั้นในอกแผ่รังสีทางใบหน้าและแววตา
เราก็ยังความยินดีท่ามกลางความหวังดีเจือจานออกมา
เมื่อพกคำตอบอย่างมั่นยืนมาแล้ว
ก็เสนอสิ่งที่รับปากกับผองเพื่อนไว้ตามเจตจำนงทุกประการ
ถ้าคนฟังรับฟังอย่างเห็นใจจะเข้าใจ
ดังนั้นการฟังเรื่องหนักๆประเภทนี้ผู้ฟังไม่ควรตัดสินใดๆ..
พระอาจารย์ไร้กรอบ (ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ)
กล่าวไว้ในหนังสือ ฉลาดได้อีก..
“ฉลาดได้อีก! ถ้า..ห้อยแขวนคำพิพากษา
ห้อยแขวนคำพิพากษา หมายถึง
ถ้าได้เห็นอะไร ได้ยินอะไร ก็อย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจ
จงมองว่า..จริงๆ แล้วเขาต้องการอะไร?
ในเบื้องลึกๆแล้วมันคืออะไร? จงสังเกตๆๆๆๆ”
ที่ผ่านมา
การสร้างกติกาใหม่ขึ้นมาใช้กันเอง
สร้างทุกข์ แบ่งแยกชนชั้นด้วยคำพูดขึ้นมาเอง
เอาคำพูดมาตัดสินกันภายนอก ฯลฯ
ท่านสอนให้หัดสังเกตๆๆๆๆ
เมื่อสังเกตหรือฟังไปจนสุด ก็จะปล่อยวาง
การปล่อยวาง ก็คือ เห็นแล้ว เข้าใจแล้ว
ยอมรับสภาพแล้ว สังเกตสุดแล้ว
ที่นี้เราจะฉลาดได้อีกไหม
คำคอบก็คือ ได้
ถ้าเราฟังให้ครบ
ดีดความคิดจรออกไปก่อน
ดีดความคิดปรุงแต่งออกไปก่อน
อย่าเพิ่งออกนอกเรื่อง
อย่าเพิ่งจิ๊ดๆๆๆ
อย่าเบื่อฟังๆๆๆ ต่อไป..
เฮ้อ! จวนตี4 แล้วพี่น้องเอ๊ย
ขออาบน้ำแต่งตัวไปสุวรรณภูมิก่อนเน้อ
จะไปขอนแก่น
ไปหาป้าหวาน ไปหาเล่าฮู
แล้วจะกลับมามาเขียนต่อ..
เพิ่งจะเขียนได้ใจความ20~%
พูดถึงเล่าฮูแสวง..ท่านก็ส่งข้อความมาถาม
“เรียกแท็กซี่แล้วหรือยัง”
ห่วงใยกันมันเป็นเช่นนี้แหละพี่น้องเอ๊ย!
บ๋าย บาย แทน แคว๊กๆ
ความเห็น (5)
เพลงยาวเล่าขาน ตำนานกรุงรัตนโกสินทร์ ระบือทั่วถิ่นเลยนะคะพ่อครูขา
ดี๊ใจ ดีใจนะคะ ...
คนไทยได้เห็นวิธีการยกเอาปัญหาบ้านเมืองมาวางกลางแจ้งให้คนทั้งโลกได้รู้เห็นไปพร้อมๆกัน
ชัดเจน โปร่งใส ตรวจสอบได้ คนไทยเราก็ได้เห็นมุมความคิด นิมิตหมายที่ดีมากๆ
พ่อครูเดินทางปลอดภัย หัวใจสดชื่น รื่นรมย์ทุกวี่วัน คิดถึงนะคะ
สวัสดีค่ะพ่อครูบา
มาอ่านเพลงยาวกรุงรัตนโกสินทร์ ฉบับที่ 1 ด้วยคนค่ะ
เดินทางปลอดภัยค่ะ..รออ่านต่อฉบับที่ 2 อยู่นะคะ
...รออ่านอยู่ไกลบ้านค่ะ..พ่อครู...ยายธีค่ะ
เข้าใจว่าพบอาจารย์แสวงและป้าหวานแล้วนะครับ ฝากความระลึกถึงด้วยครับ รออ่านอีกครับ
วันที่สองก็ผ่านพ้นไปแล้ว
มองเห็น ลุงเอก (พลเอก เอกชัย) ถ่ายรูปแว๊ปๆ
ยังรูสึกอึดอัดอยู่นิดๆระหว่างฟังค่ะ
เดินทางไกล ไป-กลับ ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะพ่อครู