วันที่ห้าแล้วสินะ ที่เธอจากไป แรกๆก็รู้สึกดีที่อยู่คนเดียว ได้คิดอะไรเงียบๆคนเดียว อยากไปไหนก็ไม่ต้องถามความเห็นใคร อยากกินอะไรก็หาซื้อกินเอง และคงไมพ้น
ประเภทอาหารตามสั่ง และเป็นกับข้าวมื้อที่บ้านต้องกินคล้ายๆที่ทำงาน
ผัดกะเพรา... ที่ชอบเขียนกันผิดทั้งคนสั่งคนทำ และก็ไม่สนใจว่าถูกผิดยังไง ขอให้ผัดมาให้กินอร่อยๆก็แล้วกัน
กะเพราหมูสับ + ไข่ดาว (ที่กะเพราต้องมีถั่วฝักยาวหั่นปนอยู่ด้วย )
กะเพราไก่ + ไข่ดาว (ที่บางครั้งไข่ดาวก็ไหม้เกรียมเหลือไข่แดงที่ยังพอทนทานได้และทนกินได้)
กะเพราปลาหมึก+...(ที่ปลาหมึกก็จะมีหนวดมากว่าตัว หลายคนสงสัยว่าจะเป็นหมึกตัวผู้)
คะน้าหมูกรอบ +....(ที่หมูกรอบน่าจะเรียกว่าหมูเหนียวมากกว่า)
ข้าวผัดหมู ข้าวผัดไก่ ข้าวผัดรวม ข้าวผัดปลาหมึก ข้าวผัดแหนม
และข้าวผัด.....อีกมากมายที่ผัดมาจนจะเป็นข้าวพอง
แต่ก็ต้องทนกิน ให้ผ่านไปมื้อหนึ่งวันหนึ่ง...
หรือประเภทอาหารพื้นบ้านอีสานบ้านเอา...
ข้าวเหนียว ส้มตำปู ตำไทย ตำปู+ไทย ตำไทยใส่ปู ตำซั่ว ตำป่า ตำมั่วซั่ว และอีกหลายๆตำ ที่น้องๆสั่งมากินที่ทำงานอย่างเอร็ดอร่อย แม้บางวันจะหวานไปหน่อย บางวันจะเผ็ดไปนิด บางวันจะเค็มเหมือนน้ำปลาหกใส่ แต่เปรี้ยวของมะนาวต้องหามาใส่เองเพราะมะนาวแพงมาก
ข้าวเหนียวหมูน้ำตก หมูย่าง
ข้าวเหนียวลาบหมู ลาบไก่ ลาบปลาดุก
และเมนูอีกมากมาย...
ที่กินนอกบ้านเวลาไปทำงาน
แต่วันนี้วันที่ห้าแล้วที่เธอจากไป เมื่อไหร่เธอจะกลับมา
คิดถึงแกงเลียงที่เธอพยายามโทรถามแม่ตอนที่เริ่มหัดทำใหม่ๆ
คิดถึงยำใบมะกอก ที่ลูกสาวว่ากินใบไม้กันไปได้
คิดถึงแกงคั่วปลา ที่เธอคั่วจนหาชิ้นปลาแทบไม่เจอ และลูกสาวเรียกชื่อใหม่ว่า ปลาดำ
และบ่อยครั้งที่อาหารที่เธอเพียรพยายามทำให้กิน มันออกเค็ม
"ถ้าไม่เค็มก็ไม่ใช่แม่สิ" เคยพูดแหย่เธอเล่นๆ
แต่ถึงเค็มก็ต้องกิน และเป็นรสเค็มที่อร่อยที่สุด เพราะเราเองทำไม่เป็นนี่
... ตอนที่เธอไม่อยู่
เธอทำกับข้าวไม่ค่อยเป็นหรอก ในบรรดาพี่น้องของบ้าน เธอคือคนเดียวที่ทำกับข้าวไม่เป็นแต่ต้องมาทำให้คนที่บ้านกินหลังแต่งงาน จนน้องชายเธอถามว่า ทำเป็นด้วยเหรอ
และเธอก็เพียรพยายามจนเรา พ่อลูก ต่างคุ้นเคยในรสชาติอาหารฝีมือเธอ
โดยเฉพาะตอนนี้ ที่เธอไม่อยู่
อาหารตามสั่ง ก็ดูน่าเบื่อหน่าย
อาหารอีสาน ก็ดูจะซ้ำๆจำเจ
คิดถึงแกงเลียง จังเลย
และคิดถึงเธอ เหลือเกิน...
....................
11 พฤษภาคม 2557
พ.แจ่มจำรัส
อาหารสุขภาพถ้วนหน้า ขอบพระคุณมากๆครับผม
เพลงนี้ชื่อว่า...วันใดขาดเธอแล้วฉันจะรู้สึก
เห็นด้วยกับข้างบนค่ะ อิอิ
สักวันหนึ่ง...ถ้าไปด้วยกันทั้งครอบครัว....จะมีความสุขครบถ้วนนะคะ...
ป.ล...ด้วยรัก และคิดถึงเสมอนะคะ...
ลองทำอาหารแปลกๆกินเลยครับ