ชีวิตเล็กๆ ของเหล่าตะพาบน้อย..โดย ด.ญ.เสื้อสีส้มและด.ญ.เสื้อสีแดง
นานมากแล้วที่ ด.ญ.เสื้อสีส้มไม่ค่อยได้มาเขียนบันทึก
ปิดเทอมแล้ว จึงชักชวนให้เธอเขียน ซึ่งทราบว่าคืนที่ผ่านมาเธอตั้งใจเขียนจนเกือบเสร็จ
วันนี้ได้ชักชวนเพื่อนคู่หูซึ่งเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก
แต่คนหนึ่งสูงพรวดพราดจนเกินเพื่อน จึงได้สมญานามกันว่า หลักกิโล กับ เสาโทรเลข
ช่วยกันมาแต่งเติมเรื่องราวให้เสร็จสมบูรณ์
ทั้งยังแบ่งงานกันเขียนภาพประกอบเสร็จในเวลาอันรวดเร็ว
และอีกตามเคย..ไม่ระบายสี ด้วยคนหนึ่งรีบกลับบ้านซึ่งอยู่หน้าโรงเรียน
อีกคนหนึ่งต้องไปถูบ้าน ซึ่งอยู่หลังโรงเรียน
เรื่องราวที่ได้มา..เป็นดังนี้..
เรื่อง ชีวิตเล็กๆ ของเหล่าตะพาบน้อย
คืนวันหนึ่งในกระบะทรายที่บรรจุไข่ของเหล่าตะพาบรุ่นสุดท้ายที่ถูกเก็บมา ได้มีเจ้าตะพาบน้อยตัวเล็กๆ คลานออกมาจากไข่ของพวกมัน เมื่อตะพาบตัวเล็กทั้ง 6 ตัว เริ่มชินกับการอยู่ในกระบะแล้ว มันก็หาทางไปหาน้ำ ซึ่งในกระบะที่พวกมันอยู่นั้นมีอ่างที่ใส่น้ำสำหรับพวกมันเตรียมไว้เรียบร้อย พวกมันลงเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน “มาสึ..ถุงสีเหลืองๆ ที่ติดกับตัวของพวกเราทั้ง 6 ตัว มันคืออะไรหรอ” มาเน่ ตะพาบน้อยตัวหนึ่งถามกับมาสึ “เอ่อ..มันคือถุงอาหารตอนที่เราอยุ่ในไข่มั้ง พอเราออกจากไข่มาใหม่ๆ มันยังไม่หลุดเลยติดตัวมาไงล่ะ” มาสึตอบ “อ๋อ..อย่างนี้นี่เอง”เหล่าตะพาบน้ำร้องตอบ (ตะพาบทั้ง 6 ตัวนี้ มีชื่อว่า มาสึ มาเน่ มิโซะ ลำดวน จำปี แพงพวย นะจ๊ะ) พอเริ่มที่จะเช้าแล้ว พวกมันก็ขุดทรายในกระบะ เพื่อนนอนพักผ่อน
พอเช้าขึ้นมา(สักประมาณสายนี้แหละ)ก็มีเด็กผู้หญิงเดินมากับแม่ของเธอ เธอกับแม่นั่งดูตะพาบน้ำสักพักเธอก็เดินกลับไป แล้วก็เดินกลับมาพร้อมกับกล้วย เหล่าตะพาบดีใจที่มีอาหารกิน ตะพาบทั้ง 6 แย่งกันกินอย่างสนุกสนาน แล้วไม่นาน ถุงสีเหลืองก็หลุดออกไป พวกมันกินแล้วก็นอน ว่ายน้ำเล่นบ้าง บางครั้งเวลาที่สุนัขของเด็กหญิงมายืนดูพวกมัน พวกมันก็จะแอบอยู่ในทรายโผล่ออกมาแค่จมูก เพราะพวกมันคิดว่าสุนัขตัวนั้นจะกินมัน (ซึ่งมันไม่ใช่เลย)
หลายวันผ่านไป(นานมาก) พวกตะพาบน้อยทั้ง 6 ตัวโตขึ้น มันเริ่มรู้สึกว่ากระบะที่พวกมันอาศัยอยู่เริมจะแคบซะแล้ว แต่ไม่นานเด็กหญิงกับแม่ของเธอก็มาที่กระบะของพวกตะพาบ แล้วย้ายตะพาบน้อย(ซึ่งตอนนี้เริ่มโตขึ้นแล้ว)มาที่กระบะ(อีกละ)ที่ใหญ่ขึ้น พอไปถึงพวกตะพาบก็รู้สึกตื่นเต้นมากเพราะในกระบะนั้นมีทั้งก้อนหินมีอ่างน้ำที่ใหญ่แล้วก็มีแถบที่มีอาหารชนิดต่างๆ คล้ายกับการทดลองว่าเหล่าตะพาบจะชอบกินอะไร (ไม่คล้ายหรอก ใช่เลย เด็กกับแม่ของเธอกำลังทดลองอยู่)
พวกตะพาบเล่นกันอย่างสนุกสนาน เช่น ไต่ก้อนหิน ว่ายน้ำ เล่นซ่อนหา ฯลฯ พวกมันเล่นกันจนเหนื่อย เลยหาอะไรกิน “นี่ กินอะไรดีถึงจะอร่อยล่ะ” แพงพวยถามกับเพื่อนๆ “อืม..ฉันว่าน่าจะเป็นกล้วยนะ” ลำดวนตอบ “อ่ำๆ ไม่ใช่นะ ข้าวสุกอร่อยกว่าเยอะ ง่ำๆ” มิโซะตอบขณะที่กำลังเคี้ยวอาหารอย่างมีความสุข
“นี่ๆ พวกเราคิดมั้ยว่า กระบะที่อาศัยของพวกเรานี้ จัดเป็นชั้นๆ เลยเนาะ” มาสึบอก “ยังไงล่ะ” มาเน่ถาม “ก็บ่อที่เราอยู่กันครั้งแรก เมื่อเด็กอนุบาล บ่อที่ 2 ก็บ่อประถม แล้วบ่อสุดท้ายก็บ่อมัธยมไงล่ะ” มาสึตอบ “อ้าว..แล้วไม่เรียนปริญญาหรอ” จำปีถาม
“ก็ค่อยหาเอาเองสิ อิอิ” มาสึตอบแบบขำๆ(บ่อมัธยมคือ อยู่ในสระน้ำหรือไม่ก็บึง หนองต่างๆ)
นานมาเรื่อยๆ เหล่าตะพาบน้ำทั้งหลายก็โตขึ้นและถูกปล่อยลงแม่น้ำ “ฮือ..ลาก่อนนะจ๊ะ ตะพาบน้อย” เด็กหญิงบอกลากับตะพาบน้อย(ที่โตแล้ว) “สงสารเด็กคนนั้นจัง” จำปีพูด “ใช่ๆ ร้องไห้ด้วย”เหล่าตะพาบพูด พวกมันว่ายน้ำเล่นกันอย่างสนุกสนาน “นี่ๆ มาสึ แล้วมหาลัยที่เราจะไปเรียนต่อนี้มันอยู่ไหนล่ะ” มาเน่พูด “เอ่อ” มาสึพูดไม่ออก “ฮ่า..ฮ่า..หาเอาตามนี้”(น่าจะแปลว่า หาเอาแถวนี้ : ผู้พิมพ์) ตะพาบพูด...
จากผู้แต่ง
เฮ้อ..กว่าจะจบได้ก็ตั้งนาน ช่วงนี้หายไปนาน ไม่รู้ยังจำกันได้รึเปล่า แต่มากี่ทีก็ยังคงมีคำผิดและคำที่ถูกขีดเป็นสัญลักษณ์ประจำตัว (อ่าว.. -_-^) คราวนี้มี ด.ญ.เสื้อสีแดงมาช่วยด้วยสบายคิดเยอะ(หรอ)
แต่ยังไงก็ช่างเถอะ จบล่ะ..สวัสดีค่ะ
ด.ญ.เสื้อสีส้ม VS ด.ญ.เสื้อสีแดง
หมายเหตุจากอาของ ด.ญ.เสื้อสีส้ม
· สังเกตว่า เธอพัฒนาความสามารถในการใช้ภาษาได้ดีขึ้น แม้มีคำที่ขีดฆ่าบ้างแต่ก็ไม่ค่อยมีคำผิดให้ได้แก้ไขมากนัก เช่น เหรอ เป็น หรอ เพื่อ เป็น เพื่อน
· มีการใช้ย่อหน้า วรรคตอนได้ดีขึ้น จนผู้พิมพ์ไม่ต้องจัดวรรคตอนให้ใหม่แล้ว
· มีการร้อยเรียงเรื่องราวจากประสบการณ์และข้อมูลที่ได้พบ มานำเสนอได้ค่อนข้างละเอียด
· ทั้งหลักกิโล(ด.ญ.เสื้อสีแดง) และ เสาโทรเลข(ด.ญ.เสื้อสีส้ม) สามารถแบ่งงานและจัดทำภาพประกอบได้อย่างสัมพันธ์กัน
· แต่สงสัยว่า..งานนี้ ด.ญ.เสื้อสีส้ม คงจะถูกพ่อของเธอล้อเลียนเรื่องการใช้ภาษาถิ่น (หาเอาตามนี้) แทนที่จะใช้ภาษากลาง(หาเอาแถวนี้) ไปอีกนานนน.. ก็บ้านนี้พ่อลูกเค้าชอบแกล้งกัน
ข้อมูลเพิ่มเติม
การเลี้ยงตะพาบน้ำและบ่อเลี้ยง
http://www.dkt.ac.th/dgtlib/agri/turtle/tur4.htm
การใช้ EM ในการเลี้ยงตะพาบน้ำ
http://www.chivavithee.net/modules.php?name=News&file=article&sid=39
อาหารตะพาบน้ำ
http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=kailan&date=26-07-2005&group=8&gblog=2
ปลาฝาหรือตะพาบน้ำ
http://kanchanapisek.or.th/kp8/cem/cem706.html
http://www.oc.sru.ac.th/rLocal/stories.php?story=05/10/25/9664907
การเพาะเลี้ยงตะพาบน้ำพันธุ์ไต้หวัน
http://www.whk.ac.th/whk2008/web/digital_library/agri/turtle/tindex2.htm
รูปตะพาบน้ำ
http://www.whk.ac.th/whk2008/web/digital_library/agri/turtle/tjava2.htm
ขายตะพาบน้ำผิดกฎหมายหรือไม่
http://www.fisheries.go.th/webboard4/showQAnswer.asp?qNo=5331
turtle รวมเรื่องราวของเต่า สำหรับเด็กๆ (ภาษาอังกฤษ)
http://www.kidskonnect.com/content/view/54/27/
ความเห็น (22)
เด็กๆ น่ารักจัง ชอบการ์ตูนที่วาด สร้างสรรค์มาก : )
- สวัสดีครับ
- แวะมาอ่านบันทึกของ ด.ญ.เสื้อสีส้มและ ด.ญ.เสื้อสีแดง
- เยี่ยมมากเลย
- ขอให้กำลังใจนักเขียนในอนาคตครับ
สวัสดีค่ะคุณครูพี่อึ่ง
- ไม่ได้อ่านเรื่องน่ารักของเด็กๆ ตั้งนาน เห็นภาพชัดเลยนะคะ หลักกิโล กับ เสาโทรเลข
- มาส่งข่าวเรื่องงาน CMU Book Fair ด้วยนะคะ ที่นี่ค่ะ จะมีกิจกรรมถูกใจเด็กหญิงเสื้อสีส้มและเด็กหญิงเสื้อสีแดง และเพื่อนๆ บ้างไหมนะคะ
- กระซิบนิดหนึ่งค่ะ ชายผู้หลงรักมวลเมฆและกิจกรรมพับกระดาษที่น้องต้อม น้องต่อกำลังหัวปักหัวปำ จะมางานนี้ และไปที่โรงเรียนวชิรวิทย์ของครูบิ๋มด้วยค่ะ สนใจไปร่วมงานไหมคะ
ซูซานคะ
เช้านี้ ด.ญ.เสื้อสีส้มมาอ่านบล็อกของตัวเอง แล้วพี่บอกว่า อาซูซานที่ชมหนูเก่งเรื่องงานศิลปะ ทำงานด้านนี้และเล่าเรื่องงานศิลปะของน้องทีมให้เธอฟังด้วย ดูเธอจะภูมิใจที่ได้รับคำชมนะคะ แต่ยังอมภูมิไว้ไม่ตอบความเห็นเอง คงรอสักพักค่ะ
น้องสิงห์ฯคะ
- หายไปนานทั้งอาทั้งหลาน ตอนนี้ปิดเทอมเลยชวนกันมาเขียนบันทึกค่ะ
- ว่างๆ ชวนน้องไผ่และพี่สาวมาเขียนบ้างนะคะ ป้าจะรออ่าน
- ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
สวัสดึค่ะ น้ำผึ้งสีชมพู
- ยินดีที่รู้จักนะคะ
- ตามไปดูรูปของคุณหลานแล้ว แต่ละรูปชวนหมั่นเขี้ยวน่ากอดชะมัด
- อยู่ใกล้ๆ คงจะต้องแอบกอดกันบ้างเป็นแน่ค่ะ
- ว่างๆ แวะมาอีกนะคะ
น้องดาวลูกไก่ฯคะ
- ไปดูแต่ละรายการแล้ว น่าสนใจเกือบทุกวันเลย
- จะจัดเวลาดูค่ะ ว่าจะชวนคุณครูไปด้วยน่าจะดี
- ขอบคุณที่ส่งข่าวกิจกรรมดีๆ ให้ทราบเสมอนะคะ
- อ้อ.แอบไปดูผลงานของน้องต้อมเธอหลายวันมาแล้วเหมือนกัน แต่ยังไม่ได้แวะไปแซวค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่าน ชอบมากๆๆๆๆๆ ค่ะ
เด็กพัฒนาได้ เพราะผู้ใหญ่ช่วยส่งเสริม จริงๆๆๆ ยิ่งกว่าจริงนะคะ
สวัสดีค่ะพี่อึ่งขา
- ไม่ได้เข้ามาทักทายพี่อึ่งนานเลย..คิดถึงค่ะ
- พี่อึ่งสบายดีนะคะ
- เด็กๆ เค้าช่างจินตาการดีจังค่ะ ดูใสๆ สมวัย น่ารักดีค่ะ
- ภาพประกอบเรื่องเล่าน่ารักมากเลยค่ะ...ช่างคิด
- ลำพูนอากาศเริ่มเย็นแล้วใช่ไหมคะ
- กรุงเทพฯ เริ่มมีลมหนาวโชยแล้ว แต่ก็คงไม่กี่วันก็คงกลับมาร้อนเหมือนเดิม
- รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่อึ่ง
เรียนแบบนี้ยังต้องการประเมินมาตรฐานและคุณภาพอะไรอีกละ
หลายแห่งปีนกรอบปีนเกลียวไม่ได้ เพราะมันก็ไม่ง่ายนักสำหรับการศึกษาที่อยู่ในโครงสร้างที่ไม่รู้ไม่ชี้กับความสนใจใฝ่รู้ของเด็กๆ
สมศ.จะจัดประชุมใหญ่ทบทวนตัวเอง
ใช้ชื่อว่า ประชุมวิชาการครบรอบ8ปีสมศ. วันที่7 พย.นี้
ที่โรงแรมอิมพรีเรียลควีนส์ปาร์ค
ภาคกลางวันมีรายการโม้อุตลุด ภาคเย็น-กลางคืนมีงานเลี้ยง
ไป ไม่ไป ไป ไม่ไป ไป ไม่ไป..ติ๊กต๊อกๆๆๆๆ
สวัสดีเจ้าค่ะ
น้องจิแวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ สบายดีหรือเปล่าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ...หนูจิ
- สวัสดีน้องหมีเชอรี่จ้า
- ไม่ได้ส่งข่าวคราวกันนานนะ แต่ก็รู้ว่าต่างก็ยุ่งๆๆๆๆ
- ปกติช่วงนี้ บ้านพี่น่าจะเริ่มหนาว แต่ปีนี้มีอะไรแปลกเปลี่ยนไป
- มีฝนตกใหญ่ติดๆ กัน 2-3 วันก่อน ดึกดื่นค่อนคืน ต้องมาวิดน้ำ ฟืด..จ๋อม ฟืด..จ๋อม
- น้ำระบายลงคูคลองไม่ทัน เลยหันทิศทางเข้ามาไหลเล่นในบ้านซะงั้น
- ไม่มีความเสียหาย มีแต่รองเท้าแตะลอยไปเที่ยวซะข้างนึง
- สงสารแต่บางหมู่บ้าน น้ำมาย้ายของไม่ทันกัน โลกร้อนใหญ่แล้วเนาะ
- มีความสุขกับการงาน และ การใช้ชีวิตในกรุงเต๊บ..นะจ๊ะ
- คนชนบทคิดถึงนะ..
พ่อครูบาคะ
- เรียนแบบนี้ มีความสุข สนุกทั้งนักเรียนและครู
- แต่พอคนมาดู มาประเมิน ก็ต้องเดินตามกรอบตัวบ่งชี้ ที่บางทีรายละเอียดบางเรื่องไม่สามารถจะดูได้ใน 3 วัน 5 วัน บางทีก็ให้วัดกันซะละเอียดยิบ
- ก็ประเมินกันไปค่ะ ผลที่ได้ก็พยายามใช้ประโยชน์เท่าที่มี
- อะไรที่เราว่าดี แต่เค้ามองไม่เห็น ก็เป็นเรื่องที่เอามาพิจารณาว่า จะทำยังไงให้เค้าได้เห็น
- อะไรที่เป็นเรื่องที่แนะนำตามวิธี เห็นด้วยก็ทำ ไม่เห็นด้วยก็ดื้อ
- เป้าหมายน่าจะอยู่ที่เด็ก แต่บางเรื่องกว่าจะเห็นผล ก็ต้องอีกหลายปี
- ถ้าตั้งใจทำให้ดี ผลก็เกิดอยู่ที่เด็กอยู่แล้ว
- น่าจะทุ่มเทดูแล พัฒนาให้ครูอยู่ได้ คิดได้ ให้มีความสุขกับการทำงานตามบริบทของตัวจนเห็นความก้าวหน้าของเด็ก กันนะพ่อครูฯ
- ประเมิน ประเมิน จนเกินกำลัง รายงานการประเมินที่ได้รับ ยังบอกว่า โรงเรียนนี้ดี มีการทำพจนานุกรมภาษากระเหรียง..555..ทำนองเดียวกับ เผยแพร่ เป็นเผยน่าน เลย
- สงสารทั้งคนประเมินและถูกประเมิน อิ อิ
- อ้าว..พอเลี้ยวไปเรื่องประเมิน เลยตอบซะเพลินเลยค่ะ
- วันนี้หนูจิมาเยี่ยมป้า
- เป็นไงจ๊ะ เตรียมลูกคอไว้ดวลไปถึงไหนแล้ว
- แว่วๆ มาว่างานยุ่งจน หลงคุยกับพ่อประจักษ์ที่บล็อกพ่อครูบารึ..555
- อาจารย์เสียงเหน่อรู้ยังเนี่ย.. ไม่รู้ว่าจะถูกแซวไปอีกนานมั้ย..
- ขอให้สนุกกับการเรียนนะจ๊ะ
- สวัสดีค่ะคนพลัดถิ่น ผู้มีชื่อกลางเหมือนหลานชายเลย
- ชอบๆๆ รูปที่เอามาโพสต์ให้จัง
- ดูแล้วมีความสุขจริงๆ ด้วย ขอบคุณนะคะ
PaO (พี่สาวเด็กหญิงเสื้อส้ม)
มาหาอะไรอ่านเอาตามนี้
ได้รอยยิ้มกลับไปกระบุงโตเลย ^-^
+ สวัสดีค่ะ..พี่อึ่ง...
+ ชวนแอมแปร์มาด้วยค่ะ...
+ "พี่เขาวาดเต่าเหรอแม่.."
+ ไม่ใช่จ๊ะ..พี่เขาวาดตะพาบน้ำค่ะ...
+ " แม่นิ๊...พี่เขาวาดเต่าตะหาก...ไม่รู้อะไรจริง ๆ เล้ย.."
+ " แม่พี่เขาวาดเต่าว่ายน้ำด้วยค่ะ..แม่ดูสิ.."
+ ก็ดูอยู่นี่ไง...
+ พี่อึ่งค่ะ..แอมแปรืยังไม่รู้จัก"ตะพาบน้ำ" ค่ะ...
+ คงต้องอธิบายกันอีกเยอะค่ะ...ถึงจะแยกได้ว่า " เต่า" ต่างจาก "ตะพาบน้ำ" ยังไงค่ะ
+ น้องเสื้อส้มและน้องเสื้อแดง...น่ารักมากค่ะ...เก่งจังเลย...เข้าใจเอาเรื่องราวที่พบเจอมาเขียนเป็นนิทาน...ยอดเยี่ยมค่ะ...
+ คิดถึงเสมอค่ะ....
- ดีใจแทนบรรดาละอ่อนที่มีคนละเอียดอ่อนเป็นครูค่ะ
- ......
- การ์ตูนที่วาดฝีมือดีน๊า
- น่าจะให้เขียนนิทานทำมือบ่อยๆค่า
- ......
- ฝากบอกเด็กน้อยทั้ง 2 ว่ายอดๆๆๆๆ
Pao.Pao..
มีข่าวที่น่าเสียใจเล็กน้อย ไข่ฟองที่ยังเหลือไม่ทันฟักออกเป็นตัว คืนวันฝนตกหนัก กว่าจะไปรู้น้ำขังอยู่ในทราย ไข่ตะพาบก็หมดสภาพไปเสียแล้ว ไม่ได้ออกมาดูโลกเลยน่าสงสารจริงๆ
สวัสดีค่ะแม่อ๋อยและน้องแอมแปร์
มาดูพี่เสื้อสีส้มและพี่เสื้อสีแดงวาดรูปแล้ว แอมแปร์ลองวาดมาให้ป้าดูบ้างนะคะ แม่อ๋อยลองเปิดลิงค์นี้ให้แอมแปร์ดู มีเต่าการ์ตูน เต่าจริงๆ หลายแบบ น่าสนใจเชียวค่ะ
turtle รวมเรื่องราวของเต่า สำหรับเด็กๆ (ภาษาอังกฤษ)
http://www.kidskonnect.com/content/view/54/27/
วันนี้ป้าหมอเจ๊มาเชียร์เด็กๆ จะได้มีกำลังใจเขียนมาให้ป้าอ่านอีกนะคะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
- ชอบเด็กน้อยได้เรียนรู้เรื่องตะพาบจริง
- ได้มีการพัฒนาทางด้านภาษาที่สามารถวัดได้
- ดีใจๆๆๆ
- ชวนกันให้สังเกต
- เลยพึ่งได้รู้ว่าตะพาบตอนออกจากไข่ มีถุงอาหารติดตัวมาด้วย
- แปลกดีนะคะ อ.ขจิต
- แวะมาเยี่ยมหลานๆค่ะ
- ไข่ตะพาบน่ารักจังเลยนะคะ