ความสุขจากการบวชเป็นความสุขที่มากมายยิ่งนัก การบวชในร่มเงาของศาสนาพุทธ และให้พ่อแม่ปู่ย่าตายาย ได้มีโอกาสอนุโมทนาบุญจากการบวชพระลูกชายหลานชาย ไม่ใช่ของง่าย คนที่อยากจะบวชต้องมีบุญเก่าติดตัวมาด้วย และที่สำคัญ ต้องมีคุณสมบัติของผู้ขอบวช ถุกต้องตามพระวินัยด้วย
การบวช ผู้บวชได้บุญไปเต็มๆ แล้วพ่อแม่ปู่ย่าตายายได้อะไร?
ส่วนผู้ที่ไปหรือไม่ได้ไปวัด แต่อนุโมทนาบุญกับการบวชด้วย จะได้บุญอะไร?
ได้บุญแน่นอนคือ ปัตตานุโมทนา คือการอนุโมทนาในบุญที่ผู้อื่นกระทำ
การบวชย่อมยังประโยชน์ ให้คุณค่า และความสุขให้แก่คนที่รักเรามากที่สุดในโลกจริงๆ
การบวช ต้องไม่มีเงื่อนไขใดๆ เหมือนกับความรักของพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ที่ไม่เคย มีเงื่อนไขใดๆในความรักที่มีต่อเรา
ที่สำคัญ การบวช มิใช่จะเกิดมีขึ้นได้ง่ายๆในชีวิตลูกผู้ชาย ถ้าโอกาส มาถึงแล้ว ไม่รีบฉวยโอกาส มัวผลัดวัน ประกันพรุ่ง อาจไม่ได้บวชก็ได้
ขอขอบพระคุณอาจารย์ sasinanda...
เรียน พระอาจารย์ Sasinand
อนุโมทนา...สาธุด้วย ดิฉันไม่มีทั้งลูกชายและหลานชาย ก็อาศัยใบบุญในโอกาสบวชสามเณรเช่นกัน
ขอบคุณๆหมอที่เข้าเยี่ยม อ่านบันทึกคุณหมออยู่เรื่อย มีความรู้ค่ะ ยิ่งตอนนี้มีหลานตัวเล็กๆ ยิ่งสนใจใหญ่
ในโอกาสขึ้นปีใหม่ไทยนี้
ขอให้อาจารย์มีสุขภาพพลามัยดี ปรารถนาสิ่งใดขอให้สมปรารถนาด้วยค่ะ
โก๊ะ |
สวัสดีค่ะคุณโก๊ะ ดีใจค่ะ ที่เราสนใจเรื่องเดียวกัน ตัวดิฉันเป็นชาววัดมานาน รักษาศีล 5
แต่อยากจะเตือนเรื่องปล่อยโคควาย ถ้าไม่ได้ขึ้นทะเบียนไว้ ว่า เราซื้อชีวิตเขา และปล่อยเขาไป โคนั้นก็จะถูกเวียนกลับมาอีกหลายรอบค่ะ และก็ไม่ถูกตามวัตถุประสงค์ของเรา
พ่อผมอยากให้ผมบวช ผลัดมา 2ครั้งแล้ว กลุ้มจัง งานเยอะ ปลีกตัวยาก.......ระบายครับ....ระบาย
ผมคงหัวอกเดียวกันกับ
คุณ นพ
แต่ผมว่าถ้าผู้บวชยังไม่เต็มใจ หรือยังมีหวงอยู่ พ่อแม่คงได้ผลบุญไม่มากนัก
สวัสดีปีใหม่ไทย..ครับ
ก่อนอื่นขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่เข้าไปทักทายและแนะนำสิ่งดี ๆ ต่อผมและเพื่อนชาวบล็อกในบันทึกของผมอย่างต่อเนื่อง แต่ต้องขออภัยที่แวะมาแลกเปลี่ยนช้ามาก เนื่องจากเกือบทุกวันผมมีราชการถี่ยิบในการออกเดินทางไปนอกสถานที่...กลับมาก็ล้มพับ มีแรงเหลือแต่พอเขียนบันทึก และอ่านบันทึกของแต่ละท่าน แต่ไม่หลงเหลือแรงพอที่จะมาแลกเปลี่ยน...
...
ผมได้รับความรู้จากมิติการบวชและผู้มีส่วนร่วมอย่างชัดเจนจากบันทึกนี้..และถือว่าเป็นแนวคิดที่เป็นวิชาการมาก สมัยเด็ก ๆ ผมเติบโตเข้าออกอยู่ที่วัด ไม่คิดฝันว่าสิ่งเหล่านี้จะเป็นผลพวงมาถึงตัวลูก...การบวช ถือเป็นหัวใจหลักของความเป็นลูกผู้ชายที่พึงยึดปฏิบัติ และถึงแม้วิถีการบวชจะเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย รูปแบบไม่เหมือนเดิมแต่โดยส่วนตัวผมก็ยังให้ความสำคัญต่อ "เนื้อหา" ของการบวชอย่างไม่เปลี่ยนแปลง...
.....
เมื่อครั้งที่จะมีการแต่งงาน ผมก็ยืนยันว่า แต่วันไหนอย่างไรก็ได้ แต่ต้องมีเวลาพอที่ผมจะบวชได้ไม่น้อยกว่า 15 วัน...และวันที่บวช ครูอาจารย์เดินทางไปจากมหาวิทยาลัยเยอะมาก ผมและแม่พลอยซาบซึ้งอย่างมหาศาล..
....
และเช่นเดียวกันนี้ - ผมก็เชื่อในแนวทางกับที่ท่านกล่าวไว้อย่างมีพลังว่า การบวช ต้องไม่มีเงื่อนไขใดๆ เหมือนกับความรักของพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ที่ไม่เคย มีเงื่อนไขใดๆในความรักที่มีต่อเรา
.... ขอบพระคุณครับ
ลืมไปครับ..
ผมมีบันทึกเกี่ยวกับการบวชบ้างเล็กน้อย ถ้ามีเวลาเวลาอาจแวะเข้าไปแลกเปลี่ยนได้นะครับ
ขออนุโมทนาบุญอ.จ.ด้วยที่เป็นเจ้าภาพบวชเณรค่ะ
ถึงจะถือศีลไม่เท่าพระ แต่ถ้าบวชด้วยความตั้งใจจริงก็จะได้บุญเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะ ไปเยี่ยมบันทึกของคุณมาด้วย ดีมากด้วยค่ะ
ดิฉันชอบศึกษาโดยการอ่านธรรมมะค่ะตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยม
คุณออกมาจากผ้าเหลือง แต่ก็สามารถเอาความสุขเดิมมาได้อีกนี่คะ โดยถือเอาการงานเป็นการปฏิบัติธรรม ทำหน้าที่ให่ดีที่สุด ชอบธรรม สุจริต และเป็นประโยชน์ของทั้งตนเองและผู้อื่น อย่าไปยึดติดอะไรมาก ก็o.k.แล้วค่ะ
ผมยังไม่มีโอกาสได้บวชเลย
ตอนนี้ก็บวชใจไปก่อน ปฏิบัติด้วยตนเอง ถึงแม้ว่ายังไม่ได้บวชคิดว่าเมื่อโอกาสยังไม่มาถึงก็รักษาศีล ๕ เป็นเบื้องต้นก่อน
ในที่สุดผมมีความตั้งใจที่จะบวชให้ได้ครับ
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร |
อนุโมทนาบุญค่ะ
แต่การบวชต้องพร้อมมากๆเลยนะคะ เพระการบวชคือการทำพระนิพพานให้แจ้ง เพื่อสลัดตนออกจากกองทุกข์ ด้วยการบำเพ็ญสมณธรรม
ผมมาบวชเอาตอนแก่ เพราะมันเป็นความคิดแรกที่แว๊บขึ้นมา ตอนตอบคำถามข้อ ๓ ในบันทึกนี้ สำหรับตนเองเมื่อ ๗ ปีก่อน (แหะ แหะ เหมือนโฆษณาบันทึกตัวเองยังไง ชอบกล)
ตอนเอาดอกไม้ไปกราบพ่อกับแม่และญาติผู้ใหญ่ ในโบสถ์ ตอนทำพิธี ผมร้องไห้จนแทบว่าบทต่อไม่ถูกเลยครับ แต่มันเป็นความสุขใจ ที่เราเกิดมาได้ทำในชีวิตนี้
ใช่ครับ ..บวชให้คนที่รักเราที่สุดในโลก
ผมมีโอกาสบวชก่อนเริ่มทำงานครับ ได้พรรษาหนึ่งพอดี เป็นสุขที่สุดเลยครับ
ได้ไปอยู่วัดที่หนองคาย ไม่มีไฟฟ้าเลยนะครับ มีเครื่องปั่นไฟแค่ตอนหัวค่ำ กลางคืนมีดาวเต็มฟ้า จิตใจสบายมากครับ...บรรยากาศดี ไม่มีเรื่องให้ทุกข์
เดี๋ยวนี้ทำงานไม่มีเวลาทำอะไร ก็พยายามตามดูจิตตัวเองนะครับ แต่บรรยากาศมันไม่เหมือนตอนบวช
เห็นบางคนได้บวชแค่สามวันแล้วเสียดาย
สวัสดีค่ะ ดิฉันมีพยาบาลดมยาที่ค่อนข้างสนิทอยู่2 คน นึกถึงเขาอยู่เสมอ ช่วยงานการอบรมการช่วยชีวิตให้พนักงานโรงงานต่างๆมาหลายรุ่น
เด็กๆวัยรุ่นชอบง่ายเบื่อง่ายค่ะ เขาตอบแบ่งรับแบ่งสู้ แสดงว่าเกรงใจคุณแม่ อีกหน่อยลองทวงสัญญาซีคะ วัยรุ่นสมัยนี้ ต้องระวังนิดนึงค่ะ
สิ่งที่ผมได้จาการบวชมีหลายอย่างมากครับ แต่ที่แม่ผมได้ก็คือความสุขที่ได้เห็นลูกชายบวช เห็นถึงความสุขใด้ทันตาเลยครับ
ขอบคุณอ่าน blog ของผมนะครับ
ยินดีมากมายที่ใด้รู้จักครับ
โอม
กฤษณา |
ได้บุญแน่นอน
เพราะนอกจากคุณจะอนุโมทนาบุญกับหลานแล้ว คุณยังตั้งใจบรรจงทำดอกไม้ไปช่วยงานอีก ได้บุญเต็มที่ค่ะ ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
อรดา |
ผมบวชมาแล้วสองครั้ง แต่ละครั้งก็ได้ประสบการณ์จาการบวชที่ต่างกัน
ครั้งที่สองทำให้ผมตัดสินใจ เลิกอบายมุขทุกอย่าง ตั้งใจรักษาศีลอย่างเต็มที่
และสนับสนุนให้ลูกชายบวชเพื่อฝึกฝนอบรมตนให้เป็นคนดี
สวัสดีค่ะ
ดีใจที่อาจารย์แวะมาค่ะ ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
นี่ละสมเป็นต้นแบบที่ดี ให้ลูกศิษย์ตัวจริง
ต้องขอขอบคุณคุณ sasinanda เป็นอย่างยิ่งเลยนะคะ ที่อธิบายสิ่งที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจแจ่มแจ้งนักให้เข้าใจ นอกจากนั้นอ่านความเห็นจากทุกท่านก็ได้อะไรๆเพิ่มขึ้นมากมาย น้ำตารื้นไปกับอ.เต็มศักดิ์ด้วยค่ะ
เชื่อมั่นว่าหลานย่าของคุณ sasinanda (ใช่ไหมคะ) คงจะเป็นเด็กที่มีบุญมากจริงๆ ที่ได้อยู่ใกล้คุณย่าผู้อบอุ่น เข้าใจโลกมากเช่นนี้
ยังตามอ่านบันทึกไม่หมดค่ะ ถ้าไม่ใช่คุณย่าต้องขออภัยด้วยนะคะ เพราะคุณ sasinanda ในรูปดูสวยสดใสอ่อนวัยจนไม่น่าเป็นคุณย่าไปได้เลยเหมือนกัน
สวัสดีค่ะ
ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
เท่าที่มีความรู้ ...ผลบุญจากการบวชพระภิกษุสามเณร นอกจากผู้บวชจะได้รับโดยตรงคือ การปิดอบายและบังเกิดแต่ในสุคติภูมิเป็นจำนวนถึง 64 กัปป์แล้ว บุพการียังได้รับผลบุญนี้ถึงครึ่งหนึ่งคือ 32 กัปป์ ในขณะที่ผู้มีส่วนร่วมในการบวชจะได้รับกึ่งหนึ่งคือ 16 กัปป์ค่ะ
แล้วจะหาเวลาแวะเข้ามาอ่านบันทึกบ่อย ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณโอ๋ โอ๋-อโณ
เรื่องการที่ลูกหลานได้บวชเรียนนี่ เป็นเรื่องที่ดี และสนับสนุนค่ะ
ปกติจะ ทำบุญในการบวชภาคฤดูร้อน นี้อยู่เสมอๆ เพื่อส่งเสริมให้เยาวชนได้ใช้เวลาในช่วงปิดเรียนภาคฤดูร้อนให้เป็นประโยชน์
ด้วยการศึกษาธรรมะ และเพื่อปลูกฝังศีลธรรม รักษาวัฒนธรรมการบวชเรียนให้กับเยาวชน
เพื่อจะได้เป็นคนเก่งและดี จากการศึกษาในภาคทฤษฏีและปฏิบัติ ความรู้ในพระพุทธศาสนา ตั้งแต่การทำทาน รักษาศีล ปฏิบัติธรรมเจริญสมาธิภาวนา และศึกษาธรรมะค่ะ
ท่าน ว.วชิรเมธี--ลูกเป็นได้ทั้งของขวัญน่าชื่นใจหรือเป็นความโชคร้ายของพ่อแม่ ลูกกตัญญูคือผู้เกิดมาเป็นของขวัญ ลูกเนรคุณคือผู้เกิดมาเป็นโชคร้ายของพ่อแม่
การที่ลูกหลานได้บวชเรียนนี่เป็นการทำความดีให้กับตัวเอง ยังความปลาบปลื้มมาให้พ่อแม่ยิ่งนัก
ลูกชายทำงานอยู่ต่างประเทศ ไม่มีพื้นฐานทางพุทธมากเท่าไร เรียน รร คริสมาตลอด อยากให้เขาบวชให้คุณยายมี่เลี้ยงเขามาตั้งแต่เกืด เลยบอกเขาว่าบวชให้ยายหน่อยสัก7วันก็ยังดี ลางานได้เท่านั้น รู้ว่าลูกคงลำบากใจ จะบาปไหมค่ะ