วันนี้ เสาร์ที่ 27 กันยายน 2551 เป็นวันสุดท้ายของการเรียนการสอนรายวิชา ๑๐๓๕๒๐๔ นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา ที่ผมไปทำหน้าที่ให้กับกลุ่มนักศึกษาตามหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิตวิชาชีพครู ทีม.ราชภัฏพระนครเปิดสอนให้กับกลุ่มครูและบุคลากรประจำการ ณ ศูนย์การศึกษา โรงเรียนเทคโนโลยีบริหารธุรกิจสมุทรปราการ
ขับรถออกจาก ม.ราชภัฏจันทรเกษมเวลา 7.20 น. ข้ามแยกรัชโยธินไป U-Turn ที่ใต้ทางต่างระดับ ถ.วิภาวดีรังสิต แทนที่จะเลี้ยวไปกลับรถหน้าแดนเนรมิตรเก่า เร็วขึ้นได้อีกเล็กน้อยเพราะไม่ต้องคอยตอน U-Turn ... เข้าวัดพระศรีฯ และใช้ประตูด้านข้างวัดเข้าสู่ มรภ.พระนคร ใช้เวลาเพียง 15 นาทีก็ถึงครับ ไปถึงตอน 7.35 น. รถตู้ออกจากมรภ.พระนครเวลา 7.50 น. และไปถึงโรงเรียนเทคโนโลยีบริหารธุรกิจสมุทรปราการ ประมาณ 9.00 น.
กิจกรรมสำคัญในวันนี้ ผมเริ่มด้วยการ นำผลงานที่บางคนได้ส่งผ่านระบบอินเตอร์เน็ตเข้าสู่พื้นที่ ที่จัดสรรไว้ให้ มาวิพากษ์วิจารณ์ และชี้แนะเพื่อการปรับปรุง ตามด้วยการเข้าไปดูบันทึกใน Blog ของผู้เรียน ชี้แนะเรื่องการวางรูปแบบข้อความให้น่าอ่าน การเขียนที่พยายามบอกอะไรๆให้มากกว่าการตอบคำถาม What แต่น่าจะให้มีเนื้อหาที่ตอบ Why และ How ด้วย รวมทั้ง How I feel และเตือนย้ำเรื่องการใส่ใจผู้คนที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ไม่ให้ดูแห้งแล้ง สร้างมิติทางสังคมให้มากยิ่งขึ้น และได้ยกตัวอย่างกรณี ลุงเอก อ.ขจิต น้องจิ ครูปู ครูโย่ง ได้ช่วยกันทำงานและใกล้ชิดกันเสมือนญาติ ในการอบรมเรื่อง Blog เมื่อวันสองวันที่ผ่านมา ชี้ให้เห็นว่า เบื้องหลังความสำเร็จของการสร้างเครือข่ายที่มั่นคง เหนียวแน่น สร้างสรรค์ และมีพลังนั้น คือการที่คนเหล่านั้น มีความละเอียดอ่อน ใส่ใจกันและกันอย่างไร ย้ำว่า Electronical Network ต่อให้ก้าวหน้า มีข้อมูล สารสนเทศวิ่งไปวิ่งมามากเพียงใดก็ไร้ความหมาย หากผู้คนขาดเรื่องมิติทางสังคมและวัฒนธรรม ไม่ใส่ใจ ไม่เอื้ออาทรต่อกัน และไม่มีจิตใจที่ "รักผู้อื่น"
นอกจากนั้นได้แนะนำเรื่องการจัดการกับภาพถ่าย ด้วยการ Resize และอาจจัดการด้วยโปรแกรมช่วย เช่น Photoscape ก่อนการ Upload ตลอดจนเทคนิคการสืบค้นและคัดเลือกรูปภาพจากอินเตอร์เน็ต เพื่อให้ได้ภาพที่มีรายละเอียดสูง เหมาะกับงานพัฒนาสื่อ ไม่เป็นภาพที่นำมาใช้ ขยายแล้วแตก เบลอ จนเป็นสื่อที่ด้อยคุณภาพ .. ฯลฯ
กิจกรรมหลักในวันนี้คือการนำเสนองานกลุ่มทั้ง 9 กลุ่ม โดยแต่ละกลุ่มได้รับมอบหมายให้ไปสืบค้นข้อมูล มาจัดทำสื่อทั้ง Powerpoint ประกอบการบรรยาย และเอกสารแจกที่ทำด้วย Microsoft word และต้องมีแผนปฏิบัติการอันประกอบด้วย ชื่อเรื่องที่นำเสนอ จุดประสงค์การเรียนรู้หรือผลที่คาดหวัง หัวข้อเนื้อหาที่จะนำเสนอ กิจกรรมการเรียนรู้ สื่อที่ใช้ และ การวัด-ประเมินผลการเรียนรู้ ทั้งนี้เพื่อฝึกการทำงานอย่างป็นระบบ ผมหวังเอาไว้ว่าหลังการนำเสนอของแต่ละกลุ่ม จะเป็นโอกาสสำคัญที่เขาจะได้ร่วมเรียนรู้ จากปัญหา จากความผิดพลาดที่เกิดขึ้น โดยจะพิจารณาจากหลายๆด้าน เช่น การนำเสนอโดยภาพรวม คุณภาพของสื่อ Powerpoint คุณภาพของสื่อสิ่งพิมพ์ ความสมบูรณ์ ความถูกต้องของเนื้อหา การใช้ภาษา และการวัดประเมินผลที่เหมาะสม ปรากฏว่าได้พูดคุย ต่อเติมเสริมความรู้กันได้อย่างกว้างขวาง .. น่าเสียดายที่กลุ่มสุดท้ายคือกลุ่มที่ 9 นำเสนอไม่ทันจบ แต่ก็ถึงช่วงท้ายๆแล้ว ทีมงานของมรภ.พระนคร โทรมาเร่งให้ผมรีบลงไปขึ้นรถ ก็เลยจำใจรีบเก็บข้าวของแบบค่อนข้างทุลักทุเล รีบเดินลงจากชั้น 6 ของอาคารเรียนมาขึ้นรถ โดยไม่ได้ฝากแง่คิด ปิดรายการตามที่เตรียมเอาไว้
ถ้ารู้อย่างนี้ วันนี้ผมคงขับรถไปเองเป็นแน่ จะได้ทำหน้าที่ที่อยากทำโดยไม่ต้องคอยเกรงใจใครมากนัก อย่างไรก็ตามผมบอกผู้เรียนทุกคนว่ามีอะไร นอกเหนือจากการเรียนในคอร์สนี้ และเห็นว่าผมจะช่วยได้ก็อย่าได้เกรงใจ ผมสนุกเสมอกับงานอันเป็นที่รักของผม และให้คำมั่นว่า จะหาเวลาเขียนบันทึกใน Blog นี้ เสนอสิ่งที่คิดจะบอกกล่าว และไม่มีโอกาสได้พูดในวันนี้ ให้ค่อยๆติดตามได้
รถตู้มาถึง มรภ.พระนครเวลาประมาณ 5 โมงเย็นเศษ ผมขับรถที่นำไปจอดทิ้งไว้ กลับมาถึงบ้าน โดยใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง พักสักครู่หนึ่งก็หิ้ว Notebook คู่ชีพมานั่งเขียนบันทึกอยู่หน้าคณะศึกษาศาสตร์อยู่นี่แหละครับ .. อากาศดี แม้จะมียุงมารบกวนบ้างก็ OK ครับ
ก่อนจบ ชมรูปบรรยากาศวันนี้หน่อยนะครับ .. ไม่สะดวกที่จะเดินเก็บภาพได้ทั่วถึง ก็ต้องขออภัยผู้ที่นั่งไกลๆ ที่ความสวย ความหล่อ ไม่อาจโผล่มาที่จอได้มากอย่างที่มันเป็นครับ .. อิ อิ อิ
เรียนท่านพี่ และแล้ว วันสุดท้าย ก็มาถึงนิ ความสำเร็จ จากความพยายาม
ขอบคุณ gotoknow ค่ะ
ที่ถักทอสายใยแห่งมิตรภาพที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ
ให้ปรากฎกายและมีอิทธิฤทธิ์อย่างเหนียวแน่นและแสนจะมั่นคงในครั้งนี้
หากปรากฎการณ์เช่นนี้นี้ เกิดขึ้น และครอบคลุมสังคมบ้านเราได้แล้ว ก็คงมีแต่การแลก
เปลี่ยน ช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจ จนความวุ่ยวายที่เป็นอยู่ เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้กระมัง
ขอบคุณค่ะ gotoknow
สวัสดีครับอาจารย์
สวัสดีครับ
สวัสดีท่านอาจารย์
- แวะมาติดตามผลงานของอาจาย์
- เสียดายจังเลยค่ะ วันสุดท้ายที่เรียนดูเวลาจะเร่งรีบไปหมดเลย
- เสียดายจริงๆๆ ที่นักศึกษาไม่ได้กล่าวคำขอบคุณท่านอาจาย์เลย ที่ได้สละเวลามาให้ความรู้แก่ศิษย์
- ขอบคุณท่านอาจารย์จริงๆๆ ที่ได้สละเวลามาให้ความรู้ ทำให้เศิษย์ทุกคนได้รียนรู้สิ่งใหม่ๆ และที่สำคัญขอบคุณที่อาจาย์ได้สอนการเข้าใช้ GotoKnow ซึ่งเป็นเว็ปไซค์ที่ให้ความรู้เยี่ยมมากเลยค่ะ
- ยังไงจะมาให้กำลังใจอาจารย์ และติดตามผลงานอาจารย์ไปตลอดนะค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ
จากศิษย์ ป.บัณฑิต
สวัสดีค่ะ
ใครจะว่าgotoknowเป็นสิ่งไร้สาระค่ะ
ถ้าไร้สาระเขาคงไม่เข้ามาอ่านให้เสียเวลาหรอกค่ะ
เพราะฉะนั้นเราทำคนที่อ่านต่างก็ไม่ไร้สาระ
เพราะคือกำลังใจเล็ก ๆ จากทุก ๆ ที่มากกว่าค่ะ
นักศึกษาตั้งใจกันดีทุกคนเลยค่ะ
เห็นแล้วปลื้มใจค่ะ
หนูคิดว่าอาจารย์ดูแล้วก็คงมีความสุขเหมือนกัน
สวัสดีค่ะ
- สวัสดีค่ะอาจารย์ที่เคารพ
-จากการที่ได้เรียนกับอาจารย์จะบอกว่าบางครั้งก้รู้เรื่องบางทีก็ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพวกเราต้องทำในสิ่งที่เราไม่ได้ใช้
- แต่ ณ วันนี้จึงรู้ว่าทำไมเพราะหากทบทวนให้ดีจะรู้ว่าจริงๆแล้วสิ่งที่ได้เรียนรู้ก้จำเป็นในวันนี้หากเราแบ่งเวลาให้ถูกมันเป็นสิ่งที่ดีมากเลยสำหรับคนที่ไม่เคยได้เรียนรู้