เป็นนักเรียนสถาบันพระปกเกล้าตอนที่๒๒(สันติวิธีในสังคมไทยการรับรู้และความเข้าใจ๒)
ขอต่อให้จบตอนในวันนี้เลยนะครับ คราวที่แล้วในนำบันทึกที่ อาจารย์มารค พูดถึงว่าการบรรยายจะมีสามหัวข้อ พูดไปแล้วสองหัวข้อ หัวข้อนี้เป็นหัวข้อสุดท้าย คือหัวข้อ...
สันติวิธีในแง่การต่อสู้เรียกร้อง
ใช้เป็นวิธีการหนึ่งที่เรียกว่า Non-Violence แต่คำว่า
-Civil disobedience (ดื้อแพ่ง อารยะขัดขืน หรือวิธีแสดงออกของประชาสังคม) หมายถึงการไม่ทำตามกฎหมายแพ่ง(Civil) แต่อีกความหมายถึง ไม่ทำตามแบบอารยะ(Civil) และอีกคำว่า เป็นเรื่องของประชาสังคม(Civil)
-Civil disobedience กับการพัฒนาประชาธิปไตย (ให้การศึกษาแก่สังคม ยอมรับโทษที่ตามมา ทำด้วยจิตใจที่มั่นคง มีเป้าหมายเป็นทางบวกไม่ใช่แค่ทางลบ)
มีประวัติยาวนานให้การพัฒนาประชาธิปไตย เช่น กว่าจะมีกฎหมายตั้งสหภาพแรงงาน ต้องต่อสู้นอกแบบกฎหมาย
วิธีเรียกร้องโดยสันติไม่ใช่ความชอบธรรมในการเรียกร้อง
-มีการให้การศึกษาให้เขาหรือยัง
-ยอมรับโทษที่ตามมา ผู้เรียกร้องต้องรับโทษหรือไม่ ห้ามต่อสู้ว่าไม่ต้องรับโทษ เพราะการรับโทษเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษา และการรับโทษต้องถือเป็นเรื่องจริงจัง
-ทำด้วยจิตใจที่มั่นคง มีจุดยืนนั้น เราทำ เราไม่ท้อถอย จะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ไม่ใช่ทำจนเหนื่อยแล้วเลิก หรือว่าพอต้องถูกลงโทษแล้วไม่เอา
-เป้าหมายเป็นทางบวก คือทำแล้วมันน่าจะเกิดความดีเกิดขึ้น เช่น ทำแล้วให้กฎหมายไม่ดียกเลิก และออกกฎหมายใหม่ที่เป็นความดี พิจารณาตัวอย่างในอดีต มีทางจะเป็นกฎหมายได้หรือไม่ถ้าไม่มีวิธีการเรียกร้องแบบอารยะขัดขืน ถ้าเรียกร้องสำเร็จ ประชาธิปไตยเข้มแข็งขึ้นในสังคมโดยรวมได้หรือไม่ เช่น ผู้หญิงไม่มีสิทธิเลือกตั้ง ก็มีการต่อสู้จนได้รับสิทธิเลือกตั้ง หรือกรณี การตั้งสหภาพแรงงาน กว่าจะตั้งได้ก็ต้องต่อสู้ยาวนานเช่นกัน
การใช้สันติวิธีต้องใช้อย่างฉลาด
-มิติทางวัฒนธรรมของการต่อสู้แบบสันติวิธี(บริบทที่ทำให้การต่อสู้อาจสำเร็จ) แบบคานธีจะสำเร็จหรือไม่หากรัฐในขณะนั้นไม่ใช่อังกฤษ
-อะไรเข้าข่าย “วิธีที่สันติ”
หลากหลายวิธีที่สันติ
กรณีการ์ตูนล้อเลียนศาสดาที่เดนมาร์ก แล้วสถานฑูตถูกเผา แต่ที่เดนมาร์กงงไม่เข้าใจว่าทำไมต้องโกรธเขา
อ.มารค ตอนเด็ก ถูกล้อว่าฝรั่งขี้นก ไปถามแม่ แม่บอกว่า “ไม้หรือก้อนหินทำให้เราเจ็บได้ คำพูดทำให้เจ็บไม่ได้” เสรีภาพในการแสดงออกไม่ทำให้เจ็บ(กาย) แต่อีกวัฒนธรรมหนึ่งเขาเจ็บใจ
อาจารย์อ่านหัวข้อต่างๆให้เราคิดว่าสิ่งที่ท่านอ่านมานั้นอย่างไหนที่เรียกว่าสันติวิธีอย่างไหนเรียกว่าไม่ใช่สันติวิธี แล้วเราก็หาคำตอบไม่ได้ อิอิ ผมอยากให้ทุกท่านที่เข้ามาอ่านลองคิดดู ลองตอบดู แล้วตอบคำถามว่าท่านเข้าใจสันติวิธีจริงหรือไม่ อิอิ
แถลงการณ์โดยกลุ่มคน
เข้าชื่อตีพิมพ์ลงในสื่อต่างๆ
เขียนป้ายติดตามแหล่งสาธารณะต่างๆ
เขียนข้อความบนท้องฟ้า Skywritingcและบนพื้นดิน Earthwriting
ให้รางวัลประชด
ชูป้ายต่างๆที่มีผลกระทบสูง
จัดการเลือกตั้งประชด
จัดพิธีกรรมทางศาสนา
ติดสัญญลักษณ์ตามเสื้อผ้า
ถอดเสื้อผ้าตามที่สาธารณะ นิยมมากขึ้นเพราะสื่อจะสนใจ ยิ่งถ้าถอดในที่ไม่ควรถอด (และคนถอดเป็นผู้หญิง ฮา.....)
ทำลายทรัพย์สินตัวเอง
ติดรูปคนในลักษณะต่างๆในที่สาธารณะ
ทำป้ายตั้งชื่อถนนและตึกใหม่ ไม่ชอบที่รัฐตั้งชื่อให้ จึงตั้งชื่อถนนหรือหมู่บ้านเอง
แสดงท่าทางและพูดหยาบคาย แต่ต้องชัดว่าเราต้องการอะไร จะแสดงแต่ท่าทาง
เจาะจงบุคคลเฉพาะเพื่อกดดันโดยการล้อเลียนหรือยืนเฝ้าหน้าบ้านต่อเนื่อง
ใช้การแสดงเป็นสื่อ
เดินขบวนในรูปแบบต่างๆ
ทำพิธีหลอกเกี่ยวกับการตายของคนต่างๆ
ลุกออกจากที่ประชุมเป็นกลุ่มใหญ่
ปฏิเสธหรือคืนรางวัล/เหรียญตราต่างๆ
ไม่ร่วมกิจกรรมสังคม กีฬาต่างๆ
ลาออกจากชมรม
ไม่จ่ายค่าเช่า
นัดกันหยุดงาน
นัดกันทำงานล่าช้า
ลาป่วยพร้อมกัน
ถอดป้ายชื่อราชการ
ไม่ปฏิบัติตามกฎหมายที่ไม่เป็นธรรม
อดอาหาร
ตั้งหลักอยู่กลางแดดกลางฝน
ส่งเอกสารมากจนหน่วยราชการรับไม่ไหว
เป็นไงครับ สรุปแล้วท่านตอบได้ไหมว่า ข้อความไหนที่เรียกว่าเป็นสันติวิธีและข้อความไหนไม่ใช่ สำหรับผมเดินมึนออกจากห้องมาเลย อิอิ
ความเห็น (22)
สวัสดีค่ะ อาจารย์
- ว่าจะเข้านอนแล้ว กด home มาเจอบันทึกนี้ ต่อเลย
- อ่านไปอ่านมา ก็ไม่รู้เลยว่าข้อไหนสันติไม่สันติ แต่ว่า ได้วิธีการไปใช้ต่อ หลายข้อเลยค่ะ
- ต้องเซฟเก็บไว้ ใช้กับใครไม่ได้ ก็ใช้กับคนที่บ้านไปก่อน อิอิอิ
- ขอบคุณค่ะ
อิอิ มณีแดง สันติวิธีต้องเริ่มที่บ้านก่อน เอาไปใช้นั่นแหละ ถูกต้องนะคร๊าบ....
ท่านอัยการครับ
ผมคิดว่า สันติวิธี ที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนเลยคงไม่มี เพราะอย่างน้อยตัวเองก็เดือดร้อน
ก็ไม่ต่างกับการปฏิบัติธรรมครับ ถ้ามีความตั้งใจมาก ปฏิบัติอย่างไม่ย่อท้อ ต้องฝืนทั้งร่างกายและจิตใจ กิเลสก็เดือดร้อน
ซึ่งการปฏิบัติธรรมความจริงแล้วคือการต่อสู้ซึ่งๆ หน้า
ที่ตลกก็คือ หากยอมสันติกับกิเลส ก็คงหมายถึงว่าใจเรายอมทำตามกิเลสมั้งครับ แบบนี้คงไม่ดี
เมื่อบุคคลเป็นหน่วยเล็กที่สุด การทำอะไรกับตัวเอง ไม่ว่าจะประท้วง การแสดงออกต่างๆ ถ้าทำกับตัวเอง เดือดร้อนเพียงตัวเอง ผมว่าก็ไม่ต่างกับการปฏิบัติธรรมครับ
เพราะคือการต่อสู้กับกิเลส คือสิ่งที่ไม่ยุติธรรม ซึ่งก็เป็นเพียงกิเลสหนึ่งเท่านั้นในใจครับ
ความขัดแย้งในสังคมที่เป็นไปนี้ ผมยังค่อนข้างเชื่อมั่นว่า ถ้าไปแก้ต้นทางคือในใจของทุกคน น่าจะส่งผลดีต่อการเสริมสร้างสันติภาพในสังคมโดยรวม
อีกทั้งผู้นำในระดับต่างๆ ต้องมีความมั่นคงในจิตใจเป็นอันดับแรก
ผมนึกถึงในยุคพระศรีอารย์ที่ชาวพุทธเชื่อกัน
ในยุคนั้นเนื่องจากทุกคนมีระดับจิตใจที่สูงไม่ต่ำกว่ากันและสูงพอที่จะป้องกันความขัดแย้งในใจได้เอง
ผลก้คือทำให้แต่ละปัจเจกสามารถเอาปัญญามาทำลายความเห็นผิดได้ จนกิเลส?จะสร้างความขัดแย้งเกิดไม่ได้หรือเกิดแล้วก้หายไปอย่างรวดเร็ว
ความจริง เราอาจไม่ต้องรอให้ถึงยุคนั้นก็น่าจะได้ครับ
หากแก้ไขความขัดแย้งในจิตใจแต่ละคนได้ ก็นั่นแหละครับ สังคมจะอยุ่เป้นสุข
ขอบคุณครับ
ตอนที่ 22 ผมจัดการเรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณมากครับ
“ไม้หรือก้อนหินทำให้เราเจ็บได้ คำพูดทำให้เจ็บไม่ได้”
...
... สันติวิธี อยู่ที่ ใจ ... ที่เป็นธรรม ? คะ ..
สวัสดีครับท่าน อท.
สันติวิธีใช้กับกิเลสไม่ได้ครับ เพราะเราต้องเอาชนะกิเลสโดยไม่มีการออมชอม เพราะถ้าเรายอมกิเลสเมื่อไหร่เราก็เสีย
อย่างที่เราได้ศึกษากันในตอนก่อนๆ ความขัดแย้งในเรื่องทัศนคติ เรื่องอุดมการณ์แก้ไขยาก แต่ถ้าขัดแย้งกันในเรื่องผลประโยชน์แก้ไขง่าย
ความมั่นคงทางจิตใจถ้าทุกคนมีมันก็ไม่เกิดปัญหา แต่ที่เกิดปัญหาในสังคมขณะนี้ก็คือตัว EGO ผมสังเกตเห็นหลายๆคนที่อยู่ในแวดวงประชาสัมพันธ์ คนพวกนี้ไม่เคยมีอำนาจบังคับบัญชา แต่มีอำนาจในการพูดชักจูง พอมาเล่นการเมือง มีตำแหน่ง มีคนถือหาง หน้าตาเหมือนยักษ์มาร ทั้งๆที่ขณะทำหน้าที่เดิมเป็นคนน่ารัก เพราะเกิด EGO นั่นแหละการรักษาผลประโยชน์ของตัวเอง ก็ทำให้คนคิดแต่ตนเองไม่คิดถึงสังคมโดยรวม ปากพูดทำเพื่อประเทศชาติ ลองดูลึกๆล้วนเพื่อประโยชน์ส่วนตัวทั้งนั้น
ดังนั้นที่ท่านพูดถึงแก้ที่ตัวเองนั่นจึงเห็นด้วย แต่จะทำอย่างไรให้คนพวกนี้รู้ตัวและยอมรับความจริงละครับ แฮ่....
ขอบคุณครับบังยุบ
อาทิตย์หน้าเจอกันครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ ลุงอัยการจ๋า
เดี๋ยววันศุกร์จะไปกอดลุงที่สถาบันพระปกเกล้าแว้ววววว อิอิ คิดถึงงงงงงง กอดดดดด รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --->น้องจิ ^_^
สัวสดีครับน้อง poo
ตอบท่าน อท.กับบังยุบเสร็จ พิมพ์ตอบน้อง poo ยาวเฟื้อยแล้วมันก็หายไปเนื่องจากไปเฝ้าแม่อยู่ที่รพ.เอาเครื่อง O2 มาใช้ blue thooth เอ๊ะ เขียนยังไงหว่า แล้วมันหลุดพอดี ถ่านมันหมดลืมดู เพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาลรีบมาตอบให้เลย
สันติวิธีอยู่ที่ใจที่เป็นธรรมยังไม่พอนะน้อง มันต้องประกอบด้วย กาย และวาจา ด้วย นอกจากใจที่เป็นธรรมแล้ว เวลาไปแสดงออกกับคนอื่นใช้วาจาเชือดเฉือนแล้วมันจะสันติวิธีได้ไหม เพราะอีกฝ่ายหนึ่งก้ต้องโกรธ แล้วก็กระแนะกระแหนกลับมา แล้วก็ไม่สบายใจเกิดความขัดแย้งอีก หรือ กายกับใจดูสันติแล้ว แต่กริยาท่าทางส่อไปในทางทำให้เขาเข้าใจผิดมันก็ยากอีกนั่นแหละ มันจึงต้องประกอบด้วยกัน จริงไหม...
อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ ไม่เจ็บแสบเหมือนเอาแหนบมาถอนขน...อิอิ
หวัดดีหลานจิ
เจอกันวันศุกร์เด้อ คิดถึงหลานเหมือนกัน คิดถึงขนาด(ภาษาเหนือ)
- ตามมาอ่านครับ
- ไม่ได้เข้ามาหลายวัน(อ่านแทบไม่ทันเลยครับ)
- อิอิ..
- ตามมาขอบคุณ
- ตอนอ่านหนังสือเรื่องสัตติวิธีใหม่ๆๆ
- ตอนเป็นนักศึกษา
- นึกว่าเรื่องนี้
- Civil disobedience (ดื้อแพ่ง อารยะขัดขืน หรือวิธีแสดงออกของประชาสังคม)
- เป็นอารยข่มขืน
- อิอิๆๆ
- ตอนนี้อยู่ที่ไหนครับ
- อยากทราบว่ามีเรียนวันไหนบ้าง
- อยากพบๆๆๆ
55 คุณสิงห์ป่าสัก
ขาดโรงเรียนหลายวัน การบ้านย่อมเยอะเป็นธรรมดา อิอิ
อาจารย์ JJ
จะยั่วผมไปถึงไหน...555
สวัสดีค่ะท่านอัยการ
รออ่านเฉลยคำตอบในบล๊อคต่อไปดีกว่าค่ะ ง่ายกว่ากันเยอะเลย อิอิ
อ.ขจิต ครับ
อาทิตย์นี้เขานัดกอดกันที่ สุวิมลและบุตรแมนชั่น ห้อง ๘๑๔ ใกล้ๆกับคาร์ฟูแจ้งวัฒนะห่างไปทางปากเกร็ด ประมาณ ๒๐๐ เมตร ปากซอยมีป้ายสเต๊กลุงหนวดครับ
อาทิตย์นี้มีเรียน วันที่ ๑-๒ ส.ค. ครับ ผมต้องกลับคืนวันที่ ๒ เพราะวันที่ ๓ เครื่องเต็มครับ รู้สึกอีสาวเสียงเหน่อจะไปกับเขาด้วยนะ..อิอิ
อาทิตย์ถัดไปจะขึ้น กทม.วันที่ ๘ ส.ค. แต่พอวันที่ ๙-๑๑ ส.ค.ต้องเดินทางไประยอง และจะกลับวันที่ ๑๒ ส.ค.ครับ จะได้เจอกันไหมเนี่ย..อิอิ
อ.อ้อย ครับ มันไม่ง่ายอย่างที่คิดนะสิครับ เพราะอาจารย์ก็ไม่เฉลย ฮา....
เห็นใจเรื่องการเดินทางมากเลย ช่วงนี้อะไรๆมันป่วนไปหมด
สวัสดีครับน้องเอก เข้าไปอ่านแล้วครับ คนโรงงานเขียนบทความนี้ดีมากเพราะเป็นประสบการณ์จริงบวกกับทฤษฎี อยากให้พวกเราได้อ่านครับ เพราะการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งต้องมีการเจรจาต่อรองอย่างแน่นอนครับ วันนี้ผมก็จะถูกขึ้นเขียงอีกรอบกับการจัดการกรณีข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาขอลาออกก่อน แล้วเกิดปัญหาจากการที่เราประกาศบัญชีตัวจริงจำนวน ๔๕ คน สำรองอีก ๗๕ ที่สพฐ.กำหนด แต่พอเอาเข้าจริงมาเพิ่มเกณฑ์ใหม่ว่าต้องจ้างครูกลับมาจำนวนเท่าเดิมโดยให้ใช้งบประมาณของเขตพื้นที่เอง อ้าว...จำนวนครูและบุคลากรที่จะขอลาออกก็เลยเหลือ ๓๒ คราวนี้ก็ป่วนทั้งจังหวัด เพราะคนที่ป่วยหนักอยู่ลำดับ ๓๓ คนที่ป่วยรองลงมาอยู่ลำดับ ๓๕ และ ๓๖ นอกนั้นก็ยังมีป่วยอีก แต่เนื่องจากคณะกรรมการได้พิจารณาแล้วว่าให้เรียงลำดับตามอายุและตามใบรับรองแพทย์ ใครที่อ้างว่าป่วยแต่ไม่ส่งใบรับรองแพทย์ก็ต้องอยู่ลำดับหลังอย่างไม่มีทางเลี่ยงครับ เมื่อวานก็เรียกประชุมคณะกรรมการไปรอบหนึ่ง วันนี้เขาก็ขอให้ผมคุยกับข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาเพื่อชี้แจงในตอนบ่าย ผมประเภทหมูไม่กลัวน้ำร้อนรับปากทันทีไม่มีอิดเอื้อน แล้วจะมาเล่าให้ฟังครับ
สวัสดีครับลุงเอก
สบายดีนะครับ ไม่ได้เจอกันหลายวันคิดถึงครับ
ผมขอให้เพื่อนซึ่งขายตั๋วเครื่องบินคิดราคาพิเศษให้ ก็ได้ไปกลับประมาณ ๔,๘๐๐ บาท แต่ก็ยังหนักอยู่เพราะค่าใช้จ่ายเพิ่มจากเดิมเป็นสองเท่าครับ แต่ขามาลงดอนเมืองค่าแทกซี่ไม่แพง พอขาไปขึ้นสุวรรณภูมิค่าแทกซี่แพง แถมต้องกลับคืนวันเสาร์ด้วยเพราะวันอาทิตย์เต็มเสียอีก ชีวิตวุ่นวายไปหมด อิอิ แต่จะไม่ยอมขาดเรียนครับ