ช่วงนี้การเมืองกำลังร้อนระอุ เสื้อแดงแสดงพลังโดยไม่คำนึงว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับประเทศชาติ มีการยุยงส่งเสริมให้กระทำการได้ตามใจชอบโดยถือว่ารัฐบาลนี้ไม่ใช่รัฐบาลที่ชอบธรรมดังนั้นจะทำอะไรก็ได้ โห..คิดได้ไง อีกฝ่ายก็มีเสื้อสีน้ำเงินออกมาต่อต้าน เหมือนกับยั่วยุให้แดงคลั่งทุบกระจกโรงแรม แสดงอาการข่มขู่ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นสถานที่ประชุมอาเซียนที่มีผู้นำหลากหลายประเทศ อยากฉีกหน้านายก ว่างั้นเหอะ..แต่มันกระทบอะไรกับประเทศชาติช่างหัวมัน สมน้ำหน้ามันให้มันเสียหน้าแค่นั้นแหละ สะใจดี อย่ามาพูดเชียวนะว่าเสื้อแดงผิด ทีเสื้อเหลืองยังทำได้ เสื้อแดงก็ต้องทำได้ เออ..ทำไปเหอะ ประเทศไทยเป็นของท่านคนเดียว ท่านจะทำอะไรก็ได้ คนอื่นมันเป็นเพียงไอ้เศษสวะไม่มีน้ำยา...แปลกดีกับคนที่เรียกตัวเองว่าคนไทย สงสัยว่าจะต้องแก้ปัญหาให้ประเทศอื่นมารุกรานดินแดนเสียก่อน แล้วถึงจะเกิดความสามัคคี สงบเมื่อไหร่เป็นไม่ได้ต้องล่อกันเองทุกทีไป มันเป็นกงล้อประวัติศาสตร์มาตั้งแต่สมัยไหนแล้วนี่...
วันนี้ผมดูข่าวแล้วเครียด ปิดโทรทัศน์นอนยาว...ตื่นขึ้นมาตอนเย็น พอหัวค่ำดูละคร “ดงผู้ดี” ดีกว่าไม่เครียดให้หนักสมอง เห็นว่าละครเรื่องนี้มีข้อกฎหมายที่ต้องทำความเข้าใจกันในเรื่องผู้ปกครอง บิดาโดยชอบด้วยกฎหมาย กฎหมายเกี่ยวกับความุนแรงในครอบครัว กฎหมายคุ้มครองเด็ก น่าสนใจดีจึงหาข้อมูลจากอินเทอร์เน็ต ที่เวบไซต์ http://www.showded.com/myprofile/news_post_nc.php?newId=91374 ได้เรื่องย่อมาดังนี้
เด็กหญิง ขม (ณฐพร เตมีรักษ์) วัย 10 ขวบเติบโตขึ้นมาโดยไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ รู้เพียงแต่ว่ามีแม่ชื่อ แข (จริยา แอนโฟเน่) ซึ่งจำเรื่องราวอะไรที่เกิดขึ้นในชีวิตก่อนหน้านี้ไม่ได้เลยแม่รู้เพียงแต่ ว่าตัวเองชื่อแข มีลูกชื่อขมอย่างอื่นจำไม่ได้ รวมทั้งจำไม่ได้ว่าทำไมหลังแม่จึงบาดเจ็บจนกลายเป็นคนหลังค่อมแม่ลูกได้รับ การอุปการะจากคุณครูสมพร คุณครูผู้ใจดีมีฐานะเป็นครูใหญ่และเจ้าของโรงเรียนสมพรอนุกูล
แล้ววันหนึ่งขมก็ได้เจอพ่อเมื่อครูสมพรจัดงานวันเกิดให้พี่ชายคือท่านข้าหลวงสมศักดิ์ พิทักษ์เขต แล้วใครคนหนึ่งก็เข้ามาหาแม่เรียกแม่ว่า “แข” แม่จำเขาได้และบอกขมว่าจำได้แล้วว่าใครเป็นพ่อขม แม่ฝากขมไว้กับเขาคนนั้นและแม่ก็สิ้นลม เมื่อจัดงานศพแม่เสร็จ “เขา” ซึ่งขมเข้าใจว่าเป็นพ่อ บอกกับใครๆว่าชื่อ“พิทย์ รุ้งพลาย” (ธนากร โปษยานนท์)
พิทย์พาขมเข้ากรุงเทพฯและนำขมไปฝากไว้กับเพื่อนเก่าชื่อ รังสรรค์ รัตนเดชากร (ฉัตรชัย เปล่งพานิช) ให้เลี้ยงดูแลให้การศึกษาเสมอด้วยลูกสาวสองคนของเขา คือ รติรสและพจนีย์ (ชาลิดา วิจิตรวงศ์ทอง) รังสรรค์ข่มความโกรธและจำใจรับขมไว้ ขมอยู่ในบ้านอย่างไม่มีความสุขเพราะรังสรรค์และบุหงา ภรรยาใหม่ของเขาไม่ชอบหน้าสั่งให้ทำงานเสมือนเด็กรับใช้คนหนึ่ง ดีที่มีเพื่อนเล่นอย่างรัฐ และรัมภ์ พิชัยรณรงค์ สองพี่น้องหลานชายของคุณหญิงนรราชเสวี ที่อยู่บ้านติดกันจึงพอจะคลายเหงาไปบ้าง ฝ่ายพิทย์เดินทางไปต่างประเทศจะไม่มีข่าวคราวแต่พิทย์หรืออีกชื่อหนึ่งคือ ชวาล สุรบดินทร์ ได้ฝากญาติผู้น้องคือ ชาติสยาม สุรบดินทร์ (กฤษฎา พรเวโรจน์) ให้ช่วยดูแลขมด้วย หากเขาเป็นอะไรไป ไพลิน รัตนเดชา พี่สาวของรังสรรค์ เกิดสงสัยว่าขมเป็นลูกของใครเพราะหน้าตาเหมือนใครคนหนึ่งที่เธอรู้จักแต่คุณหญิงรัตน เดชากร ก็มั่นใจว่าขมเป็นลูกของ แขนภา นิติการ ซึ่งเป็นลูกสาวคนเดียวของขุนนิติการดำรงค์ ทนายประจำตระกูลรัตนเดชากร
วันเวลาผ่านไปหลายปีจนเด็กหญิงขมโตเป็นสาวสวยเธอนับวันรอพ่อกลับมารับแต่ก็ไม่เคยเจอพ่อเลยแม้แต่ครั้งเดียว ภาสธร ลูกชายคนเดียวของคุณไพลินเพิ่งกลับมาจากอเมริกา ได้นำข่าวของพิทย์มาบอกว่าสบายดีไม่ต้องเป็นห่วงทำให้ขมรู้สึกสบายใจขึ้น แล้วในที่สุดชาติสยามก็เดินทางมาถึงเมืองไทย ชาติสยามได้บอกให้หม่อมเจ้าหญิงโสมวดี สุรบดินทร์ คุณแม่ของเขาทราบว่า ชวาลญาติผู้พี่ของเขาได้เสียชีวิตแล้วโดยได้เขียนพินัยกรรมยกทรัพย์สมบัติ ของเขาทั้งหมดให้กับขม คุณหญิงรัตนเดชากรและคุณไพลินทั้งคู่มั่นใจว่าขมเป็น หลานสาวของตนเองและเป็นลูกของแขนภากับรังสรรค์จึงพยายามถามประวัติของพิทย์ รุ้งพลายจากชาติสยามจึงได้รู้ความจริงว่าชื่อจริงคือ ชวาล สุรบดินทร์เคยเป็นเพื่อนรักของรังสรรค์ซึ่งไปมาหาสู่กันเสมอแต่มาผิดใจกัน เพราะรังสรรค์เข้าใจว่าชวาลเป็นชู้ของแขนภาภรรยาคนแรกซึ่งเป็นแม่ของรติรส ด้วยประกอบกับช่วงนั้นรังสรรค์ไปถูกใจสาวคนใหม่ชื่อบุปผาพี่สาวของบุหงา จึงทำให้แขนภาตรอมใจและหนีหายออกจากบ้านไปโดยไม่มีข่าวคราว ทำให้ทุกคนเข้าใจว่าหนีตามชวาลไป เมื่อปะติดปะต่อเรื่องราวคุณหญิงรัตนเดชากรและไพลินเชื่อมั่นว่า ขมเป็นหลานของเธออย่างแน่นอนจึงขอร้องให้ชาติสยามติดต่อชวาลเพื่อมายืนยัน ความเป็นจริง ชาติสยามจึงเล่าให้ทั้งสองทราบว่าชวาลสียชีวิตแล้วแต่ได้ทิ้งเอกสารสำคัญไว้ ให้เปิดดูตอนขมอายุ18ปี เมื่อรังสรรค์รู้ความจริงว่าขมเป็นลูกของตนจึง รู้สึกสำนึกผิดและพยายามทำดีกับขม แต่ขมก็ไม่สามารถยอมรับได้ว่ารังสรรค์เป็นพ่อเพราะสิ่งที่รังสรรค์ได้ทำไว้ กับขมนั้นเกิดจะให้อภัยได้
ส่วนรัฐขอขมแต่งงานหลังเรียนจบ ขมเองแม้จะไม่ได้รักรัฐแต่ใจอยากจะไปจากบ้านก็เลยยอมตามใจรัฐ แต่สุดท้ายขมก็เปลี่ยนใจไม่แต่งงานกับรัฐ ส่วนชาติสยามกำหนดวันแต่งงานกับรุ้งกาญจน์หลัง วันที่ขมเดินทางไปเรียนต่อแต่รัฐขอทำปริญญาโทในเมืองไทยเพราะเป็นห่วงคุณ หญิงนรราชเสวี ขมได้เขียนจดหมายมาเล่าให้ฟังว่ารู้จักหนุ่มนักเรียนไทยชื่อปิยะ ปิติกุล มีความสนิทสนมกันมากและ ปิยะได้ขอหมั้นขมไว้ก่อน คุณรังสรรค์ป่วยหนักเป็นมะเร็งที่ตับเขาขอร้องอยากจะพบหน้าขมก่อนตายขมยอมละ ทิฐิไปเยี่ยมพ่อเป็นครั้งสุดท้ายทำให้รังสรรค์ดีใจมากคุณรังสรรค์ตายอย่าง สงบท่ามกลางความเสียใจของทุกคน รัฐกับรติรสก็คิดจะหมั้นกันไว้ก่อน หลังงานเผาของพ่อ
รุ้งกาญจน์เกิดอุบัติเหตุรถที่นั่งไปชนกับแท็กซี่อาการสาหัสมาก โดยก่อนสิ้นใจเธอได้ฝากขมให้ช่วยดูแลชาติสยามด้วยหลังจากรุ้งกาญจน์ตายไป ชาติสยามก็พยามทำงานหนักเพื่อให้ลืมเรื่องราวต่างๆ ส่วนขมก็กลับไปเรียนต่อจนจบ หนึ่งปีผ่านไปเมื่อได้เจอหน้ากันอีกครั้ง ชาติสยามไม่ได้ตั้งความหวังใดๆเพราะคิดว่าขมจะหมั้นและแต่งงานกับปิยะแต่ แล้วขมก็ปฎิเสธปิยะไปทำให้ชาติสยามมีความหวังอีกครั้งจึงขอขมแต่งงานซึ่งขม ไม่ปฎิเสธเพราะในใจนั้นรักและเทิดทูนอาชาติสยามมาตลอด
ในละครมีบางตอนที่ไม่เหมือนเรื่องย่อนะ ผมเจอว่าในละครบอกว่าให้ขมอายุครบ ๒๐ ปีก่อนแล้วจึงจะเปิดเอกสาร แต่ในเรื่องย่อบอกว่าให้เปิดตอนขมอายุ ๑๘ ปี และยังไม่รู้ว่าจะมีตอนไหนไม่ตรงกับเรื่องย่อบ้างก็อย่าไปกังวลเลยครับ เอาว่าโดยภาพรวมๆแล้วเรื่องราวมันเป็นอย่างนี้ แล้วค่อยมาศึกษาข้อกฎหมายกันตอนหน้าแล้วกันนะครับ..อิอิ
ขอบคุณค่ะ ไม่ต้องไปซื้อเรื่องย่อแล้วล่ะ
ขอบคุณค่ะ
ไม่ได้ดูละครเรื่องนี้เลยค่ะ อ่านแล้วก็ยอมรับว่างงๆ
ตัวละครมันนัวเนียไปหมด
ดงผู้ดี
จะติดตามเรื่องเกี่ยวกับฏหมายนะคะ น่าสนใจค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ดูบ้าง ไม่ดูบ้าง แต่ก็น่าจะสนุก
มีอาจารย์ท่านหนึ่ง ท่านเปรียบเปรยไว้ว่า คนไทยเหมือนไก่อยู่ในเข่งที่เขาจะเอาไปฆ่า ทั้งๆที่จะโดนฆ่าอยู่แล้วก็จิกกันอยู่นั่นแหละ...ทั้งๆที่ชอบข่าว ช่วงนี้เปลี่ยนช่องหนีข่าวค่ะ...หดหู่ อึดอัด ... อยากเรียนถามว่า เราจะช่วยประเทศชาติเราได้อย่างไรค่ะ?
สวัสดีคะท่านอัยการชาวเกาะ
ชอบเรื่องราวในเรื่องคะ
ดงผู้ดี อ่านเรื่องย่อ แล้วนั่งดูละครไป
เดินเรื่องได้เร็วดี
ชอบคะ ท่านนำข้อกฎหมายมาให้ศึกษาด้วย ขอบคุณคะ
เริ่มจะไม่อยากฟังข่าวเหมือนกันนะคะ
ทำไม่ต้องทำไมทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ด้วย
น่าจะอยู่ในขอบเขตนะคะ
อิอิ อ.แหวว ขาละครเหมือนกันเหรอ...
สวัสดีครับครูต้อย
ดงผู้ดี เป็นละครที่อยากจะสื่อว่าคำว่าผู้ดีไม่ใช่อยู่ที่ฐานะทางสังคมเพียงอย่างเดียวแต่อยู่ที่ความคิด จิตใจ คุณธรรมจริยธรรมที่มีอยู่ในตัวคน แต่ก็นั่นแหละพอเป็นเรื่องนิยายเก่า ก็จะเป็นเรื่องอากับหลานรักกันเป็นประจำเหมือนกัน อิอิ
อ.แป๋วครับ
คนไทยเหมือนไก่อยู่ในเข่งจริงๆครับ
เพื่อนๆนัดคุยกันวันที่ ๑๕ นี้ครับ ได้ความอย่างไรจะมาเล่าให้ฟังนะครับ เพราะเพื่อนๆที่เรียนสันติวิธีมาด้วยกันก็มีทั้งเสื้อเหลืองเสื้อแดง ดูทีวีเห็นชัดๆอยู่สามคนที่ใส่เสื้อแดงไปปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่ที่เวทีเสื้อแดงครับ
ส่วนตัวผมเห็นว่ารัฐบาลต้องมีวิธีการจัดการที่ชัดเจนกว่านี้ ฟังดูฝ่ายกำลังทหาร ตำรวจ ไม่กล้าจัดการเพราะมันมีปัญหาเมื่อคราวเสื้อเหลือง คนสั่งการไม่โดน คนปฏิบัติโดน คราวนี้เขาก็เลยต้องการให้สั่งการให้ชัดเจนว่าต้องทำอย่างไร พอไม่สั่งให้ชัดก็เลยไม่รู้จะทำอะไร ก็ดูสิครับ เอารถถังมาให้เสื้อแดงขึ้นไปเล่น อิอิ สนุกดีประเทศไทย
สวัสดีครับคุณไก่
ละครน่าจะมีเรื่องสอนใจได้เยอะ สามารถเอาไปสอนนักเรียนได้ เพราะเชื่อว่าเด็กๆต้องดูเพราะผู้ปกครองดูและอยากดูดาราเด็กซึ่งแสดงเก่งมาก น่ารัก
เหตุการณ์ที่เกิดทำความเครียดให้กับคนในประเทศ อยากสาดสงกรานต์เลือดกันหรืออย่างไร หรือว่าจะต้องมีกลุ่มคนเป็นกลางออกมาจัดการ..เพราะหากรัฐบาลจัดการก็ว่าเสื้อเหลือง ในขณะที่เสื้อเหลืองก็ว่ารัฐบาลไม่ได้เรื่อง พอสีน้ำเงินออกมาก็ว่าเป็นฝีมือรัฐบาล เฮ้อ..เบื่อคนที่เอาแก่ใจตัวเอง เอ๊ะ..ใครหว่า อิอิ
สวัสดีครับ ท่าน อัยการชาวเกาะ :)
แหม ... เห็นชื่อละคร "ดงผู้ดี" จึงต้องนำบันทึกนี้มาแลกเปลี่ยน
ละคร "ดงผู้ดี" บอกชื่อสงคราม "ผิด" ตั้งแต่ฉากแรก
เขียนคนละแง่มุมกันครับ แต่ ... ม่วนอกม่วนใจเหมือนกัน 555
สวัสดีปี๋ใหม่เมือง ครับ :)
ชยพร แอคะรัจน์
สวัสดีค่ะ
ไม่เคยดูละครเรื่องนี้..แต่มานั่งอ่านแล้วก็ดีนะคะ..ท่านสามารถโยงละครมาเพื่อชี้ให้เห็นข้อกฏหมาย..สุดยอดเลยค่ะ..จะรอติดตามต่อไปค่ะ
สวัสดีค่ะ
ไม่ดูละครมานาน ช่วงนี้มีเวลาอยู่บ้านมาก ภาพความขัดแย้งมันน่าเบื่อ ไม่อยากดู ก็เลยหันมาดู ดงผู้ดี ชอบนักแสดงที่แสดงเป็นขมทั้งสองคน น่ารักทั้งคู่ และที่สำคัญ ในอดีตเคยพลัดหลงไปอยู่ในดงผู้ดีมา ๑ ปี มันส์ดีเหมือนกัน
จะรอการเชื่อมโยงกับกฎหมายของท่านนะคะ
ศิริวรรณค่ะ
สวัสดีครับท่านเบดูอิน
คนไทยวันนี้ส่วนหนึ่งเชื่อตามที่เขาบอกอย่างไม่ลืมหูลืมตา เชื่อว่าเขาเท่านั้นที่เป็นพระเจ้าที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้รุ่งเรืองได้ แม้ว่าประเทศมหาอำนาจทั้งอเมริกาและยุโรปจะเกิดภาวะวิกฤตทางเศรษฐกิจลามไปทั่วโลก แต่จะมีเทวดาองค์นี้องค์เดียวที่สามารถแก้ปัญหาได้และเป็นประเทศเดียวในโลกที่หากให้เขามาเป็นผู้นำการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจจะประสบความสำเร็จอย่างดีเยี่ยมและคนไทยส่วนนี้เชื่ออย่างสนิทใจ
คนไทยอีกส่วนหนึ่งสูญเสียอำนาจอยากได้อำนาจคืน เพราะฉะนั้นจึงทำอะไรก็ได้ที่ให้ได้มาซึ่งอำนาจโดยไม่ต้องคำนึงว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากสร้างความวุ่นวายในบ้านเมืองได้นายกฯต้องลาออกและเขาจะมีสิทธิเข้ามามีอำนาจได้ใหม่อีก
คนไทยอีกส่วนหนึ่งมีคนเอาเงินมาให้เพื่อช่วยเหลือภาวะเศรษฐกิจด้วยบุญคุณที่ท่วมท้นนี้เขาบอกให้ทำอะไรก็จะทำเพราะบุญคุณโดยไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรกับประเทศชาติ
คนไทยอีกกลุ่มหนึ่งเชื่อว่าประชาธิปไตยสามารถชุมนุมเรียกร้องได้ หากข้อเรียกร้องไม่ได้ตามที่ต้องการก็สามารถเพิ่มความเข้มข้นได้ ความเข้มข้นนั้นสามารถกระทำได้ทุกอย่างโดยไม่ผิดกฎหมายเพราะรัฐบาลไม่ใช่รัฐบาลโดยชอบด้วยกฎหมาย
และคนไทยกลุ่มสุดท้ายไม่รู้ว่าความจริงคืออะไรเชื่อตามที่หัวกระบวนบอกอย่างเดียวไม่ได้รับฟังข้อมูลข่าวสารอย่างรอบด้าน และเชื่อว่าพวกตนถูกกระทำ
และที่ผมเห็นว่าแย่ที่สุดไม่ว่าเสื้อสีอะไร คือการยัดเยียดทางความคิดให้กับเด็กและเยาวชนโดยที่เขาไม่ได้รับข้อมูลที่ถูกต้อง โดยที่เขาไม่ได้คิดวิเคราะห์ป้อนข้อมูลว่าอีกฝ่ายหนึ่งชั่ว อีกฝ่ายหนึ่งเลว แล้วให้เด็กและเยาวชนเหล่านั้นกล่าววาจาขับไล่ฝ่ายตรงข้าม คิดถึงสิทธิของเด็กกัรนบ้างไหมครับ คิดถึงสิ่งที่ผู้ใหญ่กระทำกันบ้างไหมครับว่าการยัดเยียดเขาอย่างนี้ โตขึ้นมาประชากรของประเทศจะเป็นอย่างไรครับ...
ตอบท่านเบดูอินเสียเหนื่อยเลย อิอิ
ยังไงก็ขอให้มีความสุขปีใหม่ไทยก็แล้วกันนะ วิธีที่จะมีความสุขได้ก็คือปิดโทรทัศน์ อ่านหนังสือ ฟังเพลง หรือดูเคเบิ้ลทีวีที่ไม่ใช่ช่องข่าวครับ แฮ่...
สวัสดีปีใหม่ไทยครับ อ.วสวัสตีมาร
ผมตามบันทึกท่านเข้าไปอ่านแล้วครับ ขอบพระคุณมากสำหรับข้อเท็จจริงที่ถูกต้อง ผมนั่งหัวเราะทุกทีเหมือนกันเวลาที่มีฉากเกี่ยวกับในศาล เคยนำมาเขียนไว้ในบันทึกเหมือนกันครับ บางทีเขาอาจจะไม่ได้ตรวจสอบข้อมูลหรือบางทีผู้เขียนนิยายหรือผู้เขียนบทอาจจะพลั้งเผลอมิได้ตรวจสอบข้อมูล ครับ
กฎหมายใหม่เกี่ยวกับความรุนแรงในครอบครัวน่าสนใจครับผมจะทะยอยเขียนครับ
สวัสดีครับท่านชยพร แอคะรัจน์
ขอบคุณที่มารดน้ำอวยพรปีใหม่ ขอให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรง การงานเจริญก้าวหน้า การเงินมั่นคงและมีความสุขมากๆนะครับ คนไทยมีความสุขน้อยลง แต่อย่างไรก็ตามสุขทุกข์อยู่ที่ใจและกระเป๋าตังค์ด้วยครับ อิอิ
ดงผู้ดี ละครช่อง 3
วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์
เมื่อวานกอก็ดูค่ะ
สุขสันต์วันสงกรานต์น่ะค่ะ
สวัสดีครับท่าน ศน.แอ๊ด
กรุณารอสักหน่อยนะครับ อิอิ
สวัสดีครับคุณศิริวรรณ
กรุณาอดใจรอไม่นานครับ ขอบคุณที่ติดตามครับ
ท่าน อัยการชาวเกาะ ครับ :)
ขยายเป็นบันทึกดีนะครับ :)
คนไทยวันนี้ส่วนหนึ่งเชื่อตามที่เขาบอกอย่างไม่ลืมหูลืมตา เชื่อว่าเขาเท่านั้นที่เป็นพระเจ้าที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้รุ่งเรืองได้ แม้ว่าประเทศมหาอำนาจทั้งอเมริกาและยุโรปจะเกิดภาวะวิกฤตทางเศรษฐกิจลามไปทั่วโลก แต่จะมีเทวดาองค์นี้องค์เดียวที่สามารถแก้ปัญหาได้และเป็นประเทศเดียวในโลกที่หากให้เขามาเป็นผู้นำการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจจะประสบความสำเร็จอย่างดีเยี่ยมและคนไทยส่วนนี้เชื่ออย่างสนิทใจ
คนไทยอีกส่วนหนึ่งสูญเสียอำนาจอยากได้อำนาจคืน เพราะฉะนั้นจึงทำอะไรก็ได้ที่ให้ได้มาซึ่งอำนาจโดยไม่ต้องคำนึงว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากสร้างความวุ่นวายในบ้านเมืองได้นายกฯต้องลาออกและเขาจะมีสิทธิเข้ามามีอำนาจได้ใหม่อีก
คนไทยอีกส่วนหนึ่งมีคนเอาเงินมาให้เพื่อช่วยเหลือภาวะเศรษฐกิจด้วยบุญคุณที่ท่วมท้นนี้เขาบอกให้ทำอะไรก็จะทำเพราะบุญคุณโดยไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรกับประเทศชาติ
คนไทยอีกกลุ่มหนึ่งเชื่อว่าประชาธิปไตยสามารถชุมนุมเรียกร้องได้ หากข้อเรียกร้องไม่ได้ตามที่ต้องการก็สามารถเพิ่มความเข้มข้นได้ ความเข้มข้นนั้นสามารถกระทำได้ทุกอย่างโดยไม่ผิดกฎหมายเพราะรัฐบาลไม่ใช่รัฐบาลโดยชอบด้วยกฎหมาย
และคนไทยกลุ่มสุดท้ายไม่รู้ว่าความจริงคืออะไรเชื่อตามที่หัวกระบวนบอกอย่างเดียวไม่ได้รับฟังข้อมูลข่าวสารอย่างรอบด้าน และเชื่อว่าพวกตนถูกกระทำ
และที่ผมเห็นว่าแย่ที่สุดไม่ว่าเสื้อสีอะไร คือการยัดเยียดทางความคิดให้กับเด็กและเยาวชนโดยที่เขาไม่ได้รับข้อมูลที่ถูกต้อง โดยที่เขาไม่ได้คิดวิเคราะห์ป้อนข้อมูลว่าอีกฝ่ายหนึ่งชั่ว อีกฝ่ายหนึ่งเลว แล้วให้เด็กและเยาวชนเหล่านั้นกล่าววาจาขับไล่ฝ่ายตรงข้าม คิดถึงสิทธิของเด็กกัรนบ้างไหมครับ คิดถึงสิ่งที่ผู้ใหญ่กระทำกันบ้างไหมครับว่าการยัดเยียดเขาอย่างนี้ โตขึ้นมาประชากรของประเทศจะเป็นอย่างไรครับ...
:) ... เชียร์ เชียร์ เชียร์ ครับ เพราะนี่คือข้อเท็จจริงในเรื่องความเชื่อแย่ ๆ
สวัสดีครับน้องกอก้าน ก้านคอ อิอิ
ผมดูละครช่องสามมากกว่าช่องอื่น แต่ก็แล้วแต่สถานการณ์เหมือนกัน บางเรื่องหรือบางช่วงก็ไม่ดูเลย แต่อ่านหนังสือหรือเขียนบทความแทนครับ
ละครเรื่องนี้เราหยิบมาเขียนได้หลายเรื่องเหมือนกันนะครับ โดยเฉพาะในแง่ของสังคม ครับ
อดใจรอสักนิดนะครับป้าแดง
แต่อย่างไรก็ตามก็ขอขอบคุณที่ติดตามครับ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ
"ดงผู้ดี" ชื่อนี้ดีจังค่ะ ตอนนี้เราอยู่กันดงไหนคะเนี่ย อิอิ