โอกาส และการเปิด-ปิด


แล้วถ้ามีคนถามคุณว่ามีรถดีๆ มาเปิดประตูรอทำไมจึงไม่ขึ้น ทำไมจึงปล่อยให้รถแล่นผ่านไปโดยไม่มีคุณ ทำไมปิดโอกาสตัวเองที่จะได้นั่งรถดีๆ คุณจะตอบคำถามนั้นว่าอย่างไรคะ?

ว่ากันว่า โอกาสเป็นสิ่งสำคัญ ที่ทุกๆ คนต้องการ  แต่โอกาสไม่ได้มีสำหรับทุกๆ คน และไม่ได้มีมาตลอดเวลาทุกๆ 15 นาที ดังนั้นคนเราจำเป็นต้องเปิดรับทุกๆ โอกาสที่ผ่านเข้ามาในชีวิตหรือเปล่าคะ  ถ้าเราเปิดรับโอกาสเราเป็นคนดีเป็นคนที่คิดถูกอย่างนั้นหรือ และหากเราไม่รับโอกาสเราจำเป็นต้องเป็นคนที่แย่ที่คิดผิดหรือเปล่า  สิ่งเหล่านี้เราคงตอบแทนคนอื่นไม่ได้และใครก็ตอบแทนตัวเราไม่ได้เช่นกัน  เพราะโอกาสที่แต่ละคนต้องการย่อมแตกต่างกันไป  ความพร้อมที่จะเปิดรับโอกาสต่างๆ  และเหตุผลในการปิดรับโอกาสก็ต่างกัน  มองผาดๆ ผิวเผินโอกาสน่าจะเป็นสิ่งที่ผ่านเข้ามาแล้วดีนะคะ  เพราะสิ่งที่ไม่ดีที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรามักจะเรียกมันว่าอุปสรรค  แต่สำหรับผู้เขียนโอกาสมีทั้งดีและไม่ดีเหมือนกับสิ่งอื่นๆ ที่มีสองด้านเช่นกัน  เพราะในความเป็นจริงโอกาสก็ใช่ว่าจะมีแต่สิ่งดีๆ รออยู่เสมอไป 

 

คิดเล่นๆ ว่าโอกาสก็เหมือนรถประจำทาง(ขสมก) บางวันผู้เขียนเห็นรถมาจอดรอหลายต่อหลายคันเป็นรถว่างมีที่นั่งที่ยืนเหลือเยอะ  อยากไปแทบใจจะขาดแต่ขึ้นไปไม่ได้  เพราะไม่ผ่านจุดหมายที่ต้องการจะไปของวันนี้  บางวันต้องนั่งรอรถนานๆ เพราะคันที่ต้องการจะไปไม่มาสักที  บางวันโชคดีขึ้นรถได้กำลังนั่งเพลินๆ แต่ต้องลงกลางทางก่อนถึงจุดหมายเพราะเครื่องเสีย หรือประสบอุบัติเหตุจนต้องเปลี่ยนรถ  เปลี่ยนเส้นทาง  เสียเวลา  เสียเงินเพิ่มก็มีบ่อยๆ   รถเมล์บางคันแล่นผ่านมาแล้วผ่านไปไม่จอดรับผู้โดยสาร    หรือบางวันที่อาจต้องเดินไปเพราะไม่มีเงินมากพอสำหรับจ่ายค่ารถก็มี

 

โอกาสจึงเป็นสิ่งที่สัมพันธ์กับจุดหมายปลายทาง  เวลา  และความพร้อม  การเดินทางในชีวิตของคนเราแต่ละคน  โอกาสอาจมาตรงเวลาและตรงกับความพร้อมตามที่เราต้องการ  หรือโอกาสดีๆ ที่เราต้องการอาจจะผ่านเราไปโดยที่เราไม่อาจไขว่คว้าไว้ได้เลย  หรือเราอาจจะเป็นคนเลือกปล่อยโอกาสนั้นไปด้วยตนเอง  และหลายๆ ครั้งเราอาจจะต้องออกแรงสร้างโอกาสให้กับตัวเองขึ้นมา 

 

เมื่อวานมีน้องคนหนึ่งส่งเสียงมาตามสายถึงผู้เขียนว่า... บริษัทโฆษณา(ชื่อดัง)โทรมาตามให้กลับไปทำงาน  แต่ตอบปฏิเสธไปแล้ว  แน่นอนว่างานโฆษณาย่อมให้ค่าตอบแทนเป็นตัวเลขที่สูง  แต่การที่คนคนหนึ่งจะยอมทิ้งเงินจำนวนมากที่เคยได้รับ  เพื่อมารับค่าตอบแทนที่น้อยกว่าเดิมอย่างน่าใจหายในงานที่ทำอยู่ขณะนี้ได้นั้นอะไรคือเหตุผล   สังคมคงมีคำถามว่าคนคนนี้คิดอะไร กำลังทำอะไรอยู่ ทำไมปิดรับโอกาสการทำงานในบริษัทดีๆ ที่ใครหลายๆ คนต้องการจะทำ  จริงๆ แล้วคนคนนี้ปิดโอกาสตัวเองที่จะนั่งทำงานในบริษัทดัง  หรือเปิดโอกาสให้ตัวเองได้มีความสุขกับสิ่งที่กำลังทำอยู่  ผู้เขียนไม่ขอให้คำตอบแทนน้องเขานะคะ

 

 "....แล้วถ้ามีคนถามคุณว่ามีรถดีๆ มาเปิดประตูรอทำไมจึงไม่ขึ้น  ทำไมจึงปล่อยให้รถแล่นผ่านไปโดยไม่มีคุณ  ทำไมปิดโอกาสตัวเองที่จะได้นั่งรถดีๆ คุณจะตอบคำถามนั้นว่าอย่างไรคะ?..." 

โอกาสที่จะตอบเป็นของคุณแล้วค่ะ...ขึ้นอยู่กับคุณว่าจะเป็นคนเลือกว่าจะเปิดหรือปิดสำหรับโอกาสนี้    

หมายเลขบันทึก: 170618เขียนเมื่อ 13 มีนาคม 2008 00:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:06 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (37)

โอกาสดี แต่มาในจังหวะที่ไม่เข้ากัน ก็ทำให้ เป็นข้อจำกัดของการจะรับโอกาสนั้นไว้

จริงๆ เรื่องงานนี้ ต้องบอกว่า มันมีปัจจัยหลายๆ อย่างในการตัดสินใจคะ ความสุข ความก้าวหน้า ความพอใจและความพอเพียง หรือปัจจัยอื่นๆ อีกมากมาย

บางทีอยากจะรับไว้ แต่ดันจังหวะไม่ดี เลยรับไม่ได้ มันเลยไม่เข้าล็อคกันคะ

โอกาสมีอีกมากมาย หากไม่มีโอกาสยื่นมาให้ ก็เดินไปหาโอกาส เมื่อมีจังหวะที่เหมาะสมอีกครั้งได้คะ

สวัสดีค่ะน้องมะปรางเปรี้ยว เห็นน้องเข้ามาอ่านแล้วชื่นใจค่ะ  เจ้าของบันทึกคนอื่นๆ คงคิดแบบนี้เหมือนกันนะคะ

สำหรับเรื่องโอกาส  พี่มาคิดเล่นๆ ต่อว่า...คนที่นั่งรถส่วนตัวสบายๆ แล้วมีน้ำใจที่จะชวนใครต่อใครร่วมทางไปด้วย 

ก็คงคล้ายกับผู้ใหญ่หลายๆ คนที่เจริญก้าวหน้าไปมากแล้ว การเดินทางของชีวิตค่อนข้างลงตัวและประสบความสำเร็จ ก็อาจไม่ต้องการโอกาสอีก แต่กลับเปลี่ยนเป็นฝ่ายหยิบยื่นโอกาสให้คนอื่นๆ แทนค่ะ  สังคมก็มีอะไรดีๆ เช่นนี้เสมอนะคะ  :)

  น่าสนใจ ดีคะ

"  โอกาสจึงเป็นสิ่งที่สัมพันธ์กับจุดหมายปลายทาง  เวลา  และความพร้อม  การเดินทางในชีวิตของคนเราแต่ละคน  "

 ทำให้ นึกถึง ตัวเอง ว่า เรามีโอกาส อะไรบ้าง ในชีวิต

โอกาสดีๆในชีวิตของคนเรามีไม่บ่อยค่ะ ถ้าเราปล่อยให้หลุดมือไป บางทีต้องรออีกนาน

แต่ถ้าคิดว่า ตามดวง ก็เป็นอีกแบบนึง บางที ก็เป็นไปตามดวงจริงๆเหมือนกันค่ะ ถ้าดวงดี โอกาสมาเอง ถึงมือเราเลย จริงๆ...

แต่เราจะรอราชรถมาเกยตลอดเหรอคะ ยังไงต้องส่ายตามองโอกาสดีๆไว้บ้างค่ะ

P สวัสดีค่ะคุณดอกแก้ว

โอกาสของแต่ละคนก็ต่างกันไปนะคะ

ของคุณที่แวะมาอ่านค่ะ

 

 

P

สวัสดีค่ะ คุณSasinanda

สำหรับบางคนโอกาสเกี่ยวข้องกับดวงตามที่คุณ Sasinanda บอกจริงๆ

แต่สำหรับแจ๋ว ราชรถไม่เคยมาเกย  โอกาสที่ต้องการเป็นสิ่งที่ต้องออกแรงสร้างขึ้นมาเองเสมอค่ะ  เหนื่อยแต่ก็ภูมิใจนะคะ

ดังนั้นก็เลยคิดว่า  เมื่อไหร่ก็ตามที่สามารถเป็นผู้หยิบยื่นโอกาสที่คนอื่นๆ ต้องการได้บ้าง ก็จะพยายามทำค่ะ

 

อืม"คน" คนนี้อี๋ต้องรู้จักแน่เลย....

บ่อยครั้งค่ะที่อี๋ปล่อยโอกาส...(สำเร็จรูป)ผ่านไป

แล้วสร้างเองด้วยมือ......เชื่อมันมั่นว่าคนสร้างอะไรเองก็ได้

แม้กระทั้งโอกาสนี่ล่ะ...

เป็นกำลังใจให้พี่แจ๋ว..นะคะ..เจอโอกาสดีๆแล้วใช่ไหมเอ่ย?

P

 

  • อี๋คะ "คน" คนนั้นอี๋ก็รู้จักนั่นแหละค่ะ
  • เหมือนกันเลย  บางครั้งพี่ก็ไม่ได้เก็บทุกโอกาสที่ผ่านเข้ามา  รวมทั้งคนที่หยิบยื่นโอกาสมาก็อาจจะไม่เข้าใจเราด้วย แต่ไม่เป็นไรค่ะ
  • พี่ยังต้องสร้างโอกาสให้ตัวเองต่อไปค่ะ  วันหนึ่งจะได้มีโอกาสดีๆ ไว้แจกจ่ายคนอื่นบ้างไงคะ
  • เป็นผู้รับ และต้องเป็นผู้ให้บ้าง

จะมีใครอยากรู้ไหมนะ ว่า คนๆนี้เป็นใคร จะอยากรู้เหมือนอยากรู้จักพี่หนิง(สงครามนางฟ้า)รึเปล่า... ha ha

บางครั้งทำงานที่ไม่ได้เงินมาก แต่ทำประโยชน์ให้คนอื่นๆ ได้ ก็เหมือนทำบุญ ทำงานที่ได้เงินเยอะๆ แต่ฟาดฟันหลอกลวงเหลือเกิน ก็เหมือนทำบาป ...เราแค่ไม่อยากทำบาป เท่านั้นเอง

P

 

  • แนทคะ...
  • งานอะไรก็ตาม ที่ทำแล้วเรามีความสุข
  • ทำแล้วมีเหตุผลที่เป็นจริง เอาไว้ตอบตัวเองได้ (แต่อย่าหลอกตัวเอง)
  • เหตุผลที่ทุกคนอาจไม่เข้าใจ  แต่ตัวเราเองต้องเข้าใจ
  • เราก็จะมีกำลังใจมีแรงที่จะอยู่กับสิ่งนั้น และทำต่อไปได้ค่ะ
  • เป็นกำลังใจให้ละกัน

·     วันสงกรานต์ ชวนให้ สำราญจิต

·     ชวนลิขิต ให้มวลมิตร คิดสร้างสรรค์

·     สงกรานต์นี้ ชวนทำดี  ดีทุกวัน

·     ร่วมสร้างสรรค์ ร่วมกันสร้าง พลังใจ

·     สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ

หากเป็นโอกาสดีในสายตาคนอื่น แต่ไม่ตรงกับความต้องการในใจของเรา เราก็น่าจะฟังเสียงในใจเราบ้าง (ถ้าไม่ทำให้เดือดร้อนคนอื่น)  

บางคนอาจจะอยากนั่งรถเมล์มากกว่ารถดี ๆ ที่เปิดประตูรอ เพราะว่าได้เห็นชีวิตของคนที่หลากหลาย ได้ฝึกความอดทนของตัวเอง และได้ไปสู่จุดหมายร่วมกับผู้อื่น ^_^

สวัสดีค่ะ คุณหมอเจ๊

ขอบคุณสำหรับกลอนสงกรานต์นะคะ

สุขสันต์วันสงกรานต์เช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณใบไม้ย้อนแสง

เห็นด้วยกับความคิดเห็นของคุณใบไม้ย้อนแสงค่ะ :)

ขอบคุณที่แวะมาอ่านบันทึกนี้ และสุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ

สวัสดีค่ะ คุณ jaewjingjing

โอกาสที่จะได้เขียนความในใจให้เพื่อนร่วมชาติอ่านก็เป็นโอกาสดีๆที่น่าสนใจใช่ไหมคะ อ๋อเขียนตอนใหม่แล้วค่ะ แต่อาจจะฝืดๆไปบ้างเพราะช่วงนี้ไม่ค่อยว่างหาข้อมูลเลยอ่ะค่ะ  แต่อดฉวยโอกาสแสดงความคิดเห็น ในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานนี้ไม่ได้  แวะมาชวนทานข้าวเย็นค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณอ๋อ

โอกาสที่คุณอ๋อเปิดอยู่นี้เป็นโอกาสที่กล้าหาญด้วยค่ะ ขอชื่นชมจากใจ

ขอบคุณที่แวะมาอ่านบันทึกนี้นะคะ

แจ๋วตามไปอ่านบันทึกใหม่แล้วค่ะ ไม่ฝืดเลย ชอบค่ะ

ขอบคุณสำหรับมื้อเย็นค่ะ แต่เปิดมาตอนนี้ทำเอาหิวตอนดึกเลยค่ะ ทำไงล่ะคะเนี่ย :)

  • ธุค่ะ..

ความกล้ากับความกลัวในการที่จะก้าวออกไปเอื้อมหาโอกาสนั้น    บางทีมันก็กำลังต่อสู่กันอยู่ภายในจิตใจของคนๆ หนึ่ง    อยู่ที่ว่าเราจะเปิดโอกาสให้ฝ่ายไหนชนะ

โอกาสของคนเราไม่เท่ากัน  ก็คงจะเหมือนต้นไม้ใหญ่ในป่าที่ขึ้นอย่างแออัดยัดเยียด   ต้นสูงเสียดฟ้าพุ่งทะยานหาแสงแดดเหมือนๆ กัน   หากแต่จะมีต้นไม้สักกี่ต้นที่มีโอกาสในการรับแสงแดดนั้นมากกว่า  

หรืออาจจะเปรียบเหมือนความรัก   "รักด้วยสมอง" และ "รักด้วยหัวใจ"   ผลลัพธ์ที่ได้....พอจะนึกออกไหมคะ    เขียนเอง ชักจะงงๆ เองเสียแล้ว

เอาบันทึก "เดินสู่..อิสรภาพ" มาฝากค่ะ  ^^

พี่แจ๋วครับ

ผมมาอ่านแล้วคิดตาม และบ่อยครั้งนั่นเป็นการตัดสินใจของผม

บางครั้งอาจดูผิดที่ตัดสินใจแบบนั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปผมก็ได้เรียนรู้ว่าสิ่งที่ผมตัดสินใจครั้งแรกนั้น เป็นเรื่องที่ถูกต้องอย่างน่าประหลาดใจ

ผมเชื่อในศรัทธาของตัวเองครับ

---------

บันทึกน่าอ่าน มีคุณค่ามากครับ เขียนบ่อยๆนะครับ ขอรับเข้า Planet ของผมด้วย

สวัสดีครับพี่แจ๋ว

  • เพิ่งมาเห็นบล็อกนี้และแวะมาอ่าน
  • พี่แจ๋วช่างเปรียบเปรยจริง มองเห็นภาพมาก ๆ
  • บ่อยครั้งที่สุด ที่ครูสุปล่อยให้ราชรถผ่านไป
  • ยกตัวอย่าง เช่น ครูสุปฏิเสธการไปต่างประเทศถึง 3 ครั้ง ด้วย ทั้งที่เกือบจะได้ไปอยู่แล้ว แค่ครูสุโอเคเท่านั้นเอง
  • สุดท้ายครูสุก็ไม่ได้ไปต่างประเทศสักประเทศเลย
  • รถมันมาเกยรับเราแล้ว รับเราอีก สุดท้ายครูสุก็เดินไปครับ อิ ๆ
  • ขอบคุณครับ

 

สวัสดีค่ะ คุณต้อม เนปาลี

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

เปรียบเทียบโอกาสเป็นต้นไม้ที่พุ่งทะยานรับแสงแดดได้สวยงามมากเลยค่ะ

ขอบคุณที่มาอ่านบันทึกนี้และแลกเปลี่ยนกันนะคะ

และกำลังจะตามไปอ่านบันทึกของคุณเนปาลี เช่นกันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณจตุพร

การเชื่อในศรัทธาของตัวเอง สำหรับพี่ พี่คิดว่าเป็นเสมือนแรงผลักดันให้เราก้าวไปในเส้นทางที่เราเลือกเดิน  และเป็นทั้งภูมิต้านทานที่ทำให้เราไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคที่ต้องเจอะเจอระหว่างการเดินทางนะคะ

ขอบคุณที่มาอ่านบันทึกนี้  และดีใจที่คุณจะเก็บเข้าแพลนเน็ตค่ะ

รู้สึกมีกำลังใจ และคิดว่าจะต้องพัฒนาการเขียนให้สมกับที่มีคนติดตามอ่านต่อไป

ขอบคุณค่ะ :)

สวัสดีค่ะครูสุ

การเดินไป ก็เป็นอีกช่องทางหนึ่งของโอกาสนะคะ  การเดินทำให้เราเห็นชีวิตของตัวเองและสิ่งต่างๆ ได้มากด้วยค่ะ  และหากเราเป็นผู้เลือกโอกาสนี้...ก็ย่อมจะต้องเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราค่ะ

และครูสุไม่ได้เดินเดียวดายนะคะ  เพราะเราจะเดินไปด้วยกัน และเป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกันค่ะ

เป็นกำลังใจให้ครูสุค่ะ

สวัสดึยามเช้า

คิดว่าโอกาสที่มีมาของแต่ละคน ไม่เหมือนกันค่ะ แล้วแต่ช่วง จังหวะ เวลา ของแต่ละคนค่ะ ที่จะพบเจอ

สวัสดียามเช้าค่ะคุณสุวิมล

เห็นด้วยค่ะ โอกาสของแต่ละคนนั้นต่างกันจริงๆ และยังมีปัจจัยของเวลาและอื่นๆ เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยอีกค่ะ

ขอบคุณนะคะที่มาแลกเปลี่ยนกันค่ะ

สวัสดีค่ะ

เพิ่งจะมีโอกาสมาอ่าน ไม่ผิดหวังเลยค่ะ เลยขอถือโอกาสตอบคำถามว่า ถ้ามีรถดีๆมาเปิดประตูรอ ทำไมไม่ขึ้น ทำไมปล่อยโอกาสที่จะนั่งรถดีๆหลุดไป เป็นคำถามที่ดีมากค่ะ...อึม... เพราะเราอาจมองเห็น "โอกาส"นั้นแตกต่างกันออกไป เราไม่ได้วัดโอกาสกันแค่เปลือกนอกที่สวยหรู หรือฉาบฉวย  ซึ่งแต่ละคนก็จะคิดว่าสิ่งนั้น ใช่เป็นโอกาสจริงๆหรือไม่ เพราะเมื่อเราไม่มั่นใจในโอกาสนั้นๆ มันก็ทำให้กลายเป็นอุปสรรคได้ง่ายๆนะคะ  แต่คนเราทุกวันนี้ก็ไขว่คว้าหาโอกาสดีๆที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต แต่เราจะทำให้สิ่งนั้นเป็นโอกาสของเราหรือเปล่า เท่านั้นเอง...

สวัสดีค่ะ คุณ a l i n l u x a n a =)

ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกันนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ :)

เขียนไว้เดือนหนึ่งแล้ว .. ยังน่าสนใจอยู่เหมือนเดิมครับ

คำพูด ... เวลา ... โอกาส ... ผ่านแล้วผ่านเลย เอากลับคืนมาไม่ได้

ขอบคุณครับ พี่แจ๋ว :)

สวัสดีค่ะอาจารย์ Wasawat

เห็นด้วยค่ะ ดังนั้น ทั้ง คำพูด เวลา และโอกาส ควรได้รับการไตร่ตรอง เลือกสรร และใช้ให้คุ้มค่านะคะ

ขอบคุณอาจารย์ที่มาแลกเปลี่ยนด้วยเช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะ

* ชอบวลีนี้ค่ะ.........โอกาสก็เหมือนรถประจำทาง(ขสมก).......

* บางทีรถสวยน่านั่ง...คนแน่น...รถดีว่าง....แต่วิ่งไปขึ้นไม่ทัน...เป็นเช่นนี้เอง

* ขอบคุณที่ให้ข้อคิดค่ะ....และสำหรับดอกไม้ช่องามด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพรรณา

หากเขียนสักร้อยคำ แล้วมีเพียงหนึ่งประโยคที่ถูกใจคนอ่าน

คนเขียนก็ดีใจมากมายค่ะ

ขอบคุณค่ะ

กลับมาอ่านสิ่งที่เคยเขียนเอาไว้ เรื่องโอกาส  เพราะเวลานี้มีโอกาสที่ดีเข้ามาพร้อมๆ กันถึงสองเรื่อง รู้สึกเหมือนคนโลภที่อยากจะรักษาทุกๆ โอกาสเอาไว้  แต่พรุ่งนี้คงต้องตัดโอกาสอย่างใดอย่างหนึ่งออกไปแล้ว 

คงมีใครหลายคนที่ได้เก็บทุกๆ โอกาสดีๆ ในชีวิตเอาไว้  แต่สำหรับตัวเอง...ทั้งสองโอกาสมีเงื่อนไขให้ต้องเลือกเอาทางใดทางหนึ่งเท่านั้น

โอกาสดีๆ สองเรื่อง ไม่อยากต้อเลือกเลย

สวัสดีครับ

พี่แจ๋ว

  • แวะมาเยี่ยมและมาอ่านบันทึกครับ
  • สบายดีนะครับ

สวัสดีค่ะคุณครูโย่ง พี่แจ๋วแวะมาบ่นๆ กับตัวเอง

ไม่นึกว่าจะมีคนตามมาค่ะ

บันทึกนี้เก่าแล้วล่ะค่ะ

ขอบคุณนะคะ

สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว

บันทึกนี้คมอีกแล้วค่ะ การเปิดโอกาสให้ตัวเองมีความสุขกับสิ่งที่ทำนั้นเป็นเรื่องที่คนไม่ค่อยกล้าตัดสินใจ เมื่อมีเงินมาเป็นตัวในการพิจารณา แต่ถ้าเราเลือกให้ความสุขกับตัวเองก็ถือว่าเป็นสิ่งที่เยี่ยมยอดแล้วค่ะ ..แต่น้อยคนที่จะทำได้ในภาวะปัจจุบัน

วันนี้มาเงียบอีกค่ะไม่เจอใครเลย ยังดีที่เจอพี่แจ๋วค่ะ..คิดถึงค่ะ

 

สวัสดีจ๊ะครูมิม

บันทึกนี้เขียนไว้แรกๆ ที่เข้ามาที่นี่เหมือนกันค่ะ

จัดเป็นบันทึกที่เก่าแล้วล่ะ...

พอดีพี่มีเรื่องโอกาสให้ตัดสินใจเลยเข้ามาอ่านที่ตัวเองเขียนไว้

เมื่อคืนทำไมพี่ไม่พบครูมิมล่ะคะ ก็เลยไม่ได้คุยกัน

อาการหวัดเป็นไงบ้าง ดีขึ้นหรือยัง รักษาสุขภาพนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ทุกวันนี้..ผมเปลี่ยนจากรถยนต์...คันงาม..มาขี่จักรยานยนต์คันเก่า...เพราะไม่มีเงินเติมน้ำมันครับ...ผมปิดโอกาส..หรือเปิดโอกาส...ก็ไม่รู้..ครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์พิสูจน์

สวนทางกันค่ะ เมื่อครู่เพิ่งจะไปอ่าน บันทึกไหว้ครู ของอาจารย์มาค่ะ

คิดว่าการเปลี่ยนจากรถยนตร์คันงามมาปั่นจักรยานคันเก่า

เป็นการเปิดโอกาสให้ตัวเราได้ออกกำลังกายค่ะ ร่างกายแข็งแรงค่ะอาจารย์

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท