จำได้ว่า เคยเขียนเกี่ยวกับการสอนของอาจารย์มหาวิทยาลัยไปครั้งหนึ่งแล้ว บ่นให้ฟังไปว่า ไม่เพียงพอครับสำหรับอาจารย์มหาวิทยาลัยที่ใช้ระบบการสอนแบบการสอนหนังสือ ด้วยเหตุนี้อาจารย์จึงจำเป็นต้องค้นคว้าวิจัยเพื่อพัฒนาองค์ความรู้และสร้างวิสัยทัศน์ให้กับตัวเอง แล้วค่อยนำกลับมาสู่ห้องเรียน ความรู้ที่นักศึกษาได้รับจะได้ไม่ตกสมัย มีความสดและเป็นจริง

เมื่อวานผมได้โอกาสคุยกับ ดร.อมรวิทย์ นาครทรรพ์ ท่านก็ได้หยิบเรื่องนี้มาคุยครับ ซึ่งต้องบอกว่าตรงใจผมมาก คือ อาจารย์มหาวิทยาลัยสมัยปัจจุบันยังมีไม่น้อยที่ยังคงสอนหนังสืออยู่ แล้วประเด็นสำคัญคือ ในหนังสือที่เอามาสอนก็เขียนผิดๆ อีกต่างหาก ฮือ อย่างนี้ไปกันไหญ่ครับ แล้วที่ผิดพลาดไปกันใหญ่ ก็คือ อาจารย์ไปยึดมั่นถือมั่นกับหนังสือเล่มนั้นเอามากๆ

ความจริงคือ เป็นหน้าที่ของอาจารย์ที่จะต้องศึกษาหาความรู้ หากจะสอนตามความรู้ที่เรียนมาก็ไม่ควรใช้ความรู้นั้นเกินสามปีครับ ปีที่สี่ที่ห้าต้องมีความต่างออกไป มีความลึกความคมในสิ่งที่เราสอนมากขึ้น ซึ่งเหล่านี้ก็ต้องได้ด้วยการศึกษาด้วยตนเองของอาจารย์ละครับ

แต่อะไรที่ทำเกินพอดีก็ไม่จะเป็นไม่ดีไปเหมือนกันครับ ทำแต่วิจัยสุดท้ายละเลยเรื่องของสอน อันนี้ก็แย่ครับ

ประเด็นที่คุยกับท่านอาจารย์อมรวิทย์ สะท้อนข้อมูลอย่างหนึ่งเกี่ยวกับการวิจัยในพื้นที่สามจังหวัดครับ แรกเริ่มที่ท่านอาจารย์ลงมาหานักวิจัยในพื้นที่เพื่อทำวิจัย มีข้อห้ามอยู่อย่างหนึ่งครับคือ เมื่อเป็นหัวหน้าโครงการหนึ่งแล้ว จะไปเป็นทีมของโครงการอื่นๆ ไม่ได้แล้ว แต่ตอนนี้กติกานี้ยกเลิกไปแล้วครับ เพราะว่า พอหานักวิจัยใหม่ๆ ก็เจอแต่หน้าเดิมๆ ครับ ซึ่งมองว่า อาจารย์ไม่สนใจทำวิจัยก็มองได้ครับ มองว่า การเชื่อมต่อระหว่างอาจารย์ผู้วิจัยยังไม่ดีก็เป็นไปได้ครับ ทำให้อาจารย์หลายท่านขาดโอกาสในการเข้าร่วมวิจัย แต่ถ้าอาจารย์ท่านใดบ่นว่า ก็ไม่มีใครให้ทุนทำวิจัย ผมบอกได้เลยว่า เหตุผลนี้ผมไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไรครับ

บังเอิญหลายวันก่อน ระหว่างการประชุมสาขาวิชา ระหว่างจิบกาแฟประชุม รู้สึกเกะกะหนวดตัวเองครับ (ฮาฮา) ก็เลยรู้ตัวว่า หนวดยาวแล้ว ช่วงนี้เกือบสามสัปดาห์แล้วที่ไม่ได้จับมีดโกน ก็เลยหันไปสังเกตเพื่อนอาจารย์รอบข้าง ปรากฏว่า อาจารย์ผู้ชายทั้งหมดในสาขาวิชาชีพครู (ยกเว้นไว้หนึ่งท่าน) มีหนวดและมีเคราทั้งหมดครับ ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นครับ (แต่โดยปกติ ผมจะไว้เคราอย่างเดียวไม่ได้ไว้หนวด)  เลยแอบถ่ายภาพอาจารย์อิบรอเฮ็ง หะยีสาอิมาเป็นภาพประกอบหนึ่งท่านครับว่า มีทั้งหนวดและเครา ฮิฮิ (ด้วยความคิดถึงจึงเก็บภาพมาฝาก)

ส่วนที่ท่านกุมขมับนั่น ไม่ทราบว่าท่านเครียดเรื่องอะไรนะครับ อันนี้ต้องถามท่านเอง ฮิฮิ

สำหรับวันนี้ สาขาวิชามีกิจกรรม "กียามุลลัยน์" ครับ มีกิจกรรมด้านการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมตลอดคืน ส่วนเย็นนี้มีการแข่งกีฬาระหว่างอาจารย์กับนักศึกษาครับ ซึ่งต้องลุ้นกันว่า ผมจะได้เล่นตำแหน่งอะไร ฮาฮาฮา

ส่วนภาพข้างล่างนี้ ถ่ายเมื่อพาลูกๆ ไปบ้านป้าครับ

ฮิฮิ ต้องเอารูปของฟัจญรีนขึ้นเว็บบ่อยๆ ครับ เพราะป้าๆ เริ่มจะจำหน้าฟัจญรีนไม่ได้แล้ว