มะเร็ง สมอง รัก เข็มแข็ง อดทน พ้นวิกฤต


214.คุณครูพิกุล บล็อกเกอร์ หญิง gotoknow ที่แข็งแกร่ง

ความรักที่ยิ่งใหญ่ของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความรักให้ สามี ที่เป็นมะเร็งสมอง ลูก 2 คนที่ยังเล็ก

ขอบันทึกภาพ ที่ได้ชมอ่านบางบันทึกแล้ว ทำให้เกิดความรู้สึกหลายอารมณ์ ชื่นชมอย่างมาก   และมีอีกมากบันทึกในความรักการเป็นคุณครูกับลูกศิษย์ สอนภาษาอังกฤษ ที่โรงเรียนเชียงกลมวิทยา อ.ปากชม จ.เลย  ซึ่งทุกท่านสามารถคลิกไปอ่านได้นะคะ

     


    คุณครูพิกุล พุทธมาตย์ เป็นภรรยา เป็นคุณแม่ เป็นคุณครู ที่มีความรักให้เต็ม 100

     มีบันทึกหนึ่งที่ได้อ่านแล้ว ขอนำมาบอกกล่าว คือ ดอกทานตะวัน ที่ท่าน ว. วินิจฉัยกุลเขียนไว้ ว่า


                           


 ......ทำต้วอย่าง ดอกทานตะวัน ดอกไม้อื่น กลัวความร้อน มันจะเหี่ยวเฉา เมื่อกระทบแดด ทานตะวันเป็นดอกไม้ชนิดเดียว สู้แดด ไม่เคยหนี มันจะหันตามตะวันตลอดวัน เหมือนคน ที่ไม่กลัว ความยาก ลำบาก แล้วเห็นไหมว่า ทานตะวันเป็นดอกไม้ ที่สวยใหญ่ เห็นที่ไหนสะดุดตา กว่าดอกไม้อื่น  ด้วยเหตุนี้เอง ดอกทานตะวัน จึงเปรียบการใช้ชีวิตของคนเรา..  " ทำให้เราต้องสู้ "


 http://gotoknow.org/blog/k-4/360879


  อ่านตำนานของดอกทานตะวันได้ที่บันทึกคุณครูพิกุลนะคะ



   คุณครูต๋อม สามีคุณครูพิกุล ผ่าตัดสมอง 3 ครั้ง ที่โรงพยาบาลรามา และฉายแสง ฯ ช่วงที่กทม.วิกฤต เพิ่มความยากลำบาก การไปมา ห่วงใย ฯ เพิ่มขึ้นมากมายในช่วงขณะนั้นที่พอเปิดเทอม คุณครูต๋อมต้องอยู่ตามลำพัง คุณครูพิกุลต้องมาสอนหนังสือช่วงที่คุณครูพิกุลเฝ้าดูแลตอนปิดเทอม ชึวิต อาหารฯก็ใช้บริการของ 7-11 จึงเขียนบันทึกที่ทำให้เราทราบประวัติของ 7-11 หากท่านใดสนใจเชิญคลิกไปอ่านประวัติ 7-11  ได้นะคะที่บันทึกคุณครูพิกุล

    http://gotoknow.org/blog/k-4/345087    ประวัติ 7-11

    ขนาดจิตใจ ไม่ปรกติ ยังเขียนบันทึกที่มีประโยชน์ต่อผู้อ่านเสมอคุณครูพิกุลมีหลายบล็อก เรื่องการเรียนการสอน ที่โรงเรียนก็ดีมากค่ะ


 


 เวลาที่คุณครูพิกุลอยู่ดูแลคุณครูต๋อม ลูกน้อย 2 คน จะอยู่กับคุณยาย ที่ชัยภูมิ ความคิดถึงลูกจึงสุดๆ ตลอดเวลา เคยไปแวะอ่านบทกลอนที่ต้องฝากไปกับสายลม ค่ะ ที่

 http://gotoknow.org/blog/k-4/361098 

คุณครูพิกุลฝากความคิดถึงไปกับสายลมให้ลูก


       ภาพดอกไม้สวยๆเวลาพักก็มีให้ชมในบันทึกเพราะคุณครูต๋อม มีฝีมือที่ไม่ได้เรียนที่ไหนเลย แต่ใจรัก จึงเป็นผู้รับจัดดอกไม้ตามงานต่างๆ ช่วงที่ยังไม่ทราบว่าเป็นมะเร็งสมอง ซึ่งสวยมากค่ะ คุณครูพิกุลนำมาให้ชม 2 บันทึก มีตัวอย่างให้ชมนะคะ


       การจัดดอกไม้ฝีมือ คุณครูต๋อม


       


         


         


          


        


 

           


        ดอกบัวฝีมือผู้ช่วยคือคุณครูพิกุลค่ะ

                

      ครอบครัวคุณครูพิกุล มีความรักให้กัน ที่ยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะคุณครูพิกุลต้องมีพลังอย่างมาก ที่ต้องมีความแข็งแกร่ง อดทน ทุกสภาวะการไม่ว่าความรู้สึกรัก ห่วงใย ความกลัว ที่คิดออกมาขณะเกิดเวลาช่วงวิกฤต เช่น รอการฟังผล รอเวลาช่วงผ่าตัด ผลการผ่าตัด ใจห่วงคิดถึงลูก 2 คน การเดินทางไป-มา  คนเดียว และอีกมากมาย

       เมื่อได้อ่าน และชม ได้รับทราบเพียงบางบันทึก ทำให้เกิดความรู้สึกห่วงใยขึ้นโดยอัตโนมัติในใจของเรา  ก่อนการเขียนบันทึกนี้ นึกอยู่ตลอดว่าจะเขียนหัวข้อเรื่องว่าอย่างไรดี หากมีผู้อ่านท่านใด ที่ควรเปลี่ยนหัวข้อเรื่องกับเรื่องราวของคุณครูพิกุลแนะนำได้นะคะ จะได้เหมาะสมจริงๆ

       บล็อกชะตาชีวิต คุณครูพิกุล

        http://gotoknow.org/blog/k-1

 

    ครอบครัวที่มีผู้ป่วยมะเร็ง การผ่านพ้นวิกฤตแต่ละครอบครัวคงจะมีแตกต่างกัน แต่ความทุกข์ใจน่าจะเหมือนกัน ครอบครัวพุทธมาตย์ เป็นครอบครัวที่ภรรยามีความรักที่ยิ่งใหญ่ จึงผ่านวิกฤต ได้ทุกอย่าง คุณครูต๋อม  กลับมาทำงานเป็นครูสอนลูกศิษย์ได้เหมือนเดิมแล้วนะคะ

 * 2 ภาพนี้ เป็นภาพ ที่คุณครูพิกุลนำมาฝากพี่ดา โดยไม่ทราบว่าพี่ดาเขียนบันทึกนี้ขึ้นมาหลังจากไปขออนุญาตนำความรักมาเขียนบันทึก   มาฝากที่บันทึกความรักของ 16 บล็อกเกอร์โกทูโน


                  


                   


     * ผู้ที่ชมภาพ ชมแล้วคงดีใจและมีรอยยิ้มให้กับครอบครัวพุทธมาตย์ที่มีอานุภาพความรักให้ แก่กัน   พ่อต๋อม แม่กุล ลูกอิงค์ ลูกอาร์ตี้ นะคะ

พี่ดาขอตั้งจิตอธิษฐานอาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในโลกนี้อวยพรให้ คุณครูต๋อม น้องพิกุล น้องอิงค์ น้องอาร์ตี้ มีความสุข และสุขภาพแข็งแรงทุกๆวัน และมีจิตใจที่เข็มแข็งเสมอ  ตลอดไปค่ะ

       และขอบคุณและชื่นชมอย่างมากที่ได้รู้จักครอบครัวของน้องพิกุล  ที่แข็งแกร่งจริงๆ *****

 

      


หมายเลขบันทึก: 377005เขียนเมื่อ 20 กรกฎาคม 2010 09:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (47)

 

สวัสดีค่ะ

        มาอ่านบันทึกนี้ด้วยความรู้สึกที่ชื่นชมครูพิกุล...และขอเป็นกำลังใจให้คุณครูพิกุลและครอบครัวด้วยค่ะ

                                    มาตายี

  • ขอเป็นกำลังใจให้ครูพิกุลครับ
  • คุณครูเข้มแข็งมากๆ
  • เด็กน้อยน่ารัก
  • ผมไปก่อกวนบ่อยๆๆ
  • แต่ทึ่งการจัดดอกไม้ของคุณครูด้วยครับ
  • สวัสดีค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูพิกุลและครอบครัวด้วยช่อดอกไม้สวย ๆ ค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

                   

ก่อนที่จะขอบคุณท่านอื่นๆ น้องกุล ขอขอบพระคุณพี่ดาเป็นอย่างมากเลย น้องเข้ามาอ่านแล้วทำให้ตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูกเลยจริงๆ เพราะบันทึกนี้เป็นกำลังใจให้น้องกุลได้สานต่อความฝันหลายๆอย่าง แอบมีน้ำตาคลอๆ เหือนมันโดนใจนะคะพี่ดา (ภาษาวัยรุ่น) น้องจากการทักทายสม่ำเสมอของพี่ดาแล้วพี่ดายังนึกถึงน้องในการดำรงชีวิต ไม่มีอะไรตอบแทนพี่ดา ครอบครัวของน้องขอขอบพระคุณพี่ดามากๆเลยค่ะ

ขอบคุณ Pมาตายี แอบไปดูบันทึก 16 บล็อกเกอร์แห่งความรักมาแล้วค่ะ ชื่นชมยินดี ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

อยากขอบคุณอาจารย์Pขจิต ฝอยทอง ที่เคารพ ท่านเป็นกำลังเสมอจำได้ว่าวันที่เขียนบล็อกครั้งแรกอาจารย์มาทักคนแรกเลยค่ะ เลยจดจำและนึกถึงอาจารย์อยู่เสมอๆ นอกจากนั้น มีครั้งหนึ่งที่บันทึกถูกคนเขียนวิจารย์ไม่ดี อาจารย์ก็เขียนมาให้กำลังใจ และในเรื่องการสอนภาษาอังกฤษก็ได้รับคำแนะนำ ความรู้จากท่านเสมอๆขอบคุณมากๆนะคะอาจารย์สำหรับกำลังใจที่งดงามและมีคุณค่า

ขอบคุณน้องสาว Pบุษรา มาทักทายพี่ทุกวัน พร้อมภาพและดอกไม้สวยๆ จนเป้ฯเอกลักษณืความสดใสไปแล้วอีกคน อยากบอกว่าขอบคุณมากๆเลยค่ะ

เคยไปอ่านบันทึกครูพิกุลหลายบันทึก

ทึ่งและชื่นชมใน ความคิด ความอดทน

ความรักที่มีต่อกันของครอบครัว

นับว่าเป็นตัวอย่างของการดำเนินชีวิต

ใครที่ท้อแท้ต้องดูครูพิกุลเป็นตัวอย่างค่ะ

สวัสดีค่ะ

       คุณครูกระแต....  อ.ขจิต .... คุณบุษรา .....คุณมณีวรรณ 

 ขอบคุณมากนะคะ  มาให้กำลังใจและชื่นชม ครอบครัวคุณครูพิกุล ค่ะเป็นตัวอย่าง ของ คุณครูต๋อมที่สู้กับโรคร้าย ความอดทน เข็มแข็งฯที่น่าชื่นชม  อานุภาพ ความรักของ คุณครูต๋อมและคุณครูพิกุล มีสูงมาก เมื่ออ่านในบันทึก คุณครูพิกุล ที่ถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ ให้ผู้อ่าน รู้สึกได้ถึงความรักความอดทน ที่มีให้กัน สิ่งยึดเหนี่ยวที่รอคอย คือลูกทั้ง 2 คน 

              

สวัสดีค่ะคุณครูพิกุล

        พี่ดา ดีใจและขอบคุณนะคะ   มีความฝันสานต่อหรือค่ะ พี่ดาและ เพื่อนๆใน gotoknow เป็นกำลังใจให้มากมาย ขอให้สำเร็จทุกอย่าง บอกคุณครูต๋อมนะคะ รักษาสุขภาพให้ดี แข็งแรงไว้ทุกวัน และขอบคุณนะคะ.... ตอบรับความหวังดี ของทุกบล็อกเกอร์ 

                   

  • จริงๆๆแล้ว
  • ชอบแอบไปดูน้องอิงส์
  • น่ารักมากๆๆ
  • อยากมีสักคน
  • ฮ่าๆๆๆ
  • ติดตามอ่านบันทึกของน้องพิกุลมาสม่ำเสมอ  ชื่นชนในความรักแท้
  • สมกับคำว่า "คู่ทุกข์  คู่ยาก "  ผ่านมรสุมชีวิตที่หนักหน่วง
  • หลังจากนี้คงมีแต่  คำว่า  สุข  สมหวัง  ดีใจกับครอบครัวครูพิกุล
  • ครูพิกุลเป็นคนดีจริงๆ มีความทุกข์มากมายยังมีน้ำใจเขียนบันทึกดีดี
  • มาให้เราได้อ่านสม่ำเสมอ 
  • ขอบคุณ  คุณกานดา ที่เห็นความดีในตัวครูพิกุลค่ะ

ดีใจด้วยค่ะที่ ครูพิกุล ได้สามีสุดที่รักกลับคืนมาจากภัยโรคมะเร็ง...ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งครอบครัวค่ะ..มีกัลยาณมิตรที่ดีอย่างคุณกานดา ผู้เขียนวิธีบำบัดโรคนี้อยู่แล้ว..จะเป็นแรงสนับสนุนอีกทางหนึ่งด้วยนะคะ..

                  9b97daf4ea7ecbf1f43f01e3111c2f64c 

สวัสดีค่ะพี่ดา

หนูรีแวะมาเยี่ยม...และขอส่งกำลังใจไปยังคุณครูพิกุลด้วยน่ะค่ะ

ขอบคุณน่ะค่ะ...ขอให้มีความสุขค่ะ

  • สวัสดีครับพี่ดา
  • เอาดอกไม้ไทย ๆ มาฝากครับ
  • กระดังงา
  • การเวก
  • สายหยุด

  • กระดังงา

  • การเวก

  • สายหยุด

  • สายหยุด (สีแดง)

อ.ขจิตค่ะ

บ่นอยากมีลูกอีกแล้ว  สรุปแล้วจะมีลูกไหมค่ะ ถ้าจะมีก็ต้องรีบนะคะอายุมากขึ้นทุกวัน  ลูกจะเลี้ยงเหนื่อยตอนโตนะคะไม่ใช้ตอนเล็กๆ เหนื่อยใจค่ะ อยากได้ลูกสาวแน่ๆ     

                  

            

สวัสดีค่ะคุณดาวเรือง

       ค่ะอานุภาพความรักที่ทั้งสองมีให้กันเกิดความอดทน เข็มแข็ง ให้กำลังใจกันจนผ่านพ้นวิกฤตนะคะอ่านบันทึกของ คุณครูพิกุล แล้วสรุปออกมาได้อย่างชัดเจนค่ะ

                  

สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่

  ขอบคุณค่ะ เราช่วยกันเป็นกำลังใจ ให้ ครอบครัวพุทธมาตย์ ตลอดไปนะคะ

            

สวัสดีค่ะคุณหนูรี

       ขอบคุณแทนคุณครูพิกุลค่ะ เราช่วยกันให้กำลังใจนะคะ

                               

สวัสดีค่ะคุณก้ามกุ้ง

      พอดีเลยค่ะ การเวกที่วางอยู่หน้าคอมฯ โดนพัดลม กลิ่นหายหมดไม่ได้ห่อกรวยใบตอง นำมาให้พี่ดา 4  ดอกหอม สายหยุดสีแดงยังไม่เคยเห็นเลยค่ะ ดีจังค่ะนำมาให้ชม แล้วจะหอมเหมือนสีเหลืองหรือเปล่าค่ะ เพราะสายหยุดสีเหลือง นั้นหอมมากๆ   ขอบคุณมากค่ะ

            อินทนิลบกค่ะ

สวัสดีเจ๊าปี้ดา 

เคยไปชมซุ้มดอกไม้ครูพิกุล งามแต้ๆค่ะ ชื่นชมผู้หญิงเหล็กอีกคน ขอส่งกำลังใจค่ะ

ขอบคุณน้ำอัญชันนะคะพี่ รอชมภาพน้องฟ้ากะนายเมฆฝั่งเวียงพิงค์ด้วยตื่นเต้นๆ ;) 

  • ขอบคุณครับคุณกานดา สำหรับหนังสือ "มหัศจรรย์น้ำมันมะพร้าว"
  • เอาฝากแม่ยายเล่มหนึ่งครับ ทท่านสนใจเรื่องนี้มาก ท่านบอกว่ามันดีจริงๆ
  • ผมชอบเพลงเพลงพื้นบ้านหลังปกครับ นึกถึงสวนโมกข์ อยากไปอีกสักครา

สวัสดีค่ะคุณpoo

        ค่ะคุณครูพิกุลเป็น หญิงเหล็ก และ กำลังใจ สำคัญมากๆ พี่ดาจะรวมกำลังใจ ให้คุณครูพิกุล นะคะ ขอบคุณค่ะ

 นายเมฆกับน้องฟ้าเวียงพิงค์ รอชมเหรอค่ะ  เตรียมชมได้เลย คงต้องให้นายเมฆ..แซงคิว..ก่อนเรื่องอื่น

                       

    

สวัสดีค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้กับ ครอบครัวพุทธมาตย์ ค่ะ

ความรักที่มีให้แก่กันเป็นกำแพงที่ยิ่งใหญ่

ที่จะทำให้ครอบครัวแข็งแรง

ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ............

สวัสดีค่ะคุณพ่อน้องซอมพอ

       ค่ะดีใจที่ท่านชอบ ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่จะทราบสรรพคุณดีค่ะ คนไทยลืมจริงๆค่ะ น้ำมันมะพร้าว เป็น รุ่นทวด นะคะที่ทำได้ รุ่น ปู่ ย่า ตา ยาย ปัจจุบัน ทราบและเคยเห็นและทราบประโยชน์แต่ส่วนใหญ่ไม่ทำใช้เพราะมี น้ำมันหมู น้ำมันพืชอื่นๆที่ใช้ได้สะดวกกว่า  สิ่งที่ดีจึงถูกลืม  ตอนนี้หลายฝ่ายพยายามบอกกล่าวให้กลับมาใช้ค่ะ เพื่อร่างกายจะได้เป็นโรคน้อยลง  ฝากเผยแพร่ด้วยนะคะ ลองทำกับน้องซอมพอนะคะ ให้ช่วยทำช่วยกรอง แล้วจะเก่งสามารถไปสอนเพื่อนและครูได้เลย คุณพอน้องซอมพอจะได้สอนชาวเกษตรกร อื่นๆด้วยหรือช่วยกันทำพร้อมๆกัน หน้า 22 หรือเพิ่มเติมในบันทึกบล็อกมหัศจรรย์น้ำมันมะพร้าวนะคะ 

        บทกลอนกล่อมลูก 2 บทปกหลังนั้น กลอนบท ล่าง ท่านพุทธทาสภิกขุ นำไป สอนศาสนา ค่ะ  google "นาฬิเก พุทธทาสภิกขุ "ได้เลยค่ะ นาฬิเกเป็นพันธุ์ มะพร้าวโบราณ ปัจจุบันมีเหลือไม่กี่ต้นที่ภาคใต้ ลูกสีงาช้าง น้ำไม่หอม ใช้ในพิธีสำคัญๆ เช่น พระราชพิธีพระอู่ ฯ  คำว่านาฬิเก แผลงมาจากเมื่อสมัยก่อน เวลามีกีฬา พื้นบ้านเช่น ตีไก่ ปลากัด ก็จะใช้กะลาด้านที่มีรู ลอยในน้ำ พอกะลาจม ก็คือ 1 ยก ค่ะ

                     

        

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาทักทาย และมาหย่อนความระลึกถึงค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

                               

สวัสดีค่ะคุณจินตนา

   ขอบคุณแทนครอบครัวพุทธมาตย์ ค่ะ

" ความรักที่มีให้แก่กันเป็นกำแพงที่ยิ่งใหญ่ ที่ทำให้ครอบครัวแข็งแรง" หากทุกครอบครัวปฏิบัติได้ก็ดีมากนะค    ขอบคุณที่ให้พี่ดามีความสุขมากๆ

                  

สวัสดีค่ะคุณบุษรา

        สวยเย็นดีมากเลยค่ะ   ขอบคุณมากนะคะ

         พี่ดาอยากไปช่วยเก็บผลไม้ที่สวนนะ

            

          

   

  • สวัสดีค่ะ
  • พี่ดานกแวะมาอีกครั้งค่ะพี่ ถ้ามีโอกาสเชิญพี่ดามาเที่ยวที่บ้านบุษราได้ทุกเวลาเลยค่ะ ช่วงนี้หน้าผลไม้ มีทุเรียน , มังคุด , เงาะ , ลองกอง , ลางสาด , ขนุน
  • รับรองพี่ดาต้องชอบแน่ ๆ เลยค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

                           

  • ไม่ใช้แชมพูที่มีสารเคมีใช้ชีวภาพแทน
  • กีเชอลินจากน้ำมันมะพร้าวก็เป็นส่วนผสมทำสบู่ไม่ใช้สารเคมี
  • เบิกบุญที่สระสมมาแต่อดีตชาติมาใช้ในปัจจุบัน
  • ทำบุญมาก ๆ จะได้เสริมสุขภาพและบารมี

ค่ะคุณบุษรา อยู่ใกล้ๆกันก็ดีนะคะ พี่ดาคงได้ขึ้นต้นไม้เหมือนตอนเด็กๆ ชอบมากค่ะ ต้องทำตัวให้ผอมๆไว้ เพื่อมีโอกาสได้ไปสวนคุณบุษรานะคะ ขอบคุณค่ะ

                        

สวัสดีค่ะ ท่านเหรียญชัยฯ

       ดีจังค่ะใช้ของธรรมชาติ หมดปลอดภัยนะคะ

       ขอบคุณมากค่ะจะทำบุญทำความดีเสมอค่ะ

       

อ่านบันทึกไปน้ำตาจะไหลค่ะ เศร้าและซึ้งกับความรักที่ยิ่งใหญ่

ขอเป็นกำลังใจให้ครูต๋อม คุณพิกุลและครอบครัวนะคะ ^^

สวัสดีค่ะน้องบี๋

      กำลังใจที่จะให้คุณครูพิกุลและครอบครัว พี่ดาขอบคุณแทนนะคะ ค่ะภรรยาที่ยอดเยี่ยม ครอบครัวก็พ้นวิกฤตค่ะ  พลังใจ ในหัวใจของภรรยา มีรักเต็ม 100

                      

มาร่วมเป็นกำลังใจให้ครอบครัวของคุณครูที่แสนดี น่าชื่นชมทั้งสองท่านค่ะ

ขอบคุณคุณดาด้วยที่นำเรื่องราวมากล่าวขานให้ได้เรียนรู้ชีวิต

นับถือความเข้มแข็งและความแกร่งของน้องเขา

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ  บททดสอบนี้ หนักหนามาก

สวัสดีค่ะคุณนายด๊อกเตอร์

  ค่ะขอบคุณนะคะ

 กำลังใจเป็นสิ่งที่มีค่าทางใจมาก สำหรับผู้ป่วยมะเร็ง และผู้ที่ดูแล ค่ะ  

                         

สวัสดีค่ะคุณครูป.1

       ค่ะหนักหนามาก น้อง ทั้ง 2 ใช้ความอดทนทุกสภาวะ ทั้งกายและใจ อย่างหนักมากๆ ในเวลาหลายเดือน  ผ่านพ้นได้ดีอย่างน่าชื่นชมนะคะ

        พวงแก้วกุดั่น

สวัสดีค่ะคุณหมอเต็มศักดิ์

       ผมของผู้ป่วยมะเร็งร่วงแล้วก็ขึ้นใหม่ได้ แต่ก็มีผู้ป่วยผู้หญิงจำนวนไม่น้อยที่ไม่รักษา เพราะกลัวผมร่วง ก็มีใช่ไหมค่ะ ไปชมวีดีโอที่บอกแล้วนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

               

ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ที่ได้ครอบครัวที่น่ารักกลับมาอีกครั้งหนึ่ง

คงเป็นโชคดี ที่เป็นตรงจุดที่สามารถรักษาได้ แต่แม่ของหนู เป็นที่ก้าน

สมอง ไม่มีทางรักษา แค่รอเวลาได้อย่างเดียว หนูสงสารแม่มาก ถ้าทำ

ได้หนูจะขอเป็นคนเจ็บปวดแทนแม่เอง

สวัสดีค่ะคุณ ดอกเหมย

     คุณแม่เป็นที่ก้านสมอง ทราบนานหรือยังค่ะ  อายุเท่าไหรค่ะ กำลังใจท่านดีไหม ใครดูแล แล้วทานอาหารอย่างไร งดอาหารที่มันชอบหรือเปล่า อ่านข้อมูลในบล็อกนี้นะคะ เป็นแนวทางให้คุณแม่ปฏิบัติ ได้บ้าง คุณแม่สวดมนต์นั่งสมาธิบ้างหรือเล่าค่ะ  ช่วยได้เช่นกันค่ะขอให้คุณแม่ทำนะคะ เรื่องการสวดมนต์ มีปาฏิหารย์ บางโรคหายหลายคนแล้วค่ะ  ในการรักษาโรคให้ดีขึ้นโดยเฉพาะในวันพระ ขอเป็นกำลังใจให้หนูและคุณแม่อย่างมากนะคะ หากว่างเข้ามาคุยอีกนะคะเล่าเรื่องคุณแม่ อาการให้ทราบกันบ้างนะคะ

              

ตอนนี้แม่ของหนูกำลังเผชิญวิกฤตสำคัญในชีวิต ซึ่งท่านตรวจพบเป็นมะเร็งสมองกำลังจะดำเนินการรักษา คนเป็นลูกใจคอไม่ดี ไม่รู้ต้องทำยังไงสับสนไปหมด หนูอยากทราบวิธีการรักษาและค่าใช้จ่ายในการรักษาโรงพยาบาลรามาค่ะว่าเป็นอย่างไร หนูอยากอยู่กับท่านนานเพราะตอนนี้ชีวิตหนูเหลือท่านเพียงคนเดียว ขอความกรุณาส่งข้อมูลมาที่เมล์ด้วยได้ไหมค่ะ ตอนนี้หมดแรงมากเหมือนเส้นทางมันมืดไปหมด ขอขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูแอม

ขอมอบกำลังใจให้มากๆทั้งคุณแม่และคุณครูแอม  เข็มแข็ง อดทนนะคะ แล้วจะผ่านพ้นไปด้วยดีเหมือนครอบครัวของคุณครูพิกุล ได้นำไปฝากให้คุณครูพิกุลทราบที่บันทึกที่นำลิงก์มาฝากไว้ที่นี้คลิกไปนะคะ

บันทึกที่คุณครูพิกุลเขียนการเป็นมะเร็งผ่านมา 5 ปีแล้ว http://www.gotoknow.org/posts/534936

เข้าไปอ่านในสมุดของคุณพิกุลย้อนหลัง ตั้งแต่ทราบและการผ่าตัดแต่ละครั้งเล่าไว้ให้ทราบอย่างละเอียด

ในสมุดนี้นะคะ...... http://www.gotoknow.org/blog/k-1

ช่วยเขียน e-mail  ให้ด้วยนะคะ ที่บันทึกคุณครูพิกุลก็ได้ค่ะ


สวัสดีค่ะคุณครูแอม

ขอมอบกำลังใจให้มากๆทั้งคุณแม่และคุณครูแอมนะคะ

ได้นำที่เขียนไปฝากให้คุณครูพิกุลช่วยตอบแล้วนะคะ 

ถ้าอย่างไรแล้วไปอ่านสมุด ชะตาชีวิต http://www.gotoknow.org/blog/k-1

ที่คุณครูพิกุลเขียนจะได้มีกำลังใจและช่วยคุณแม่ได้บ้างนะคะ

เขียน e-mail ไว้ด้วยนะคะ



สวัสดีค่ะพี่ดา

ขอบคุณพี่ดา และขอเป็นกำลังให้คุณครูแอม ต้องขออภัยอย่างยิ่งที่ไม่ได้เข้ามาให้ข้อมูลไว้ คุณแม่ครูแอมเป็นไงบ้างคะ กรณีครูต๋อมถือว่าโชคดีที่เนื้อมะเร็งยังไม่กระจาย สามารถฉายแสงและยังไม่เติบโตขึ้น อย่างไรก็ตามตอนนี้ครูแอมคงจะทุกข์ใจมาก ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ คนป่วยรู้สึกหนักและกังวลใจอยู่แล้วดังนั้นคนข้างๆ ต้องพยายาม เข้มแข็ง ให้ท่านได้สบายใจ ตอนแรกๆ ดิฉันก็ทุกข์ใจมากแต่ด้วยพลังแรงใจจากลูกๆและคนรอบข้าง รวมทั้งเพื่อนๆ มิตรหลากหลายจากทาง Go to know ก้เป็นส่วนทำให้สบายใจทุกครั้งที่ได้มาเขียนบรรทึก เล่าทั้งความสุข ทุกข์ใจกัลยาณมิตรจากบล๊อกก็ไม่เคยทอดทิ้ง กำลัง คำนะนำ กำลังใจ ความห่วงใจจากคำพูด ข้อความช่วยพยุงคนบาดเจ็บอย่างเราให้เดินต่อไปแม้จะยากลำบากสักนิดนึง แต่ก็ยังไม่หมดแรงเลยซะทีเดียว....ตอนนี้ไม่รู้จะติดต่อคุณแอมอย่างไร หากครูแอม อ่านบันทึกนี้ก็ติดต่อมาได้นะคะ ยินดีให้คำแนะนำและกำลัง ครูพิกุล 087-9910833 หรือ ส่งเมล์มาได้ [email protected]

ตอนนี้ทุกคนในครอบครัวก็มีความสุขตามสภาพ...แต่ก็รู้สึกไม่กังวลมากเหมือนที่เคยผ่านมาค่ะ ขอบคุณทุกๆท่านที่ได้แสดงความคิดเห็น เป็นห่วง แนะนำ และทักทายมานะคะ...ขอขอบคุณทุกๆท่านด้วยใจจริง

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท