เม้าท์เรื่องแม่: นิตติ้ง สุขยามว่าง


อุ่นไอรักจากแม่ผ่านงานถักทอ

เม้าท์เรื่องแม่อีกแล้ว

ความสุขในยามว่างของแม่ คือ ได้ถักนิตติ้ง แปลงร่างไหมพรมจากกลุ่มก้อน เป็นเครื่องนุ่งห่มคนและข้าวของใช้

สมัยเด็ก ฟังแม่เล่า เห็นแม่ถักทอ เพิร์ล นิต นิต เพิร์ล สลับกันอย่างคล่องแคล่ว จนคนมองจ้องออกอาการ งง งงงง แม่ใช้เวลาไม่นาน ไหมพรมสิบก้อนกลายเป็นเสื้อกันหนาวแขนยาว

ฤดหนาวมาเยือนเมื่อไรสมาชิกในครอบครัวจะมีเสื้อไหมพรมใส่อุ่นอวดเพื่อนฝูงเสมอตู้เสื้อผ้าใบโตของพ่อและแม่จะมีกองเสื้อถักสีสดสวยพับวางตั้งเป็นกองฟู แม่เก็บเสื้อกันหนาวที่ถักทอให้พ่อไว้อย่างดี มีตั้งแต่เสื้อกั๊ก สเวตเตอร์ แจ๊คเก็ต หมวก ถุงมือ ครบหมด แถมยังมีหลากหลายลาย แม่สะสมหนังสือแบบถักชนิดที่ต้องจ่ายเงินล่วงหน้าทั้งปี เพื่อให้ร้านหนังสือสั่งให้ ตั้งแต่แม่หันมาเอาดีเป็นงานอดิเรก แม่จะมีเสื้อสวยหลายต่อหลายตัวออกมาโลดแล่นอวดโชว์ให้คนสวมใส่ได้มีหน้าตา แม้เมืองไทยจะใส่ได้เฉพาะวันที่หนาว ปีหนึ่งมีแค่สองสามเดือนก็ตาม

แม่ชอบถักเสื้อมาตั้งแต่เป็นนักศึกษาพยาบาลถามหาแรงบันดาลใจ ก็พ่อไงคะ พ่อไปอยู่เมืองหนาว คนเมืองร้อนก็ส่งเสื้อกันหนาวไปให้อุ่นแทนกายแทนใจ โอ้ย แม่!ไม่ได้มาแซวแม่หรอกนะ แต่คนรักกันก็คงคิดกันแบบนี้ทั้งนั้นใช่ไหมคะ (เสียดายเราไม่มีแรงบันดาลใจ จึงทำได้ไม่ถึงครึ่งของแม่...วันนี้ทำได้แค่ถุงขวาน...ให้สาวน้อยห่อขวานติดรถยนต์เผื่อฉุกเฉิน...)

พ่อเป็นนายแบบประจำผูกขาดของแม่

บางที่พ่อเจอหนังสือตำราถักนิตติ้งต่างประเทศก็ส่งข้ามฟ้าให้แม่แม่จะถักหมวกแปลกๆ ตามตำรา ผ้าพันคอเก๋ๆ ถุงมือ ถุงเท้าที่ใส่แล้วเหมือนจินนี่กับอลาดิน หรือที่คาดผม ที่จับของร้อน หรือแม้แต่ในช่วงหลังเกษียณ แม่เปลี่ยนจากแม่เป็นคุณยายแล้ว แม่ก็ยังถักเสื้อกันหนาว ผ้าพันคอตามแบบที่วัยรุ่นชอบ แม่ถักเสื้อผ้าไซต์ตุ๊กตาบาร์บี้และเคนให้หลานสาวเปลี่ยนใส่ให้ตุ๊กตาตามฤดูกาล หลานสาวแม่มีสามคน ผลิตผลจากลูกสาวของแม่สามคน หลานทุกคนมีตุ๊กตาหน้าตาดีคนละหลายๆ ตัว และแม่ก็แบ่งสมบัติ(เสื้อผ้าตุ๊กตา)ให้ได้เท่าๆ กัน เพียงแค่ว่าคนโตๆ คือ ลูกของแม่ หรือแม่ของลูกที่เป็นหลานของแม่ กลายเป็นคนได้เล่นตุ๊กตากันจนถึงวันนี้เสียเอง

แค่เสื้อผ้าของตุ๊กตาที่แม่ถักทอ

เราก็เห็นความสุขของแม่ในวันที่ไม่มีพ่อ แม้จะไม่มากมาย

ปีนี้มีข่าวให้กลัวกันล่วงหน้าว่าอากาศจะหนาวเย็นเยือก หิมะจะตกเหมือนที่เวียตนาม แม่เกิดใจดีเปิดช่องให้ลูกคนไหนอยากได้เสื้อกันหนาว แม่จะถักให้ แม่กางแบบเสื้อจากตำราเล่มใหม่ที่น้องสาวส่งมาให้พร้อมไหมพรมหลายกลุ่ม

น้องสาวอยู่นิวซีแลนด์ก็ขยันส่งไหมพรมที่เจอะเจอตามร้านค้าและตลาดนัด หรือไม่ก็รอช่วงลดราคา ซื้อส่งมาให้แม่บ่อยๆ พี่น้องเลยได้อานิสงค์ มีผ้าพันคออุ่น มีถุงใส่โทรศัพท์ มีสารพัดที่แม่อยากจะทำแจก มีเพื่อนฝูงของลูกสาวหลายคนลุ้นเชียร์ให้แม่ทำนั่น นี่ โน่นขาย แม่ก็ทำเล่นเป็นงานยามว่างอยู่พักใหญ่ พวกลูกๆ ก็ช่วยเป็นแบบใส่อวดโชว์ ใครสนใจก็จะช่วยโฆษณา เป็นตัวแทนจำหน่ายให้แม่ แต่ทำไปทำมา ลูกชอบชิ้นไหน จะขอซื้อราคาพิเศษ คือว่าถูกลงหรือไม่ก็ราคาต้นทุน ไม่รวมค่าเวลาและแรงฝีมือ เหตุผลเพื่อใช้เอง ส่วนแม่ก็ตามประสาแม่ คือ ไปๆ มาๆ ก็ยกให้ลูก แบบว่าไม่เอาเงิน ก็เลยตกลงไม่มีการขายตั้งแต่นั้นมาเห็นชัดเลยว่า บ้านเราทำมาค้าขายไม่ได้

พอแม่ประกาศรับถักเสื้อกันหนาวให้ลูกหลาน ฉันก็ไม่ยอมพลาดโอกาสทองนี้ รีบหาซื้อไหมพรม 10-11 ก้อน ให้แม่ และแล้วในเวลาไม่ถึงสัปดาห์ แม่เรียกให้ไปลองใส่เพื่อจะเย็บเป็นตัว

หนาวนี้ฉันไม่กลัวแล้วล่ะค่ะว่าจะหนาวเยือกระดับไหน เมื่อฉันมีอุ่นไอรักจากแม่ผ่านงานถักทอไว้ครอบครองแล้ว

ขอบคุณค่ะ แม่

โปรดอย่าถามนะคะเพราะฉันถักนิตติ้งไม่เป็นค่ะ ^^

ไม่เชื่อก็อ่านเรื่องสิคะ ได้สักครึ่ง...หนึ่งของแม่คงดี(1) , ได้สักครึ่ง...หนึ่งของแม่คงดี(2)

หมายเลขบันทึก: 218867เขียนเมื่อ 26 ตุลาคม 2008 13:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 กรกฎาคม 2016 08:37 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (50)
  • สวัสดีค่ะ
  • ป้าแดง ถักผ้าคลุมไหล่ ผ่านมา 3 หนาวแล่วค่ะ ยังไม่เสร็จเลย
  • อิอิอิ

สวัสดีค่ะป้าแดง

  • ป้ายังเก่งนะคะ ได้ลงมือทำ
  • ของหลานสิคะ ยังไม่กล้าคิดแม้แต่จะซื้อไหมพรมเลยค่ะ ^^

+ สวัสดีค่ะท่านพี่ดาว...

+ อิ อิ...กลับจากหาดใหญ่ถึงตานีแล้วค่ะ...

+ อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจจังค่ะ...

+ งั่นแน่...หนาวนี้ท่านพี่ก็มีเสื้อที่ถอถักด้วยสายใยรักจากแม่ผ่านไหมพรมไว้ใส่แล้วสิค่ะ..ดีใจจัง...อ่านแล้วอบอวลด้วยไออุ่นแห่งรักค่ะ...ทำให้จินตนาการย้อนระลึก(เอาเอง)ถึงความรักของสองท่านที่มีต่อกันและถ่ายทอดมายังลูก ๆ ....จะยึดถือเป็นแบบอย่างค่ะ...

+ แต่ถักไหมพรมนี่...ทำไม่เป็นเลยค่ะ...ตอนรักกันก็ไม่มีแรงบันดาลใจแบบท่าน...ว่าไปรักของคนรุ่นก่อน ๆ ช่างโรแมนติกดีจังเลยค่ะ...

+ ถึงว่าทำไมรักของคนรุ่นก่อน ๆ ถึงยืนยง ยืนยาว ก็เพราะแรงบันดาลใจที่ผูกโยงไว้นั่นเอง...

+ อืม..น่าคิดเนาะ....ท่านพี่...

น้องอ๋อย แอมแปร์~natadee ค่ะ

  • เดินทางทุกสัปดาห์น้องแอมแปร์เหนื่อยไหมค่ะ (อ้าวไม่ถามครูอ๋อยกับพ่อสัมซักคำ)
  • น้องอ๋อยยังมี "ตอนรัก"...กันก็ไม่มีแรงบันดาลใจแบบท่าน ทำไมพี่ไม่มีบ้างเลย(แฮะ) ผิดปกติแหงเลยเนอะพี่...ไม่มีใครให้รู้สึกอยากทำโน่นทำนี่ ได้อย่างไรกัน เลยไม่รู้จักความโรแมนติก 555

 

  • ช่วยด้วยสันทรายฝนตกหนักไฟฟ้าดับ
  • อีก 1 ชม. พี่มีนัด กับ  Valentino  Rossi   นักแข่งระดับเทพ
  • คบหาติดตามเป็นแฟนกันมานานหลายปี
  • วันนนี้ตั้งใจดู  MOTOGP
  • ที่  Valenciana สนามสุดท้าย
  • ทำไงดี
  • เพื่อนน้องดาวถ่ายทอดเมื่อไห่
  • แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
  • กะว่าจะอัดไว้ดูซะหน่อย  แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
  • สาธุ  บุญที่ทำๆมาขอานิสงฆ์ให้ไฟฟ้าติดเวลา 16.50 น. ทีเถอะ  
  •  เพี๊ยง
  • อ้าว....ว่าจะมาขอเสื้อหนาวสักตัว
  • มัวตกใจไฟดับ
  • ลืมไปเลย  อิ อิ
  • แม่พี่เขี้ยวก็ชอบถักทอ  
  • ถักโครเชมากจนนิ้วล็อก
  • ไปหาหมอ   หมอถามทันทีชอบถักโครเช ใช่ไหม
  • แม่พี่บอกว่าทำไมรู้คะ
  • หมอบอกว่า  ถ้าอยากหายให้หยุดถัก
  • กลับมาบ้านแม่กระสับกระส่ายมาก
  • วันรุ่งขึ้นนั่งอมยิ้มมีความสุข เพราะเปลี่ยนใหม่มาถักนิ้ตติ้งแทน
  • แต่ก็ยังดี  เพราะนิ้ตติ้งใช้มือกำทั้งอันไม่เหมือนโครเชใช้อยู่ 3 นิ้วในการถักทอ
  • อานิสงฆ์นี้  ทำให้พี่เขี้ยวเลยถักทอตามแม่ได้
  • ตัดเย็บเสื้อผ้าได้บ้าง
  • แต่ที่ชอบมากคือ ปักก็อตติ๊ด 
  • ไม่เชื่อใช่มั๊ยล่ะ  อิ อิ
  • ก็เค้าเป็นแบบทูอินวัน  ทั้งบู๊  และ บุ๋น

พี่เจ๊เจ๊า

  • น้องดาวก็ชอบปักครอสติส  ปักเป็นอย่างเดียว และเหลือเชื่อมาก แต่แรงบันดาลใจต้องเป็นหมีพูห์กับพรรคพวกเท่านั้นนะ ปักลายอื่นไม่เคยสำเร็จ...(ฮา)
  • รายการที่พี่เจ๊ชื่นชอบ ช่อง 9 ห้าทุ่ม (ใช่มั้ย เห็นโฆษณาแว้บๆ มี ฟิล์มด้วย) พี่เจ๊ดูช่องไหนล่ะเนี่ย
  • เย็นนี้จะควงสาวน้อยไปดูคอนเสิร์ต เจนนิเฟอร์ คิ้ม และวง ETC กลับบ้านดึกแน่นอน เฮ้อฝนหยุกตกได้เสียทีสิเนอะ...ตกเอ๊าตกเอา เดี๋ยวก็หนาวเยือกได้ฉลองเสื้อกันหนาวใหม่กันแล้ว อิอิ
  • ไปแอบดูรูปพี่เจ๊รับรางวัลอะไรนะ...เท่ห์มาก
  • ตามมาดูพี่สาวเราทำงานบ้าน
  • ฮ่าๆๆ
  • ทำแบบผู้หญิงๆๆเป็นด้วย
  • อิอิ
  • แหมทับถมน้องก็หอยทากบ้านน้องเป็นแบบนี้
  • แต่หอยที่ค้นพบใหม่มันคือ
  • หอยทากยักษ์แอฟริกัน
  • นี่ครับ
  • แหมๆๆแซวๆๆน้อง

น้องชาย อ. ขจิต คะ

  • ตอนเด็กๆ น้องเคยเล่นแข่งหอยทากไหม 555 เลือกมาเลยคนละตัว ใช้วัดระยะทาง สมัยก่อยหอยทากตัวเบ้อเริ่ม เดี๋ยวนี้เห็นตัวนิดเดียว ไม่รู้เจ้าพวกหิ่งห้อยมันมีพลเมืองเยอะหรืออย่างไรเนอะ...(อ้าวลืมไป น้องเราไม่รู้จักหอยทาก 555 อีกทีซิ!)
  • แต่ถ้าได้ลิ้มลองเมนู escargot เห็นทีต้องบอกลา แต่ทำไมหอยขม หอยแครง เรายังกินมันได้ สงสัยเพราะมันอยู่ในน้ำ (โคลน) มั้งนะ อยู่บนดินมันเลยรู้สึกแปลกๆ
  • ขอบคุณความรู้เรื่องหอยเพิ่มเติมค่ะ ลองเอาเจ้าหอยเชอรี่ ชื่อสวยงามแต่น่าชิงชังมาให้เรียนรู้เพิ่มเติมด้วยนะคะ
  • อ้าวคุยเรื่อการฝีมืออยู่ดีๆ กลายเป็นเรื่องสัตว์โลกผู้น่ารักไปแล้ว ^^
  • ตายแล้วๆๆๆ...ช่างน่ารัก เก๋ไก๋
  • ชอบเสื้อผ้าตุ๊กตามากกกกกก...ฝากบอกคุณยายด้วยนะคะ เก๋จริงๆ
  • ตอนงานสัปดาห์ห้องสมุดจะเห็นน้องดาวลูกไก่สวมเสื้อไหมพรมที่คุณยายถักให้มั๊ยคะเนี่ย
  • อ่านแล้วอบอุ่นในหัวใจ
  • และคิดถึงแม่เหลือเกิน
  • คุณดาวโชคดียังมีแม่อยู่ใกล้ๆ
  • สำหรับคนที่แม่ไม่อยู่แล้วจะได้แต่คิดถึง...

กลั่นเม็ดเลือด เม็ดน้อย นับร้อยหยด
จนปรากฎ เป็นหยดนม รสกลมกล่อม
เพื่อหล่อเลี้ยง ทารกน้อย ค่อยอดออม
เฝ้าถนอม ฟูมฟัก รักเมตตา
วันเปลี่ยนวัน เดือนเปลี่ยนเดือน หมุนเคลื่อนคล้อย
จากเด็กน้อย เริ่มมีแรง เริ่มแข็งกล้า
ค่อยสอนเดิน สอนทำ สอนคำจา
สอนปัญญา สอนวิชา สารพัน
ทารกน้อย วันนี้เห็น เป็นผู้ใหญ่
แม่ภูมิใจ ในผลงาน การสร้างสรรค์
ความเหน็ดเหนื่อย กายใจ หายไปพลัน
เมื่อถึงวัน ลูกได้รับ ปริญญา
วันนี้ ลูกของแม่ สุขถ้วนทั่ว
มีครอบครัว อยู่เย็น เป็นฝั่งฝา
แม่คนนี้ ย่างเข้าสู่ วัยชรา
รอเวลา สู่กองฟอน ตอนสิ้นใจ

 

ขอให้พี่ดาวรักคุณแม่มากๆนะครับ

ส่วนผมหายใจเข้าก็แม่ หายใจออกก็แม่

อีตอน หายใจไม่ออกก็ยังเรียกแม่เลย อิอิ

คนรักแม่ครับ พวกเราพี่น้อง

(อ้อ เกือบลืมครับ ไม่ต้องแปลกใจครับ

ไปขอพี่ขจิต ตั้งแก๊งค์หน้าตาเฉยแล้ว

ได้รับการอนุมัติอย่างสบาย

เลยเติมท้ายเรียบร้อยว่า

คนพลัดถิ่น~natachoei แต่กลัวพี่น้องอ่านเป็นหน้าตาเชย อิอิ เดี๋ยวผิดจุดประสงค์ความฮา)

 

สวัสดีครับ

ว้า พี่ดาว ไม่ไหวเลย

คุณแม่ผมก็ถักนิตติ้งประจำ ถักเสื้อกั๊ก ผ้าพันคอ ฯลฯ เห็นคุณแม่ทำ ลองหัดดูมั่ง ไม่ยากแฮะ ยากตอนที่ต้องลดเพิ่มความยาว แต่ก็สนุกดี อิๆๆ (อย่าบอกใครล่ะ)

สวัสดีค่ะ

ตอนอยู่เชียงใหม่..เห็นเพื่อน ๆ มีเสื้อกันหนาวถักจากฝีมือ

สวย ๆ แบบต่าง ๆ ผ้าพันคอ ถุงเท้า หมวกไหมพรม น่ารัก ๆ

อยากจะหัดบ้าง..ขึ้นต้น 100 ห่วง ถักไปถักมาลดลงเหลือ 80 ห่วง

เพื่อนใจดีสอนให้เพิ่ม..บานออกไปเป็น 130 ห่วง

จบ..ด้วยไร้ฝีมือ..อดใส่เสื้อมาจนบัดนี้ค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณดาวขา

  • รู้สึก " อุ่นจัง " แทนคุณดาว
  • คุณแม่น่ารักมากเลยค่ะ...สุขใจที่ได้ให้กับคนที่รัก...
  • คุณหมีเคยเห็นผู้ใหญ่รุ่นคุณแม่คุณดาวส่วนมากจะชอบงานประณีตแบบนี้ประเภทงานเย็บปักถักร้อย งานแกะสลัก และอื่นๆ อีกมากมาย  ทึ่งมากๆ ค่ะ ละเอียด ประณีตสวยงามจริงๆ
  • คุณหมีฯมีโครงการไปเรียนถักนิตติ้งปลายปีค่ะ  ชอบผ้าพันคอค่ะ  ซื้อมาใช้เองหลายผืน  แต่อยากได้ฝีมือตัวเองสักผืนนึง  ไม่รู้ว่าจะเหลวรึเปล่าค่ะ  ผลัดตัวเองมาหลายครั้งแล้ว
  •    แต่ที่แน่ๆ ตุ๊กตาตัวนี้ชอบมากๆๆๆๆๆๆ ค่ะ  สวยจังฝีมือคุณแม่                                                    

สวัสดีค่ะคุณครูพี่อึ่ง dd_L

  • พรุ่งนี้จะใส่เสื้อกันหนาวตัวใหม่แล้วจะเปิดเครื่องปรับอากาศค่ะ ^^
  • ขอเห่อก่อน 1 วันนะคะ (วันต่อไปจะประหยัดค่าไฟฟ้าเหมือนวันปกติค่ะ...
  • พี่อึ่งไปงานหนังสือวันไหน บอกล่วงหน้า วันนั้นจะใส่โชว์นะคะ (ฮา เด็กหญิงเสื้อสีส้มต้องหัวเราะขำแน่เลย)

 

สวัสดีค่ะคุณ ลำดวน

  • ขอบคุณค่ะ อ่านความเห็นของคุณครูแล้ว คิดถึงแม่ขึ้นมาเช่นกันค่ะ
  • เวลาที่คิดถึงใคร อะไร ตอนหลังๆ ใช้วิธีเขียนถึงค่ะ
  • เป็นการเก็บกักตุนความสุขอีกวิธีหนึ่งค่ะ

ขอบคุณน้องเอ๊ะคนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย)

  • หน้าตาเฉยๆ ค่ะ แต่เรียกความฮามากมาย
  • เขียนกลอนไพเราะมาก ถูกต้องค่ะ ทุกคนเป็นแบบนี้เหมือนกัน...
  • ส่วนผมหายใจเข้าก็แม่ หายใจออกก็แม่ อีตอน หายใจไม่ออกก็ยังเรียกแม่เลย อิอิ...เงินมีไม่พอใช้ก็แม่...

เฮ้ๆๆ...คุณ บก. ธ.วั ช ชั ย

  • ลองหัดดูมั่ง ไม่ยากแฮะ ยากตอนที่ต้องลดเพิ่มความยาว แต่ก็สนุกดี อิๆๆ (อย่าบอกใครล่ะ)
  •  (อย่าบอกใครล่ะ)
  •  (อย่าบอกใครล่ะ)
  •  (อย่าบอกใครล่ะ)
  • พี่นี้ไม่ไหวจริงด้วย แค่ถักเป็นแถวสลับขึ้นสลับลงยังไม่ทันเพิ่ม ลด ก็ถอยดีกว่า...ไม่เอาดีกว่า...

 

สวัสดีค่ะคุณ ครูคิม

  • นึกภาพออกเลยค่ะ ว่าจะบานแบบไหน หากถักทอกันต่อไป ^O
  • ขึ้นต้น 100 ห่วง ถักไปถักมาลดลงเหลือ 80 ห่วง เพื่อนใจดีสอนให้เพิ่ม..บานออกไปเป็น 130 ห่วง
  • เรามาลองเริ่มต้นใหม่พร้อมกันไหมคะ

สวัสดีค่ะคุณหมีเชอรี่ ทะเลดาว

ตัวนี้ของพี่โดยเฉพาะเลยค่ะ คุณแม่ถักให้เนื่องในโอกาสไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าไม่ใช่ของลูกสาวค่ะ (ฮา)

จุ๊ๆ มอมแมมมาก ยังไม่เคยซักเลยค่ะ กลัวเย็บกลับเหมือนเดิมไม่เป็น (ฮาอีกแล้วค่ะ)

  • มาต่อเรื่องสัตว์โลกผู้น่ารัก
  • อ้าวไหนว่าคุยเรื่องแม่
  • อิอิ
  • หอยเชอร์รี่
  • ที่บ้านไร่มีเต็มเลย
  • แต่เจอเจ้าตัวนี้กินหมด
  • ใช้ธรรมชาติปราบธรรมชาติครับ
  • กำลังจะไปใต้
  • ฝากกอดใครบ้างครับ
  • อิอิๆๆๆๆๆๆ

มาชม คุณดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี

ตามสายคุณมนัญญามา

เห็นความอบอุ่นของครอบครัวนี้แล้วชื่นใจจังนะนี่...

+ ท่านพี่ดาว...มาชวนไปส่งกำลังใจให้กับเพื่อน ๆ ที่ รพ.หนองจิกเจ้าค่ะ...

+ ตามมาเลยค่ะ...ที่นี่ค่ะ...

http://gotoknow.org/blog/jittimaa/218643

พี่ดาวสกาวใจค่ะ

น่าอิจฉา ซะนี่กระไร หนาวนี้พี่ไม่หนาว

แต่ปูว่า ไม่ว่ากี่หนาว พี่คงไม่หนาวกระมังคะ

เพราะ หนาวเนื้อห่มเนื้อ ก็หายหนาว :)

น่ารักที่สุดเลยนะคะ พ่อเป็นนายแบบประจำแม่

อย่างนี้ ต้องเป็นคู่รักวัยดึก ที่สุดโรแมนติกอีกแล้ว ออิ ช้อบ ชอบ

อ่านแล้ว เห็นภาพ กระไออุ่นค่ะ

คิดถึงพี่ดาวสกาวใจ รักษาสุขภาพหน้าหนาวนะคะ

+ ท่านพี่ดาว...

+ มาบอกว่าคิดถึงค่ะ...

+ ฝนตกพรำ ๆ ทำให้คิดถึงท่านพี่ค่ะ...

+ ดูสิ...ทำไมลืมได้..จะมาบอกว่า..

+ อ๋อยเล่าเรื่อง" เมื่อหมอเป็นมะเร็ง" ให้พี่รี(พี่สาว)ฟัง..

+ อิ อิ..ปรากฏว่าพี่รีมีหนังสือภาคสองค่ะ...ภาคที่ต่อจากเล่มนี้...

+ ว้าว...ตื้นตันใจสุด ๆ ค่ะ...พี่รีบอกว่าอ่านตั้งหลายเที่ยวค่ะ...ประทับใจมาก..ปฏิบัติตามเท่าที่ปฏิบัติได้...(จริง ๆ บ้านพี่รีก็กินอาหารกึ่ง ๆ ชีวจิตแต่ไม่ทั้งหมดนะค่ะมาตั้งนานแล้วค่ะ...ถามไปถามมาก็เพราะหนังสือที่ท่านคุณหม่อมตาเขียนนี่แหละค่ะ...)ไม่คิดว่าวันหนึ่งจะได้รู้จักกับครอบครัวของท่าน...ว้าว...

+ อิ อิ...สงสัยจะจริงค่ะที่ว่าเหมือนเราเป้นญาติที่ห่างหายกันมาแต่ชาติปางก่อนแล้วตามมาทันมาพบเจอกันในชาติปางนี้...นั่นว่าเข้าไปนั่น...อิ อิ...

+ พี่รีบอกว่า...ถ้าถึงฤดูที่สละอินโดมีผลผลิตออกลูกออกผล..จะฝากส่งของให้ท่านยายและท่านพี่ดาวค่ะ...

+ ทั้งนี้เพราะอยากขอบคุณที่เขียนหนังสือดี ๆ ให้ได้เข้าใจ ได้นำมาปฏบัติกับวิถีชีวิตค่ะ...

+ จะมาบอกแค่นี้แหละค่ะ...

+ กลัวจะถามว่า.." ต้นสละอินโด" เป็นแบบไหนเอาภาพมาให้ชมค่ะ...ที่บ้านปลูกค่ะ..ไว้กินค่ะ...ถ้าลูกดกมากก็แบ่งขายค่ะ...

+ โอเคไหมท่านพี่...ตอนนี้ดอกก็ไม่มี...ผลก็ไม่มี...โน่นแหละค่ะ...กุมภา  มีนา  เมษาโน่นแหละค่ะ...ถึงจะได้กินค่ะ...

+ เป้นลูกเมื่อไหร่..จะส่ง EMS ไปให้ชิมค่ะ...

+ วันนี้เอารูปมาโม้ให้อยากกินก่อนค่ะ...

+ อิ อิ....

สวัสดีค่ะ พี่ดาว

มาตามความคิดถึง พี่ดาวสบายดีนะค่ะ++++

 

น้อง อ. ขจิต ฝอยทองที่ปรึกษา~natadee คะ

  • หอยเชอรี่ ชื่อสวยนะ แต่ร้ายเหลือ มีนกเยอะแปลว่าเจ้าเชอรรี่คงมากน่าดูเลยสิคะ
  • ไปใต้คราวนี้ ได้เจอบล็อกเกอร์หลายท่านเลยสิคะเนี่ย

สวัสดีค่ะอาจารย์ umi

  • ขอบพระคุณค่ะ ครอบครัวขาดคุณพ่อไป 1 คนแล้วค่ะ คุณแม่จะเหงาบ่อยๆ พยายามมีกิจกรรมทำ แต่ก็ไม่เหมือนที่เคยคุ้นชินค่ะ

น้อง แอมแปร์~natadeeคะ

  • เดี๋ยวพี่ตามไปนะคะ
  • หมู่นี้ฟังข่าวทีวีมีเหตุเกิดที่บ้านหนองจิกทีไร จะตั้งใจฟังข่าวด้วยความเป็นห่วงเสมอค่ะ

น้อง  poo ค่ะ

  • แล้วพี่จะอุ่นจากหนาวนี้เผื่อน้องปูนะคะ
  • รักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ

น้องครูอ๋อยแอมแปร์~natadee ค่ะ

  • "สละอินโด" ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
  • เดือนกุมภา มีนา ป้าดาวจะทวงแม่อ๋อยนะจ๊ะหลาน(เพื่อน) แอมแปร์

น้องสาวแสนสวยkittyjump~เลขา~natadee

  • ขอบคุณที่คิดถึงกันนะคะ พี่ดาวสบายดีค่ะ น้องสาวละคะ สบายดีใช่มั้ยเอ่ย...

อาม่าหุย เก่งในเรื่องงานบ้านงานเรือนมากๆ เพราะมาจากตระกูลผู้ดีเก่าอิมพอร์ท มาจากเมืองจีน..(หนีสงครามมาอยู่เมืองไทยตอนอายุสามสิบก่าๆ ) เรียนเย็บ ปัก ถัก ร้อย ตัดเสื้อให้หลานๆ ใส่เสมอ เวลามีงานฝีมือจากโรงเรียน อาม่าจะมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือ.(แนะำนำเท่านั้น ไม่ได้ทำให้นะ) จำได้ว่าตอนเด็กๆ เทอมแรกคุณครูให้ผ้าปักครอสติ๊ส แล้วให้ไปตัดเป็นผ้ากันเปื้อน ค่อยปักลาย อาม่าจัดแจงตัดให้อย่างสวยงาม ช่วยกันเลือก ลายปักนกยูงซ้าย - ขวา ทำกระเป๋าใบเล็กๆ ตรงหน้าอก ให้เราปักผีเสื้อ พอกลับมาจากโรงเรียน อาม่า เดินเส้นลูกโซ่แถมให้ดูโดดเด่น ดีใจมากๆ เลย ..เทอมสองได้ใส่ตอนเรียนทำอาหาร..เท่ห์ไปเลย... อาม่าจะเป็นครูพิเศษ เรื่องการฝีมือให้เสมอ ออกแบบลายให้เสร็จสรรพ.. บางทีครูที่โรงเรียนทำให้ดู กลับมาบ้าน อาม่า...บอกสบายมาก..ทำให้ดูอีกรอบ..โอ๊ววว...เก่งสุดยอด..ถักผ้าพันคอให้หลานๆ คนละผืนในหน้าหนาว นิตติ้งอะค่ะ อาม่าไม่เคยมีตำรา..บางลายคิดเอง..เก่งสุดๆ เลย...แต่หุยถักเป็นแค่โครเชห์ ค่ะ..อาม่าก็สอนถักผ้าเช็ดหน้า..ครอสติ๊สด้วย..เคยเห็นอาม่ามีหูก อันเล็กๆ ไว้ทอตาข่ายคลุมผมแบบโบราณ เสียดายไม่ได้เรียนไว้...เห้อ...คิดถึงอาม่าจังเลย...

รักคุณแม่ให้มากๆ นะคะ

สวัสดีค่ะคุณหุย

  • อาม่าใจดีจังเลยค่ะ เหมือนคุณแม่พี่เลย
  • ตั้งแต่ชั้นประถมต้นจนจบมัธยม การบ้านทุกอย่างที่เป็นงานฝีมือ พอกลับมาบ้านเป็นฝีมือแม่ทั้งหมดเลยค่ะ ส่วนการบ้านที่เป็นงานไม้ งานตอก งานแกะสลัก งานต่อสายไฟ...ฝีมือคุณพ่อเหมือนกัน
  • พ่อแม่สมัยก่อนทำให้ได้ทั้งนั้น
  • ขอบคุณค่ะ รักคุณแม่มากๆ เช่นกันค่ะ

ที่เม้าท์เรื่องอาม่าเพราะอาม่าดูแล ตอนป๊า ม๊า ทำงานนอกบ้านค่ะ...

แม่ จะชอบทำอาหารจานเดียว ในวันหยุด คือวันอาทิตย์ให้กินกัน เนื่องด้วยลูกเยอะ เวลาทำอะไร ต้องแบ่งกันให้ครบคน ทำบะหมี่เกี๊ยว ก็ต้องนับเลย เกี๊ยวคนละกี่ลูก, ห่อก๋วยเตี๋ยว ก็ห่อไปมือเป็นะระวิง รอนึ่ง...ต่อคิว กินได้คนละกี่ก้อน, นึกถึงตอนเด็กๆ แล้วสนุกดีค่ะ...แม่ทำเก่งที่หนึ่งเลยคือ บ๊ะจ่าง ห่อได้สวยที่สุดในหมู่บ้าน เคยช่วยใส่เครื่อง ห่อไม่เป็นสักที ลองแล้วลองอีก ก็พอได้ ค่ะ ...

ได้รับถ่ายทอดสิ่งที่เห็นตอนเด็กๆ (อยู่คนเดียว พี่สาว น้องสาวไม่มีใครช่วยเหมือนเรา ยอตัวเองหน่อย) แต่ผลที่ได้คือเราไม่อดตาย ทำกินเองเป็นไงคะ..มีแต่บ๊ะจ่างที่..ทางบ้านไม่ยอมให้ทำ เขาบอกว่ากลัวเราเหนื่อย หลายปีที่แม่ไม่สบาย ทำไม่ไหวก็ซื้อมาไหว้ กินไม่ถูกใจเท่ารสมือแม่...ช่วงหนึ่งข้าวของก็แพง ซื้อมาทำก็หลายอัฐ... แต่ก็ยังจำภาพเหล่านั้นได้อยู่ค่ะ ไม่แน่นะ วันหนึ่งหุยอาจจะลุกขึ้นมาห่อบ๊ะจ่างก็ได้ ฮ่าๆ ...

เห้อ...คิดถึงแม่...อีกคน..ใครมีแม่อยู่ข้างๆ ก็รีบๆ รักให้มากๆ นะจ๊ะ

คุณหุยค่ะ

  • เห็นภาพชัดเจนเหมือนเกิดขึ้นตรงหน้าเลยค่ะ ภาพแม่และหุย ได้ความรู้จากการปฏิบัติ แล้วฝังลึก (Tacit ^O^) อยู่ในตัวเรา เข้าตาจนจริงไม่มีอดค่ะ
  • บ่อยๆ ก็รู้สึกเหมือนหุยเลยค่ะ สิ่งที่พ่อแม่สอน  สั่ง บังคับ(มั่ง) ให้เราทำให้เป็น ไม่ต้องทำเก่ง แต่รู้ว่าทำได้ เท่านี้ อนาคตเมื่อเจอสถานการณ์ที่ต้องการแก้ปัญหา คิดถึงพ่อ แม่ ก่อนอันดับแรก แล้วการกระทำแบบที่เคยผ่านประสบการณ์ว่าฉันทำได้ก็จะปรากฏขึ้น  ก็รอดตัวรอดตาย (เช่นจากการหิว)นะคะ

ห่อเลยค่ะ บ๊ะจ่าง ห่อไปจะคิดถึงแม่ไปด้วย เผลอๆ จะงงว่าฝีมือของแม่หรือว่าของหุยเองกันแน่ เพราะบ๊ะจ่างห่อนี้สวยจังเลยค่ะ

  • สัพเพสัตตุง ยุงทั้งหลายอย่าได้กัดข้าเลย
    สุขิตาศาลาโหนตุ ทั้งอยู่บนศาลาและห้องสุขาเถิด
    อะเวรุงโหนตุ ยุงอย่ากัดแต่ข้าเลย จงกัดผู้อื่นด้วย
    อัพพะยาฝ่ามือโหนตุ เดี๋ยวก็ถูกฉีดยาและฝ่ามือข้าเลย
    อะนีคอนนอนตุ อย่าทำให้ข้าลำบากกายลำบากใจเวลานอนเลย
    สุขีอัตตะนอนหมุนหมอนโหนตุ เวลาหมุนหมอนนอนโกร๋นจงพ้นจากยุงทั้งหลายเทอญฯฯ

    แผ่เมตตาก่อนนอน นะครับ

  • น้องเอ๊ะคะ

    • แผ่เมตตาสูตรไหนคะ...แล้วยุงจะอดตายนะคะนั่น
    • โถสงสารสัตว์โลกด้วยกัน โปรดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่บริจาคเลือดข้นๆ หยดสองหยดด้วยบ้างเถิดค่ะ

    สวัสดีค่ะ

    • มาตามอ่านท่องบทสวดของน้องเอ๊ะค่ะ
    • แต่ขออ่านเรื่องนิตติ้งก่อนนะคะ
    • แต่ก็คงไม่เริ่มอีกแล้วนะคะ
    • มาบอกคิดถึง..คุณน้องดาวค่ะ

    สวัสดีค่ะคุณครูคิม

    • เรื่องนี้สนุกไหมคะ
    • วันนี้ฝนตกที่เชียงใหม่อีกแล้ว ไม่รู้จะเป็นปลายฝนของจริงได้หรือยังนะคะ ก่อนฝนตกก็ร้อนน่าดูเลยค่ะ (ไม่ได้ใช้เสื้อกันหนาวซักที)

    เห็นกลอนคุณคนพลัดถิ่น เลยฝากกลอน ...หลายบท ตามไปดูที่นี่ค่ะ แค่เรื่อง ขำ ขำ

    http://gotoknow.org/blog/kamkam/222922

    น้องหุยคะ

    พี่ไปอ่านแล้ว อันสุดท้ายอ่ะ....5555

    • ประชุมด่วน ช้าง ม้า วัว มาครบแล้ว ขาดแต่ควายนั่งอ่าน Msg บ้าอยู่ได้
      (อ่าวววววววว...............แป่วววว............)

    แป่ววววว...^^

    พี่ดาวลูกไก่...พยายามยิ้มสู้อยู่ค่ะ... หาเรื่อง..คลายเครียดมาฝาก..บ้าง...

    แวะไปเยี่ยมได้เรื่อยๆ นะคะ ...คงจะว่างมาเยี่ยมช่วงนี้ ...ใกล้ตกงานแระ

    ไประบายความในใจใน blog ท่องเที่ยวของตัวเองค่ะ...อยากร้องไห้กับเพื่อนๆในวงการก็ร้องไม่ออก...สงสารคนไทยทั้งประเทศ ...สมเพชสังเวสจริงๆ

    ลองอ่านระบายความในใจที่ http://gotoknow.org/blog/ecotour/226721

    น้องหุยคะ

    • ยิ้มสู้ค่ะ ทุกอย่างจะดีขึ้นแล้วค่ะ

    ตามรูปนี้ มา อีก รอบนะคะ น่ารัก มาก ๆๆๆๆ เจ้าป้าดาว

    • สวัสดีค่ะ
    • ฝีมือเยี่ยมมากมากค่ะ
    • ชอบชุดของตุ๊กตาน่ารักดี
    • ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีค่ะ

    น้องครูใหม่คะ

    • น่ารักน้อยกว่าพี่พอค่ะ ดูสิดำ ๆ ด่างๆ
    • ภาพนี้ดูเหมือนจะเริ่ม(โดนบังคับ) หัดว่ายน้ำแล้วนะค่ะ

    คุณ ♥< lovefull >♥  คะ

    • ชอบตุ๊กตา(เสื้อผ้า) เหมือนกันค่ะ
    • ตอนลูกเล็กๆ ก็เลยชวนเล่นแต่งตัวตุ๊กตาด้วยบ่อยๆ 
    • แม่ไม่เบื่อแต่ลูกบ่นค่ะ
    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท