หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
พ.ญ. ศิริรัตน์ เอกศิลป์ สุวันทโรจน์

เชื่อใจกันไว้ก่อนเหอะ


คนไข้นะไม่ใช่ผู้ร้ายนะ เวลาเจอผลอะไรที่ไม่ชวนให้เชื่อ อย่าเพิ่งกล่าวหาว่าคนกินเป็นผู้ร้ายเลย ทวนสอบให้ละเอียดเพื่อหาผู้ร้ายตัวจริงกันดีกว่า

หลังจากแวะคุยกับลุงธรรมแล้ว ฉันได้็แวะไปเยี่ยมลุงคนหนึ่งซึ่งเป็นแผลเบาหวานและโดนตัดขาไปแล้วข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างหนึ่งมีแผลซะครึ่งฝ่าเท้า และแผลนี้นั้นแหละที่เป็นต้นเหตุให้หมอที่ร.พ.ใกล้บ้านของลุงส่งลุงมาที่ร. พ.ที่ฉันทำงานอยู่

ลุงคนนี้เป็นอิสลามที่ไม่กล้าใส่ขาเทียมเมื่อโดนตัดขาขวาใหม่ๆ ด้วยแปลข้อมูลจากการคุยกับหมอว่า ใส่ขาเทียมแล้วอาจจะมีแผลลุกลาม จนกระทั่งต้องตัดขาที่เหลือใต้เข่าให้สั้นขึ้นไปอีกเป็นเหนือเข่า  และลุงรักษาเบาหวานอยู่ที่ร.พ.ใกล้บ้าน คุณหมอให้รักษาโดยใช้ยาฉีดตลอดมา ลุงเป็นเบาหวานมานานกว่า 10 ปีแล้ว

ที่แวะเข้าไปคุยกับลุง ทั้งๆที่ คนไข้ตึกนี้ ไม่ใช่ถิ่นที่ฉันทำงาน ก็เพราะ เอ๊ะ กับคำพูดที่ลุงธรรมหลุดปากเอ่ยออกมาให้ได้ยินระหว่างคุยกันว่า

"โน่นห้องโน้นก็อีกรายนะหมอ ที่มานอนรอคิวตัดขาหลังจากผม"

เมื่อเห็นขาซ้ายของลุง ก็เดาออกว่าลุงน่าจะคุมเบาหวานไม่ได้ดีหรอก ก็ผิวหนังของขาซ้ายตรงใต้เข่าลงมานั้นมีรอยดำๆเข้มๆเป็นหย่อมๆให้เห็น  จะว่ารอยฉีดยาก็ไม่น่าใช่ จึงถามลุงเรื่องการเข้ามานอนร.พ.ว่า  


"ตั้งแต่เข้ามานอนนั้น เวลาเขาเจาะเลือดลุงนะเขาหาเส้นยากใช่ไหม" 

ลุงตอบว่า "ใช่แล้ว ทีแรกหมอก็ให้น้ำเกลือ ไปๆมาๆหาเส้นยากนัก หมอก็เอาน้ำเกลือออก บอกให้พยายามกินน้ำทางปากให้มากแทน"

แล้วป้าภรรยาของลุงก็เสริมว่า "ลุงกินอะไรได้ทีละคำสองคำเท่านั้นเอง นั่นข้าวต้มตั้งแต่เช้า ซื้อมาถุงหนึ่งยังกินไม่หมดเลย กินไปสองสามครั้งแล้ว"

ฟังแล้วชักอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน เอ๋ อย่างนี้คนไข้จะไม่เกิดน้ำตาลในเลือดต่ำหรือ ชักสงสัยแล้วซิ  ก็เลยขอให้ป้าร่วมมือ 

"ป้าช่วยจดบันทึกให้หน่อยว่า เวลาไหน กินอะไรเข้าปากไปบ้าง เริ่มเลยวันนี้แหละ ได้มั๊ย"  

บอกแล้วก็จัดแจงหาเครื่องมือจดมาให้ ดินสอ กระดาษให้ไว้เลย  แล้วก็กลับไปที่สถานีพยาบาลขอดูผลเลือดที่เคยเจาะประเมินกันไว้

อ๊ะ น้ำตาลขึ้นไปตั้ง 200-300 กว่าได้ไง  สงสัยจริง กินขนาดนี้นี่น่ะ น้ำตาลขึ้นไปขนาดนี้ เชื่อได้รึเปล่า  มีข้อมูลอะไรที่คนไข้ยังไม่บอกรึเปล่า  จะเชื่อว่าคนไข้แอบกินโดยไม่บอก ก็ไม่ใคร่น่าเชื่อนะ ก็ลุงนะอยากกลับบ้านเร็วๆ  แล้วการเป็นคนไข้เบาหวานมานานและโดนตัดขาไปข้างหนึ่งแล้ว มันไม่น่าจะเป็นไปได้เลยที่ลุงจะไม่อยากเก็บขาอีกข้างไว้้  เป็นไปไม่ได้น่าที่คนอยากจะเสียขาอีกข้างถ้าทำได้


นึกแล้วจึงขอให้พยาบาลช่วยเจาะเลือดลุงไว้ให้ดูหน่อย ตามที่มีฟอร์มจัดวางเวลาให้แล้ว วันละ 4 ครั้ง เช้า เที่ยง บ่าย เย็น สั่งความแล้วก็จากมา

บทเรียนเตือนใจ

ควรหาข้อมูลให้่มั่นใจว่าแปลผลไม่พลาดซะก่อน จึงสรุปว่า การที่น้ำตาลในคนเบาหวานที่ขึ้นสูงมาจากประเภทอาหารใดแน่

การด่วนสรุปอาจทำให้คนไข้เบาหวานยิ่งทุกข์มากขึ้นจากวิถีการกินที่ไม่ธรรมดา

27 พ.ค. 2552

(มีต่อ)

หมายเลขบันทึก: 267013เขียนเมื่อ 9 มิถุนายน 2009 22:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:53 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท