ความกลัวทำให้เสียโอกาส


"เมตตาหน่ะ เป็นไหม เขามาให้โอกาสเราฝึกฝนความเมตตา ปฏิบัติต่อขอให้ดีที่สุด ทำอย่างเต็มที่ ทำให้เหมือนกับที่พี่ทำ"

การการปั่นเกลียวความรู้กับคุณ คุณณัฐวรรธน์  

จากบันทึก เมื่อเราก้าวออกจากความหวาดกลัว เราจะพบว่าเรานั้นกล้าหาญมากยิ่งขึ้น

********************************************************

ว่าด้วยเรื่องของความกลัวนี่ ทำให้หนูเสียโอกาสดี ๆ หลายครั้ง อย่างที่เคยเขียนไว้ในบันทึกนี้ค่ะ สุนทรียโสเหร่....เรามาที่นี่เพราะเป็นความประสงค์ของพี่นก Giant bird... 

ตอนนั้นหนูมัวแต่กลัว มีความคิดปรากฏขึ้นมามากมาย ว่า

พูดไปกลัวภาพลักษณ์ออกมาไม่ดี

กลัวว่าคำพูดตนเองจะไปทำร้ายตนอื่น ๆ

ใจเรายังเป็นแข็ง ๆ อยู่ พูดออกไปตอนนี้ มันต้องไม่นุ่มนวลแน่เลย

สารพัดความคิด ที่สะท้อนถึงความกลัว

แต่พอนั่งนาน ๆ ไป ใจหนูเบาขึ้น ว่าจะเอ่ยปาก แต่เวลาก็หมดลงเสียแล้วทำให้หนูเสียโอกาส ซึ่งก็ไม่รู้ว่า โอกาสแบบนี้ จะมาถึงอีกหรือไม่ ซึ่งก็ไดคำตอบชัด ๆ เลยว่า ไม่มีโอกาสแบบนั้นแน่นอน เพราะว่ามันผ่านไปแล้ว หนูจึงเลือกสร้างโอกาสให้ตนเองโดยการเขียนลงในบันทึก

บางทีหนูเป็นคนที่ ชอบทำอะไร ๆ คนเดียว เวลาที่จะไปไหนแล้วมีคนมาขอไปด้วยหรือร่วมทาง หนูจะรู้สึกเครียดขึ้นมา แบบว่า "ไม่รู้จะทำยังไงดี"

 

ครั้งหนึ่งครูท่านเมตตาให้โอกาสหนู ดูแลป้าคนหนึ่ง แค่ครูเอ่ยปาก หนูหน้าสลดลงเลยค่ะ จนท่านเรียกหนูมาสอนว่า

"เมตตาหน่ะ เป็นไหม เขามาให้โอกาสเราฝึกฝนความเมตตา ปฏิบัติต่อขอให้ดีที่สุด ทำอย่างเต็มที่ ทำให้เหมือนกับที่พี่ทำ"

ตอนนั้นใจหนูร้องขึ้นมา

"โห ครูทำได้ดีทุกอย่าง แบบน่ายกย่อง สำหรับหนู ครูท่านเป็นสุดยอดของการดูแลเอาใจใส่ แล้วหนูจะทำได้เหรอ"

หนูคร่ำครวญภายในใจ

แล้วครูก็เอ่ยอีกว่า

"ตอนที่เราเข้ามาหาพี่ เราก็ไม่ต่างจากป้าคนนั้นหรอก เขาเป็นคนทุกข์ ถ้าเราช่วยเหลืออะไรเขาได้ก็ให้ช่วย ช่วยอย่างเต็มที่ อย่างที่พี่ก็ไม่เคยละทิ้งเรา"

 

หนูรับปากครูว่า "ค่ะ" แต่ในใจตอนนั้นก็ยังหวั่น ๆ แต่ก็พร้อมเผชิญ ครูย้ำอีกว่า

"ถ้ามันเครียด หรือ รู้สึกกังวล ก็ให้กลับมาที่ลมหายใจ หายใจสบาย ไปเรื่อย ๆ"

หนูรู้สึกโล่งขึ้น ยิ้มออกมาได้ แต่พอมีความคิดอีก ก็ยังเครียดอีก ได้แต่อดทน

สุดท้ายวันนั้นป้า ก็เลือกที่จะติดรถอีกคนหนึ่งไป เหมือนท่านเมตตามาให้โจทย์หนู สะท้อนถึง จิตใจที่ยังคิดชั่วอยู่ ยังเมตตาผู้อื่นไม่เป็น ครูจึงสอนว่า ให้ฝึกเยอะ ๆ อยู่กับลมหายใจ หายใจสบายจะทำให้เราเป็นคนอ่อนโยนมากขึ้น  

กราบขอบพระคุณครูที่เมตตาสั่งสอน กราบขอบพระคุณป้าที่ช่วยมาเป็นโทย์สะท้อนจิตชั่ว ๆ กราบขอบพระคุณคุณณัฐวรรธน์  ที่ช่วยให้หนูมีโอกาสทบทวนในตนเอง

หนูจะฝึกฝนตนเอง อย่างอดทนต่อไปค่ะ

หมายเลขบันทึก: 323490เขียนเมื่อ 27 ธันวาคม 2009 18:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท