ครูเตือนเพราะครูเข้าใจและเคยผ่านมาก่อน


ครูพร่ำสอนว่าสิ่งสำคัญที่ต้องมีคือ ศีลต้องมีไว้ให้แนบใจ ภาวนาไปเรื่อย ๆ เจริญสติ ใจก็จะเกิดสมาธิ แล้วก็จะมีปัญญา

จากความคิดเห็นของคุณนาย ไพรัชช์ สาระคง  ว่าด้วยการเตือนภัยล่วงหน้า จากบันทึก ต้นไม้สอนการปรับตัว หนูปั่นเกลียวความรู้แล้วมองย้อนเข้ามาในตนเองได้ว่า

********************************************************

ติ๋วมองย้อนมาที่ตนเอง หลายครั้งหลายครา ที่จะเจอปัญหา หรือ จะเกิดความผิดพลาดในการปฏิบัติภาวนา ครูท่านมักจะเตือนล่วงหน้าเสมอ แต่หนูก็ยังไม่มีสติ ไม่มีปัญญา จะได้เห็น ได้ยินสิ่งที่ท่านเอ่ย

จนเผชิญเอง เช่นครูเตือนว่า ระวังมันจะลบหลู่ครูบาอาจารย์ มันจะหลงแล้วจะสอนไม่ได้ หนูเคยเขียนไว้ในบันทึกนี้ แฉความชั่วในใจศิษย์ 

ตอนนั้นหลายอย่างมันบีบคั้นมาก ๆ ค่ะ ครูสอนอะไรก็ไม่ฟังเตือนอะไรก็ไม่เชื่อ ใจเป็นแข็ง ๆ ลักษณะกลับตัวไม่ได้ ไปไม่ถึง เหมือนใจมันยืนร้องไห้ ลักษณะเป็นอย่างนั้น

ครูท่านเมตตามาก ที่จะช่วยเหลือ บ่งหนองออกจากใจเน่า ๆ หลายครั้งหลายทีท่านก็บาดเจ็บจากการออกแรงช่วยเหลือ

หลังจากที่เหตุการณ์ผ่านไป ครูก็เมตตาให้หนูถอดบทเรียนออกมาในบันทึกนี้ สองวันแห่งการเรียนรู้ ; ลบหลู่ครูบาอาจารย์ไม่เจริญ

บางครั้งเมื่อก่อนตอนที่ทำอะไรแล้วทำได้ดี เช่น เขียนบันทึกได้ดี เล่าความจริงใจ ได้อย่างไม่ปรุงแต่ง ท่านก็จะให้กำลังใจโดยการชม ใจหนูจะลิงโลดมาก ๆ ค่ะ แล้วครูท่านก็จะเตือนว่า

"วันนี้เราชมมัน แสดงว่าอีกสักหน่อยมันต้องโดนเราว่า เพราะใจมันจะหลง"

บางทียังไม่ทันข้ามวันค่ะ หลงก็จะเขียนอะไรเพี้ยน ๆ ปรุงแต่งฟุ้งซ่านหลงไป ที่ไหนก็ไม่รู้ หนูโดนกระเทาะมาแบบจะ จะ อย่างนี้เลยค่ะ

กว่าจะฝึกฝนการเขียนมาได้ ครูท่านก็เมตตาเตือนสติหลายครั้ง

 

บางครั้งใจหนูรู้สึกท้อครูท่านก็เมตตาให้กำลังใจ

ครูท่านเคยเล่าให้ฟังว่า

เราเคยเดินมาก่อน เรารู้ว่ามันเหนื่อย ว่ามันยาก เราเคยบอกตัวเองแล้วใช่ไหม ว่ามันต้องอดทน เราจะทิ้งเลิกสอนตอนนี้เลยก็ได้ แต่เห็นแล้วมันสงสาร เพราะต่อไปมันจะยากขึ้นเรื่อย ๆ เส้นทางนี้มันต้องเข้มเเข็ง ต้องฝึกฝน ต้องสร้างกำลังใจในตนเองให้ได้

 

ครูพร่ำสอนว่าสิ่งสำคัญที่ต้องมีคือ ศีลต้องมีไว้ให้แนบใจ ภาวนาไปเรื่อย ๆ เจริญสติ ใจก็จะเกิดสมาธิ แล้วก็จะมีปัญญา

 

ทุกครั้งที่ครูท่านเตือน เพราะหนูขาดสติ ครูบอกว่าเมื่อไหร่ที่มีสติ เสียงเตือนจะออกมาจากใจหนูเอง ตอนนี้หนูจึงอดทนฝึกฝนเพื่อให้มีสติ ขอบคุณนะคะ นาย ไพรัชช์ สาระคง ท่านช่วยให้หนูได้ทบทวนในตนเอง

กราบขอบพระคุณครูค่ะ

 

หมายเลขบันทึก: 323581เขียนเมื่อ 28 ธันวาคม 2009 08:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ซึ้งในพระคุณครูค่ะ  ขอบคุณมากค่ะ

Happ2553

ขอบพระคุณครูอ้อย แซ่เฮ ค่ะ สำหรับกำลังใจ และรูปสวย ๆ

ถ่ายจากที่ไหนค่ะ ดูแล้วอากาศคงจะดีนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท