สวัสดีครับคุณครูพี่คิม

เฮ้อ...ได้รับรู้เรื่องอย่างนี้แล้วทั้งเศร้าระคนมีความหวังนะครับ :)

เศร้าเพราะได้รู้ว่าเด็กๆลูกหลานของเรายังขาดความรักอยู่มากและต้องต่อสู้กับอะไรๆหลายๆอย่าง รวมทั้งคำถามที่ตอบเองยังไม่ได้

แต่ที่เดย์เห็นเป็นความหวังก็คือ เด็กๆเหล่านี้นะครับ ถ้าเหลือรอดมาได้นะ จะเป็นผู้ใหญ่ที่เจ๋งมากๆแน่เลยครับ เพราะเค้ามีภูมิคุ้มกันที่ดีมากๆจากชีวิตจริง ได้ต่อสู้และผจญภัยมาซะขนาดที่ ถ้าเจิอะไรที่ร้ายแรง เค้าก็ไม่หวั่น เพราะเจ็บกว่านี้ก็เจอมาแล้ว :)

ฝากดูแลเด็กๆด้วยนะครับพี่คิม ดูท่าทางเด็กๆจะสู้น่าดู

บาดลึก เจ็บลึก แต่ขอให้เด็กเหล่านี้เป็นคนมาสมานแผลให้ครูนะครับ ให้เค้ากลับมาบอกเมื่อเติบใหญ่ว่า หนูสู้และรอดเป็นคนดีมาได้เพราะครู ^_^

• แวะมาอ่านวิถีชีวิตครูที่มีความใกล้ชิดเด็กและทั้งครอบครัวเด็ก
• เป็นกำลังใจให้สู้ๆๆ

• นับเป็นงานที่หนักและท้าทายมากค่ะสำหรับการเป็นครู
• ระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนพี่ครูคิมนักว่าได้ทำการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคลได้เยี่ยมยอดจริงๆ
• ยิ่งโรงเรียนเล็ก  สังคมเล็ก  การรู้จักเด็ก  สามารถรู้จักได้ถึง พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย  บางทีแค่เอ่ยนามสกุล  ก็รู้จักทั้งตระกูลแล้ว
• การคัดกรอง  เพื่อส่งเสริมพัฒนา  ช่วยเหลือ  และแก้ไขปัญหา  น่าจะเป็นภาระที่โรงเรียนได้ทำอย่างจริงจังมาแล้ว  เห็นจากเว็บไซต์ของพี่ครูคิมแล้วนับถือและศรัทธาในการดูแลและช่วยเหลือนักเรียน  และเข้าถึงปัญหาแทบจะทุกกลุ่ม
• แต่บางปัญหา....ที่มีที่มาและสาเหตุอย่างที่พี่ครูคิมว่า...ก็ยากที่คุณครูอย่างเรา...และโรงเรียนจะเข้าไปเยียวยารักษาได้
• โรคบางโรค  ต้องการรักษาที่สาเหตุ  
• การส่งต่อ...เป็นทางออกสุดท้าย
• แต่นั่น...ก็เป็นแค่ทฤษฎี  เช่นเดียวกันเช่นเดียวกันใช่ไหมคะ  พี่ครูคิม
• เป็นกำลังใจให้ สู้ ๆๆๆ   ต่อไปนะคะ  ยิ้มสู้ค่ะ

การวินิจฉัย หรือ ตัดสิน ของใครคนหนึ่ง ที่ไม่ได้อินในสถานการณ์ หรือไม่ได้อยู่กับปัญหา อาจมองในมาตรฐานของตนเอง ก็เป็นแบบนั้นเองครับครูคิม ..

เมื่อครูรู้ปัญหา ผมคิดว่าเป็นจุดเริ่มต้นในการเยียวยา  พวกเขาได้ดีมากขึ้น การใส่ใจละเอียดอ่อน ใจเชื่อมใจ จะช่วยเด็กๆได้

มีครูแบบครูคิมถือว่าเป็นโชคดีของเด็กๆครับ

-----------------------

ผมเดินทางไปเก็บข้อมูลโรงเรียนประถมศึกษาตามโครงการที่ผมทำอยู่ ปัญหาร่วมก็คือ เด็กขาดความอบอุ่น อันเกิดจากครอบครัวแตกแยก ซึ่งมีผลอย่างมากกับการพัฒนาของตัวเด็กเอง ผมคิดว่าประมาณ ๗๐ เปอร์เซ็นต์เลยนะครับ ในชนบท เราเกิดปัญหาแบบนี้

หากเราไม่มียุทธศาสตร์ ดูแล เด็กๆที่ด้อยโอกาสทางสังคมเหล่านี้ ผมก็คิดว่าในที่สุดเขาก็จะถูกซ้ำเติมอีกมากจากสังคมปรนัย

พี่คิมเหมือนคนเก็บปลาดาว..เก็บได้วันละไม่กี่ตัวตามแรงที่มี โยนลงทะเลไป  อย่างน้อยก็ได้ช่วยเต็มกำลังความสามารถ ผมคิดว่าสิ่งนี้หละครับ คือ "คุณค่า"ที่แท้จริงของคนเป็นครู และเป็นสถาปนิกสังคม

ขอบคุณและให้กำลังใจอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ของครูนะครับ

---------------------

ผมซื้อมือถือใหม่แทนเครื่องที่หายแล้วครับ...คนที่โทรมาคนแรก หลังจากไม่มีเบอร์ใครหลงเหลืออยู่คือ ครูคิม ครับ :)

• ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะดำเนินชีวิตอย่างมีคุณค่าได้
• โดยเฉพาะเด็กๆ คงต้องมีผู้ใหญ่ อย่างเราๆท่านๆร่วมไม้ร่วมมือกันดูแลช่วยเหลือ ..โชคดีค่ะที่มีคุณครูอย่างครูคิมที่คอยใส่ใจเอาใจใส่
• เป็นกำลังใจให้ทั้งนักเรียนและคุณครูค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูคิม

ตามมาส่งเสียงบอกว่าห้ามลืม digital divide และ gotoknow forumนะค่ะ

เด็กๆ เกิดความเหลื่อมล้ำทางความรู้เนื่องจากหลากหลายปัจจัย โดยเฉพาะปัจจัยทางครอบครัว

• ส่งผลให้จิตใจห่อเหี่ยวการเรียนรู้ลดลง
• ส่งผลให้ขาดโรงเรียนบ่อย
• ส่งผลให้ต้องทำงานก่อนวัยหมดเวลาศึกษา
• สิ่งเหล่านี้เป็นต้นเหตุให้เด็กมีความรู้แตกต่าง ไม่เท่าเทียม ก็คือความเหลื่อมล้ำทางความรู้นั่นเอง

"ฉันไม่รู้จะสอนให้หลานของฉันอ่านได้อย่างไร  เพราะฉันเองอ่านหนังสือไม่ออก"  แต่คุณครูประจำชั้นน่ารักมาก ให้การบ้านเด็กกลับไปสอนคุณยายเขียนสะกดชื่อ นามสกุล ให้ได้  วันหนึ่งเด็กกลับมาบอกครูว่า "คุณครูครับยายของผมมีปัญหาทางการเรียนรู้ครับ  สอนเท่าไรก็ไม่จำ"   นี่เป็นทั้งปัญหาและวิธีแก้ไขความเหลื่อมล้ำทางความรู้

อย่ากลัวนะค่ะที่จะใช้คำนี้ ใส่เถอะค่ะ ถ้าไม่ใช่สี่จะแจ้งให้ทราบค่ะ ^__^ 

คุณครูคิมขา

มาฝากบันทึกค่ะ ความเหลื่อมล้ำทางความรู้ ประเด็นที่น่าสนใจเพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะน้อง. adayday

สวัสดีครับครูคิม

ผมคิดว่าเด็ก ๆ จะต้องรับรู้ความจริง และยอมรับสิ่งเหล่านั้น

เพราะความจริงทำให้เด็กยิ้มได้ กล้าที่อยู่ในสังคมได้

ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะน้องมหา เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์

• คงเป็นกรรมของครูบ้านนอกค่ะน้องมหา
• พี่คิมขอพูดแทนครูทั้งโรงเรียนว่า..พวกเราทำเช่นเดียวกันทั้งโรงเรียนค่ะ
• วันที่ ๑๒-๑๕ ก็เตรียมกันแล้วค่ะ เพื่อให้เด็กหันมาสนใจการเรียน และมีสมาธิที่จะรับรู้ค่ะ
• เรายอมเสียเวลาในการเตรียมการก่อนเปิดไปไม่กี่วัน  ดีกว่าเราจะไปมีปัญหาระหว่างที่สอน
• ขอขอบคุณน้องมหาค่ะ

สวัสดีค่ะน้องอรวรรณ

สวัสดีค่ะ ครูคิม

จะว่าไปเด็กๆก็ได้เจอโจทย์ชีวิตตั้งแต่เด็กๆ

เราเป็นครูก็สอนชีวิต โดยให้กำลังใจ ให้ความรักกับเด็กๆ

เด็กได้ฝึกการแก้ปัญหาชีวิตค่ะ

สวัสดีค่ะน้องเอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

การวินิจฉัย หรือ ตัดสิน ของใครคนหนึ่ง ที่ไม่ได้อินในสถานการณ์ หรือไม่ได้อยู่กับปัญหา อาจมองในมาตรฐานของตนเอง ก็เป็นแบบนั้นเองครับครูคิม ..

เมื่อครูรู้ปัญหา ผมคิดว่าเป็นจุดเริ่มต้นในการเยียวยา  พวกเขาได้ดีมากขึ้น การใส่ใจละเอียดอ่อน ใจเชื่อมใจ จะช่วยเด็กๆได้

• เห็นด้วยและเป็นจริงค่ะ

สวัสดีค่ะน้องพิชชา

สวัสดีค่ะน้องสี่ซี่

• พี่คิมเข้าไปศึกษาความเหลื่อมล้ำทางความรู้ ประเด็นที่น่าสนใจเพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
• ก็ได้การบ้านทุกครั้งค่ะ
• วันนี้ได้ตามมาอีก ๒ เรื่องค่ะ
• ขอขอบคุณในความช่วยเหลือของน้องสี่ค่ะ

พี่คิมขา

เขาเม้นกันย๊าวยาวค่ะ

พอลล่าไม่รู้จะเม้นไรดี

บอกว่าคิดถึงนะคะ อิอิ

ฝันดีค่ะ

สวัสดีค่ะน้องชายวัชรา ทองหยอด

• ถูกต้องแล้วค่ะว่า..เด็ก ๆ จะต้องรับรู้ความจริง และยอมรับสิ่งเหล่านั้น
• เพราะความจริงทำให้เด็กยิ้มได้ กล้าที่อยู่ในสังคมได้
• เรื่องนี้เด็ก ๆเขาเข้าใจค่ะ
• แต่..เขาเป็นเด็กบ้านนอก  ยังไม่เคยพบกับสังคมภายนอก
• ก็อาจไม่กล้ายิ้มแย้ม และตื่นสนามอย่างมาก
• เมื่อพวกเขาอยู่โรงเรียนเขาร่าเริงค่ะ
• กรณีที่พ่อแม่ทะเลาะกัน ตบตีกัน บ้านไม่มีข้าวกิน..ก็คงยิ้มไม่ออกค่ะ
• เด็กบางคนคิดในชั่วโมงท้ายว่า..วันนี้เขาจะออกไปหาอะไรมาให้ครอบครัวเขากิน
• ขอขอบคุณในการแสดงความคิดเห็นค่ะ

• สภาพเด็กคล้ายกันมากครับ
• เปอร์เซนต์ครอบครัวหย่าร้างสูง อยู่กับปู่ย่าตายาย..บางคนไม่เคยรู้จัก ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่ตนเอง
• วันหยุดต้องออกไปรับจ้างทำงาน หาเงินมาใช้ ช่วยเหลือครอบครัว
• ผมเคยเถียงกับ สมศ.ครับ เพราะเขาบอกว่า เด็กโรงเรียนผมไม่รักการทำงาน ไม่รักได้ไง! เสาร์-อาทิตย์ ปิดเทอม ทำงานรับจ้างหาเงินกันแทบทั้งนั้น
• เป็นกำลังใจให้ครูคิมครับ

สวัสดีค่ะน้อง berger0123

สวัสดีค่ะน้อง♥.paula ที่ปรึกษาตัวน้อย✿

• ขอขอบคุณที่มาอ่าน มาเยี่ยม ก็ดีใจมากแล้วนะคะ
• และทำให้มีกำลังใจค่ะ
• คิดถึงน้องพอลล่าเช่นกัน

สวัสดีค่ะคุณครู ธนิตย์ สุวรรณเจริญ

สวัสดีค่ะน้องสี่ซี่

• ฝากให้อ่านด้านหน้า..ประชาสัมพันธ์ค่ะ
• http://www.wittayasamphan.net/

สวัสดีครับ พี่คุณครูคิม

@ ทึ่ง..ที่ชื่อบันทึกแล้ว "ทฤษฏีที่ไม่มีในตำรา"

@ ลองอ่านแล้วยิ่งพบว่ามากกว่าทฤษฎีเสียอีก

@ เพราะความใกล้ชิดสนิทสนมกับเด็ก สังคม โรงเรียน จึงรู้สภาพปัญหาที่แท้จริง แอบเห็นโจทย์วิจัยลางๆ

@ ส่วนแนวทางในการแก้ปํญหานั้นคงต้องอาศัยความร่วมมือจากหลายฝ่าย

@ "ครูที่มีหัวใจของความเป็นมนุษย์" นอกเหนือจากงานสอน

@ ขอเป็นกำลังใจครับ

สวัสดีค่ะป้าคิม

ป้ากลับมาหรือยังคะ  วันนี้หนูเตรียมตัวจะไปสมัครสอบบรรจุค่ะ

มาขอพรจากป้าคิมก่อน ขอให้ป้ารักษาสุขภาพและดูแลตัวเองนะคะ

อีกไม่กี่วันก็เจอกันที่โรงเรียนแล้วนะคะ

อ่านแล้ว ก็สะท้อนใจค่ะ พี่เคยไปเยี่ยมโรงเรียนแห่งหนึ่ง ไปสัมภาษณ์คุณครูด้วย เด็กมีปัญหาครอบครัวกันเยอะ เช่นพ่อแม่เลิกกัน พ่อแม่ไปทำงานกรุงเทพฯ เด็กต้องอยู่กับย่า ยาย เป็นต้น เรื่องแบบนี้ มีอยู่ทั่วไป ในสังคมไทยและสังคมโลกเลยค่ะ   นี่คือโรงเรียนที่พี่ไปเยี่ยมเด็กๆค่ะ

• อ่าน..ความจริง..ของอาจารย์แล้ว อึ้งไปพักใหญ่เลย ไม่คิดว่าสังคมบ้านเราเป็นถึงขนาดนี้แล้วหรือ
• ผมเอง เพิ่งเจอเด็กอายุสิบเอ็ด เป็นลูกชายคนเดียวที่ตามแม่ซึ่งเป็นคนไข้ระยะสุดท้ายมารับการรักษาที่โรงพยาบาล เขาอยู่กันสองคนแม่ลูก
• ผมถามเขาว่า ถ้าแม่ไม่อยู่ น้องจะไปอยู่ไหน ระหว่างไปอยู่กับป้าซึ่งไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน กับ บวชเณร  เขาตอบว่า อยากไปอยู่กับป้า
• หลังจากแม่พาไปหาป้า แล้วรู้ว่าป้ารับเลี้ยงไม่ไหว คำถามคล้ายๆเดิม ถ้าแม่ไม่อยู่ น้องจะไปอยู่ไหน ระหว่างไปอยู่กับพ่อซึ่งมีภรรยาใหม่ กับ บวชเณร  คำตอบ คือ บวชเณร
  

• สวัสดีครับครูคิม
• ประเด็นที่ครูคิมยกขึ้นมามันเป็นวิกฤตของบ้านเรา ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นผลพวงของการพัฒนาประเทศ กระแสของการพัฒนากระทบกระแทกกับทุกคนไม่เว้น นาย -บ่าว เจ้า - ข้า ยาจก -เศรษฐี ผู้ดี - ไพร่
• แต่คน หรือกลุ่มคนที่ได้รับหายนะภัยนี้ ในลักษณะที่ฉับพลัน เจ็บป่วย เป็นตายให้เห็นต่อหน้า คือพวกที่เป็น บ่าว ข้า ยาจก ไพร่
• ในกระแสนี้ทุกคนมีส่วนเป็นผู้กระทำ และถูกกระทำ ในระดับต่าง ๆกัน ซึ่งผมเชื่อว่าโดยส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้สึกตัว ที่น่าเป็นห่วงคือหลายคนคิดว่าตัวเองเป็นพยัคฆ์ โดยที่ไม่รู้สึกเลยสักนิดว่าตัวเองนั้นเป็นเหยื่อคำใหญ่ 
• การแก้ปัญหาเรื่องนี้ ผมคิดว่า ในทุกระดับของชุมชน ต้องการการหันหน้าเข้าหากันของผู้ที่ตื่นก่อน  คนตื่นก่อน ผมหมายถึงคนที่รู้สึกกับปรากฏการณ์นี้ที่อยู่ข้างหน้าตน และมีจิตที่เป็นกุศลที่อยากจะแก้  อย่างครูคิม นี่แหละ
• ผมเห็นว่า ปัจจุบัน ในชุมชนต่าง ๆมีคนที่ตื่นอยู่หลายคนขึ้นแล้ว แต่ยังขาดการผนึกเข้าหากัน  การต่าง คนต่างทำ ทำให้ไม่มีพลังพอ และทำให้มรรควิธีขาดประสิทธิผล
• กรณีของครูคิม เป็นเรื่องสภาพบ้านแตกสาแหรกขาด ถ้าจะไม่ให้เกิดสภาพอย่างนี้  ก็จะต้องทำให้คนสามารถอยู่ กิน อยู่ในชุมชนของเขาได้อย่างมีความสุข
• เรื่องอย่างนี้ จะต้องมีการเปลี่ยนแปลงทั้งในระดับบุคคล กลุ่ม ชุมชน รัฐบาล นัการเมือง และรัฐ  มันต้องเป็นวาระในทุกระดับที่เราจะต้องถกเถียง หาข้อยุติร่วมกัน
• วิถีเศรษฐกิจพอเพียง ที่ในหลวงพระราชทานให้นั้น ก็นับว่าเป็นทางเลือกหนึ่ง ที่จะแก้ไขสภาพบ้านแตกสาแหรกขาดได้  แต่ดูเหมือนว่า ทุกฝ่ายยังไม่จริงจังต่อการน้อมนำมาเป็นหนทางแห่งการอยู่ร่วมกัน
• ต่อไป gotoknow อาจหยิบประเด็นระดับรากเหง้าอย่างนี้มาหาทางออกบ้างก็ได้ หรือ ก็ดี
• ขอให้ครูคิมสามารถบรรเทาเบาบางทุกข์ของเด็ก ๆลงไปได้ดังใจปรารถนา ผมขออนุโมทนาจิตและกิจอันเป็นกุศลของครูคิมและเพื่อนครูของโรงเรียนวิทยสัมพันธ์ด้วย

                                                                     paaoobtong
                                                                       2/05/52
                                                                          9:09

• สวัสดีครับครูคิม
• ประเด็นที่ครูคิมยกขึ้นมามันเป็นวิกฤตของบ้านเรา ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นผลพวงของการพัฒนาประเทศ กระแสของการพัฒนากระทบกระแทกกับทุกคนไม่เว้น นาย -บ่าว เจ้า - ข้า ยาจก -เศรษฐี ผู้ดี - ไพร่
• แต่คน หรือกลุ่มคนที่ได้รับหายนะภัยนี้ ในลักษณะที่ฉับพลัน เจ็บป่วย เป็นตายให้เห็นต่อหน้า คือพวกที่เป็น บ่าว ข้า ยาจก ไพร่
• ในกระแสนี้ทุกคนมีส่วนเป็นผู้กระทำ และถูกกระทำ ในระดับต่าง ๆกัน ซึ่งผมเชื่อว่าโดยส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้สึกตัว ที่น่าเป็นห่วงคือหลายคนคิดว่าตัวเองเป็นพยัคฆ์ โดยที่ไม่รู้สึกเลยสักนิดว่าตัวเองนั้นเป็นเหยื่อคำใหญ่ 
• การแก้ปัญหาเรื่องนี้ ผมคิดว่า ในทุกระดับของชุมชน ต้องการการหันหน้าเข้าหากันของผู้ที่ตื่นก่อน  คนตื่นก่อน ผมหมายถึงคนที่รู้สึกกับปรากฏการณ์นี้ที่อยู่ข้างหน้าตน และมีจิตที่เป็นกุศลที่อยากจะแก้  อย่างครูคิม นี่แหละ
• ผมเห็นว่า ปัจจุบัน ในชุมชนต่าง ๆมีคนที่ตื่นอยู่หลายคนขึ้นแล้ว แต่ยังขาดการผนึกเข้าหากัน  การต่าง คนต่างทำ ทำให้ไม่มีพลังพอ และทำให้มรรควิธีขาดประสิทธิผล
• กรณีของครูคิม เป็นเรื่องสภาพบ้านแตกสาแหรกขาด ถ้าจะไม่ให้เกิดสภาพอย่างนี้  ก็จะต้องทำให้คนสามารถอยู่ กิน อยู่ในชุมชนของเขาได้อย่างมีความสุข
• เรื่องอย่างนี้ จะต้องมีการเปลี่ยนแปลงทั้งในระดับบุคคล กลุ่ม ชุมชน รัฐบาล นัการเมือง และรัฐ  มันต้องเป็นวาระในทุกระดับที่เราจะต้องถกเถียง หาข้อยุติร่วมกัน
• วิถีเศรษฐกิจพอเพียง ที่ในหลวงพระราชทานให้นั้น ก็นับว่าเป็นทางเลือกหนึ่ง ที่จะแก้ไขสภาพบ้านแตกสาแหรกขาดได้  แต่ดูเหมือนว่า ทุกฝ่ายยังไม่จริงจังต่อการน้อมนำมาเป็นหนทางแห่งการอยู่ร่วมกัน
• ต่อไป gotoknow อาจหยิบประเด็นระดับรากเหง้าอย่างนี้มาหาทางออกบ้างก็ได้ หรือ ก็ดี
• ขอให้ครูคิมสามารถบรรเทาเบาบางทุกข์ของเด็ก ๆลงไปได้ดังใจปรารถนา ผมขออนุโมทนาจิตและกิจอันเป็นกุศลของครูคิมและเพื่อนครูของโรงเรียนวิทยสัมพันธ์ด้วย

                                                                     paaoobtong
                                                                       2/05/52
                                                                          9:09

พี่คิมขา....

       อ่านแล้ว ถอนหายใจค่ะ

       ประเด็นเหล่านี้(เรื่องใหญ่มากในโรงเรียน)เป็นเรื่องที่พวกหนูมักจะคุยกันในหมู่เพื่อนครูตลอด  ประมาณว่าจับกลุ่มกันเมื่อไรจะต้องมีเรืองนี้แทรกทุกครั้ง  เฮ่อ...อีกที

       พูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ 

       ให้กำลังใจกันและกันนะคะ

       สู้ๆ สร้างพลังกายและใจเตรียมรับเปิดเทอมค่ะ ^_^

มิติในการมองมีหลากหลายมุม

จนบางครั้งเขียนออกมาเป็นตำราไม่ไหว

แต่มีหลายคนมองเห็น...เช่นพี่ครูคิม

สบายดีนะคะ

การเรียนรู้...เกิดได้ทุกที่  ทุกเวลา  ในตำราอาจไม่มีค่ะ

ขอบคุณพี่ครูคิมที่นำสิ่งดีๆมาให้เรียนรู้เสมอๆนะคะ

มีความสุข ดูแลตัวเองนะคะ

นำเพลงมาฝากครูคิม ด้วยครับ

เพลงนี้ผมชอบมากครับ

"รู้สึกสบายดี"

ข้อแม้มีอยู่ว่า เวลาเปิดฟังเพลงนี้ ต้องยิ้มไปด้วยนะครับ :)

สวัสดีค่ะพี่คิม

อ่านแล้วไม่ทราบจะยิ้มหรือ...เศร้าดีค่ะ...

"คุณครูครับยายของผมมีปัญหาทางการเรียนรู้ครับ  สอนเท่าไรก็ไม่จำ"

พี่คิมสบายดีนะคะ

คิดถึงค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วรู้สึกสงสารเด็กๆ ไม่รู้ว่าโชคชะตากลั่นแกล้ง หรือทดสอบความอดทนของเด็กเหล่านั้น ปัญหา Digital Divide เป็นปัญหาใหญ่ที่ควรได้รับการแก้ไขอย่างยิ่งค่ะ เป็นกำลังใจให้ครูคิมเสมอค่ะ

เค้าเรียกว่า.."วิชาชีพ"อยู่ในสายเลือดเลยใช่มั๊ยคะ..พี่คิม..

น่าชื่นใจจังค่ะ..

เห็นใจเด็กๆนะคะ..เค้ายังเด็กนัก..เล็กเกินกว่าที่จะรับรู้ปัญหาอย่างนี้และรับกบมันไหว..

สิ่งที่เราต้องให้..คือ..ความรักและความเข้าใจ...และหวังว่าสิ่งนี้จะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นค่ะ..

เป็นกำลังใจให้นะคะ..

ขอบคุณมากค่ะ...พี่คิม

สวัสดีค่ะ

* มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณครูครับยายของผมมีปัญหาทางการเรียนรู้ครับ  สอนเท่าไรก็ไม่จำ"

* สุขกายสุขใจนะคะ

สวัสดีค่ะพี่คิม

***ในเมืองใหญ่ก็มีปัญหาที่ก่อให้เกิดความเหลื่อมล้ำ ผู้ปกครองนักเรียนหลายคนยังเลี้ยงลูกแบบเผด็จการ เมื่อถูกต่อต้านก็จัดการกับปัญหาด้วยคำพูดที่หยาบคายแลการกระทำที่รุนแรง...สงสารเด็กๆจัง

• สวัสดีค่ะ
• คิดถึงนะคะ
• ช่วงนี้งานยุ่งมากมากเลยค่ะ

สวัสดีค่ะน้องไทบ้านผำ

• พี่คิมไปธุระข้านอกมาตลอดทั้งวันค่ะ
• เวลานี้ทำกับข้าวแล้ว..ต้มยำปลาช่อนน้ำใสค่ะ
• เป็นเวลาไปออกกำลังกาย..แต่ฝนตก
• เปลี่ยนมาตอบเม้นท์แทนค่ะ
• ขอขอบคุณที่มห้กำลังใจพี่คิม  ดีใจและมีแรงขึ้นอีกมากมายค่ะ
• ครูอย่างพี่คิม..นอกจากไม่รู้ทฤษฏีแล้ว..ยังไร้ทฤษฏีอีก..
• เฮ้อ...จะไหวไหมเนี่ย

สวัสดีค่ะน้อง ยอดฉัตร

• ขอส่งแรงใจ
• และช่วยภาวนาให้สอบได้นะคะ
• รออยู่นะ..มาทานข้าวเย็นด้วยกัน
• ต้มยำปลาช่อนและน้ำพริกแมงดา  ผักบุ้งลวกค่ะ

สวัสดีค่ะคุณSasinand

• ใช่ค่ะ.. เด็กมีปัญหาครอบครัวกันเยอะ เช่นพ่อแม่เลิกกัน พ่อแม่ไปทำงานกรุงเทพฯ เด็กต้องอยู่กับย่า ยาย เป็นต้น เรื่องแบบนี้ มีอยู่ทั่วไป ในสังคมไทยและสังคมโลกเลยค่ะ  
• เข้าไปเยี่ยมเด็ก ๆมาแล้วค่ะ  ไม่ต่างกันเลย
• ขอขอบพระคุณที่มาเยี่ยมให้กำลังใจค่ะ 

สวัสดีค่ะคุณหมอ นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี

สวัสดีค่ะอาจารย์paaoobtong

สวัสดีค่ะน้องครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…

• ยังค่ะน้อง..อย่าเพิ่งถอนหายใจนะคะ
• เรามาช่วยกัน ร่วมคิด ร่วมทำ
• และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ช่วยกันแก้ปัญหานะคะเด้ก..เขาหวังมากอย่างยิ่งที่..หวังว่าครูคือที่พึ่งพิงอันอบอุ่นค่ะ
• เหมือนที่เล่าให้ฟังทางโทรศัพท์ค่ะ
• พี่เป็นแรงใจให้น้องตุ๊กนะคะ

สวัสดีค่ะน้องการ์ตูนสิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon

• ขอขอบคุณค่ะ
• ความรู้สึกที่ดีต่อกัน  เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันนะคะ
• ยังมีเรื่องจะเล่าต่อนะคะ 
• น้องตูนอย่าลืมมาติดตามอ่านนะคะ

สวัสดีค่ะน้อง@..สายธาร..@

• ตำรา..ที่บอกว่าให้เด็ก ๆ ได้แสดงออกทางพฤติกรรมอย่างวัยของเด็ก หัวเราะ ร่าเริง
• แต่..พี่คิมต้องการให้เขาแกร่ง..และค่อย ๆยิ้มมาจากภายในค่ะ
• มันต้องใช้เวลา...ใช่ไหมคะ
• ขอขอบคุณที่มาให้กำลังใจเสมอนะคะ

สวัสดีค่ะน้องเอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

• ยิ้มทุกวันค่ะ
• ตอนนี้ฟังเพลงไปด้วย
• มีความสุขดีอีกแบบค่ะ..ฝนตกปรอย ๆอากาศเย็นสบาย
• วันนี้มีอีกปัญหานำเสนอค่ะ
• รอติดตามอ่าน...ตอนต่อไป

สวัสดีค่ะน้อง คนไม่มีราก

• น้องคนนี้..เป็นเด็กเรียนช้าค่ะ  และไม่เคยรู้ว่าพ่อแม่ของตนเองคือใคร
• อยู่กับยายที่ไม่รู้หนังสือ
• แม่ไปทำงานที่กรุงเทพ แล้วหายไปเลย ไม่ส่งข่าวค่ะ
• ครูมักจะบอกเด็ก ๆว่า..ใครมีปัญหาอย่างไรนั่นเอง
• ทำให้เด็ก ๆจำคำพูดของครูไปเลียนแบบ

สวัสดีค่ะน้อง อาร์ม

• ขอขอบคุณน้องอาร์มค่ะ
• พี่คิมไม่มั่นใจว่าอันไหน..จป็นปัญหา Digital Divide เป็นปัญหาใหญ่ที่ควรได้รับการแก้ไข
• น้องสี่เข้ามาช่วยแนะนำให้เข้าใจไปทีละน้อย ๆค่ะ

สวัสดีค่ะน้องคุณครูแอ๊ว

สวัสดีค่ะน้องสาวนาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)

• เด็กคนนี้อยู่ ป.๒ ค่ะ
• คงจะจำคำพูดของครูว่าเด็ก ๆ มากกว่านะคะ
• เขายังไม่เคยรู้ว่าพ่อ แม่ของเขาคือใครกัน
• ร่างกายก็แคระแกรน ไม้แข็งแรงด้วยค่ะ
• ขอขอบคุณที่มาทักทายให้กำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะน้องกิติยา เตชะวรรณวุฒิ

• ***ในเมืองใหญ่ก็มีปัญหาที่ก่อให้เกิดความเหลื่อมล้ำ ผู้ปกครองนักเรียนหลายคนยังเลี้ยงลูกแบบเผด็จการ เมื่อถูกต่อต้านก็จัดการกับปัญหาด้วยคำพูดที่หยาบคายแลการกระทำที่รุนแรง...สงสารเด็กๆจัง
• ปัญหาที่พวกเราไม่ได้ก่อ
• แต่ก็ต้องรับได้ รับที่จะช่วยแก้ไข
• แต่จะได้..แค่ไหนนั้น..ขึ้นอยู่กับความสามารถของพวกเรา..ใข่ไหมคะ

สวัสดีค่ะน้อง KRUPOM

• ไม่ทราบว่าพาตุ๊กตาหมีตัวนี้..
• ไปทัวร์ทั่วบล้อกหรือยังคะ
• ขอขอบคุณสำหรับมาส่งกำลังใจเสมอ ๆนะคะ