92.ได้ฤกษ์ลงทะเล สร้างบ้านให้หมู่มัจฉา


วันนี้น้องๆจากบ.ไทยรวมสินพัฒนาอุตสาหกกรรมจำกัด 4 ท่านได้โทรศัพท์เข้ามา เพื่อขอพบ เป็นเหตุการณ์อันสืบเนื่องจากได้อ่านบทความจากg2k เรื่องทุ่นไม่ไผ่

และอีเมล์เข้ามาเพื่อขอข้อมูลเพิ่ม จึงเกิดกิจกรรมเติมเต็มผืนป่าขึ้นอีกครั้ง  โดยครั้งนี้เราจะเจาะพื้นที่ ริมเลบริเวณโรงเรียนบ้านรางโคกขาม ที่ถูกน้ำทะเลซัดกระหน่ำจนเสียหายหมด ไม่สามารถใช้การได้ เด็กๆ ต้องอพยพเข้ามาเรียนที่โรงเรียนสหกรณ์นิคมเกลือ จึงเกิดคำว่าโรงเรียนสาขาขึ้น

ฉันวางแผนจัดการงานครั้งนี้ โดย

เช้าวันอาทิตย์ที่ 8 มีนาคม 2552 เวลา 05.30น. ฉันเดินออกกำลังกายจากบ้านระยะทาง 2500 เมตร และแวะตลาดเพื่อทำบุญใส่บาตร และหาอาหารเช้าพร้อมน้ำดื่ม ติดมือไปยังทีหมาย บ้านรางโคกขาม

06.00 น.เดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซด์ไปยังที่หมาย ระยะทางจากตลาดถึงที่หมาย ประมาณ 13 กิโลเมตร

06.30 น.เตรียมความพร้อมด้วยการสำรวจพื้นที่ก่อนน้องๆจากไทยรวมสินจะมาถึง โดยจะใช้ลานกีฬาในหมู่บ้านเป็นที่จัดกิจกรรมก่อนลงปลูกป่า

การเดินทางไปชายทะเลบ้านรางโคกขามในปัจจุบันนี้ ค่อนข้างสะดวก ในสมัยก่อนหาก ใครบรรจุมาเป็นครูสอนที่นี่ ต้องนั่งเรือมาสอน มาทางทะเลนะคะ บางครั้งเรือล่มกลางทะเลก็ว่ายน้ำกันขึ้นบก แต่ปัจจุบันมีถนนคอนกรีตวิ่งเข้าออกสะดวก ขนาด 10 ล้อวิ่งกันโครมครามเพื่อขนดินออกมาเป็นขบวนทำให้เกิดสัจธรรมที่ว่า เกิดมาและจากไป คือฉันเอง ฉันคือดินที่คะยอรวมตัวกันเข้ามาเติมเต็มผืนแผ่นดินที่บ้านรางโคกขาม

และเมื่อถึงที่หมายก็จะนำกำหนดการปลูกป่าชายเลน ที่กำหนดเป็นแผน 1 และแผน 2

แผน1 ปลูกเมื่อน้ำลง

แผน2 ปลูกอย่างไรถ้าน้ำขึ้นในเวลาที่กำหนดไว้

แล้วเมื่อถึงเวลา จะลงเอยด้วยแผนไหน คงได้มาเล่าสู่กันนะคะ ตอนนี้ขอเตรียมข้อมูลที่จะให้ความรู้และแลกเปลี่ยนกับน้องๆ 150 ชีวิตที่มากันโดยความร่วมใจ จิตอาสาพามาเจอ ก่อนค่ะ โดยจะขอความคิดเห็นจากพี่น้องชาวบล็อกนี่แหละค่ะ ช่วยเสนอแนะความคิดให้ด้วยนะคะ ทำบุญร่วมกันเติมเต็มผืนแผ่นดินให้ประเทศไทยที่ทะเลสมุทรสาครอีกสักครั้งนะค่ะ  ขอบคุณค่ะ

 

หมายเลขบันทึก: 246788เขียนเมื่อ 6 มีนาคม 2009 21:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2012 07:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

สวัสดีครับ..

ผมใฝ่ฝันมานานมากเลยครับสำหรับการนำนิสิตไปปลูกป่าชายเลน แต่ยังไม่เคยได้ทำให้สำเร็จ  ส่วนใหญ่ได้แต่ปลูกป่าในวิถีชาวอีสานตามป่าโคก..ป่าสาธารณะ ฯลฯ   แต่ที่ต้องการไปปลูกที่ชายเลนนั้น  ก็เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศการเรียนรู้ของนิสิตครับ...

 

ขอบคุณค่ะ ปลูกตรงไหนก็ดีหมดค่ะ เช่นกันครูต้อยก็มีฝันที่จะปลูกตามโคก ป่าสาธารณะเช่นกัน พร้อมลงมาเมื่อไหร่จะวิ่งหาคนดูแลเด็กๆให้ค่ะ 

สวัสดีค่ะ พี่ครูต้อย

อยากลืมรักษาสุขภาพนะคะ

  • นอนหลับหรือยังคะ
  • ตามมาส่งเข้านอนค่ะ
  • มาเป็นกำลังใจให้หายป่วยไว ๆ นะคะ
  • มีสุขภาพดวงตาที่แข็งแรงค่ะ

P

ขอบคุณน้องป้าแดง ..สบายดีนะคะ   คิดถึงค่ะ

P

น้องปลายฟ้ายังไม่นอนค่ะ ฟังBB King โชว์ทางทีวีสนุกค่ะ เพลิน

และกำลังจะไปเตรียมตัวนอนแล้วค่ะ พรุ่งนี้มีนัดตอนตี5.30 ที่ลานกีฬา กับเล่าซือสอนไทเก็กค่ะ

  • สวัสดีค่ะ krutoi
  • เป็นกิจกรรมที่เป็นประโยชน์มากค่ะ
  •  ถ้าอยู่ใกล้ๆๆจะไปร่วมวงด้วย
  •  ขอให้ประสบผลสำเร็จ ตามเป้านะคะ
  • ครูต้อยสร้างบ้านให้หมู่มัจฉา..
  • เรา ๆ ท่าน ๆ ก้ตามมา..อิจฉา..ฮิฮิ..
  • ส่งใจไปช่วยครับ

P

เพียงความรูสึกที่มีส่วนร่วมพี่ก็เป็นปลื้มแล้วค่ะ

กับความรูสึกดีๆชองพี่น้องเรา

ขอบคุณน้องเอื้องแซะค่ะ

หน้าหน้านี้ ตั้งใจจะไปแม่ฮ่องสอนอีก

เพื่อจะได้ทำกิจกรรมดีๆอีกสักครังค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูต้อย

สมัยก่อน ครูต้องนั่งเรือมาสอน

เป้นครูแบบใช้ใจเป็นทุน น่าเคารพค่ะ

สวัสดีครับครูต้อย ยังไงก็ขอให้สำเร็จตามแผนด้วยดีทุกประการนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับผม

Pขอบคุณค่ะท่านเกษตร

ดีใจที่มีคนอิจฉาแสดงว่าท่านก็อยากมาปลูกป่าเหมือนกัน 555+

พรุ่งนี้กิจกรรมเป็นเช่นไร โปรดติดตาม ครูผู้เรียนรู้อย่างไร้ระเบียบเรียนรู้สัจธรรมจากชิวิตจริง อิอิ

ขอบคุณค่ะ

P

ชีวิตครูที่เราว่าลำบากนั้น ยังมีเรื่องราวที่น่าศึกษาเรียนรูอีกมากหลายแง่มุม

หากมีโอกาสพี่จะเล่าให้ฟังนะคะ

ขอบคุณกำลังใจค่ะ

 

P

เดี๋ยวนี้เขาส่งควันทางเน็ตแล้วหรือ  ..อิอิ

อยู่ใกล้ๆจะให้ลงน้ำพ่นควันใต้น้ำให้เข็ดเลยดีไหม 55+

เย๊ ๆๆๆ

ลุ้นๆๆๆๆ ตัวโก่ง

น่าชื่นใจจังค่ะพี่

อยากให้มีกิจกรรมเพื่อสังคมเยอะ ๆ ในหมู่บริษัทเอกชนนะคะ

เดี๋ยวน้องครูปูเป็นนายหน้า (ม้า) ให้นะคะ พี่ครูต้อยขา อิอิ

สวัสดีค่ะพี่ต้อย

แวะมาอ่านด้วยความชื่นชม และ มีความสุขตามไปด้วยค่ะ

กิจกรรมเช่นนี้ ... เป็นกิจกรรมที่มีประโยชน์และที่สำคัญต้องมีการดำเนินการอย่างต่อเนื่อง

น้องคิดว่า กิจกรรมปลูกป่า น่าจะมีกลุ่มชาวบ้านเจ้าของพื้นที่และผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย มาเป็นทีมงาน และมีตารางในการที่จะทำกิจกรรมติดตามประเมินผลเป็นระยะ ๆ เมื่อสิ้นสุดการปลูกแล้วค่ะ

สู้ ๆ นะคะ

(^___^)

P

ขอบคุณน้องครูปูค่ะ

ที่นี่เลยน้องพี่

แนวแสมขาวข้างหน้าเพียง 2-3ต้นก็หมดแล้วเหลือแต่ทะเลเวิ้งว้าง บริเวณที่ปลูกนี้เป็นสนามฟุตบอลของเด็กน้อยในหมู่บ้านที่น้ำทะเลท่วมถึง ขึ้นลงจนชำนาญ หอบเอาคะยอมารวมตัวเป็นผืนดินน้อยหลังจากถูกพายุลินดาซัดเมื่อ 5-6 ปีที่แล้ว

 

เห็นมั๊ยค่ะ ทะเลชัดๆจากแนวที่น้องจิตอาสาทั้ง 2 คนยืนอยู่ หากมองถอยลงทะเลไปประมาณ กิโลกว่าๆ มันคือที่ๆเด็กๆเคยวิ่งเล่น มันเป็นหมู่บ้านประมาณ 110 หลังคาเรือน แต่วันนี้ถอยร่น เข้ามา และเหลือเพียง 20 หลังคาเรือนที่ยอมตายที่นี่ เพื่อรักษาผืนแผ่นดินนี้ไม่ให้ทะเลบุกยึด

P ค่ะน้องคนไม่มีราก

พี่ไม่อยากให้เกิดกับที่นี่เลย เพราะที่นี่มีแสมมากกว่าโกงกาง

เมื่อเกิดพายุน้อยบ่อยๆเข้า แสมทานแรงกระแทกกัดเซาะไม่ไหว

ที่นี่ไม่มีโกงกางโอบกอดผืนดินไว้มันจึงอ้างว้าง

และต้องจากไปในไม่ช้า จากไปหาทะเล อีกประมาณกว่าครึ่งกิโลที่พี่

เรียกทะเลเขียวเป็นบริเวณน้ำลูก ที่พร้อมจะเอาผืนดินลงไปเป็น

สมาชิก  วันนี้มีกองทัพมดร่วมกันให้คำแนะนำพี่ๆปลูกป่าโกงกางค่ะ

เป็นนักเรียนของโรงเรียนสหกรณ์นิคมเกลือที่พี่อาศัยทำนาอิอิ

นี้แหละกองทัพมดน้อย และอีกไม่นาน ประมาณเมษายน กองทัพมดน้อยของครูต้อยก็จะต้องทำงานแบบนี้อีก โดยกลุ่มคนรักป่า จิตอาสาพามาเจอให้คำสัญญาว่าจะมาปลูกกันอีก คราวหน้าจะสงกรานต์จะมากันทั้งโรงงานค่ะ

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท