เชียงคานแล้ว...เชียงคานเล่า

เชียงคานแล้ว...เชียงคานเล่า...(วันนี้เชียงคานไม่เดินช้าเหมือนดังเช่นทุกวัน)

นับเป็นการไปเที่ยวเมืองเลยเป็นครั้งที่ 3 ในช่วงเวลา 30 วัน และ 2 ทริปในนั้นคือ ภาวะเชียงคานแล้ว...เชียงคานเล่า...จนถูกแซวว่าไปเฝ้าคาน?

แวะเยี่ยมชมเรื่องราวเมือครั้งมาเยือนเชีงคานเมื่อเดือนที่ผ่าน

สืบเนื่องมาจากการไปงานแต่งงานน้องบีและน้องต้อม ที่อ. ท่าบ่อ จ. หนองคาย แหมเพื่อนๆ ก็ request วันเวลาที่จะอยู่ร่วมกัน จึงเป็นช่วงที่ใช้เวลา 2-2.30 ชม จากท่าบ่อก็เลียบโขงมาทาง อ. สังคม แล้วไปนอนเชียงคานกัน เพื่อให้มีวันสุขๆ ร่วมกันอีกวาระ สำหรับเจ้าบ่าวเจ้าสาวขอให้หนักแน่น อดทน รักฉ่ำหวานๆไปตราบนานเท่านานนะจ๊ะ

เป็นอันว่าตกลง แต่กว่าจะตกลงกันได้ก็ดูวุ่นๆ ในเรื่องรถ เรื่องคนไปนิด แต่สุดท้ายเมื่อถึงเช้าวันเสาร์รถ 2 คันก็ทำหน้าที่รับใช้พวกเราด้วยดี ด้วยการพาพลขับไปรับสมาชิกเพื่อไปงานแต่งงาน

หลังจากนั้นก็เป็นวันของเรา แล้วน้องยุและสมหมายก็บอกว่าจะมาสมทบ...ดีดี...จะได้ครบองค์...ยั้ง ยังไม่หมด ครอบครัวศานติวิวัฒน์ก็ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว 1 คัน

แถวนี้มีวัดดังๆ มากมาก อ.ท่าบ่อมีวัดหลวงพ่อองค์ตื้อ และที่อ.ศรีเชียงใหม่มีวัดหลวงปู่เทสก์ ที่เป็นที่รู้จักของชาวพุทธ แต่คณะเราแวะไหว้พระที่วัดหลวงปู่เหรียญ หรือวัดอรัญบรรพต ซึ่งห่างจากตัวอำเภอท่าบ่อไปประมาณ 15 กม. (มั้ง) เพียงวัดเดียว...แบบว่า กลัวคนบางคนจะขอพรจากพระหลายวัด เดี๋ยวได้ดังใจแล้วจะวุ่นแก้บนอีก...

ระหว่างขับรถเลียบโขงก็มีสายเรียกเข้าจากคนคุ้นเคย แต่อาจจะแปลกหน้าสำหรับใครในทริปอีกหลายๆ คน ก็ลุงอ้อนและคุณหลานสาวปาปา ถามว่า ป้าอยู่ไหน...พอบอกจะไปเชียงคาน...มาป่าวหล่ะ...2 คนนี้ก็ใจง่ายจัง...ตามมาด้วยความรวดเร็ว

มีนาคมนี้น้ำโขงลดลงมาก เห็นหาดหทรายขาวและเกาะแก่งสวยงาม ส่วนตัวป้าเองยังชอบเลียบโขงในปลายฝนต้นหนาว...โรแมนติก...มากกว่า

เชียงคานไม่เคยเดินช้า...ในวันนี้...แต่เป็นวันแห่งมิตรภาพ...มากมาย

นัดทานข้าวตอนบ่ายกันที่แก่งคุดคู้ แต่เห็นรถ Toyota Excier หายไปนาน จนต้องโทรตาม...เอ๋หายไปไหนนั่น...ทราบข่าวว่าแวะชมโรงเรียนอยู่...ชักไม่แน่ใจแล้วว่าโรงเรียนนั้นมีอะไรดี

ทานข้าวบ่ายแล้ว คงเริ่มเหนื่อยจากอากาศที่ร้อนอบอ้าว จึงตรงเข้าที่พักที่โรงแรมสุขสมบูรณ์เลย...งานนี้ต้องขอบคุณ iAom น้องสาวในg2K ที่ช่วยเป็นธุระประสานงานให้ทุกอย่าง จนพี่ๆ ได้นอนผึ่งพุงอย่างสบายใจ...แต่สำหรับพี่จั๊กจั่นขออาบน้ำก่อนใครเพื่อน...เพื่อคืนนี้จะไม่ต้องเสียเวลาอาบอีก...ใช่ป่าว

บ้านเรือนไม้...เสน่ห์ของเชียงคาน

แต่ "ป้า"ยังเอนหลังไม่ได้ ต้องไปหาที่พักให้คุณลุงและคุณหลานก่อน โรงแรมเต็มแล้ว งานนี้ง่ายๆ ค่ะ แยกกันพักแบบตัวไม่ติดกัน ได้บ้านพักครูนาง อยู่ตรงกันข้ามกับโรงแรมสุขสมบูรณ์

ร้านเล็กๆในเชียงคานที่มี มุม...และเวลาให้ใช้แบบสบายๆ

ตัวไม่ติดกัน แปลได้ความว่า ตามอัธยาศัยจ่ะ...แล้วเจอกันอีกทีตอน 18.30 น. หากประสงค์จะกินข้าวเย็นร่วมกัน หลายคนไปปั่นจักรยาน เห็นชุดปั่นจักรยานของน้องหน่อยแล้วต้องแซวว่า คุณนายมาเอง หลายคนเลือกการเดินเที่ยวช้อบ โฉบ และชมตามร้านรวงต่างๆ อย่างพี่ปูก็ได้ข้าวของมาก่อนใครๆ บ้างก็เลือกใช้เวลานั่งเขียนความในใจส่งผ่าน Postcard สำหรับหญิงแอ้สงสัยเหนื่อยจากการขับรถจนขอนอนพัก ตื่นอีกทีก็พอดีที่ลุงอ้อนและพี่ปาปามาถึง

18.30 น. ที่ร้านอาหารเฮือนหลวงพระบาง...น้องเอ หน่อย อ้อม ช่วยไปจองโต๊ะไว้ แถมทำดีด้วยการสั่งอาหารไว้ล่วงหน้า...รู้งาน กินไปจนจะหมดโต๊ะเพิ่งได้ความว่า 3 สาวนี้ไม่ได้สั่งอาหารไว้ก่อน...แล้วที่กินๆ เข้าไปนี่หล่ะ...ฝีมือใครสั่งหล่ะ...ใครสั่งก็ช่าง แต่แหมข้าวจี่ทอดนี้มันได้ใจชาวคณะมากมาย...ไม่อยากบอกเลยว่าสรุปแล้วสมาชิกเรามากถึง 15 คน ขยับต่อโต๊ะตั้ง 3 รอบ ถึงจะพอกันนั่ง แถมหัวเราะกันโขงแทบแตกจากเรื่องราวของสมาชิกร่วมโต๊ะ และการสาธิตการ "กรน" ของนายเฟริสท์...เล่นเล่าแบบนี้ใคร้ จะกล้านอนกับมันเนี๊ยะ

งานวัดบุญเดือนสี่ และบรรยากาศของนักท่องเที่ยว

ถึงเวลาตามอัธยาศัยอีกครั้ง หลายคนกลายเป็น Miss Photogenic แอบมีคน 2 คนไปรำเหมารอบช่วยงานบุญเดือนสี่ที่วัดด้วย บุญหน่ะไม่เท่าไหร่ เอามันส์นี่สิ นับถือเจ้าหล่อนจริงๆ ลุงอ้อนกับสมหมายก็ได้โอกาสทำความรู้จักประสาศิษย์พี่ศิษย์น้องสถาบันเดียวกันจนหมดเบียร์ไปหลายขวด เช้าอีกวันต้องฝากไว้ให้น้องๆ เป็นที่ระลึกอีกลังแหน่ะ

กิจกรรมหลากหลายในเชียงคาน

บรรยากาศในคืนค่ำของเชียงคานคงเหมือนทุกวันที่ผ่านมา แสงไฟ และอัธยาศัยระหว่างนักท่องเที่ยวกับเจ้าของร้าน ผู้คนล้วนถือกล้องตัวเล็กตัวใหญ่ไปตามสไตล์

แต่คนของเราหลายคนหมกตัวอยู่ในห้องพักพร้อมเครื่องดื่มเย็นๆ ที่กระตุ้นสมอง ทำหน้าที่ถาม-ตอบปัญหาโลกแตกตามประสาเพื่อนพ้องน้องพี่มาอยู่รวมกัน บางวาระก็ได้เพียงแต่ "ดูใจ" งานนี้มีเพื่อนอยู่เคียงข้างจะกลัวอะไรอีก

เพื่อนเอนกเคยบอกว่า "สัมพันธภาพระหว่างเพื่อนมันมหาศาล" มากไปป่าวเพื่อน แต่ก็กระตุกความคิด ขออนุญาตฝากไว้ในวาระนี้ด้วยก็แล้วกัน

ค่ำคืนผ่านไป...ใครเอ่ยล๊อกห้อง...ทำให้หนุ่มน้อยที่ลุงอ้อน ชมเชยว่า "มันช่างกล้า" คนนั้นต้องนอนนอกห้อง...อิอิ

รุ่งเช้าอีกวัน เตรียมตัวตักบาตรตอน 06.30 ...ซื้อมาเองก็ได้ รออยู่หน้าโรงแรมนั่นแหละ พระบิณฑบาตรผ่าน...หรือให้บ้านเชียงคานโฮมสเตย์ของป้าคำไดจัดให้ก็ได้ อยู่ถัดโรงแรมสุขสมบูรณ์ไปประมาณ 200 เมตร ชุด 50-80 บาท (ข้าวเหนียว-อาหารคาว-หวาน-น้ำ)

ครั้งนี้ที่เชียงคาน ไม่ได้เดินช้าดังที่เคยเป็น....เพราะเรามีนัดไปล่องแพที่ลำน้ำหมาน

ดังนั้นก่อน 10.00 น. จึงเป็นเวลาที่ทุกคนได้ใช้ตามอัธยาศัย ชมตลาด หาของกิน ถ่ายรูป และบางคนยังหลับอุตุกับอากาศดีๆ ที่เชียงคาน

น้ำใสกับการล่องแพลำน้ำหมาน

ล่องแพลำน้ำหมานนี้ มีด้วยกัน 2 จุด ที่อยู่ห่างจากเชียงคานไปทางภูเรือประมาณ 1 ชม. ตามถนนหมายเลข 203 ไป

จุดแรกคือ อบต. น้ำหมาน ผ่านตัวเมืองเลยไปประมาณ 10 กม. ที่เรียกว่าลำน้ำหมานตอนบน

จุดที่สองต้องผ่านไปอีกประมาณ 5 กม. หรือ ห้วยกระทิง (อันนี้วิวดีเพราะจะมองไม่เห็นสันเขื่อน)

ทั้งสองจุดต้องแยกขวาเข้าไปประมาณ 7-10 กม. เห็นจะได้ จุดเลี้ยวมีป้ายบอกชัดเจนลักษณะเป็นแพไม้ไผ่ ราคาเช่าทั้งวันประมาณ 150-300 บาท ตามแต่ขนาดแพ บนแพไม่มีห้องน้ำ จะหนัก-เบา โทร.ให้เรือเร็วมารับ...เพื่อไปเข้าห้องน้ำบนฝั่ง แต่น่าแปลกใจจริง ป้าไม่เห็นใครที่ drink หนักจะเรียกเรือเลยอ่ะ สำหรับอาหาร เตรียมไปก็ได้ค่ะ สั่งทางร้านก็สะดวกดี

ว่าแล้วทริปมิตรภาพระหว่างพี่น้องผองเพื่อน จากทุกสารทิศ ก็จบสิ้นลงด้วยโปรแกรมใหม่ในหัวว่า....ครั้งหน้าเราจะไปที่ไหนกันดี

เขียนใน GotoKnow โดย สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon
ใน โลกละไม-ใจมีสุข

คำสำคัญ (Tags): #ล่องแพลำน้ำหมาน#หนองคาย--การท่องเที่ยว#เชียงคาน#เลย--การท่องเที่ยว#ล่องแพ#สัมพันธภาพ#เพื่อน

หมายเลขบันทึก: 346060เขียนเมื่อ 21 มีนาคม 2010 20:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน