"ซินเดอเรลโล่ทัวร์" Day 1


บันทึกนี้ไม่ใช่แพ็คเกจทัวร์ แต่จะขอนำทริปทัวร์สองวันหนึ่งคืนที่ได้ไปเยือนสวนป่ามหาชีวาลัยอีสานมาเล่าสู่กันฟัง ทริปนี้ผู้เขียนตัดสินใจในโค้งสุดท้ายเพียงอาทิตย์เดียวก่อนถึงวันเดินทาง ตอนแรกไม่ได้มีแผนจะไปเพราะขัดข้องในหลายๆ ประการ แต่ในที่สุดก็ได้เดินทางร่วมขบวนกับคุณ Conductor และอ.ธวัชชัยซึ่งมีวีซ่าไปค้างคืนได้เพียงวันเดียว จึงเป็นที่มาของปฏิบัติการ "ซินเดอเรลโล่ทัวร์" หมดข้ามคืนราชรถเบนซ์สีทองก็จะกลายเป็นฟักทอง แต่ทริปนี้เหมาะกับเราสามคนมากเพราะทุกคนมีเวลาแค่นี้ ผู้เขียนเองก็มีงานค้างอยู่ เมื่อคืนกลับมาก็รีบทำทันที ถ้ายาวกว่านี้ก็คงไปไม่ได้

คณะนายซินx2 และนส.ซินฯ (คนขับรถอีกหนึ่งรวมเป็น 4 ชีวิต) นัดพบกันที่ดอนเมืองเพื่อเดินทางสู่บุรีรัมย์ในเช้าวันเสาร์ 09.30 น. ปรากฏว่าเครื่องอ.ธวัชชัยเร็วกว่ากำหนด คนกรุงเทพฯ และคนนนท์เลยถึงที่นัดช้ากว่าคนสงขลาเล็กน้อย แต่ก็ไม่เกินเวลาที่ตกลงไว้ (รู้สึกว่าคนนนท์จะเกินเล็กน้อยเพราะมัวแต่เขียนอนุทินไม่เลิกก่อนออกจากบ้าน) เราเดินทางกันไปทางเส้นทางรังสิตออกมิตรภาพ ผ่านโคราชแล้วไปสิ้นสุดที่บุรีรัมย์ คณะเราเข้าเช็คอินโรงแรมให้เรียบร้อยก่อนเพราะรู้ชะตาว่ากลางคืนกลับมาดึกแน่นอน กันปัญหาที่จะเกิดขึ้นเรื่องห้อง จากนั้นบ่ายสามเศษเราก็เคลื่อนขบวนสู่สวนป่า แต่ละคนปาดเหงื่อเพราะนับถอยหลังเตรียมตัวพบนาทีแห่งการกอดหมู่ 555



เมื่อเรามาถึงสวนป่าก็เกิดอาการกรี๊ดกร้าด กิ๊วก๊าว ดีใจกระตู้วู้กันตามระเบียบ พิธีการกอดเริ่มขึ้นอุตลุดแต่ในที่สุดพ่อครูบาและลุงเอกก็ช่วยชีวิตจากอ้อมกอดอันทรงพลังของหลายๆ ท่านโดยการพาเราไปชมบริเวณโดยรอบ พ่อครูบาเล่าให้ฟังมากมายเกี่ยวกับพื้นที่ วิธีการปลูกต้นไม้ การทำเกษตร ผู้เขียนฟังแบบแบ่งสมาธิเป็นสองฟาก ฟากหนึ่งฟัง อีกฟากทำหน้าที่กดชัตเตอร์รัวแหลกเป็นปืนกล



รายละเอียดที่พูดคุยกันในเย็นนั้นติดตามที่ Mini AAR แบบกึ่งฮาเฮ ไม่เขียนเพิ่มเพราะเดี๋ยวซ้ำ เล่าเรื่องเที่ยวหนุกๆ ดีกว่า วันนั้นเราเดินดูต้นไม้ผลไม้มากมาย ทึ่ง อึ้ง และคัน (ไม่ใช่คันอยากจะปลูก แต่ผู้เขียนแพ้หญ้าเลยคันเป็นผื่นแดงเถือกที่แขน)



นอกจากได้ชมพืชพันธุ์ต่างๆ ในบริเวณสวนป่าแล้วก็มีโอกาสชมสัตว์ที่เลี้ยงไว้ในมหาชีวาลัยอีสาน ไม่ว่าจะเป็นหมู หรือไก่ต๊อกที่วิ่งเร็วปรู๊ดไม่ค่อยยอมให้ถ่ายรูป ต้องย่องตามเหมือนพระลอตามไก่ นกกระจอกเทศจอมจิกหัว และตลกดีที่พ่อครูบาบอวว่ามันแดนซ์โชว์ได้ด้วย แต่วันนั้นบุญไม่แรงพอเลยไม่เห็น ตอนหลังเมื่อชมสวนเสร็จแล้วไปเดินถ่ายรูปเล่นเจอหมอสุธีซึ่งกำลังถ่ายรูปอยู่เหมือนกัน เลยจับเป็นนายแบบ หมอก็สั่งได้ทุกมุมเช่นกัน นายแบบอาชีพอาย



จากนั้นก็มารองานในช่วงเย็น พูดคุยเล่นกัน ทักทายคนที่พึ่งเจอและจับหลายคนมาเป็นนายแบบนางแบบเพื่อลองวิชา ทุกคนดูดีทั้งๆ ที่เหงื่อโทรมเพราะอากาศร้อน น่าจะเพราะจากหน้าตาดีเป็นทุนเดิม (เดี๋ยวอาทิตย์นี้ต้องไปสารภาพบาปเพิ่มเพราะพูดโกหก 555)



ตกกลางคืนก็มีการทำบายศรีต้อนรับ พร้อมด้วยอาหารสี่ภาคและการแสดงอีแซวจากชาวบางลี่และชาวสองพี่น้อง ฮาตลอดรายการ ขอขอบคุณพี่อึ่งอ๊อบที่ช่วยชีวิตน้องจากอาหารเผ็ดกระโดดเหยงโดยการไปเจียวไข่มาให้กิน (ก็น้ำพริกอ่องพี่นั่นแหล่ะที่ทำให้น้องเผ็ดแทบตาย) งานนี้ซึ้งใจน้องไผ่สุภาพบุรุษน้อยซึ่งเผ็ดก่อนเราแล้วยืนปักหลักกินน้ำ แต่พอเห็นพี่เผ็ดมากเลยรีบตักน้ำให้ก่อน โตขึ้นสาวติดตรึมรับรองได้ เมื่อท้องอิ่มก็นั่งชมการแสดงซึ่งเก็ตโดยดีแต่อาจมีดีเลย์บ้างราว 20 วินาทีหลังจากคนอื่นเข้าใจไปหมดแล้ว เพราะความใสซื่อ ผวนคำไม่ทันเลยหัวเราะหลังชาวบ้าน กลายเป็นที่เฮฮาของคนอื่นอีกต่อหนึ่ง



สรุปท้ายด้วยการพูดคุยกันเรื่องอนาคตและทิศทางของ G2K ซึ่งคาดว่าผู้อาวุโสหลายท่านเดี๋ยวคงจะสรุปให้ได้อ่านกัน ถ้านำมาเขียนคงยาวเกิน เล่าบรรยากาศดีกว่าว่า เริ่มต้นทุกคนนั่งตัวตรงตั้งใจฟัง ผ่านไปเรื่อยๆ จนราวเที่ยงคืนเริ่มออกอาการบิด นั่งกึ่งนอน เลื้อย จนบางคนนอนแบบลงหลักปักฐาน ตาปรือจะไปเฝ้าเง็กเซียนกันหลายคน แต่ก็สู้ทนฟังต่อกันจนจบ แม้จะมีซาวนด์เอฟเฟคปนบ้างเป็นระยะ zzz ราตรีนั้นจบลงที่ราวเที่ยงคืนเศษ ถ่ายรูปหมู่กันแล้วคณะซินทัวร์ก็เดินทางกลับโรงแรมด้วยความสุข + ง่วงสุดขีด ขามาไม่มีปัญหา ขากลับก็ออกไม่มีปัญหาเพราะเนวิเกเตอร์ชั้นเซียนมาด้วยสองคน ส่วนอาจารย์ธวัชชัยนั่งเงียบ no comment ขืน comment อาจจะได้ไปค้างคืนที่ฝั่งเขมร

โปรดติดตามตอนต่อไป "ซินเดอเรลโล่ทัวร์" Day 2...

หมายเลขบันทึก: 183257เขียนเมื่อ 19 พฤษภาคม 2008 16:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:04 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (30)

ถ่ายภาพได้องค์ประกอบที่ลงตัวเหมือนเดิมนะครับ คุณซูซาน

กล้องดีจริง ๆ ครับ 555

ได้เห็น .... พัฒนาการของหน้าตาคนเขียนบล็อกแต่ละท่านด้วยครับ :)

  • รออ่านมาสองวัน
  • แล้วคอนดักเตอร์อยู่ไหนนะ
  • ฝีมือถ่ายภาพชั้นเซียเลย5555555

อ.หลินฮุ่ย ลืมไปค่ะ เอามาให้ดู แต่ก็หันหลังอยู่ดี 555

  • สวัสดีค่ะ ชื่อทัวร์น่าสนใจ แวะมาดูทัวร์ค่ะ 
  • ฝีมือถ่ายภาพเทคนิคแจ๋ว สวยมากค่ะ คมชัดทุกรูป
  • ขอบคุณค่ะ   

เล่าได้อย่างสนุกเหมือนไปมาเองค่ะ ดีนะคะ ได้ไปเรียนรู้จากของจริง แบบสนุกสนานมาก..

เหมือนเด็กๆนะ ต้องเรียนปนเล่น ต้องไม่เครียด เด็กจะเรียนรู้ไว และมีจินตนาการด้วย  เพราะสมองเด็ก ไม่มีอะไรรกๆ ไปสุมอยู่แล้ว ไม่เหมือนผู้ใหญ่..

  • แวะมาบอกว่า ไม่ถึงยี่สิบวินาทีหรอกครับ
  • แค่ 19.35467899  วินาที
  • อิอิ

ชื่อทัวร์ชื่อนี้ โดนจริงๆ ค่ะ

อยากพบตัวจริง นายซินที่ยังไม่เห็น และนส.ซินฯ จังเลยค่ะ

เอาตอนกอดหมู่แบบชัดๆ ไม่สีซีเปียนะคะ

ขอมากไปแน่เลย...^^

สวัสดีจ้ะน้องซูซานคนหน้าตาดีเป็นทุนเดิม (พูดจริงๆ)

สำหรับภาพถ่ายชอบทุกภาพเลยค่ะ สวยสดจริงๆ เชื่อว่านอกจากฝีมือแล้วนายและนางแบบก็เป็นปัจจัยที่มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง

พี่ไม่เคยดูการแสดงร้องเพลงอีแซวเป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้มาก่อน สนุกมากๆ และน้องจิ น้องโจ้ ก็แสดงได้ดีมากๆค่ะ

ในระหว่างการร้องเรื่องการเกี่ยวข้าว พี่ก็เป็นงงๆ ว่า ผู้ชมขำอะไรน้องซูซาน น้องซูซานไม่เก็ตเรื่องอะไร ... แต่ตอนนี้พี่เก็ตแล้วจากบันทึกนี้ว่า คำว่า "เคียวฮ่ว..." มันต้องผวน ... แล้วก็เก็ตว่าทำไมเพื่อนๆ ขำน้องซูซานที่ไม่เก็ต... 555555 มาขำน้องซูซานช้าไปไมนี่? 

สวนป่าเอย.......มิตรภาพ ความรู้ อบอุ่น

อ.วสวัต: ขอบคุณค่ะที่ชม ตกลงว่ากล้องดีใช่มะ 555 บล็อกเกอร์บางท่านหน้าตาไม่เหมือนในบล็อกเหมือนกัน เห็นแล้วมึนๆ ต้องเล็งกันอยู่นานกว่าจะกล้าทัก
คุณกัญญา: ขอบคุณค่ะ ติดตามอ่านตอนสองได้ เขียนเสร็จแล้ว พี่ศศินันท์: ถ้าเอาแบบเครียดๆ อาจจะไม่ไป เพราะมีเรื่องในชีวิตให้ซีเรียสเยอะอยู่แล้ว แบบนี้สนุกกว่า ได้เรียนรู้แบบสนุกสนาน ขำๆ แต่ได้ประโยชน์
อ.ธวัชชัย: ชอบเหมียนกัล ลึกลับแมน น้องสายลม: ตีกลองเฉยๆ น่ะดีแล้ว เดี๋ยวเหอะ มาแซวเรา ไว้รอคราวหน้าจะพยายามเก็ตเร็วกว่านี้

  • ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่
  • ผู้ใช้ Canon 40D อย่างน้องซูซาน
  • ควรยกกล้องจบหัวก่อนถ่ายเทพ
  • มิฉะนั้นก็ได้แต่ภาพด้านเท่านั้น555555555

คุณดาวลูกไก่: ค่ะ ขอมากไป เพราะไม่ให้ดูแน่นอน เนื่องด้วยติดปฎิญญาบุรีรัมย์ ถ้าอยากเห็นต้องมาเจอตัวเป็นๆ เองจะดีกว่า รูปเจ้าของบล็อกก็มีให้เห็นอยู่ทั่วไป ไม่ได้ลึกลับ นี่ก็ลงให้ดูตั้งหลายรูป ในบันทึกใหม่ก็มี

แต่ส่วนคนอื่นที่เขาไม่สะดวกใจคงต้องทำตามที่เขาขอมา คนอื่นๆ ที่ไปงานนี้แต่ถ่ายรูปไว้ก็ควรทำเช่นกัน ไม่งั้นจะเป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของเขาซึ่งได้ชี้แจงในงานไปแล้ว ต้องคิดเยอะๆ หน่อย อย่าคิดเอามันอย่างเดียว คนอื่นเขาอาจจะไม่สนุกด้วยก็ได้

ส่วนเรื่องกอดนั้นจริงๆ เคยพูดกับพ่อครูบาและหลายคนแล้วว่าไม่ค่อยชอบ คือไม่คิดว่าตัวเองจะต้องทำตามคนอื่นเพื่อเอาใจใคร ที่ยอมให้กอดๆ ส่วนหนึ่งเพราะรักษามารยาทกับผู้ใหญ่ และบางส่วนก็เต็มใจกับคนที่เราสนิท แต่ถ้าอยู่ดีๆ พึ่งเจอกันครั้งแรกแล้วมากอดก็รู้สึกว่าไม่ชอบอย่างแรง แต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่อยากเห็นการสร้างบรรทัดฐานให้ทุกคนต้องทำตาม หรือเหมาคิดเอาว่าทุกคนยินดีหมดเพราะตัวเองยินดี พูดไปมากอาจจะรู้สึกว่าแปลกแยก แต่ต้องบอกว่าถ้าต้องทำเพื่อให้เหมือนคนอื่น หรือทำตามเพื่อให้คนอื่นยอมรับก็ขออยู่เฉยๆ กับบ้านแบบนี้ดีกว่า เพราะฉะนั้นขอยกยอดเรื่องรูปกอดนี้ไปอีกนานๆ ก่อน ไว้สมัครใจเองเมื่อไหร่จะเอามาให้ดูแล้วกันค่ะ

จริงๆ จะว่าคุณ Conductor ไม่เปิดตัวก็ไม่เชิง นี่เจ้าตัวเอารูปมาลงให้ดูเองเลย ตั้งชื่อว่าข้างหลังภาพ กดที่รูปตามไปอ่านได้ค่ะ

แวะมาดูรอบสอง รอบเมื่อวานง่วงไปหน่อย

วันนี้ตามมาอ่านแบบตาสว่างแล้ว เห็นนายแบบนางแบบหล่อๆ สวยๆ กันทั้งนั้น ^ ^ เสียดายไม่มีรูปคนถ่ายนะ อิอิ

พี่แป๋ว: อ้อ ตกลงคือน้องเข้าใจถูกใช่มะเรื่องหน้าตาดี เหอๆๆ (สงสัยสารภาพบาปคืนนี้เลยดีกว่า ปล่อยนานไปจะยิ่งหนัก พูดเท็จๆ) เรื่องการแสดงน่ะน้องเก็ต เพียงแต่ช้าไปหน่อยเพราะไม่ค่อยทะลึ่งไง ถ้าเป็นพี่ติ๋วนะเขาเก็ตตั้งแต่ยังร้องไม่จบคำเลยจะบอกให้

คุณสิทธิรักษ์: ไม่น่าเชื่อว่าจะมาเม้นท์ เหมือนรู้ว่าเมื่อวานเราสามคนพูดถึงด้วย อิ อิ พูดถึงในแง่ดีนะคะ ไม่ได้นินทาแต่อย่างใด หวังว่าจะมีโอกาสเจอบ้างค่ะเมื่อถึงเวลาอันควร

พี่ตุ๋ย: มีจ้า แต่เป็นวันถัดไปไง วันนี้คนอื่นเขายืนฟัง น้องถ่ายรูป แต่พอวันไปเที่ยวก็ผลัดกันถ่าย นางแบบนี่สวยนะ รีบตามไปดูเร็ว (ต้องสารภาพบาปเพิ่มอีกเรื่องเลยตรู) - - "

อ.หลินฮุ่ย: ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะถ่ายติด อาถรรพ์มาก แต่ดูอีกที อ้อ ปิดฝากล้องอยู่นี่นา 555 ถึงถ่ายติดมาเยอะแยะก็ไม่สามารถเอามาให้ดูได้ เนื่องจากเจ้าตัวขอไว้ เราเคารพสิทธิคนอื่น ถ้าอยากเห็นแนะนำให้หาโอกาสเจอตัวจริงเลยดีกว่า เขาก็มีเหตุผลส่วนตัวของเขา ควรรับฟังและไม่ละเมิดค่ะ

มาเก็บบรรยากาศ

ภาพสวยมากๆ พี่ซูซาน ....

ช๊อบ...ชอบ

อิอิ..ตามมาเก็บรูปแล้ว ขอบอกว่า..สามารถมากๆเลยน้องเอ๊ย ขนาดยุ่งๆอยู่ในครัวยังลากมาถ่ายได้....รักนะแก้มยุ้ย ฝีมือจริงๆเลย

ขอบคุณน้องแก้มยุ้ยสำหรับเรื่องราว อ่านแล้วเหมือนเกาะรถไปด้วยเลยค่ะ ชอบรูปท่านเทพด้วย เยี่ยมมากเลย (จะบอกว่า เดาแล้วได้เหมือนเดาเลยแหละว่าจะเห็นรูปนี้)

มีอีกเรื่องที่อยากมายกมือเห็นด้วยกับน้องแก้มยุ้ยเรื่องกอดค่ะ พี่โอ๋ก็เป็นคนหนึ่งที่ไม่ถึงกับสะดวกใจที่จะกอดไปเสียทุกคน จะมาจากใจเรามากกว่าซึ่งเราก็จะรู้ว่าเมื่อถึงเวลานั้นใจจะสั่งเราเองโดยไม่ต้องคิดเลย ไม่อยากให้เป็นธรรมเนียมไปเสียทั้งหมดจริงๆค่ะ และเท่าที่ผ่านมาก็พบว่าเราจะใจตรงกันค่ะ

ซูซาน บรรยากาศดีน่าสนุก อาหารจัดน่ากิน ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส มีความสุข ทำไมหมูหน้าตาเคร่งเครียดยังไงไม่รู้..

มะปราง: มาเก็บบรรยากาศอะไร ทีหลังต้องไปเอง มาเก็บแบบนี้ได้แค่น้ำจิ้มนะ ทริปหน้าไปกะพี่ รับรองว่าแจ่ม

พี่ลูกหว้า: ถ้าไม่ลืมเดี๋ยวจะส่งให้ เอาไปใส่กรอบชื่นชม คนสวยน่ะพี่ถ่ายยังไงก็สวย แหะๆ งักเล็กน้อย เอาเป็นว่าพี่ถ่ายรูปขึ้นมากเลยนะ

พี่โอ๋: คือเอาแบบพอหายอยากค่ะ แค่นี้ก็รู้สึกใกล้เฉียดจะล้ำเส้นเต็มทนแล้ว เบาะช่วยชีวิตไว้ ไม่งั้นคงไม่ทำ

เรื่องกอดน่ะก็ตามที่หนูเขียนนั่นแหล่ะ จริงใจสุดแล้ว เราเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เกิด ไม่ใช่ว่ารังเกียจ คือเต็มใจกอดคนที่เราอยากกอดและคิดถึงอันนั้นรับได้ แต่แบบมาถึงยังไม่เคย f2f มาก่อนแล้วมากอดนี่ฝืนใจมาก ที่ไม่ปฎิเสธแบบสิ้นเชิงเพราะยังรักษาน้ำใจกัน แต่ถ้าถามว่าสมัครใจมั้ยก็คงไม่

คนเราเดี๋ยวนี้แปลก ชอบเอามาตรฐานตัวเองมาวัดและคิดว่าคนอื่นต้องชอบเหมือนกัน ยินดีเหมือนกัน ใครไม่ทำตามนี่นอกคอก พี่ลองคิดเองว่าอะไรที่อยู่ในคอก อะไรที่อยู่ในนั้นก็ต้องทำตามสั่งเป็นไปในทิศทางเดียวกัน ใครจูงไปทางไหนก็ได้ น้องเป็นคนขออยู่นอกคอกน่ะดีแล้ว เราไม่ใช่ของโหลจากโรงงาน คนเราเกิดมาต่างกัน พื้นฐานครอบครัว การศึกษา สังคมและสิ่งแวดล้อมที่เติบโตมาก็ไม่เหมือนกัน จะให้คิดไปในทิศทางเดียวกันคงเป็นไปไม่ได้ค่ะ ต้องบอกว่าอย่าอนุมานคนอื่นว่าเป็นยังไงจากมาตรฐานของตัวเอง

สิ่งที่ตัวเองยึดถือมาตลอดคือการเคารพในความคิดผู้อื่นเท่าที่จำเป็น รู้จักความต้องการของตนเอง ไม่ล้ำเส้นของใคร และไม่ยอมให้ใครมาล้ำเส้นเรา คิดอย่างไรก็พูดไปตรงๆ ตราบใดที่ไม่ก่อให้เกิดความเสียหาย และเป็นเรื่องส่วนบุคคล แต่ถ้าจะไปขัดความรู้สึกของใครก็ช่วยไม่ได้ เพราะเราไม่สนอยู่ดี

พี่อุ๊: สนุกดีนะ แต่อาหารเผ็ดพอควร กินไม่ไหว ไม่เป็นไรเพราะพี่อึ่งอ๊อบใจดีไปทอดไข่ให้กิน กินได้สบายๆ เลี้ยงไม่ยากขนาดนั้น แค่ไข่ก็อยู่ได้ ที่หมูหน้าตาเครียดเพราะเมนูเช้าเป็นพอร์คช็อป อุ๊บส์...ล้อเล่นน่ะ หน้าตามันเป็นอย่างนั้นแหล่ะ น้องทีมบอกว่าเหมือนบลูด็อกเลยนะ

สวนป่ายังมีอะไรที่อยากใช้เวลาด้วยอีกเยอะ ครั้งนี้เวลาน้อย คนเยอะ เลยได้แค่ผิวไปหน่อย คงมีครั้งหน้าอีก

ของฝากน้องซูซาน  โทษฐานมามิได้บอกกล่าว

 

ขอบคุณค่ะพี่เอก ถูก candid โดยไม่รู้ตัว ชั้นเทพจริงๆ ปกติเคยแต่แอบถ่ายคนอื่น โดนซะมั่ง ขอบคุณนะคะ จริงๆ ไม่ได้ตั้งใจปิดบัง แต่มีคนบงการ อิ อิ ต้องรีบหาที่โบ้ยต่อ อันที่จริงพ่อครูบารู้ตั้งแต่ตัดสินใจได้สองวันว่าจะไปค่ะ แต่รักษาความลับได้ดีมาก พี่แป๋วก็รู้ พี่หนิงก็บังเอิญต้องรู้ด้วยอีกคนเนื่องจากจะขอติดรถกลับแล้วรถเต็ม : ) คือรู้กันหลายคนแต่สามัคคีรักษาความลับกันได้อย่างยอดเยี่ยมค่ะ

อย่าลืมนะคะ จัดที่กรุงเทพฯ เมื่อไหร่ได้เจอกันอีกแน่ จะบอกว่าเมื่อคืนพี่ออกทีวีหล่อมากเลย เท่จนหลายๆ คนกรี๊ด นอกเหนือจากเท่แล้วยังพูดได้ดีด้วยค่ะ เสียดายอ.บวรศักดิ์นั่งกลางเลยดูเด่นกว่า 555 แต่หนูนี่เป็นแฟนคลับอ.บวรศักดิ์เลยนะคะ ชอบฟังท่านพูด ^ ^

ดูอบอุ่น(ปนฮา)จังเลยค่ะ

ก็อบอุ่นค่ะ ทั้งบรรยากาศและอากาศ ไม่รู้จะมีโอกาสแบบนี้อีกหรือเปล่า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท