จดหมายถึงเพื่อนผู้จากไป ฉบับที่ 2 ตอนตอบคำถาม


ถึงเพื่อนรัก

 วันนี้ฉันว่างนิดหน่อยจ๊ะเลยนึกถึงเธอขึ้นมาได้ ที่จริงสัปดาห์ที่ผ่านมาฉันยุ่งมาก งานนี้เพิ่งจบไปเมื่อวันศุกร์นี่เองจ๊ะ แต่ฉันยังมีงานใหม่และใหญ่กว่าเดิมรออยู่ข้างหน้า ฉันคงจะต้องยุ่งไปอีกสักระยะอาจจะเป็นเดือนเลยก็ได้ ว่าแต่เธอคิดถึงฉันบ้างไหม ...ฉันยังระลึกถึงเธออยู่เสมอนะ

 ฉบับก่อนฉันรับปากกับเธอว่าจะไปหาคำตอบมาให้เธอ โลกคืออะไรหนอ ชีวิตคืออะไรกัน แต่ฉันก็หายไปนานมากจนคิดว่าเธอคงไม่อยากรู้มันอีกแล้วหล่ะ แต่ฉันก็จะทำตามสัญญาจ๊ะ วันนี้มีกัลยาณมิตรท่านหนึ่ง แนะนำให้ฉันไปอ่านบทความดีๆ อยู่บทความหนึ่ง ซึ่งฉันก็เคยได้อ่านมาบ้างแล้วแต่ไม่ละเอียดเท่ากับบันทึกนี้ ฉันว่ามันคือคำตอบที่ฉันหาอยู่นะ บันทึกนี้  ถึงชีวิตจะสูญเสีย..แต่อย่าให้ใจเสียศูนย์ (ท่านชุติปัญโญ) กัลยาณมิตรที่เขียนและแนะนำให้ฉันไปอ่านบทความนี้ คือ อาจารย์ wasawat เป็นอีกท่านหนึ่งที่ฉันนับถือนะ ฉันจะยกเพียงบางตอนมาให้เธออ่าน

เพราะการดำเนินชีวิตนั้นเปรียบเสมือนการเดินทางไกล เพื่อก้าวไปสู่เป้าหมายที่มุ่งหวัง ถึงแม้อาจจะยาวไกลต่างกัน แต่ก็เป็นสิ่งที่ชีวิตต้องก้าวไปให้ถึง อยู่ที่ว่าแต่ละคนจะมุ่งไปให้ถึงฝั่งฝันได้ใกล้หรือไกลเพียงใด ขณะเดียวกัน การเดินทางไกลของชีวิต ย่อมไม่ง่ายกว่าที่จะถึงเป้าหมายที่วาดหวังไว้ ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตล้วนเป็นการทดสอบว่า คนเรามีความฉลาดรอบรู้ที่จะเป็นเจ้าของชีวิตหรือไม่อยู่ตลอดเวลาเช่นกัน

 อดีต ... เดินทางกลับมาไม่ได้ คนที่จากไป ... ก็มีภาระหน้าที่เดินทางไกล แต่คนที่อยู่ จะอยู่อย่างไรให้รู้ตน รู้ตัว เข้าใจธรรม เข้าใจหลักความเป็นจริง ดึงชีวิตให้สุขที่สุด ถ้าไม่รู้ ไม่ทราบ ปิดหู ปิดตา แล้วจะทราบว่า โลกสวยงามอย่างไรกัน

ยิ่งตรงย่อหน้านี้ฉันชอบมาก เพราะอ่านแล้วทำให้ฉันคิดถึงเธอมากยิ่งขึ้น ชีวิตของคนเราเหมือนการเดินทางไกลจริงๆ กว่าเราจะก้าวไปถึงจุดหมายได้ ฉันก็ยังต้องเดินต่อไป  ไม่รู้ว่าวันไหนจะถึงมันเสียทีแต่ก็ยังคงต้องเดินไปเรื่อยๆทีละก้าวๆ อย่างดีที่สุด คนที่จากไป ก็มีหน้าที่เดินทางไกล ฉันไม่รู้ว่าเธอเดินทางไกลไป ณ จุดใด ไปเจอจุดหมายที่เธอต้องการหรือยัง หากวันนั้นเธอไม่เลือกความตาย เราก็คงได้เดินไปด้วยกันอย่างเบิกบาน ฉันเสียใจอย่างที่สุดที่เธอเลือกเดินจากไปโดยไม่มีวันเดินกลับคืนมา ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าเธอเลือกเส้นทางนั้นเพราะอะไร  ฉันอยากรู้ว่าเธอคิดอย่างไรก่อนจะเดินไปบนเส้นทางนั้น แต่ก็ช่างมันเถอะอย่างไรฉันก็ไม่อาจพบคำตอบอยู่ดี ฉันเคารพในการตัดสินใจของเธอเสมอจ๊ะ

อาทิตย์หน้านี้จะเป็นวันจะถึงอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษาแล้วนะ เป็นวันพระใหญ่ด้วย ฉันตั้งใจว่าจะทำบุญไปให้เธอเหมือนทุกปีที่เคยทำ ฉันจะชวนพี่สาวอีกคนหนึ่งทำบุญไปให้คนที่จากไปแสนไกลเช่นเดียวกัน ฉันไปย้ำเตือนให้เค้าคิดถึงคนที่จากไปเมื่อเร็วๆนี่เอง ฉันไม่อยากให้เขาหลงลืมใครบางคนไป เพราะฉันเข้าใจความรู้สึกที่งดงามกับคนที่จากไปเช่นเดียวกับที่ฉันรู้สึกกับเธอ ฉันคิดว่าความรู้สึกของฉันและพี่สาวคนนี้คงไม่ต่างกันมาก และสุดท้ายฉันมีข้อคิดดีๆ มาฝากเธอ อยากให้เธอได้อ่านนะ

ชีวิตใหม่ที่ดีกว่าเดิม

กาลเวลาผ่านไปไม่หยุดยั้ง หลายสิ่งหลายอย่างล้วนผันแปร
จากชีวิตวัยหนุ่มสาวที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง
กลับอ่อนล้าลงดุจอาทิตย์ยามใกล้อัสดง
บางคนภาคภูมิใจในชีวิตที่ผ่านมา
แต่บางคนกลับเสียดายเวลาและเรื่องราวที่ผ่านไป
หลายคนมีอดีตที่ฝังใจ แล้วทำไมต้องจมกับอดีตที่ขมขื่น
เรามาเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยการทำสิ่งใหม่ๆ
ทำใจที่สับสนวุ่นวายให้สงบ
ทำใจที่ห่อเหี่ยวให้สดชื่น ทำใจที่อ่านล้าให้กล้าแกร่ง
กล้าเผชิญหน้ากับปัญหาและอุปสรรค
ให้ถืออุปสรรคเสมือนหนึ่งเป็นบทเรียนแห่งชีวิตที่ทุกคนต้องเรียนรู้
เมื่อเราทุกคนอยู่ในโลกนี้ไม่เนิ่นนานเป็นแสนล้านปี
เราต้องรีบทำความดีเพราะสิ่งนี้จะนำพาชีวิตเราไปสู่สิ่งที่ดี
จนถึงที่สุดแห่งธรรม

จากหนังสือหน้าสุดท้าย โดย..นวธรรม

ดึกแล้วหล่ะ ฉันควรต้องพักผ่อนแล้วนะ คิดถึงเธอเหมือนเดิม แล้วจะเขียนหาเธออีก

"ฉันเอง"

หมายเลขบันทึก: 193865เขียนเมื่อ 12 กรกฎาคม 2008 22:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 01:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (42)

สวัสดีครับ ครูมิม

  • แวะมาเยี่ยมครูมิมครับ
  • มาอ่านจดหมายครับผม
  • ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
  • อย่านอนดึกนะครับ
  • คิดถึงครับผม

ขอบคุณครูโย่งคนหน้าตาดีค่ะ

  • กว่าจะเขียนจดหมายเสร็จครูโย่งก็เกือบหลับแล้ว อิอิ
  • รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันค่ะ
  • อย่านอนดึกเหมือนกัน ไม่ดึกหรอกค่ะ แต่เกือบสว่างทุกวัน อิอิ
  • คิดถึงเช่นกันค่ะ
  • แล้วจะรอโทรศัพท์นะคะ ฮา เอิ๊กๆๆ

+ หวัดดีครูน้องมิม....

+ พี่อ๋อยไม่ได้แวะมาหาหลายวัน...คิดถึงค่ะ....

+ วันนี้มาเยี่ยมแล้วได้อ่านบันทึก...บันทึกถึงคนที่อยู่แสนไกล.....

+ อ่านแล้ว...ทำให้นึกถึงเพื่อนของพี่คนหนึ่ง...ที่เลือกเส้นทางเดินแบบนี้เช่นกัน

+ ชอบสิ่งนี้ค่ะ....

" อดีต ... เดินทางกลับมาไม่ได้ คนที่จากไป ... ก็มีภาระหน้าที่เดินทางไกล แต่คนที่อยู่ จะอยู่อย่างไรให้รู้ตน รู้ตัว เข้าใจธรรม เข้าใจหลักความเป็นจริง ดึงชีวิตให้สุขที่สุด ถ้าไม่รู้ ไม่ทราบ ปิดหู ปิดตา แล้วจะทราบว่า โลกสวยงามอย่างไรกัน"

+ คิดถึงเสมอค่ะ

คำพูดนี้ ...

อดีต ... เดินทางกลับมาไม่ได้ คนที่จากไป ... ก็มีภาระหน้าที่เดินทางไกล แต่คนที่อยู่ จะอยู่อย่างไรให้รู้ตน รู้ตัว เข้าใจธรรม เข้าใจหลักความเป็นจริง ดึงชีวิตให้สุขที่สุด ถ้าไม่รู้ ไม่ทราบ ปิดหู ปิดตา แล้วจะทราบว่า โลกสวยงามอย่างไรกัน

ไม่ทราบว่าเขียนออกมาได้อย่างไรเหมือนกันครับ น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม ... สงสัยผมจะซาบซึ้งบันทึกของท่านชุติปัญโญ ครับ

ขอบคุณมาก หากยังคงมีประโยชน์ต่อใคร ๆ อยู่บ้าง ครับ

พี่อ๋อยค่ะ..

  • คิดถึงพี่อ๋อยค่ะ มิมก็ไม่ได้มาหลายวันเหมือนกัน และก็คงจะหายไปอีกสักระยะหนึ่งค่ะ วันหยุดนี้เลยเข้ามาทักทายกัลยาณมิตรเสียหน่อยนะคะ พี่อ๋อยสบายดีนะคะ
  • เพื่อนผู้จากไปแสนไกล คนนี้ เป็นเพื่อนที่มิมรักมากนะคะ สมัยเรียน แต่เธอเรียนไม่จบค่ะ เพราะเลือกทางเดินชีวิตที่เป็นของเธอเอง เป็นเรื่องที่เศร้ามากๆในชีวิตอีกเรื่องหนึ่งเหมือนกัน
  • เพื่อนคนนี้ทำให้มิมได้เรียนรู้ชีวิตอะไรอีกมากมาย เป็นคนที่คอยให้กำลังใจแม้ในยามที่เราไม่เหลือใคร เราไปนั่งปรับทุกข์กันที่ร้านนมสดหน้าวัดใหญ่ (พิษณุโลก) สมัยก่อนมีร้านนมแถวนั้นเยอะมากๆ แต่เดี๋ยวนี้คงไม่มีแล้วมั้งค่ะ
  • แม้ว่าเพื่อนจะจากไปแต่ความทรงจำของเราก็ยังคงอยู่นะคะ
  • พี่อ๋อยขา..ถ้อยคำดีๆที่พี่อ๋อยชอบ จากบันทึกของ อ.wasawat ค่ะ ต้องขอบคุณท่านค่ะสำหรับถ้อยคำดีๆ แบบนี้
  • มิมก็ชอบมากเหมือนกัน
  • รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงเสมอ

อ.wasawat ขา

  • แรงบันดาลใจให้เขียนจดหมายถึงเพื่อนผู้จากไปฉบับนี้ ก็มาจากบันทึกที่ดีของอาจารย์นะคะ
  • ถ้อยคำดีๆ มีความหมาย ชอบมากค่ะ
  • พรุ่งนี้จะไปร้านหนังสือค่ะ หามาอ่านบ้าง
  • ขอบคุณอาจารย์มากนะคะ
  • ด้วยความระลึกถึงค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องครูมิมคนดีที่แสนรักของพี่

* .... อ่านแล้วซึ้งจังเลยค่ะ

* พี่แน่ใจนะคะ ว่าเธอคนนั้นจะต้องรับรู้

* ... ความรู้สึกดีๆ ของน้อง เสมอ นิรันดร์ค่ะ

* - -

* ....  อยากให้โลกหยุดหมุนตรงจุดนี้

* .... ให้คนดีที่ไกลลับ กลับมาหา ...

* ....  กลับมาเป็นเพื่อนใจ ไปทั่วครา  ....

* ....  อยากบอกว่า รักเธอเสมอใจ   ....

* ....

*  ใช่ค่ะ  แม้ว่าเธอจากไป แต่เธอคงดีใจหาก

* รับรู้ว่า น้องมีความสุข และพลังกายใจดำรงอยู่

* .... The show must go on, our Life as well  .....

* เป็นกำลังใจให้น้อง ทุกที่ ทุกที ที่คิดถึงค่ะ ...

แวะมาเยี่ยมน้องครูมิมค่ะ

  • อย่าหายไปนานนะคะ
  • หลายคนจะคิดถึง
  • และครูมิมก็จะเหงาค่ะ (เอ้า ไม่เชื่อกันแน่ๆ เลย)

พี่ poo คนดีของน้อง

  • น้องครูมิมคนดีที่แสนรักของพี่
  • ขอยิ้มแก้มปริหน่อยนะคะ อิอิ (^_____^) ยิ้มกว้างมากๆ
  • หากเพื่อนรับรู้ได้ ก็เป็นความสุขที่สุดแล้วค่ะ
  • แล้วที่น้องคิดถึงทุกวันเนี๊ยะพี่ปูรับรู้บ้างหรือเปล่าค่ะ
  • กฏแห่งแรงดึงดูดยังใช้ได้ดีอยู่หรือเปล่า อิอิ
  • ส่งกำลังใจให้พี่สาวคนดีทุกวันคะ
  • รักษาสุขภาพนะคะ

 

พี่ดาวลูกไก่ขา..

  • ต้องหายไปอีกสักระยะนะคะ แต่จะเข้ามาทุกครั้งที่มีโอกาสค่ะ
  • หายไปนานๆ คิดถึง g2k ค่ะ เหมือนจะลงแดง อิอิ
  • คิดถึงพี่ดาวลูกไก่เหมือนกันค่ะ
  • แล้วจะเขียนบันทึกนะคะว่าหายไปไหนนานๆ
  • คิดถึงพี่สาวเหมือนกันคะ

* เอ น้องครูมิมหายไปทำภารกิจอะไรน๊า

* จะรอติดตามและเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

...

* ยามเช้า พี่ก็เฝ้า คิดถึงน้อง

* ยามสาย .. แค่นี้แล้วกัน ค่ะ

...

ลิเก จังเพลงนี้ เอาเป็นว่า ลุ้นๆ จะรอ ค่ะ

มาดูว่าทำไมหายไปนานมากๆๆ สงสัยงานยุ่งๆๆนะครับ

อ้าว น้องคนดีของพี่ ยังไม่กลับมา

ไม่เป็นไร .. เป็นกำลังใจให้นะคะ

.. เสมอ เช่นเคย ...

พี่ poo คนดีของน้อง

  • วันหยุดหลายวัน คงได้ชาร์จแบตให้กับตัวเองสักหน่อยค่ะพี่ปูขา
  • ไม่ได้มาหลายวัน พอเข้ามาก็ได้เจอพี่สาวมาคอยแวะเวียนดูบ้านให้ ชื่นใจจังเลยค่ะ
  • ว่าจะเขียนบันทึกใหม่ว่าไปทำอะไรมา ก็ยังไม่พร้อมเรื่องข้อมูลและรูปภาพเลยค่ะ ต้องรอไปอีกสักหน่อยนะคะ
  • อิอิ ลุ้นไปก่อนว่าเรื่องอะไร
  • ขอบคุณกำลังใจจากพี่สาวที่ส่งมาให้อย่างสม่ำเสมอ แค่นี้น้องสาวคนนี้ก็หายเหนื่อยแล้วละคะ
  • ขอบคุณความห่วงใย ความรัก ความคิดถึงที่มีให้กันและกัน ขอบคุณมิตรภาพดีๆ ของเราค่ะ
  • คิดถึงพี่สาวเสมอค่ะ..^_^

พี่ท่านสิทธิรักษ์ค่ะ

  • ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ สวยมาก ชอบค่ะ ^_^
  • ว่าแต่นกอะไรค่ะ เดาว่านกยูงใช่ไหมค่ะ

 

ผอ.ประจักษ์ ค่ะ

  • ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ
  • รูปพระพุทธรูปสวยงามมากค่ะ ถ่ายได้มุมมองที่แปลกตา
  • แต่ก็งดงามเชียวค่ะ
  • รักษาสุขภาพนะคะ
  • ระลึกถึงท่านเสมอค่ะ

 

อ.ขจิต ขา

  • หัวฟูไม่ว่างเว้นค่ะ
  • อิอิ จำได้ว่าเมื่อก่อนอาจารย์ก็หัวฟูเหมือนกัน ฮา..
  • นึกแล้วยังขำๆ ที่แซวๆอาจารย์เมื่อก่อน อิอิ
  • คิดถึงค่ะ

พี่ poo คนดี

  • กลับมาช่วงวันหยุดนี้ค่ะ
  • หลังจากนั้นคงจะหายไปอีก
  • อิอิ คิดถึงค่ะ

น้องครูมิมที่รักจ๋า

* และแล้ว วันนี้พี่ก็ได้รับเมล ลาจาก

* จากกัลยาณมิตร ของเราอีกคนแล้ว

* ... ตกกะใจ เล็กน้อย แบบงง  แต่

* ยังขอบคุณ และดีใจ ที่เธอเขียนมาบอก

* ล่วงหน้า ... ดูเหมือนว่า พอเวลาผ่านไป

* เราจะเริ่ม ทำใจ และเข้าใจ อะไรมากขึ้น

- - ทุกอย่างคง เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จริง ๆ - -

* ตราบเท่าที่ เรายังมีกันและกัน ... เราจะทำวันนี้ให้ดีที่สุด เท่านั้นพอ *

*

 แด่เธอ ... ผู้แสนดีจ้ะ  ...

 

ตามคุณปูมาทักทายครูมิมด้วยความคิดถึงค่ะ

หายหัวฟูหรือยังคะ ...ของพี่ยังต้องฟูต่อไปอีกนานเลยค่ะ

มาส่งแรงใจ...ให้หายยุ่งและมีพลังค่ะ

อย่าปล่อยให้หัวฟูมากนักนะคะ...ผมจะพันกันยุ่งเกินไป...

คิดถึงค่ะ..^_^..

สวัสดีจ้ะน้องหัวฟู

พี่หัวฟูแวะมาเยี่ยม เพิ่งจะเห็นบันทึกนี้อ่ะ มัวแต่ไปหัวฟู และตามไปดูแต่บันทึกเดิม ๆ พี่ใบไม้ก็เลยมาช้ามาก..ก.. แหะ ๆ

ตอนนี้พี่หัวฟูน้อยลงแล้ว มาขออนุญาตเปลี่ยนทรงผมจะได้ไหมคะ ยังมีงานรออยู่อีกเพียบ แต่คงจะหวีผมให้หัวฟูน้อยลงหน่อย อิ ๆ

อ่านบันทึกนี้แล้วทำให้พี่ใบไม้ยิ่งมั่นใจว่าน้องหัวฟูเป็นคนเข้มแข็งมาก ๆ ชื่นชมนะคะ

เป็นกำลังใจให้ก้าวเดินต่อไปอย่างเข้มแข็งและเบิกบานค่ะ ..^_^..

 

* ...

* น้องครูมิมจ๋า คิดถึงนะคะ

* ... พี่เริ่มพยายามทำใจได้บ้างแล้วนะคะ

* *

* สำหรับ การพบ พราก จาก ลา ...

* ไม่ว่า ลาแท้ หรือ เทียม ดูเหมือนว่า จะ

* ตามหลอกหลอน เราร่ำไป ...

* *

* แต่ The show must go on +  ก็ต้อง

* ฝืน บ้าง ปล่อย บ้าง .. ฮาๆ ขำ ๆ .. เอิ๊กๆ

* เพราะ สักวันหนึ่ง เราก็อาจจะ ถึงเวลานั้นเช่นกัน

* *

* ดูเหมือนว่า ความไม่แน่นอน คือ ความแน่นอน เนาะ

* ....  ไง ก็ เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ ... ฝันดีเช่นเคยค่ะ

.... Right here, there  ... whereever for you always  ... ~!

  • หวัดดีคะ
  • สบายดีนะค่ะ
  • อ่านแล้วซาบซึ้งมากค่ะ

 

พี่ poo คนดีของน้อง

เมื่อตอนเด็กๆ ยังรับไม่ได้กับการสูญเสีย การพลัดพราก แต่เดี๋ยวนี้ก็ทำใจได้มากแล้วค่ะ เพราะเกิด แก่ เจ็บ ตาย มันเป็นเรื่องที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ มันธรรมดาของมนุษย์โลก แม้จะทำใจได้เร็วกว่าเมื่อก่อน แต่ความคิดถึงมันก็ไม่ได้หายไปเร็วตามกาลเวลานะคะ

ยังคิดถึงกันทุกวัน บางช่วงงานเยอะ มีเรื่องวุ่นวายก็คิดถึงน้อยหน่อย ช่วงไหนว่างๆ เพลินๆ ก็คิดถึงมากหน่อย แต่ความคิดถึงไม่เคยขาดหายไปเลยค่ะ

เอาสายฝนเย็นช่ำมาฝากอีกแล้วหรือค่ะ พี่โก๊ะ บอกว่าชอบไปตากฝน และร้องไห้กลางสายฝนเพราะจะได้ไม่มีใครเห็นน้ำตาเรา มิมไม่ค่อยชอบตากฝนเท่าไหร่ แต่ช่วงนี้อยากตากบ้างเผื่อกลบเกลื่อนน้ำตาที่ไหลรินได้บ้างนะคะ...

คิดถึงพี่ปูเสมอนะคะ....ส่งกำลังใจให้ทุกวันค่ะ

พี่แจ๋วค่ะ...

คิดถึงเช่นกันค่ะ แต่งานก็ยังคงเยอะเหมือนเดิม อีกสักระยะหนึ่งค่ะ วันนี้แว้บมาตอบนะคะ คิดถึงพี่แจ๋ว ..ฝากหอมแก้มถุงทองด้วยค่ะ

  • มาดูว่าหายหัวฟูหรือยัง
  • อิอิอิๆ
  • ไปสุพรรณบุรี
  • ไปไหมๆๆ

พี่โก๊ะที่รัก..

มารับแรงใจจากพี่สาวคนดีค่ะ มีกำลังใจขึ้นมากเลยค่ะ แต่ยังหัวฟูต่อไป ต้นเดือนไปราชการที่ กทม.4 วันค่ะ และหลังจากนั้นก็กลับมาเตรียมตัวรับการประเมิน เอกสารทุกอย่างยังไม่เรียบร้อยค่ะ ยังยุ่งเหยิงอยู่เลยค่ะ ทั้งแผนการสอน ทั้งวิจัยในชั้นเรียน โห...เศร้าจัง ทำอะไรไม่ทันสักอย่าง...มาบ่นๆ ให้ฟังค่ะ

คิดถึงนะคะ

พี่ใบไม้ค่ะ...

ช่วงนี้เหนื่อยมาก พักผ่อนก็น้อยค่ะ เลยทำให้ไม่สบายบ่อยๆ นี่เพิ่งหายป่วยค่ะ ติดเชื้อไวรัสที่โพร่งจมูกค่ะ ทรมานมากค่ะ ตอนนี้ยังเป็นสะเก็ดอยู่เลยค่ะ อาทิตย์หน้าไปราชการที่ กทม.หลายวัน แล้วจะส่งข้อความไปหานะคะ อยากเอาขนมไปขอบคุณเพื่อนๆ พี่ใบไม้ ไม่ทราบว่าพี่ใบไม้สะดวกหรือเปล่า..

คิดถึงพี่ใบไม้มากค่ะ

พี่ปูขา..ขอซ่อนน้ำตากลางสายฝนหน่อยนะคะ..อิอิ

สวัสดีครับครูมิม มาชวนไปพายเรือเล่นกันครับ http://gotoknow.org/blog/kelvin/197742 เรือล่มในหนอง หนองจะไปไหน :)

สวัสดีค่ะพี่อ้อยควั้น..

  • ไม่ได้คุยกันนานแล้วนะคะ ..
  • พี่อ้อยควั้นสบายดีไหมค่ะ...คิดถึงค่ะ

สวัสดีค่ะ..อาจารย์ขจิต

  • มิมยังไม่หายหัวฟูเลยค่ะ
  • ไปสุพรรณหรือค่ะ น่าสนๆๆ
  • อิอิ

สวัสดีค่ะคุณกวิน....

  • จะตามไปอ่านค่ะ
  • สบายดีนะคะ

น้องมิมคะ

แหม..หายหน้าหายตาไปเสียนาน ใครต่อใครเขาคิดถึงน้า..

โถ..น่าสงสารจัง ป่วยเสียด้วย ดูแลตัวเองให้ดี ๆ นะคะ นอนอย่างมีคุณภาพ ถึงมีเวลานอนไม่มาก ถ้าหลับสนิทก็ช่วยได้ค่ะ

ก่อนนอนให้ทิ้งทุกเรื่องราวที่กังวล ผ่อนคลายตัวเอง และหลับไปอย่างไร้กังวลนะคะ

จะมากรุงเทพฯ เหรอคะ อาทิตย์หน้าพี่ใบไม้ต้องไปต่างจังหวัดบางวัน ต้องดูก่อนนะคะว่าจะสะดวกพบกันไหม ส่วนเพื่อน ๆ พี่ ทำเพลงเสร็จก็ไม่ค่อยได้เจอกันครบเลย จริง ๆ มีรุ่นเดียวกันอยู่คนเดียวเอง ที่เหลือเป็นรุ่นน้องค่ะ พี่จะส่งข่าวบอกกลุ่มญาติโกโหติกานะคะ ว่ามีคนอยากเอาขนมมาฝาก รู้แค่นี้เขาก็คงดีใจแล้วค่ะ ถ้าเราไม่ได้เจอกัน จะส่งไปรษณีย์ก็ได้ค่ะ พี่จะส่งขนมต่อให้ แต่จริง ๆ ไม่ต้องลำบากก็ได้นะคะ

ขอโทษด้วยนะคะ ยังไม่ได้ส่งรายละเอียดเรื่องการบริจาคเงินของมูลนิธิให้เลย กะว่าส่งเพลงให้พี่โก๊ะกับพี่แจ๋ว  (ยังไม่ได้ส่งให้เลยอ่ะ)  แล้วค่อยแจ้งพร้อมกันทีเดียวเลย

พี่ใบไม้ก็เป็นซะอย่างนี้แหละ..ทำอะไร ๆ ก็ไม่ทันเล้ย..ย..

คิดถึงเหมือนกันค่ะ

 

 

 

พี่ใบไม้ค่ะ..

วันนี้เจ็บคอมากกว่าปกติ พยายามดื่มน้ำอุ่น แต่ก็เผลอกินไอติมเมื่อกลางวันไปแล้วแน่ะ ตกเย็นเลยเจ็บมากกว่าเดิม

เรื่องขนม และไป กทม.เราได้คุยกันเข้าใจแล้วนะคะ คงไม่ต้องตอบในนี้

คิดถึงค่ะ^_^

ครูมิมไม่สบายเหรอค่ะ ดื่มน้ำอุ่น ๆ พักผ่อน และรับประทานอาหารอ่อน ๆ นะค่ะ

ขอให้ครูมิมหายไว ๆ นะค่ะ

อ.หมูค่ะ

ขอบคุณที่มาถามไถ่อาการป่วยค่ะ แค่นี้ก็ชื่นใจ หายป่วยแล้วละคะ ตอนนี้เจ็บคอมากค่ะ คงต้องทานน้ำอุ่นอย่างที่อาจารย์แนะนำค่ะ แต่ก็เผลอทุกที

อาจารย์สบายดีนะคะ..คิดถึงมากค่ะ

ปล.วันนี้มีพระจันทร์ไหมค่ะ ค่ำคืนนี้เราจะมองหาพระจันทร์กันนะคะ แต่จะเห็นหรือเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ..

ครูไม่สบายหรอค่ะ หายเร็วนะ ครูนับถือ อ. wasawat เหมือนกันเลย อ.ท่านน่ารักมากให้คำแนะนำดีดีเยอะ

ขอสวัสดีครูมิมด้วยคนครับ ผมเป็นศิษเก่าวิทยาลัยเทคนิคกำแพงเพชร สาขาวิชาช่างก่อสร้าง ปีที่จบ 2543 ครับพอดี Search มาเจอขอแนะนำตัวครับ ไม่ทราบ อ.ทะยาน คงอาวุโสขึ้นเยอะนะครับคงไม่มีแรง เรียกลูกศิษ มาเข้าแถว แล้วมั้ง...หรือไฟยังแรงไม่ทราบเหมือนกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท