เช้าของวันนี้ (7 มิถุนายน 2551)ผมและภรรยาไปประชุมผู้ปกครองนักเรียนที่โรงเรียนนิบงชนูปถัมภ์ ออ ลูกสาวทั้งสองคนขอตามไปด้วย ไปถึงหน้าโรงเรียนปัญหาแรกที่พบคือที่จอดรถ ก็โรงเรียนเล่นเชิญผู้ปกครองนักเรียนอนุบาล 1 ยัน ประถมฯ 6 ปรากฏว่าที่จอดรถเต็มทั้งสองฝั่งถนนหน้าโรงเรียน

กิจกรรมในวันนี้ทางโรงเรียนแบ่งเป็น 2 รูปแบบครับ คือ ช่วงแรก 08.30-09.30 น. ผมเป็นตัวแทนลูกสาว ป.4 ต้องไปพบผู้บริหารที่ห้องประชุมใหญ่ จากนั้น 09.30-11.30 น. ไปพบครูประจำชั้น ส่วนภรรยาเป็นตัวแทนลูกสาว ป.1 ช่วงแรกไปพบครูประจำชั้น ช่วงที่สองไปพบผู้บริหาร นั่นคือเหตุผลที่ต้องไปกันสองคน

ผมเข้าห้อง ป.4/2 พบครูประจำชั้นชื่อ ครูบรรจง แสงจันทร์ เป็นอีกวันที่ผมและผู้ปกครองท่านอื่นๆเข้าไปนั่งในห้องเรียนอย่างที่เคยนั่งเมื่อสมัยเรียนประถม มีการขานชื่อนักเรียนและให้ผู้ปกครองยกมือ ถึงชื่ออากีฟะห์ มีผู้ปกครองสตรีที่อยู้ข้างหน้าหันมาและบอกว่าลูกสาวของเธอคือโรสลีนาร์ โต๊ะแปเราะชอบพูดถึงอากีฟะห์ให้ฟังบ่อย รวมทั้งผู้ปกครองอีกท่านที่นั่งอยู่ด้านข้างก็บอกว่า ลูกสาวคือรุชดา หาดแก้วก็ชอบเล่าเกี่ยวกับอากีฟะห์เหมือนกัน (ฮิๆ แอบปลื้มๆ) ดูแล้วเป็นผู้ปกครองชุดเดิมที่เคยเรียนชั้นประถมฯ 3 ในปีที่ผ่านมา จากนั้นก็มีการนำเสนอข้อมูลจากครูประจำชั้นและผู้ปกครองสลับกันไป ต่างฝ่ายต่างขอความร่วมมือซึ่งกันและกัน ปิดท้ายด้วยการเลือกตัวแทนผู้ปกครอง

หลังจากนั้นเราไปต่อที่ tkpark ในบริเวณศูนย์เยาวชนเทศบาลนครยะลา ซึ่งลูกสาวคนกลางและคนเล็กได้ล่วงหน้าไปก่อนแล้วขณะที่ผมและภรรยากำลังประชุมอยู่กับครูประจำชั้น วันนี้คงเป็นอีกวันที่ผมและครอบครัวมาtkpark เกือบครบขาดลูกชายคนโตคนเดียวซึ่งเรียนอีกโรงเรียนหนึ่ง ลูกๆดูสนุกมากที่ได้มากับอาเยาะและอุมมีย์ (พ่อและแม่) รวมถึงเพื่อนๆของลูกสาวก็มาด้วย ลูกสาวคนเล็ก อามีนา นำทัวร์อุมมีย์ของเธอยังส่วนต่างๆของ tkpark เพราะอุมมีย์บอกเธอว่า อุมมีย์ไม่เคยมา เธอเลยพาชมในฐานะที่มาบ่อยกว่า ด้วยเสียงเจื้อยแจ้ว

ส่วนนี้เป็นห้องเด็กค่ะอุมมีย์ เป็นห้องอ่านหนังสือนิทาน มีหนังสือให้เลือกเยอะเลยค่ะ ส่วนนี้ห้องสมุด ส่วนนี้ให้บริการอินเตอร์เน็ต และส่วนนี้เป็นร้าน ครับถึงส่วนนี้ก็ปิดการนำชมด้วยข้าวไข่เจียวและเค็กอิ่มไปตามๆกัน ฮิๆ (ขอชมtkpark ที่คิดเมนูข้าวไข่เจียวให้บริการเด็กๆยามเที่ยงได้อิ่มท้อง ขอขอบคุณนายกเทศมนตรีเทศบาลนครยะลาเจ้าของโครงการมากครับ)

จากนั้นผมและภรรยาเห็นว่าสมควรแก่เวลาน่าจะกลับได้แล้ว เลยถามลูกๆว่าจะกลับด้วยกันไหมลูก ทั้งสองตอบเป็นเสียงเอกฉันท์ว่าจะกลับกับพ่อของนายีบะฮฺ หะยีบานุงช่วงเย็นๆ ก็โอเค ตามสะดวก

เป็นวันเวลาที่น่าจดจำและประทับใจอย่างยิ่งที่ได้ออกไปพร้อมหน้าพร้อมตาอย่างวันนี้ อาเยาะ อุมมีย์ และลูกๆ ถึงแม้จะเป็นวันหยุดแต่ก็ยากที่จะว่างตรงกันอย่างวันนี้ (แม้ว่าจะขาดพี่ของพวกเธอไปคนหนึ่งก็ตาม) ก็ขอบันทึกความรู้สึกดีๆไว้ในบล็อกนี้ครับ