- คุณหนานเกียรติคะ..
จุ๊ๆๆ เจ้านายไม่อยู่ หนูๆ แถวนี้จะร่าเริงค่ะ แต่พรุ่งนี้เจ้านายจะกลับมาแล้ว..ว..ว ปกติเราจะร่าเริงได้วันเสาร์อังคาร/พุธ/พฤหัสบดี ค่ะ แต่ศุกร์/เสาร์/จันทร์ จะสงบเป็นพิเศษ อิอิ
ต้อมชอบชื่อ "น้องเฌวา" จริงๆ นะคะ ^^
ปาย ตอน ปายฝน..ที่แตกต่าง 5 (ตอนจบ)
วันจันทร์ ที่ 17 สิงหาคม 2552 อากาศเย็นเยียบปกคลุมไปทั่วผืนบริเวณ เสียงเม็ดฝนยังคงโปรยสายลงมาตั้งแต่เมื่อวานจนถึงเช้านี้อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วมองไปยังข้างนอกห้อง ความมืดยังโรยตัวอยู่ไม่ไปไหนแต่ก็พอจะรับรู้ได้ว่าเช้าแล้ว นอนขดตัวภายใต้ผ้าห่มอุ่นๆ ได้สักพักก็ลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตา เพราะนึกขึ้นมาได้ว่าเพิ่งจะเขียนโปสการ์ดได้สองสามแผ่นเอง และวันนี้ฉันจะต้องกลับบ้านแล้ว กลับไปสู่โลกความเป็นจริง..อีกครั้ง กลับไปใช้ชีวิตตามปกติเหมือนเดิม
โปสการ์ดหลายใบค่อยๆ ถูกนำมาเขียนถึงทุกความรู้สึกของฉัน หนึ่งในนั้นก็คือ "ความรู้สึกคิดถึง" มาคราวนี้ฉันมีโปสการ์ดมาแค่แบบเดียวเพราะตัดสินใจปุบปับที่จะมาที่นี่ ยังดีที่ทำโปสการ์ดเสร็จทันแล้วนำมาใช้ส่งถึงพี่ๆ ได้ ฉันชอบทำโปสการ์ด และมีงานอดิเรกคือการได้ทำโปสการ์ดทำมือดังที่เขียนเล่าในบันทึกชวนทำโปสการ์ดทำมือค่ะ มีความสุขเวลาที่ได้ส่งผ่านความรู้สึกของตัวเองไปยังใครๆ ด้วยการเขียนตัวหนังสือ แต่เมื่อก่อนฉันจะไม่ชอบส่งโปสการ์ดโดยไม่ใส่ไว้ในซองจดหมาย แต่มานึกดูอีกที..ถ้าโปสการ์ดไม่มีร่องรอยการเดินทางก็จะทำให้เสน่ห์ของกระดาษแผ่นน้อยๆ นี้ลดลงไปเยอะเลย หลังๆ มาก็เลยส่งโปสการ์ดได้โดยไม่คิดเล็กคิดน้อยเรื่องร่องรอยอีกเลย
โปสการ์ดยี่ห้อ "เนปาลี"
โปสการ์ดยี่ห้อเนปาลี..ในการเดินทางครั้งที่ผ่านมา
ระหว่างรอเพื่อนสาวตื่นนอน.. ฉันก็ออกไปเดินสำรวจรอบๆ ตัวบ้าน ร่องรอยของสายฝนยังคงทิ้งอยู่ตามผืนดิน..ต้นไม้..ใบหญ้า..และความรู้สึก อากาศเย็นๆ ทำให้ฉันหลงคิดไปว่านี่คือเช้าวันหนึ่งในฤดูหนาวเป็นแน่แท้ แต่เสียงเม็ดฝนที่กระทบกับหลังคาช่วยกระซิบเตือนให้ฉันรู้ว่านี่คือหนึ่งวันในฤดูฝน
รุ่งเช้า..มาเยือนอีกครา
ร่องรอย..ของสายฝน
เมื่อเพื่อนสาวพร้อมที่จะออกไปข้างนอกกับฉัน จุดหมายแห่งแรกของเราคือไปรษณีย์ ฉันลืมเอาแสตมป์มาจากบ้าน จากนั้นก็พากันขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปสำรวจเมืองปายหลังฝนพรำ เขาว่ากันว่า..ตลาดยามเช้าเป็นสีสันของท้องถิ่นนั้นๆ ฉันจึงไม่ลังเลที่จะจอดแวะชมตลาดยามเช้าที่เจอ แล้วก็ไม่ผิดหวังเลย เพื่อนสาวเดินจูงมือฉันแทรกตัวเข้าไปท่ามกลางผู้คนแปลกหน้าจำนวนมากมาย มันอาจจะไม่ใช่ตลาดเช้าที่ฉันยังไม่เคยพบเห็นมาก่อนเพราะแถวๆ บ้านฉันก็มี แต่ไม่ว่าจะที่ใดๆ บนโลกก็ย่อมจะมีความแตกต่างกันบ้างในบางรายละเอียด
สีสันตลาด..ยามเช้า
เพื่อนสาวเดินไปหยุดอยู่ที่ร้านหนึ่ง เธอให้ความสนใจกับเจ้าบะหมี่สีเหลืองๆ แบบไทยใหญ่ที่แม่ค้าท้องถิ่นปรุงให้นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติและพี่สาวคนไทย(สวยด้วย)ที่คงจะมาด้วยกันนั่งทานอยู่ พี่สาวคนไทยที่สวยๆ นั้นยืนยันว่าอร่อยค่ะ เพื่อนสาวเลยไม่รอช้าสั่งแม่ค้าชาวไทยใหญ่ไปหนึ่งชาม ชิมแล้ว..ฉันว่ารสชาติเหมือนมาม่าจืดๆ อ่ะ เลยยกให้เพื่อนสาวทานเสียให้หมดชาม อยากจะถามอา(จารย์)จ๊ะจังว่าเขาเรียกว่าอะไรนะชามนี้ ไต้ฟู-ไต้ฟู่ หรือ....จำไม่ได้แล้ว แต่แล้วก็เหมือนฟ้าเป็นใจ ส่งบล็อกเกอร์ใน G2K นาม บินหลาดง ให้ช่วยมาบอกกล่าวข้อเท็จจริงว่า..ก๋วยเตี๋ยวที่มีน้ำสีเหลืองๆ และมีประโยชน์มากนั้นทำจากถั่ว ที่แม่ฮ่องสอนเขาเรียกว่า "ข้าวแรมฟืน" อร่อยและมีประโยชน์มาก
ขอขอบพระคุณคุณบินหลาดงมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ^^
เพื่อนสาวเดินไปหยุดอยู่ที่ร้านใกล้ๆ
กันนั้น ให้ความสนใจ(อีกแล้ว)ข้าวกั้นจิ๊น
(หน้าตาคล้ายข้าวเงี้ยวในบันทึกเมนูอิ่มละไม..ข้าวเงี้ยว ที่ฉันเคยเขียนไว้)กับขนมที่มีหน้าตาคล้ายโดนัท
(ในรูป) ฉันลืมไปแล้วว่าแถวนั้นเรียกว่าอะไร..สงสัยต้องรอให้อา(จารย์)จ๊ะ 
(เอื้องแซะ)
มากระซิบบอกอีกทีดีกว่า แต่ขอบอกว่าขนมอร่อย
อิอิ
เกือบตีกันตายเพราะแย่งขนมเหนียวหนึบนี่ภายหลังจากที่ฉันทานครึ่งอันที่เหลือจากเพื่อนสาวเมื่อกลับมาถึงบ้านพักแล้ว
ก็..ใครจะไปรู้ว่าจะเก็บอีกครึ่งมาละเลียดความอร่อยที่บ้านพักนี่
ในกาลต่อมา..บล็อกเกอร์นามบินหลาดง ก็มาช่วยแก้ไขข้อข้อใจว่า..
"ขนมที่เป็นวงกลมคล้ายโดนัท
รสชาติหวานClassic(จับใจ)นั้น เขาเรียกว่าข้าวมูลข่วย
[ข้าวมูล(ขนม)ข่วย(วง)=ขนมวง] อร่อยมากครับ
(แนะนำ)"
จากนั้นฉันก็ต้องพยายามโทรหาเพื่อนอา(จารย์)จ๊ะ เพราะเมื่อวานซืนเพื่อนสาวบ่นอยากทานขนมอะล่ะหว่า กับเปม้ง เดินหากันให้ทั่วทุกมุมของเมืองปายแล้วก็ไม่เจอ ฉันนึกอยากจะเซอร์ไพรส์เพื่อนสาวก็เลยโทรถามอา(จารย์)จ๊ะแล้วปรากฏว่าอา(จารย์)จ๊ะคนงามของฉันก็สามารถเนรมิตให้ได้ โดยการโทรหาเพื่อนเพื่อจัดการเรื่องขนมให้ฉัน แล้ววันนี้ที่ฉันต้องกลับบ้านแล้วก็เลยจะต้องติดต่อเพื่อนอา(จารย์)จ๊ะให้ได้หลังจากที่เมื่อคืนก็นัดแนะเวลารับของกันไปแล้วทีหนึ่ง กว่าจะติดต่อเพื่อนอา(จารย์)จ๊ะได้ก็ทำเอาฉันใจคอไม่ดีนิดหน่อย เพราะความเกรงใจที่มีจนล้น รู้สึกว่าฉันจะทำให้เรื่องเล็กๆ กลายเป็นเรื่องวุ่นวาย (ของคนอื่น)หรือเปล่านะ? เย้..ในที่สุดก็ติดต่อเพื่อนอา(จารย์)จ๊ะ ให้ฉันรับขนมได้ทันก่อนกลับบ้านแน่นอน
ซิ่งมอเตอร์ไซค์ชมเมืองปายให้เต็มตาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนกลับบ้าน สองข้างทางเงียบเชียบ ช่างต่างไปจากปายครั้งก่อนๆ ที่ฉันเคยเดินทางมาเยือน ตอนฤดูหนาวจะมีนักเดินทางและนักท่องเที่ยวมาเยือนมากมาย อาจจะเป็นเพราะการเดินทางมาในเมืองแห่งนี้สะดวกสบายขึ้น ฉันนึกย้อนไปว่าปายโด่งดังเพราะอะไร? จากที่เคยอ่านๆ ผ่านมามาบ้างในเวบไซต์ก็พบว่าเดิมทีเมืองแห่งนี้สงบเงียบมากๆ มีธรรมชาติที่สวยงาม แล้วนักเดินทางแบบแบคแพคเกอร์ก็ได้มาเยือนแล้วประทับใจในความงดงามนั้น ปายจึงเริ่มมีชื่อเสียงในกลุ่มนักเดินทาง หลังจากนั้นก็มีภาพยนตร์และละครที่ใช้โลเคชั่นที่นี่..ปายจึงโด่งดังเป็นพลุแตก นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและต่างชาติเลือกปายเป็นลำดับแรกๆ ที่ต้องเดินทางมาเยือนให้ได้ มาเยือนแล้วก็ประทับใจกลับไปรีวิวถึงเรื่องราวที่ได้เจอในการเดินทาง บวกกับการโปรโมทของทางจังหวัดแล้วปายเลยเติบโตแบบก้าวกระโดดไปหน่อยในสายตาของฉัน
ที่พักหลากหลายรูปแบบและหลากหลายราคาก็ผุดขึ้นราวกับดอกเห็ด บางแห่งก็สร้างกลมกลืนแนบอิงไปกับธรรมชาติ บางแห่งก็มองดูแล้วรู้สึกขัดตาขัดใจยิ่งนัก ร้านรวงเปิดใหม่เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับนักท่องเที่ยวมีมากมาย ฉันไม่เถียงว่าเป็นการสร้างรายได้ให้กับผู้คนในชุมชน แต่เมื่อฤดูท่องเที่ยวผ่านพ้นไป ความแออัดยัดเยียดของผู้คนที่มาจากทั่วสารทิศก็ดูบางตาไป เมืองทั้งเมืองกลับมาเงียบเชียบเหมือนเคย สิ่งก่อสร้างใหม่ๆ เริ่มผุดขึ้นมาอีกเพราะคาดหวังผลประโยชน์ในฤดูกาลท่องเที่ยวที่กำลังจะมาถึง เช่นกันที่มีสิ่งก่อสร้างตลอดจนบ้านพักและร้านรวงต่างๆ ถูกทิ้งให้รกร้าง..และปิดตัวไปในที่สุด
เห็นอะไรในรูปนี้..เหมือนฉันบ้างไหม? หรือฉันจะรู้สึกไปเอง
ก่อนกลับอควา รีสอร์ท ฉันชี้ชวนให้เพื่อนสาวแวะร้านโกโอ ร้านเค้กชื่อดังที่ทั้งถูกชมและถูกต่อว่าในเว็บไซต์ ร้านนี้ก็อยู่ในช่วงปรับปรุงร้านด้วยเหมือนกัน แต่ร้านก็ยังเปิดให้บริการอยู่ ภายในร้านมีขนมเค้กมากมายละลานตาให้เลือก (แล้วจะขายใครเนี่ยในฤดูฝน) ราคาก็ไม่ได้ถูกเลย ส่วนรสชาติก็ไม่ค่อยถูกจริตฉันสักเท่าไหร่ ไว้มีโอกาสจะไปละเลียดชิมอีกครั้ง
เค้กช้อกโกเลตอะไรสักอย่าง (จำไม่ได้--ปลาทองมากเลย) กับทีรามิสุ
ออกจากร้านโกโอ..ฉันก็พาเพื่อนสาวตรงดิ่งกลับที่พัก แต่เดี๋ยวก่อน..เพื่อนสาวบอกว่าเราน่าจะขึ้นไปไหว้พระที่วัดพระธาตุแม่เย็น วัดพระธาตุแม่เย็นเป็นวัดเก่าแก่ที่อยู่คู่เมืองนี้มาช้านาน ฉันรีบตอบตกลงแทบจะในทันที และเลี้ยวไปตามป้ายที่เห็นนี้ทันที ระหว่างทางขึ้นไปวัดพระธาตุแม่เย็นนั้นร่มรื่นเหลือเกิน
ฉันจอดรถมอเตอร์ไซค์ไว้ด้านนอกบริเวณวัด มีร้านขายตุงข้าวเปลือกและธูปเทียนดอกไม้อยู่สามสี่ร้านด้วยกัน แต่ฉันจูงมือเพื่อนสาวไปร้านที่มีคนขายอยู่ในวัยชรา เราก็ได้ตุงข้าวเปลือกสำหรับบูชาพระประจำวันเกิดคนละอัน ก่อนจะเดินเข้าวัด..เพื่อนสาวนึกอยากจะถวายสังฆทานด้วย แต่เมื่อสอบถามราคาสังฆทานและตรวจดูสิ่งของในนั้นแล้วก็เปลี่ยนขอซื้อซองจดหมายกับยายแก่ๆ ที่นั่งเฝ้าตู้รับบริจาคแทน พอเราถามว่าซองจดหมายราคาเท่าไหร่?....ยายแกบอกว่า "แล้วแต่จะทำบุญเจ้า เพราะเป๋นของวัด" เรายื่นเงินให้..แกก็เอาหยอดใส่ตู้รับบริจาคนั้น ^^
เดินเข้าไปในบริเวณวัดก็พบกับความร่มรื่นถึงแม้ว่าจะเป็นวัดที่มีบริเวณไม่กว้างนัก ในวิหารนั้นมีพระกำลังคุยกับเด็กนักเรียนสองสามคนอยู่ ฉันกับเพื่อนสาวจึงเลี่ยงนำตุงข้าวเปลือกไปบูชาพระประจำวันเกิดก่อน เพื่อนสาวบูชาเสร็จเรียบร้อยแล้ว..ฉันก็ยังหาพระประจำวันเสาร์ไม่เจอ เดินวนไป-วนมาไปสามรอบ (ขาดความเฉลียว ฮือๆๆ) ก็เจอน้องนักเรียนหญิงสองคนเลยสบโอกาสถาม พอน้องชี้ให้ดูเท่านั้นล่ะ..แม่เจ้า ก็เดินผ่านไป-ผ่านมาได้อย่างไรโดยไม่เห็นเนี่ย ฉันเลยโอดครวญกับเพื่อนสาวว่า.. "มิน่าล่ะคุณ ชีวิตเค้าถึงไม่ประสบความสำเร็จ งานห่วย เงินไม่มี ความรักหนีหาย ฮือๆๆ" เพื่อนสาวขำกิ้ก..อย่างไม่มีการเกรงใจกันเลย ฮึ! แต่แอบนึกสงสัยว่าทำไมน้องนักเรียนมาเดินเล่นแถวนี้ในช่วงเวลาที่น่าจะอยู่ในโรงเรียน อุ๊บ!
ด้านหลังนั่น..ที่บูชาพระประจำวันเสาร์ (เห็นไหมว่าทำไมถึงหาไม่เจอ)
ถวายตุงข้าวเปลือกบูชาพระประจำวันเกิดเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกมาสมทบกับเพื่อนสาวที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้นนัก จุดที่เรายืนอยู่นี้..เป็นจุดชมวิวที่ดีที่สุดอีกแห่งหนึ่ง เมื่อมองจากตรงนี้จะเห็นเมืองปายทั้งเมืองอยู่ตรงเบื้องหน้าผ่านม่านหมอกบางๆ นี่ล่ะหนา..ที่ใครต่อใครว่าเมืองแม่ฮ่องสอนเป็นเมืองสามหมอก คงจะหมายถึงมีหมอกในทุกฤดูกาล ทุ่งนาเขียวขจีทำให้เรารู้สึกสงบเย็นได้อย่างอัศจรรย์ เรายืนมองภาพนั้นอย่างเงียบๆ ก่อนจะอำลาจากตรงนั้น
เพื่อนสาวเดินนำหน้าเข้าไปวิหารก็ไม่ปรากฏว่ามีพระสักรูปแล้ว เราสองคนไหว้พระประธานในนั้น แล้วทันใดนั้นเองก็มีเด็กวัดท่าทางติงต๊องเดินตึงตังเข้ามาถามว่า.. "พี่ๆๆ ยายที่อยู่ข้างนอกบอกว่าพี่จะมาถวายเงิน ฝากไว้ที่ผมก็ได้ พระไม่อยู่..ออกไปข้างนอก" พูดไม่พูดเปล่า..เขาเดินอาดๆ เข้ามานั่งแบบกวน(บาทาฉัน)ที่บนอาสนะของพระนั่นเลย บ๊ะ..เจ้านี่ เพื่อนสาวเลยพูดออกไปด้วยน้ำเสียงนิ่ง..ดุ..ว่า "ไม่ต้อง!" แล้วเธอก็เอาซองไปหย่อนไว้ที่ตู้บริจาคก่อนจะลาพระประธานออกมาพร้อมๆ กับฉัน
เราขี่มอเตอร์ไซค์ลงจากเขามาเรื่อยๆ ด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ แล้วฉันก็ร้องกรี๊ดเบาๆ เพราะตื่นเต้น รู้ไหมว่าฉันเจอกับอะไร???.... ร้านเล็กๆเป็นร้านขายโปสการ์ดริมทางขึ้นไปวัดพระธาตุแม่เย็น ฉันอ่านเจอเรื่องราวและบรรยากาศของร้านเล็กๆ มาพอสมควรจากเว็บไซต์ต่างๆ เป็นอีกร้านที่ฉันอยากจะไปนั่งชิลล์ๆ เขียนโปสการ์ดที่นั่น ฉันเคยเข้าไปเขียนบอกพี่เล็กเจ้าของร้านในเว็บไซต์ของร้านว่ากำลังจะไปปาย และเธอก็มาตอบว่า.. "ถ้ามาถึงแล้ว ช่วยบอกหน่อยนะคะว่านี่เป็นเนปาลีตัวเป็นๆ" เสียดายจัง..ที่วันนี้ร้านไม่เปิดทำการ อดเลย..อดชมโปสการ์ดและอดนั่งชิลล์ๆ ในร้านแห่งนั้น
ร้านเล็กๆ ที่ซ่อนตัวอยู่แถวๆ ทางขึ้นไปวัดพระธาตุแม่เย็น
กลับมาถึง Aqua Resort ก็เจอเจ้าน้องหมาสองตัวรออยู่ก่อนแล้ว ไม่เข้าใจว่ามาแอบติดใจอะไรกับฉันและเพื่อนสาวนักหนา เดินตามหลังต้อยๆ และมานั่งแหมะที่หน้าบ้าน ฉันเกลียดจริงไอ้สายตาอ้อนๆ เนี่ย แบบว่า..ในที่สุดยังไงก็ต้องไปรื้อๆ ขนมมาให้เจ้าสองตัวนี่อยู่ดี ดูเวลาแล้วก็ต้องร้องกรี๊ดอีกรอบเพราะใกล้จะสิบโมงกว่าแล้ว รีบเอาโปสการ์ดออกมาเขียนต่ออีกหลายใบจนหมด เพื่อนสาวอาสาติดแสตมป์ให้ (พี่ๆ โปรดทราบ..แสตมป์ติดเบี้ยวๆ น่ะไม่ใช่ฝีมือข้าเจ้า อิอิ) ระหว่างที่เดินออกที่ระเบียงก็เจอเจ้าสองตัวอีกแล้ว บูบู้ตามติดฉันแจเพื่อจะขอขนมกิน ฉันเอาเค้กที่เหลือกับขนมเท่าที่มีออกมาให้มันทั้งหมดก็คงจะไม่สาแก่ใจมัน มันพยายามจะตะครุบฉันเพราะเข้าใจว่าเอาขนมไปซ่อน หมาบ้านี่ตัวหนักชิบเป๋ง กลิ่นตัวหมาตอนเปียกๆ นี่ก็สุดยอดไปเลย..เหม็นมากๆ กรี๊ด..ด..ด ฉันทั้งดุ..ทั้งต่อว่า..ทั้งวิ่งหนี ในที่สุดฉันก็เป็นอิสระจากเจ้าบูบู้เพราะวิ่งหนีเข้าห้องได้สำเร็จ แต่คาดว่าเสียงร้องกรี๊ดของฉันคงจะดังไปถึงส่วนหน้าสำหรับติดต่อสอบถามห้องพัก ไม่นานนักระหว่างที่ฉันนอนเล่นรอเวลาจะคืนห้องพักอยู่นั้น ที่หน้าบ้านก็มีผู้หญิงชาวต่างชาติลากคอบูบู้มาที่หน้าบ้านพักฉัน ฉันกับเพื่อนสาวเลยงงๆ เธอชี้มาที่ฉันแล้วใช้มือตีบูบู้ผั๊วะๆ เจ้าบูบู้จอมซนจ๋อยไปเลย..จนฉันชักจะสงสาร แล้วเธอก็ลากเจ้าจอมซนนี่ออกไป แล้วฉันก็หันไปแซวเพื่อนสาวว่า.. "คุณ..รู้แล้วว่าทำไมบูบู้ไม่ฟังเรา เพราะเราไม่ได้พูดภาษาอังกฤษอ่ะ ทีนี้รู้ล๊ะ..คุณต้องร้องว่าบูบู้ สต๊อป เวลาที่มันกระโจนใส่คุณ อิอิ" เพื่อนสาวตีแขนฉันดังเผี๊ยะ เฮ้อ! ก็ฉันพูดเรื่องจริงนี่ยังถูกตีอีก
เวลา 11.00 น. ฉันก็เอากุญแจห้องพักไปคืน พี่เด่นไม่อยู่แฮะ..เลยเจอแต่แม่บ้าน ก็เลยออกจากที่นั่นโดยที่ไม่ได้ร่ำลาพี่เขาตามประสาไปลา-มาไหว้ไงล่ะ แต่มีเจ้าบูบู้มาร่ำลาเพื่อนสาวฉันด้วยการกระโจนเข้าเกาะทำให้กระเป๋าสะพายใหม่เอี่ยมมีร่องรอยเล็บครูดเป็นแนวยาว (แล้วจะไปคิดค่าเสียหายกะใครล่ะเนี่ย?) เพื่อนสาวเป็นคนขี่มอเตอร์ไซค์เพราะฉันต้องแปลกเป้และหิ้วกระเป๋าหนักโครต ไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกแปลกๆ เสียววูบ ก้มหน้าไปดูที่ปลายเท้าก็เจอเจ้าหนอนอะไรไม่รู้ตัวสีดำเล็กๆ เหนียวๆ ติดหนึบที่รองเท้า ร้องกรี๊ดเบาๆ แล้วก็..อื๊ย..ย..ย เพื่อนสาวร้องถามว่าทำไม พอฉันบอกไปเท่านั้นล่ะก็ขำกิ้ก.. "ร้องกรี๊ดเป็นสาวไปได้คุณ.. แหม ตุ๊กแกตัวโตๆ ไม่กลัวมากลัวอะไรกับหนอนตัวน้อยๆ เนี่ย" แต่ในที่สุดก็จอดรถให้ฉันจัดการเอาหนอนเหนียวหนึบนั่นออกไปให้พ้นๆ จากรองเท้าฉันเสียที
พยายามติดต่อเพื่อนอา(จารย์)จ๊ะ (เอื้องแซะ)
แต่ก็ยังติดต่อไม่ได้ โทรไปถามอา(จารย์)จ๊ะๆ
ก็บอกว่าไม่ต้องกังวล ฉันจึงบอกกับเพื่อนสาวไปว่าถ้าขนมมาไม่ทันจริงๆ
ก็ให้เพื่อนสาวกลับก่อนและฉันจะอยู่รอรับขนมให้เอง
แต่เพื่อนสาวไม่ยอม..เพราะมาด้วยกันก็ต้องกลับด้วยกัน
รอ..ร้อ..รอ..รอเวลาจนถึงสิบเอ็ดโมงกว่าใกล้เวลารถออกเต็มที
ยังติดต่อเพื่อนอา(จารย์)จ๊ะไม่ได้ แงๆๆ
ระหว่างที่ยืนรอรถออกอยู่นั้น..ปลายตาก็เห็น ดร.ภูฉาย ณ พัทลุง
ขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามายังท่ารถแวบๆ
แล้วก็เลี้ยวอ้อมมาจอดอยู่ข้างหลังฉันพอดีเลย
เราก็เลยได้มีโอกาสคุยกันยาวๆ อาจารย์ถามว่า.."วันก่อนก็ยังไปฟังผมเล่นดนตรีไม่ใช่เหรอ
ทำไมไม่เข้าไปทักทายกัน?"
อาจารย์บอกว่าอีกไม่นานจะเตรียมตัวออกเดินทางรอบโลก
แหม..ไอ้ฉันก็ตื่นเต้นไปด้วยจังเลย
แถมฉันยังถูกอาจารย์แซวอีกว่า "มาคราวนี้..ไม่ซิ่งมอเตอร์ไซค์ไปล้มอีกนะ?"
เฮ้อ!
ทำไมใครต่อใครจำเรื่องอุบัติเหตุในคราวนั้นของฉันได้แม่นนักนะ
วินาทีสุดท้ายที่ผู้โดยสารต่างพากันเดินขึ้นรถมินิบัส
ก็มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งหิ้วถุงใส่กล่องโฟมเดินตรงดิ่งมาที่ข้างๆ
รถ
เพื่อนสาวเปรยขึ้นมาว่า.."คงไม่ใช่ของเรานะ
เยอะจังเลยอ่ะ" ปรากฎว่า..ใช่จริงๆ
ด้วย พอฉันจะจ่ายเงินค่าขนมให้
พี่คนนั้นก็บอกว่าเป็นอภินันทนาการจากคนแม่ฮ่องสอน
พอร่ำลาเพื่อนอา(จารย์)จ๊ะ (เอื้องแซะ)
เรียบร้อยแล้วฉันก็รีบกดมือถือหาเธอในทันที
(ท่ามกลางสายตาผู้โดยสารบนรถที่สงสัยว่าสองสาวหิ้วถุงอะไร) ฉันขอบคุณเธอและถามเธอไปว่า..
"อาจารย์ฮู้ก่อว่าขนมมีจำนวนเท่าใด
ต้อมนับดูแล้วมีมากกว่าสิบกล่องนะเจ้า o_O
แล้วจะกิ๋นกันยังไงหมดนะ
ขนาดเพื่อนต้อมที่ร้องอยากได้ๆๆ
ยังอึ้งเลยเจ้า"
สรุปแล้วเธอก็ไม่รู้ว่าจะเยอะขนาดนั้นเหมือนกัน
เธอก็เลยบอกว่า.. "ถ้าบ่ลำบากต้อมจนเกินไป
งั้นฝากไปหื้อพี่ดาวลูกไก่
ชื่นชมยินดี
กับบล็อกเกอร์ท่านอื่นโตยเน้อเจ้า
เป๋นของฝากจากเมืองแม่ฮ่องสอนเนอะ"
มาดูกันว่าขนมของชาวไทยใหญ่จะเป็นอย่างไร
ขนมเปม้ง
(ภาษาพม่า)จะมีลักษณะคล้ายกับขนมเค้กของทางบ้านเรา
จะนับว่าเป็นเค้กของพม่าก็ว่าได้
เป็นแป้งเนื้อฟูร่วนสีน้ำตาลเข้ม
ข้างบนจะเป็นกะทิเคี่ยวกับน้ำอ้อย
(หรือเปล่านะ)
ส่วนขนมอะล่ะหว่า
จะมีลักษณะตัวขนมเป็นแป้งเนียนสีครีม
ซึ่งอร่อยทั้งสองแบบ
ขอกราบขอบพระคุณอา(จารย์)จ๊ะคนงาม มา ณ ที่นี้ด้วย
(เจอกันจะให้กอดหลายๆ ที อิอิ) แล้วคุณบินหลาดงก็มาแก้ไขความเข้าใจผิดเกี่ยวกับชื่อขนมชนิดนี้ให้ฉันได้รู้อีกแล้ว
แถมยังบอกเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ว่า.. "ขนมไทยใหญ่ที่เนปาลีบอกว่าเปโม้งนั้น
เขาเรียกว่าเปงโม้งครับ
และเป็นภาษาไทยใหญ่ครับไม่ใช่ภาษาพม่า
เพราะดินแแดนนี้เป็นดินแดนของชนชาติไทยใหญ่ กระเหรี่ยง
ม้ง มูเซอ ลีซอ ลั้วะ(ละว้า) และ
คนเมือง(ล้านนา) อยู่ร่วมกันมานานแล้ว"
เมื่อรถที่ฉันโดยสารได้เคลื่อนตัวออกจากเมืองปายบ่ายหน้าสู่เมืองเชียงใหม่ ผู้โดยสารท่านอื่นต่างก็นอนหลับตารวมทั้งเพื่อนสาวของฉันด้วย ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาได้นอนหลับไปจริงๆ หรือคิดอะไรบ้าง อาจจะคิดถึงบ้าน หรือคิดว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมาเยือนปายอีก แต่สำหรับฉัน..ระยะทางยาวไกลกว่าสามชั่วโมงจะพาฉันกลับไปสู่โลกแห่งความจริง โลกของการใช้ชีวิต..การทำงาน.. แน่นอนที่ฉันจะต้องกลับไปพบเจอกับปัญหาหนักๆ อีกหลายเรื่อง ฉันไม่แน่ใจว่าชีวิตของคนเราจะมีทางออกเมื่อถึงทางตันได้จริงๆ ไหม ก็ใครต่อใครก็พากันบอกไว้ว่าอย่างนั้น (ความคิดของฉันมักจะเป็นขบถเสียด้วย) แต่ช่วงระยะสามวันที่อยู่ที่นี่..ฉันมีความสุข ก็เป็นเหมือนเช่นทุกครั้งที่ได้เดินทางไกลมาที่นี่ มากิน..มานอน..มาเดินเล่น..และส่งยิ้มให้คนแปลกหน้า เป็นช่วงเวลาที่ทำให้ฉันได้มีเวลาคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ในชีวิต
ฉันทอดสายตาไปนอกหน้าต่าง เบื้องหน้าเป็นถนนหนทางที่คดเลี้ยวท่ามกลางขุนเขากว้าง ท้องฟ้าก็ยังคงเป็นสีฟ้าสวยงามแม้บางชั่วขณะอาจจะมีเมฆสีดำมาวิ่งพล่านอยู่บ้าง ฉันนึกถึงงานเขียนของคุณประภาส ชลศรานนท์ ที่เขียนไว้ในหนังสือชื่อ "ยอดมนุษย์ลำลอง" ท้ายๆ บทนั้นเป็นเนื้อเพลงที่เขาเคยแต่งให้กับโฆษณาชิ้นหนึ่งแต่ไม่ได้ออกอากาศด้วยเหตุผลจากความยาวของโฆษณาทางโทรทัศน์
เดินขึ้นภูเขาใช่มองแต่จุดหมาย
เ ม ฆ ห ม อ ก ด อ ก ไ ม้ ก็ ใ ก ล้ กั น
สิ่งที่สวยงามเกิดขึ้นทุกวัน
สำ คั ญ ที่ เ ร า ไ ด้ หั น ไ ป ม อ ง ดู
มาร่วมสนุกกันเนอะ..
ก่อนกลับบ้านได้ไปเดินตลาดยามเช้า
เจอเจ้านี่..มีใครรู้ไหมว่าเป็นอะไร?
ใครตอบได้จะมีโปสการ์ด ชุด Melancholy 's
Postcard (แปลเป็นภาษาของฉันว่า
เหงาจับใจ แต่พี่เหี้ยมบอกว่า
เหงาโครตๆ)ของฉันเป็นรางวัล
ห้ามอา(จารย์)จ๊ะ มาตอบ อิอิ
^^ อ๊าว..ว..ว
ยากไปหรือเปล่านะ???..งั้นบอกใบ้อีกนิดว่าเป็นเหมือนเครื่องปรุงรสของชาวไทยใหญ่
ทีนี้ก็อยากรู้ไงว่าทำมาจากอะไร???
อะไรเอ่ย???....ตอบได้มีรางวัล
รางวัล.. โปสการ์ด ชุด Melancholy 's Postcard
ขอขอบคุณข้อมูลที่มีประโยชน์จากในเว็บไซต์เหล่านี้....
รวมที่พักปาย http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=kj2428&group=19 http://www.ilovepai.com/th/
การเดินทางไปปาย http://www.thai-tour.com/thai-tour/north/Maehongson/data/place/pai/pai-travel.html
หมายเลขบันทึก: 291541เขียนเมื่อ 27 สิงหาคม 2009 13:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:23 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (187)
เร็ว ๆ นะ เดี๋ยวเจ้านายมา ฮิ ฮิ
โปสการ์ด ยี่ห้อ เนปาลี น่ารักจังเลยค่ะ....^^มีแจกให้แฟนคลับบ้างไหมค่ะ อิอิ
- น้องก้อย..
อยากได้หรือคะ??? แล้วเดี๋ยวพี่จัดให้เนอะ.. ใบละสองกอด อิอิ
น่ารักครับ(โปสการ์ด)
สบายดีนะครับ
ชอบจังครับ ข้อความนี้
สังคมเราทุกวันนี้ .. ผู้คนมากมายกำลังวิ่งไล่ไขว่คว้าหาอะไรบางอย่างอยู่ ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งนั้นคืออะไร และผู้คนอีกมากมายที่รู้สึกเหนื่อยท้อ หามุมสงบ ๆ มาคุยกัน เพื่อแบ่งปันเรื่องราวสิคะ
- ธุ คุณเจษฎาค่ะ..
ชมแต่โปสการ์ดงี้..มีเคืองค่ะ อิอิ ^^ เพราะคนทำโปสการ์ดก็น่ารักนะคะ ให้พี่ๆ แถวนี้ช่วยกันยืนยันก็ได้
และกับข้อความ..ต้อมเขียนเพราะรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ค่ะ อยากให้ใครต่อใครมีมุมสงบมานั่งคุยกัน
- อือ..ฝีมืดวาดรูปพัฒนาขึ้นน้อ...
- มีสีเพิ่มแนะ..ฮิฮิ
- ธุ คุณเกษตรปรีดาค่ะ..
แบบว่าชอบลายเส้นเรียบๆ อิอิ อีกหน่อยอาจจะพัฒนาเป็นสาวมากกว่านี้..เนอะ
เมื่อโปสการ์ดยี่ห้อ เนปาลี เดินทางมาถึง...
มีร่องรอยของการเดินทางมาแบบไม่บอบช้ำมากนัก ((เป็นปื๊นดำๆ เลยหล่ะ))
แต่นี่แหละคือ เสน่ห์ของมัน..
ฉันก็ได้แต่คิดในใจว่า..
ทำไม๊..ทำไม... และเมื่อไหร่ จะวาดรูป "แม่ลูกผูกจิต" มั่งน้อ..
((อยากเห็นภาพ แม่ลูก ผ่านฝีมือการวาดของพี่ต้อมคร๊าบบบบ...อิอิ วาดได้เปล่าๆๆ))
มากินน้ำแข็งไสด้วยคน
อ้าวไม่เหลือแล้วหรือ???
รับโปสการ์ดน้องตัวกลมกลางสายฝนแล้วนะค้าบ
เอ เขาอยากได้โปสการ์ด ทำไงน่า ฮ่าๆๆๆ(ล้อเล่นจ้า) เคยกินข้าวเงี้ยว กินไปแบบ งง ครับ น้องต้อมอย่ากินน้ำแข็งไสมากเดี๋ยว .....
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..บ
คิดในใจ..เสียงดังมากๆ เลยนะครับ อิอิ ^^ ต้องอดทนรอครับ ร้องเพลงรอ นั่งเล่นรอ นอนรอ จนลืมไปเลยก็ยังอาจจะไม่ได้ครับ อย่างช้าไม่เกินสามปีน่าจะเสร็จครับ..แม่ลูกผูกจิต อิอิ อุ๊บ!
โปสการ์ดคงผ่านมรสุมระหว่างทางน่ะครับ อิอิ ^^
น้องต้อมอย่ากินน้ำแข็งไสมากเดี๋ยว .....
เข้ามาต่อคำตอบอาจารย์ขจิตคับ..
ก. ไม่อ้วน ข. ไม่ผอม ค. ถูกทุกข้อ.. อิอิ
((แซวนะคับพี่ต้อม ยามบ่ายแก่ๆๆๆ)) งอนไหมเนี่ย..อิอิ
***โอ้ แม่ เจ้า ****
ได้ ยา ดี ยา ขยัน มาจาก ไหน น๊อออออ น้องเรา ขึ้นบันทึกใหม่ ทุกวัน ๆ 5 วัน รวด แย้ว พรุ่ง นี้ ตอน 6 บะ ลัง เป๋น ตอน จบ ก้า อิ น้อง อินาย
- ท่านหัวหน้าๆๆ..
ดีใจๆๆ โปสการ์ดเดินทางไปถึงสุรินทร์เสียที ^^ ว่าแต่..เอาท่าน ผบ.ที่บ้านไปฆ่าหมกป่า เอ๊ย! เก็บไว้ที่ไหนคะ??? น้องตัวกลมคิดถึงหลายๆ
- พี่ขจิต..
พูดงี้เจอกันหลังไมค์เลย ฮึ! จะฟ้องท่านพี่จ๊ะที่เมืองลิง แงๆๆ พี่อ็อด..ด..ด พี่ขจิตแกล้งหนู
น้งต้อมๆๆ
ผบ. กำลังติดเด็ก!!!
หลานตัวเล็กๆ มาที่บ้าน หา "คุณย่า" ทุกวัน...อิอิ
น้องน้องน้องน้องน้องน้องน้อง...ต้อมๆๆ
อิอิ
ลุงหัวหน้า เป็นไร ไป นิ
555555555555
อยากทาน ขนมอะล่ะหว่า กับเปม้ง มั่งคร๊าบบบบบบบ...แง๊ๆๆๆ
***ก่อนกลับบ้าน เอารางวัลมาให้
ต้อมครับ
ผมเขียนรายละเอียดเกี่ยวกับข้าวเบ๊อะไว้นานแล้ว
วันนี้ค้นเจอ
เลยเอาลงมาไว้แล้ว
ถ้าสนใจอ่านเพิ่มเติมได้นะครับ
ปล. โปสการ์ด น่ารักมาก (คงเหมือนคนทำ ฮิฮิ...)
แวะมาติมตามต่อค่ะ...ชอบที่พัก ปายหนาวจังค่ะ พี่ต้อมน่ารัก...^^
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..บ
มีเคืองคร๊าบ..บ..บ มีเคือง ฮึ่มๆๆ ^^
- พี่ใหม่เจ้า..
โมโหอ่ะ T_T เขียนบันทึกจนจบแล้ว ยาวมากๆๆๆ แต่พอโพสปุ๊บ..ทั้งหมดก็วูบหายไปปั๊บ ต้อมลืมก้อปข้อความไว้อ่ะ แงๆๆ
- ท่านหัวหน้าๆๆ..
เปลี่ยนจากคัดคำผิดมาเป็นเลี้ยงข้าวน้องตัวกลมดีกว่า อิอิ ^^
- พี่ใหม่เจ้า..
เซ็งอ่ะ บันทึกตอนจบหายสาบสูญ ฮือๆๆ บิวด์อารมณ์เขียนใหม่ไม่ได้แร่ะ แงๆๆ
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..บ
ขนมอ่ะล่ะหว่ากับเปม้งของอาจารย์ป้า เอ๊ย! อา(จารย์)จ๊ะอร่อยครับ อิอิ พี่ต้อมซัดเสียเกลี้ยงไปสองกล่อง
- พี่ใหม่..
โปสการ์ดน่ารักเหมือนคนทำเจ้า ^^
- ธุ คุณหนานเกียรติค่ะ..
ขอบคุณสำหรับวิธีทำ "ข้าวเบ๊อะ" ค่ะ ^^ ทำให้ต้อมออกไปหาซื้อมันหวานกับเผือกตุนไว้เผื่ออยากจะทำข้าวเบ๊อะ
พี่ๆ โปรดทราบ.. น้องตัวกลมจะอ้วนขึ้น (กว่าเดิม) เพราะงั้นต้องโทษคุณหนานเกียรติ อิอิ
- น้องก้อยคะ..
พี่เขียนปายฝน..ที่แตกต่างจนจบ แต่ลืมเซฟค่ะ เน็ตล่ม..ข้อความเลยหายไปหมด ฮือๆๆ อยู่ในโหมด so seng อยู่ค่ะ
ว้าวๆๆๆ แบบว่างกอะ....อยากได้ทั้งขนมและโปสการ์ดเลยนิ....อิอิอิ
ขอขอบคุณเนปาลีที่พาเที่ยว เพียงแว๊ปเดียวได้เที่ยวไกลไปเมืองปาย
บรรยากาศผ่านบล็อกนี้ที่ขยาย พร้อมบรรยายให้เห็นภาพครับขอบคุณ
น้องต้อมจ๋า..
พี่อ้วนตามน้องต้อมเที่ยวปายตลอดทริป..เลยจ้า
คนอะไร..โรแมนติกไม่เลิกรา (อิอิ)
พี่อ้วนชอบหลังคาบ้านหลังนี้จัง..คิดถึงตอนเป็นละอ่อนน้อย
(ฮู้..คนเมืองแป๋งเสียงไทย เจ็บแอวเจ้า..)
กึ๊ดเติงหากุ๊วันเจ้า...แล่งฝนตกแล่งกึ๊ดเติงหาน้องสาวตี้น่าฮักเจ้า
บ่ฮู้เป๋นจะได..
อยู่ดีมีสุขนะเจ้า..ถึงแม้บางเตี้อปี้อ้วนบ่ได้ตั๊กได้ตาย
ขับรถไปไหนมาไหนหื้อร่ะวังนักๆ..มีหลายคนเป๋นห่วง
บ๊ายบาย..เจ้า
คนอ่านยังไม่หมดอารมณ์...อิอิ
จะรอติดตามอ่านๆนะคะพี่สาว....^^
- ธุ คุณชาดาเจ้า..
อยากได้ทั้งขนม และโปสการ์ดก็ไปงาน
|
Says…Wine Saturday Night Party ครั้งที่ 1 เพื่อเด็กชายบ้านแม่ริม... คืนวันเสาร์ที่ 5 กันยายน 2009 ที่ลานกิจกรรม โครงการเดอะริง นิมนามฯ17 |
ไปกันไหมคะ??? เชิญพี่จ๊ะ..ชวนน้าอึ่งไปด้วย แล้วเดี๋ยวต้อมเตรียมโปสการ์ดไปให้ ส่วนขนม..เราก็หาๆ ชิมเอาแถวนั้น อิอิ
- ธุ คุณวิโรจน์ค่ะ..
ด้วยความยินดีค่ะ ^^ ไปเที่ยวแล้วก็เลยนึกอยากจะให้ใครไ ได้ร่วมเดินทางไปด้วยกันผ่านตัวหนังสือบ้างค่ะ....
ขอบคุณค่ะ
ต้อมครับ ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ มีกำลังใจขึ้นแยะเลย แหะ แหะ แต่วันก่อนอ่าน “ค่าโง่” ของ ดร.แสวง 
ความรู้เพื่อชีวิต » ค่าโง่ต่างระดับ
ทำให้ฝ่อไปเลย
งานเขียนผมส่วนใหญ่เป็นเรื่องเล่า เป็นบันทึก ไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไร
ตั้งใจว่าจะเขียนไปเรื่อย ๆ เก็บไว้เป็นความภูมิใจของตัวเอง เก็บไว้ให้เฌวาอ่านตอนโต
- ธุ พี่ศน.อ้วนเจ้า..
ยิ๊นดีจ๊าดนักเจ้า..ตี้พี่อ้วนเข้ามาแอ่วหากั๋นในบันทึกนี้ ^^ ต้อมตามไปอ่านบันทึกพี่อ้วนจนป๊ะบันทึกหนังสือทำมือ..สื่อง่ายๆแสนกิ๊บเก๋ แล้วอมยิ้มเลยเจ้า ชอบขนาด.. ชอบวัตถุประสงค์ตี้ทำหนังสือทำมือน่ะเจ้า
บ่ได้ทักทายกั๋น..แต่ก่อหื้อฮู้ว่ากึ๊ดเติงหากั๋นก่อปอแล้วเจ้า ^^ ไว้มีโอกาสก่อคงจะได้พบปะกั๋นเนอะเจ้า
- น้องก้อยคะ..
คนอ่านไม่หมดอารมณ์ แต่คงจะหงุดหงิดเนอะ ^^ คืนนี้..ถ้าพี่กับน้าอึ่งทานกันดึกจะโทรหานะคะ ถ้าสลายวงก่อนก็จะไม่โทรหา อิอิ
ต้อมครับ
ถ้าเข้าใจไม่ผิด ต้อมน่าจะไปปายหลายคร้ัง รวมท้ังที่อื่น ๆ ด้วย
และถ้าเข้าใจไม่ผิดอีก น่าจะมีรูปถ่ายที่พักสวย ๆ แยอะแยะมากมาก
ผมเข้าใจถูกหรือผิดครับ
พอดีว่ากำลังจะรวบรวมรูปที่พักในสไตล์ต่าง ๆ
ถ้าจะขอแบ่งปันภาพเหล่านั้นบ้าง จะได้ไหมหนอ
ผมกำลังจะกลับไปทำบ้านพักหลังเล็ก ๆ ที่ดอยมูเซอ จ.ตาก (บ้านเกิด) ครับ
อยู่ในระหว่างหาไอเดีย/ออกแบบบ้าน
- ธุ คุณหนานเกียรติค่ะ..
แปลกนะคะ ต้อมว่าต้อมชอบอ่านตัวหนังสือของคุณมากๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล่าของชนชาวเผ่า หรือเรื่องน้องเฌวา ต้อมว่าอ่านแล้วเข้าใจง่าย นึกภาพตามได้ ประมาณนั้นน่ะค่ะ
โดยส่วนตัวแล้วต้อมชอบอ่านประเภทบันทึกน่ะค่ะ และถ้าตัวหนังสือของคุณจาก Blog ทะลุออกจากนอกจอเป็น Book ต้อมเชื่อแน่ว่าต้อมเลือกซื้อหนังสือของคุณ
ก็เข้าใจนะว่า..การทำหนังสือสักเล่มนั้นจะต้องมีปัจจัยต่างๆ เกี่ยวข้องมากมาย เช่น เรื่องการตลาด หรือกลุ่มคนอ่าน
แต่ทีนี้ความชอบของต้อมอาจจะไม่เหมือนท่านอื่นๆ เนอะ อิอิ ยังไงก็เชียร์ค่ะ ถ้ามีหนังสือจริงจังล่ะก็..ช่วยกระซิบบอกต้อมด้วยว่าจะไปหาซื้อได้ที่ไหน หรืออย่างไร
ไม่ก็..ต้อมจะตีซี๊กับน้องหนูเฌวาเพื่อจะได้ขออ่านตอนเธอโต อิอิ หรือทำหนังสือทำมือดี อิอิ
- คุณหนานเกียรติคะ..
ได้เลยค่ะ.. แต่ปกติต้อมก็พักที่ซ้ำๆ ที่เดิมๆ น่ะค่ะ เลยมีภาพเก็บไม่มาก และเป็นโรคเกรงใจชาวบ้านชาวช่องน่ะค่ะ จะยกกล้องขึ้นถ่ายอะไรก็เกรงใจเขาไปหมด อิอิ
ยังไงก็แจ้งอีเมล์ติดต่อมาทางหลังไมค์ได้เลยนะคะ ต้อมจะได้ส่งแนบไฟล์ไปให้ ^^
ต้อมครับ
(๑) เรื่องเพลงของเฌวา ยังไม่เอาขึ้นวันนี้ครับ (ดีใจจังมีคนรออ่าน)
(๒) หนังสือทำมือนี่ ผมทำเล่น ๆ มาสองสามเล่มแล้ว เล่มแรกเป็นเรื่องจากบ้านทีจอชี เล่มที่สองเป็นเรื่องเล่าของเฌวาขวบที่หนึ่ง เล่มที่สามเป็นเรื่องเล่าของเฌวาขวบที่สอง ส่วนเล่มที่สี่เป็นเรื่องเล่าจากบ้านป่าคา ทำเล่น ๆ หนุก ๆ ครับ เรื่องพิมพ์รวมเล่มคงไม่มีใครออกทุนทำให้ งานแบบนี้งายไม่ค่อยออกครับ มีคนอย่างต้อมมาก ๆ ก็ดีหนะสิ จะได้มีคนอ่านงานผมเยอะ ๆ
(๓) เรื่องภาพที่พัก ถ้าได้นี่เป็นพระคุณอย่างสูง ถ้าจะออกไอเดียด้วยก็จะยิ่งเป็นพระคุณ (ฮิฮิ...) ส่งมาที่เมล์นี้เลยครับ [email protected]
(๔) ไปเชียงใหม่จะเลี้ยงเมรัยสักมื้อ (เห็นว่าไม่ชอบกินกาแฟ)
- คุณหนานเกียรติคะ..
1. ยังยืนยันว่าอยากอ่านเพลงของเฌวาค่ะ ^^
2. ต้อมมีงานอดิเรกคือ การทำหนังสือทำมือและโปสการ์ดทำมือค่ะ ทำเล่นๆ มาสามเล่มแล้ว (ครั้งละ 50-100 เล่ม) ทำเอง..ขายเอง.. เป็นการเขียนระบายอารมณ์รักค่ะ เน้นแนวผิดหวังแบบโตขึ้น แบบปลง อะไรทำนองนี้ ที่มีแพลนมาสองปีแล้วคนทวงๆๆ น่ะคือเล่มสี่ ยังไม่คลอดค่ะ จะ..จะ..จะอยู่เรื่อย จนคนจองบ่นจมแล้วค่ะ เล่มสี่จะเป็นเมล์ที่ผู้หญิงสองคนในโลกไซเบอร์คุยกัน คนที่แตกต่างกันแทบจะทุกเรื่อง ทั้งวัย การศึกษา หน้าที่การงาน ฐานะ สถานภาพทางสังคม และอื่นๆ เก็บรวบรวมต้นฉบับได้ 500 กว่าหน้า เลยไม่รุ้จะทำมือกันยังไง ฮ่าๆๆ
ยังไงก็อย่าลืมนะคะ ถ้าหนังสือเรื่องเล่าชนเผ่า หรือเรื่องเล่าของเฌวา ออกมาได้จริงๆ ต้อมสนใจ..อ่านจริงๆ ค่ะ
3. ส่งไปให้ดูบ้างแล้วค่ะ แต่จำไม่ค่อยได้ว่าหลังไหนมีลักษณะหรือตกแต่งยังไง และปกติก็ไม่ค่อยกล้ายกกล้องขึ้นถ่ายค่ะ..เกรงใจเขาไปทั่ว บางทีนึกอยากจะถ่ายก็เอาไว้ก่อนๆๆ แล้วก็ลืมในที่สุด แต่ต้อมลิงค์เวบบ้านพักบางที่ให้ดูแล้วนะคะ
4. และจะรอรับเลี้ยง..เมรัย ถ้ามีโอกาสค่ะ อิอิ
- สวัสดีเจ๊า สาวน้อยเนปาลี น้องจ๊ะของพี่จ๊ะ
- บันทึกครั้งนี้ (ของน้องจ๊ะนะ )ภาพสวย และมีเยอะจุใจ
- คืนนี้กิ๋นอิ่ม แล้วสงสัยป่านนี้ ฝันเห็นขนมเค้กสอดไส้ปลาช่อนแน่ๆเลย
- งามขอบคุณค่ะ
โปสการ์ดน่ารักจากคนน่ารัก ถึงมือป้าแดงแล้วนะคะ ขอบคุณมากมายค่ะ
เขิลล...เนอะพี่ต้อม...^^ อิอิ
ถามคุณลูกว่าอยากไปหรือป่าว..ตอบมาทันที..อยากไปค่ะ...ละก้อขอโปสการ์ดเยอะๆ ด้วยค่ะ....(อันนี้ถือว่าบอกให้แล้วเน่อ...คริคริ)
- คุยกันคืนวันก่อน เรื่องอยากไปเที่ยวปาย
- มุกคนแนะนำให้มาอ่านบันทึกน้องต้อมก่อน
- เพื่อเป็นการปฐมนิเทศไปก่อน อิอิ
- อา(จารย์)จ๊ะ..
ต้อมว่าได้ถ่ายรูปมาน่อยเดียวต๊ะอั้นนะ บ่กล้ายกกล้องขึ้นถ่ายฮูปเพราะเกรงใจคนที่อยู่แถวๆ นั้นน่ะเจ้า มันเหมือนเฮาไปรบกวนเปิ้นจะไดก่อบ่ฮู้
คืนวันเสาร์ต้อมมีนัดกับคุณน้าแห่งชาติ (น้าอึ่ง)ไปกิ๋นบุฟเฟ่ต์อาหารญี่ปุ่นตี้เซ็นทารา ดวงตะวันเจ้า เพราะอาทิตย์โน้นทั้งอาทิตย์ต้อมอยากจะกิ๋นปลาแซลมอลขนาดหนัก เสียดายอา(จารย์)จ๊ะฟั่งกลับเนอะ บ่อั้นอา(จารย์)จ๊ะก่อจะได้ไปนั่งเฝ้าต้อมซด เอ๊ย! จิบค้อกเทลต่ออีกสองร้าน ตี้ร้านเมาดอกไม้ กับร้านคุณนายตื่นสาย
กิ๋นกั๋นอิ่มขนาดเจ้า เพราะว่าจะหื้อเป๋นบุฟเฟ่ต์สุดท้าย........ของเดือนนี้ อิอิ ก่อปอวันที่ 29 แล้วเนอะ อิอิ
- ธุ ป้าแดงค่ะ..
ด้วยความยินดีค่ะ ^^ ดีใจที่ไปถึงมือป้าแดงโดยสวัสดีภาพ
- น้องก้อยคะ..
เขิน.... อิอิ มาบันทึกนี้ไม่เอาภาษาวัยรุ่น เพราะงั้นมาแก้เขินเสียดีๆ ด้วยการคัดไทยส่งพี่ >> เขิลล..
ไว้มีโอกาส..เจอกันใหม่นะคะ ^^
- ธุ คุณชาดาค่ะ..
ไปด้วย..ย..ย..ย..ย..ย..ย ค่ะ อิอิ ^^ ไปกันเมื่อไหร่คะ??? ถ้าจะไปเมื่อไหร่ก็บอกนะคะ ต้อมจะเตรียมโปสการ์ดให้น้องค่ะ (แม่ไม่ต้อง..ใช่ไหมคะ?) บอกล่วงหน้าหลายๆ วัน อิอิ เพราะต้องวาด 1 วัน ส่งอัดรูป 1 วัน ทำให้ 1 วัน ส่งถึงอีก..จากจอมทองส่งไปรษณีย์ไปถึงคุณชาดาคงสัก 3-4 วันเนอะ อิอิ รวมแล้ว 1 อาทิตย์พอดิบพอดี
สวัสดี ยามเช้า เจ้า
- ธุ พี่เขี้ยวค่ะ..
ไปปายล่ะก็..พกหนูไปด้วย..ย..ย ^^ ว่าแต่บันทึกต้อมคงไม่ช่วยอะไรได้ เพราะเป็นการเดินทางที่ค่อนข้างออกนอกเส้นทางท่องเที่ยวไปหน่อย นั่นคือ มีแต่นอนกับกิน อิอิ
- พี่ใหม่เจ้า..
เมื่อคืนก่อนไปจิบกามิกาเซ่ / พิงค์เลดี้ / บลู ซัฟไฟร์ (เอ..หรือจะไม่ใช่ ปลาทองอีกแล้วๆๆ) กับน้าอึ่งอ๊อบมา
รอพี่ใหม่มาเลี้ยง..จะได้ชิมอย่างอื่นมั่ง อิอิ ^^
พี่จะไม่ มาเลี้ยง แน่นอน น้องต้อม
แต่จะต้อง มา ให้พี่เลี้ยง ที่พะเยา
เอิ๊กๆๆๆ
- พี่ใหม่เจ้า..
จะไปฟ้อง "หลานฉัน" ว่ามีแม่ใจร้ายอ่ะ ฮึ! ฝากไว้ก่อนเถอะ..พะเยา
แต่เคยไปเมื่อสามปีที่แล้วแล้วนะ ไปแอ่วกว๊านพะเยา ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักกัน อิอิ ว่าแต่นั่งรถไปพะเยาไกลไหม???
โอ้ยยยๆๆๆๆๆๆ
สองคนหนีไปจิบ กามิกาเซ่ บ่ชวนกันเลย....(จำไว้เลยเน่อ....)
อ้อ...ลืมไปค่ะ
คุณลูกมี่ฝากมาถามว่า...อยากทำโปสการ์ดสวยๆ แบบพี่ต้อมอะค่ะ...สอนให้หนูบ้างได้ป่าวคะ.....
- ธุค่า..
สามคนค่ะ..สามคน มีน้องก้อยด้วยตอนไปร้านคุณนายตื่นสาย น้องก้อยบอกว่าเคยจ๊ะเอ๋กับคุณชาดาด้วยวันแม่บนโรบินสัน ต้อมเลยว่าวันนั้นล่ะที่ต้อมจะชนคุณชาดาหน้าร้านฮอทพอท อิอิ
วันหลังชวนค่ะ.. ^^
****น้องต้อม****
ชวน เพื่อนสาว แบกกระเป๋า ขึ้นรถ เมล์เขียว มาเลยเน้อ นั่ง 2 ชั่วโมง ครึ่ง เจ้า
จะพาไป พายเรือ ไหว้พระ ใต้น้ำ อ่ะ ( พี่ไม่เคยไป นมัสการท่าน ซักที)
- คุณชาดาคะ..
งั้นต้อมขอชวนทำโปสการ์ดทำมือค่ะ ^^ ง่ายๆ ค่ะ ให้น้องมี่ทำเองได้เลยค่ะ (ต้อมจะได้ไม่ต้องทำให้ อิอิ ตัวขี้เกียจร้องไชโยแร่ะเนี่ย)
ไม่ยากค่ะ..น้องมี่ทำได้แน่นอน ^^
- พี่ใหม่เจ้า..
นั่งรถสองชั่วโมงครึ่ง ไปกลับก็ร่วมห้าชั่วโมง มีเวลาถล่มพี่ใหม่ได้อีกสักสองชั่วโมง อิอิ ถ้าเคลียร์คิวได้คงไปเจอ "หลานฉัน" แน่ๆ เจอกันเมื่อพร้อมเนอะ ไม่ใช่ "เจอกันเมื่อผอม" เพราะถ้าเป็นอย่างหลังน่ะ คงยาก++ อิอิ
เที่ยวปาย ไม่ส่งเสียงเลยจ้า
น้องเนปาลี ระวังน้ำหนักขึ้นนะคะ เค็กน่าหม่ำทั้งนั้นเลย
ลีลาวดีไม่มีรุปอยุ่เลยค่ะ วาดเมื่อไหร่จะมาตามไปชมนะคะ
ครูเอเคยไปวัดพระธาตุแม่เย็นค่ะ
อิอิ จะบอกว่าหอบเอาสังฆทานที่คิดว่าจะถวายวัดแถวๆเชียงใหม่
แต่กลับไปถวายซะไกลถึงแม่ฮ่องสอน
มีความสุขทุกๆวันนะคะ
ต้อมครับ
เอาเพลงของเฌวาขึ้นแล้วนะครับ
ขอบคุณเมล์ทั้งสองที่ส่งให้ มีประโยชน์มากครับ
สงสัยเมรัยมื้อเดียวจะไม่พอซะแล้ว
จ๊ะเอ๋...น้องต้อม
ขอบคุณสำหรับโปสการ์ด คิดถึงน้องต้อมนะคะ
พอรับการ์ดปึ๊บก็ต้องแจ้น มาหาน้องต้อมเลยค่ะ...น่ารักมาก (ทั้งการ์ด ทั้งคน 555)
หนมหมดยัง!!!!วันหลังจะส่งให้ใหม่นะ
- ธุ พี่ตาหยูค่ะ..
ไปคราวนี้ ไปอย่างเงียบเชียบค่ะ ^^ ที่บ้านยังไม่มีใครรู้เลยว่าไปไหนมา ฮ่าๆๆ
- ธุ คุณณัฐรดาค่ะ..
น้ำหนักต้อมมีการเติบโตค่ะ ^^ ขึ้นทุกวัน วันละนิดวันละน้อย ขึ้นบ่อยๆ บางทีก็วันละหลายรอบ อิอิ
ดีใจจัง..ที่จะได้ชมภาพลีลาวดีจากปลายฝีแปรงคุณ ^^ แล้วมาสอนต้อมบ้างนะคะ..
ติดสินบนด้วยเค้ก.. อิอิ
- ธุ ครูเอค่ะ..
ไม่ว่าจะถงายสังฆทานที่ไหน สิ่งที่เราจะได้นั่นคือ "ความปิติ" จากการอิ่มบุญแน่ๆ เนอะ ^^
ขอให้มีความสุขเช่นกันค่ะ..
- ธุ คุณหนานเกียรติค่ะ..
ขอบคุณที่มาตามไปอ่านเพลงของเฌวาค่ะ ^^ ต้อมไปรื้อๆ หารูปภาพเดิมๆ ก็ไม่ค่อยมีน่ะค่ะ เคยส่งลิงค์ที่พักนั้นไปให้แทน เพราะพี่คนนั้นเขาจะถ่ายที่พักเยอะมาก คงจะตะลอนเที่ยวทั่วไทย ถ่ายได้หลายมุมดีค่ะ คิดว่าน่าจะนำไปใช้ประโยชน์ได้บ้าง
อิอิ เมรัยน่ะ..กี่มื้อก็ได้ค่ะ ^^ แหม..จริงๆ แล้วต้อมก็ไม่ได้เมรีขนาดนั้น ไม่ได้ชอบดื่มด้วย เพียงแต่ ณ บางอารมณ์ก็อยากจะทำอะไรบางอย่างบ้างเท่านั้นเอง
เมื่อคืนวานโน้น..ไปทานมื้อเย็นกับคุณน้าแห่งชาติในบล็อกนี้มาค่ะ ^^ หลังจากนั้นไปต่อกันอีกสองร้าน ก็เลยได้เทสต์ค้อกเทล 1 เหยือกกับอีกสองแก้ว โอ้ลั๊นลาไปเลย อิอิ
- ธุ ครูพี่ยุ้ยค่ะ..
ดีใจจังที่โปสการ์ดเดินทางไปถึง..พิษณุโลก ^^ งานยุ่งหรือคะ?....เห็นหายไปนานจังเลยค่ะ แอบคิดว่าไม่สบายหรือเปล่าเอ่ย?
มาทวงงาน มาทวงงาน มาทวงงาน มาทวงงาน มาทวงงาน มาทวงงาน
สวัสดี ยามเช้า เจ้า
- พี่ใหม่เจ้า..
ทวงงานอะไร??? ทวงงานกับใคร??? ที่เชียงใหม่ฝนตกแต่เช้าเลย ที่พะเยาฝนตกไหม?
ทวงงาน บันทึกใหม่ ศิลปะสำหรับเด็ก จะได ละ เจ้า
มีอะไรมาฝากน้องต้อม วันนี้ พี่เห็นกระดาษ วาด
อ้าวพิมพ์ไม่จบ
วันนี้พี่เห็นกระดาษ สมุด เก่าๆ วาง อยู่กับกองกระดาษวาดรูป ของน้องพอ เหลือบไปเห็น ภาพ คุ้น ๆ
หยิบมาให้น้องต้อมดู
ชอบ มั๊ย
- พี่ใหม่เจ้า..
ขอโทษเจ้า สายหลุดไปเพราะสัญญานหลังเขาไม่ค่อยดี ฝนตกเสียด้วย ^^ โทษฟ้า..โทษฝน..
ฝีมือ "หลานฉัน" จะแซงหน้าต้อมไปทุกวันๆ แล้วน่ะ ^^ ต้องลงโทษซะแล้ว ด้วยการกอดหลายกอดเมื่อได้เจอกัน อิอิ ว่าแต่เม็ดฝนของหลานฉันไม่กี่เม็ด..ทำน้ำท่วมโลกได้เลยนะเนี่ย
ก๊าก กกกกน้ำท่วมโลก เออ เนอะ
ไปลงทะเบียน รอรับไปแล้ว ขอบคุณ จ๊าด นักเจ้า ผลบุญกุศล ส่งหนุนนำ ให้ ได้ ทำงาน ที่รัก ชอบ เน้อเจ้า
- พี่ใหม่เจ้า..
ก็น้ำท่วมโลกจริงๆ นะ อิอิ ดูเม็ดฝนของ "หลานฉัน" สิ ^^ ได้หนังสือมาแล้วก็ให้ "หลานฉัน" ฝึกปรือฝีมือแล้วให้แม่โชว์ผลงานมาอวดพี่ๆ ป้าๆ มั่ง
ยินดีเจ้า..
ต้อมครับ
วันนี้เฌวาฟังเพลงมันต้องถอนแบบมีท่าทางประกอบด้วยครับ
ท่า งึก ๆ งัก ๆ เฌวานี้สุดยอด ขำกลิ้งกันทั้งบ้าน
ผมก็ฟังเพลงเยอะเหมือนกัน เพลงที่ฟังติดส่วนใหญ่เป็นเพื่อชีวิตและลูกทุ่ง
ชอบเป็นพิเศษคือฟังเพลง/ดนตรีสด ๆ
โชคดีที่บ้านผมที่กรุงเทพฯ อยู่ใกล้กับวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ ซึ่งมักจะมีคอนเสริ์ทดี ๆ อยู่เรื่อย ๆ ราคาก็ไม่แพง จึงมีโอกาสได้ฟังบ่อยหน่อย
มีร้านในกรุงเทพฯ สัก ๒-๓ ร้าน ที่แต่ละเดือนต้องหาเวลาไปนั่งฟัง
ที่เชียงใหม่ตอนนั้นก็ร้านสุดสะแนน ตอนนี้ไม่มีแล้ว
ผมจะหาจังหวะไปบ้านเมืองน้อยอีก
ได้วันเวลาแน่ ๆ จะชวนไปนะครับ
ไปดูทุ่งนา ภูเขา ลำธาร แสงจันทร์และดวงดาว...
- ธุค่า คุณหนานเกียรติ..
พอจะนึกสภาพเฌวาตอน งึกๆ งักๆ มันเป๋นงึกๆ งักๆ ออกเลยค่ะ ^^ ต้อมก็พอจะได้ฟังเพลงบ้างน่ะค่ะ แต่ไม่ใช่คนที่ฟังเพลงได้หลากหลาย เพราะต้อมค่อนข้างไม่ชอบเพลงที่มีเสียงดังๆ หรือจังหวะเร็วๆ แต่ทำนองอ้อยสร้อยนี่ฟังได้เรื่อยๆ ค่ะ
เรื่องไปตะลอนบ้านเมืองน้อยนี่..ถ้าได้ไปจริงๆ ล่ะก็เยี่ยมไปเลย ^^ ขอบคุณที่ชวนนะคะ (มัดมือชก..อ่ะ ฮ่าๆๆ)
ร้านสุดสะแนน.. ต้อมไม่เคยได้ยินชื่อเลย เพราะไม่ใช่คนเที่ยวกลางคืน และบ้านอยู่หลังเขา อิอิ ไม่เที่ยวกลางคืนน่ะค่ะ
ค้อกเทลนี่เข้าข่ายเมรัยไหมคะ?.... คืนวันเสาร์หลังจากน้าแห่งชาติในบล็อกนี้พาไปเลี้ยงจนอิ่มหนำสำราญกันแล้วก็ move ไปต่อที่สองร้านแถวๆ นิมมานฯ
- น้องตัวกลม
- แหมนี่ขนาดเกรงใจนะเนี่ย
- ซดกามิกาเซ่ พิงค์ เลดี้ และบลู ซัฟไฟร์
- โอโห ทำไปได้...
ลุง ๆๆๆ น้องต้อม มาว วววว
ไปก่อนดีกว่า ชะ แว็บ
มารับสินบนค่ะ อิอิ
- พี่พระเอกขจิต โจ บา เอ..
ก็นั่นล่ะ..เกรงใจแล้ว..ว..ว หุหุ ^^ ปกติจะต้องมีเยอะกว่านี้ งั้นคราวหน้าต้องไปอีก โปรแกรมหน้าน้านัดที่ร้านหมูจุ่ม สนไหมคะ??? ถามไปงั้นล่ะ..
- พี่ใหม่เจ้า..
หน๊าย..ย..ย ไหนๆๆ ใครบอกต้อมมาว.ว..ว
ว่าแต่ทริปพะเยาเถอะ มีแบบนี้หรือเปล่า??? ถ้ามี..จะได้รีบๆ ตัดสินใจ อิอิ ช่วงนี้ต้อมยิ่งกำลังอยู่ในโหมด so seng อยู่ด้วย
- ธุ คุณณัฐรดาค่ะ..
ป้อนค่ะ..ป้อน (สินบน) ^^ ต้อมอยากจะวาดรูปดอกลีลาวดีจริงๆ นะคะ
เนี่ย..ข้างๆ โต๊ะทำงานก็มีกรอบไม้วางซ้อนๆ กันเป็นสิบ อิอิ อาทิตย์ก่อนๆ มีช่างไม้มาซ่อมเฟอร์นิเจอร์ในบ้านเจ้านายค่ะ ต้อมเลยไปตีซี๊ขอให้เขาทำเฟรมวาดรูปให้ เลยได้เฟรมวาดรูปไม้สัก..หรูชะมัด อิอิ แต่ยังไม่มีเวลาไปเดินหาซื้อผ้าดิบมาขึงเลยเนี่ย สงสัยกว่าจะมีอารมณ์ใดๆ ก็คงปีหน้าโน้น..น..น
ชอบการ์ดยี่ห้อเนปาลีจังค่ะ
แหม อิจฉาคนโสดๆ เที่ยวได้เที่ยวดีนะ ขำพี่เจ๊ว่าให้มาปฐมนิเทศก่อนไปปาย (ไปจริงหรือเปล่านะ) พี่ยังไปเสร็จสิ้นภารกิจที่ กทม. พลาดบันทึกชุดนี้ไปหลายตอนเลย...ตอนนี้พอว่าง รอเวลากลับบ้านอยู่จ๊ะ)
- พี่จ๊ะ..จ๊ะ..
คิดถึงจัง และดีใจที่ได้เห็นพี่จ๊ะในวันนี้ ^^ เป็นไงบ้าง ภารกิจของคนแม่ของสาวน้อยเรียบร้อยดีแล้วใช่ไหมจ๊ะ??????? เป็นห่วงจ๊ะ..
ถ้ามีกิจกรรมที่ปายกันจริงๆ พี่จ๊ะจะไปด้วยหรือจ๊ะ??????? หิ้วน้องจ๊ะไปด้วยสิ อิอิ อยากไปชิลล์ๆ ที่ปายอีกครั้ง..และอีกครั้งนี่นา
นี่ล่ะน๊า ข้อดีของชีวิตโสดๆ ^^ คราวหน้า..นัดน้าอึ่งทานหมูจุ่ม..พี่จ๊ะสนใจไหม?
chery bear
หวัดดี...น้องตัวกลมๆๆๆๆๆ
...ใครจะตอบได้เนี่ย
ไปล่ะ งานยุ่งมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลย..
- พี่ยาหยีๆๆ..
กอด..ก๊อด..กอด ^^ ดีใจจังที่แวะเข้ามาหาน้องตัวกลมๆ ว่าแต่ยังนึกพาสเวิร์ดไม่ออกอีกเหรอ??? ดีนะที่แค่ลืมพาสเวิร์ดล็อกอินเข้า G2K (แสดงว่าหายไปนานเกิน) ถ้าลืมน้องตัวกลมล่ะก็..จะงอนให้ดู
กอดค่ะ ^^ ตอบไม่ได้ก็บอกมาเถอะ..
- ฮึ...อิดฉาคนไปเที่ยวตอนงานเรายุ่ง ๆ
- เลยตกทริปนี้ไปเลย ...ดูแต่ภาพ..ไม่มีเวลาซึมซับ...
- เสียดายจัง....^^
- ธุ คุณเกษตรปรีดาค่ะ..
มาคัดคำผิดเสียดีๆ หยอดกระปุกค่าพิมพ์ผิดด้วยๆ ^^ อิดฉา >> อิจฉา
ต้อมไปปาย คุณปรีดาก็ไปพะเยาไงล่ะคะ อิอิ
ไปทำงานก่อน ไปดูโครงงานหลานฉัน โตย เน้อ ชะแว้บ
แวะมาบอกว่าได้รับกระดาษแผ่นเล็กๆจากปายสงสัยจังทำไมได้ช้า ดูร่องรอยวันที่ส่งและรับต่างกันมาก ดีที่หัวใจดวงน้อยๆของน้องกระเหรี่ยงที่ส่งมาด้วยไม่หล่นหายไปไหน...ยังคิดถึงเสมอค่ะ
- พี่ใหม่เจ้า..
ตามไปดูเมื่อวานแล้วนะคะ "ไข่เจียวพอเพียง" ของ "หลานฉัน" ^^
และจะเอาอะไรมาสอน "หลานฉัน" ล่ะเนี่ย.. เก่งซะครบวงจรขนาดนี้ เฮ้อ!
- ท่านพี่จ๊ะ..
กอด..ก๊อด..กอด คิดถึงจะแย่ ^^ เมื่อวานต้อมได้คุยกับพี่หล้าด้วยทางมือถือ เพราะติดต่อกันเรื่องงานค่ะ พี่หล้าจะชวนน้องต่อไปพับกระดาษเล่นแน่ะ
สบายดีไหมคะ??????? ท่านพี่หายไปนานๆๆ อีกแล้ว ต้อมคิดถึงทุกวันเลย ยังแอบนินทาถึงบ่อยๆ กับพี่ยาหยี นี่..ไม่เคยจามฮัดชิ้ว..ว..ว เลยหรือคะ ก็ต้อมกับพี่ยาหยีคิดถึงท่านพี่มาก..สุดๆ ไปเลยก็เลยเม้าท์ทุกครั้งที่ได้คุยกัน แต่ก็เข้าใจว่างานคงยุ่งเนอะ
เมื่อไหร่เราสามคนจะได้เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาล่ะเนี่ย???
โปสการ์ดจากปายส่งวันที่ 17 สิงหาคม 2552 อย่าบอกนะว่าเพิ่งจะถึง ไปรษณีย์ไทยเอาไปทำหล่นไว้ที่ไหนเสียตั้งนาน ฮึ! แต่ช่างเถอะ เพราะไหนๆ "ความคิดถึง" ที่เราส่งถึงกันก็ไม่เคยหล่นหายไปไหน ยังคงเดินทางไปหากันตามวาระและโอกาสอยู่เสมอ
กอด..อยากกอดท่านพี่จริงๆ นะ ^^
ป้านารี มา ๆๆๆๆๆๆๆ
- พี่ใหม่เจ้า..
อย่างนี้ต้องฉลอง..เนอะ ^^ นานๆ ท่านพี่มาเจิมกันเสียที อิอิ คิดถึงจะแย่.. สงสัยกระแสจิตต้อมแรง อิอิ
- ตอบ ๆ ๆ แก้ตัวที่พิมพ์ผิด เผื่อตอบถูก...
- ทำจากปู..ใช่เปล่า...????
- ธุ คุณเกษตรปรีดาค่ะ..
คำตอบ ว่า "ทำมาจากปู" ^^ ยังไม่ถูกค่ะ อิอิ ไม่ใช่ๆๆ งั้นทำมาจากอะไรนะ?????????????
น้องต้อมครับ
ในฐานะนักเดินทาง/นักท่องเที่ยว ไปไหนมาไหนเยอะ
อยากขอความรู้ข้อนึงครับ
นักเดินทาง/นักท่องเที่ยว ที่ชอบพักในรีสอร์ท/โรงแรมขนาดเล็ก แบบบูติค เป็นคนกลุ่มไหน รสนิยมเป็นอย่างไร เขาไม่ชอบ/ไม่ชอบอะไร ต้องการ/ไม่ต้องการบริการแบบไหน
(ตอบจากความรู้สึกของตัวเองก้ได้ครับ)
น้องต้อมครับ
ผมทำหนังสือทำมือเล่น ๆ
พิมพ์แค่ ๑๐ เล่มครับ จัดส่งไปให้ชาวบ้านเจ้าของเรื่อง
โหลดได้ที่
http://www.tempf.com/getfile.php?id=107794&key=4a9f4dd9ee7b0
ขอคำแนะนำ/ข้อเสนอแนะ จากผู้เชี่ยวชาญหนังสือทำมือด้วยนะครับ
น้องต้อมครับ เล่มนี้ เรื่องเล่าของเฌวาครับ
พิมพ์ ๕ เล่ม ให้ปู่-ย่า ๑ เล่ม ตา-ยาย ๑ เล่ม ลุง ๑ เล่ม อา ๑ เล่ม และเก็บไว้ดูเอง ๑ เล่ม ครับ
อยู่ที่นี่ครับ http://www.tempf.com/getfile.php?id=107808&key=4a9f53bb1aa98
- ธุ คุณหนานเกียรติค่ะ..
ต้อมไม่ค่อยได้เดินทางไปไหนต่อไหนค่ะ ^^ เช้า..ออกจากบ้าน เย็น..กลับถึงบ้าน มีชีวิตติดหนังสือเสียมากกว่า แต่ในบล็อกจะเล่าถึงการเดินทางไปเยือนปายสี่ครั้ง จึงทำให้พี่ๆ อาจจะเข้าใจว่าต้อมได้เดินทางบ่อย ทั้งที่จริงก็แค่ปายนี่ล่ะนะ ก็ปายห่างจากบ้านต้อมราว..จากจอมทองเข้าตัวเมืองก็ชั่วโมงกว่า จากอาเขตไปปาย..ถ้านั่งรถเมล์หวานเย็นคร่ำครึก็สักสี่ชั่วโมง หรือหรูหน่อยหันมานั่งรถตู้ก็จะใช้เวลาสักสามชั่วโมง รวมระยะเวลาแล้วก็ใช้น้อยกว่าต้อมจะเดินทางไปกรุงเทพ
และด้วยการเดินทางไปปายแบบไร้เดียงสา คือไม่รู้อะไรเกี่ยวกับปายเลย จนครั้งหลังๆ เหมือนจะโตขึ้น..แบบว่าไปโม้กับพี่ๆ ได้ว่า "หลับตาเดินก็ยังได้เลย" ทั้งๆ ที่ไปปายแต่ละครั้งก็มีเรื่องมีราว และไม่ได้เดินทางเพื่อไปเยือนสถานที่ท่องเที่ยวแบบที่ใครๆ จะกลับไปเขียนโม้ตามกระทู้ว่าได้ไปไหนมาบ้าง เพราะต้อมก็แค่ไปกิน-นอน-อ่านหนังสือ
เราสมมุตินะคะว่า..เออ..หมายถึงเราสมมุติที่ปายโด่งดังเพราะมีฝรั่งแบ็กแพคมาเที่ยวแล้วกลับไปเขียน พอนักท่องเที่ยวต่างชาติมาเยือนเยอะขึ้น สิ่งที่ตามมาก็คือ..ทำให้นักเดินทางคนไทยมาเยือนบ้าง คนเยอะขึ้น..ความสะดวกสบายก็ตามมา นี่ไม่ได้ว่าคนไทยนะคะ แต่โดยส่วนตัวแล้วต้อมคิดว่าคนไทยจะรักความสะดวกสบายมากกว่าแบ็กแพคเกอร์ จากกระต๊อบริมน้ำปายก็เริ่มมีบูติกโฮเตลมารองรับจำนวนนักท่องเที่ยวมากขึ้น ผุดขึ้นราวกับดอกเห็ด
ถ้าถามต้อมว่าชอบพักแบบไหน??? ถ้าเลือกได้ต้อมก็อยากจะพักแบบที่พักสะอาด และไม่ได้ลำบากมากจนเกินไป (ก็เราไปพักผ่อน) ตัวเลือกที่ต้อมถูกใจนักหนาคือบ้านปายนา เคยพักคืนละ 250 บาท ห้องน้ำรวม แต่ที่เลือกเพราะบ้านพักค่อนข้างสะอาด เล็ก และมีความรู้สึกอบอุ่น แต่บางครั้งต้อมเลือกที่พักที่มีราคาร่วมพันก็เพราะมีผู้ร่วมเดินทางไปด้วย หากเป็นช่วงหน้าฝน (ปายครั้งล่าสุด)..ต้อมไม่เลือกบ้านปายนาเพราะเพื่อนสาวไม่ชอบใช้ห้องน้ำร่วมกับคนอื่น และต้องการความสะดวกสบาย (เธอเน้นขอแอร์) ต้อมบังคับเลือกอควา รีสอร์ท ในราคา 500 บาท (ลดจากเริ่มต้น 1000 กว่าบาทในหน้าหนาว) เพราะเพิ่มเงินอีกสองร้อยบาทก็จะได้ห้องพักที่กว้างขวางและมีห้องน้ำส่วนตัว สะดวกสบาย
นักท่องเที่ยวบางกลุ่มอาจจะคล้ายเพื่อนต้อมคือเน้นที่ความสะดวกสบาย ไหนๆ ก็ไปพักผ่อนกันทั้งที (และเสียตังค์แพงๆ ด้วย)ก็ย่อมอยากจะอยู่อย่างสบายๆ อะไรทำนองนี้
สำหรับต้อมทุกครั้งที่เดินทางต้อมจะคิดมาก ต้อมชอบวางแผนก่อนเดินทาง (ถึงแม้มักจะล่มบ่อยๆ ก็เถอะ) อัตราเงินเดือนอันน้อยนิด กับเวลาอันจำกัด เป็นปัจจัยที่สำคัญของต้อม ต้อมไม่ได้ให้ห้องพักต้องสวยหรู (เพราะไม่มีปัญญาไปพักแบบนั้นแน่ๆ) แต่เน้นที่สะอาด (หรือพอจะทำใจได้ในราคาเท่านี้ที่มีปัญญาจ่าย)
สงสัยว่าจะตอบตรงคำถามไหมเนี่ย??? เอาเป็นว่าเรื่องของรสนิยมน่ะ นานาจิตตัง ค่ะ ^^ เอ๊ะ..ที่ถามมาเนี่ย จะทำบูติกโฮเตล (เน้นการแนบอิงธรรมชาติ)หรือคะ? ต้อมจะได้ยื่นใบสมัครไว้แต่เนิ่นๆ เข้าทำงานในตำแหน่งภารโรง อิอิ
- คุณหนานเกียรติคะ..
ขอบพระคุณค่ะ ที่ส่งลิงค์ทั้งสองมาให้ ต้อมจะค่อยๆ ตามเก็บอ่านค่ะ เลือกอ่านเรื่องเล่าของเฌวาก่อนเลยดีไหม? ^^
ขอบคุณนะครับสำหรับคำตอบ
แหะ แหะ เป้บข้อมูลสำหรับการทำที่พักที่ดอยมูเซอ จ.ตาก หนะครับ ที่นั่นดาวสวยที่สุดในโลก
เรื่องเล่าของเฌวา
เล่มแรก แม่เขียน ผมทำ
เล่มสองเขียนทั้งแม่และพ่อ ผมทำ
เรื่องเล่าของเฌวาที่ผมเขียน (เล่มสอง) อยู่ในบล็อคนี้ทั้งหมดแล้วครับ
มีแต่ส่วนที่แม่เขียนยังไม่ได้นำมาลงไว้
โอ้ว ....ความคิดเห็น ยาว ววว สมควรแล้ว น้องฉัน สาว น้อย(ตัวใหญ่) หัวใจนักเดินทาง
อ้อ คุณหนานเกียรติ ขอแอบดู หนังสือ ด้วยคน นะ นะ เน้อเจ้า
- คุณหนานเกียรติคะ..
อ่านไม่ได้เลยค่ะ T_T
พี่ต้อม..
วันนั้น (วันที่คุยกัน) แล้วกู๊ดดี้ก็หายไปเฉยๆ ต้องขอโทษด้วยคับ ก็เพราะคุณแม่รีบพาไปหาป้าหมอคับ คุณแม่กลัวกู๊ดดี้จะเป็นหวัด 2009 เพราะมีไข้สูงด้วย ไม่โดนฉีดยา แต่โดนเปลี่ยนยาใหม่หมด (หมอเดิมรักษาไม่หายคับ ขนาดโดนฉีดไป 1 เข็ม) ป้าหมอบอกว่า "เป็นไข้และหลอดลมอักเสบ" ตอนนี้หายแล้วคับ เพราะกู๊ดดี้ยังทานเก่ง และไม่ซึม..((พูดทั้งวัน อาการไอก็ยังไม่หายคับ)
กู๊ดดี้เลยหยุด รร.ยาวเลย เพราะคุณแม่กลัวไปติดเพื่อนๆ และนี่เป็นการป่วยแบบเป็นประวัติการณ์ของกู๊ดดี้เลยคับ เพราะต้องทานยาเยอะมาก เหอๆๆๆ เกิดมาไม่เคยพึ่งยาเลย ใช้วิธีนอนๆ พักๆ เดี๋ยวก็หาย..
คิดถึงพี่ต้อมนะคับ..ขอบคุณคับที่เป็นห่วง..
อ้าวเหรอครับ
แสดงว่าในเครื่องไม่มี font
เดี๋ยวส่งให้ทางเมล์ครับ
- คุณหนานเกียรติคะ..
ความคิดเห็นยาวๆ นั่นของต้อมอาจจะไม่ค่อยเข้าท่าสักเท่าไหร่ แต่ด้วยความยินดีค่ะ ^^
เอาที่แม่ของเฌวาเขียนมาลงในบันทึกด้วยสิคะ แถวๆ นี้มี "แม่" หลายคนค่ะ อย่าง..แม่เก๋ของน้องกู๊ดดี้ และแม่ใหม่ของพี่พอน้องเพียง
เห็นไหมว่า "พูดถึงโจโฉ..โจโฉก็มา" >> 
ครูใหม่ บ้านน้ำจุน 
goody krub
อ่านไม่ได้ เหมือนกัน ไฟล์ มันใหญ่เกินไป ค่ะ อาจต้อง winZip ข้อมูลก่อน เจ้า
ไปแอบอ่านแล้ว ไม่สำเร็จ อ่ะ น้องต้อม / หนานเกียรติ
อ๊ะ..ใครเป็น โจโฉ คร๊าบบบบบบบ อิอิ ((โผล่มาดู))
ขออนุญาตไปแอบอ่านมั่งนะคับ..
- พี่ใหม่เจ้า..
สาวน้อย (ตัวใหญ่) นักเดินทาง ^^ อิอิ ชอบจัง อย่างอา(จารย์)จ๊ะชอบอู้ว่า "เป๋นจะได้พ่องสาวหน้อย.." เวลาอู้โทรฯ กัน ต้อมจะขำกิ้กเลยเมื่อนึกถึงขนาดไซส์ตัวเอง
เป็นอันว่าเราอ่านไม่ได้เนอะ นอกจากรอทางเมล์ที่คุณหนานเกียรติจะส่งมา ^^ อยากอ่านเรื่องของเฌวามากนะเนี่ย หลังจากอ่านเรื่องของพี่พอน้องเพียง กับกู๊ดดี้มาพอประมาณ อิอิ
ข้อความที่ถูกต้อง
สาวน้อย (ตัวใหญ่) หัวใจ นักเดินทาง
งี้ อ่ะ
ต้อมครับ ส่ง font ให้ทางเมล์แล้ว
ลองดูนะครับ
ต้อมครับ ผมลองฝากใหม่ที่นี่ครับ
http://www.upload.in.th/index.php/files/get/-OW6MY5_pA/cheva1.pdf
- พี่เก๋..พี่ใหม่..ขา
จะแอบอ่านกันก่อนได้ไง คนน้องยังเปิดไม่ได้เนี่ย??????? โหลดฟ้อนท์แล้วยังดูไม่ได้เลยอ่ะ
ป.ล. พี่ใหม่..ต้อมจะผอมให้ได้ใน 1..2..3..4.. เออ 10 ปี ^^
อันเมื่อกี้เป็นเล่ม ๑ ครับ
อันนี้เป็น เล่ม ๒
http://www.upload.in.th/index.php/files/get/x3J0MrjKLY/cheva2.pdf
เพิ่งเห็น คำถาม " น้องฉัน "
ตอบ ขี้ ปลา ขม
ก๊ากกกกกกก
อันนี้เป็ํนเรื่องเล่า คนกับป่า ครับ
http://www.upload.in.th/index.php/files/get/G8uL_rtvuN/banpaka.pdf
- คุณหนานเกียรติคะ..
ดูได้แล้วๆๆ ^^ ดีใจจัง..เปิดออกมาเห็นเฌวานอนอยู่หน้าจอเลย ขอบพระคุณนะคะที่กรุณาช่วยให้อ่านได้ในที่สุด
- พี่ใหม่เจ้า..
ถูกต้มนะคร๊าบ..บ..บ ^^ มันเหมือน "ขี้ปลาขม" ตรงไหนเนี่ย??? ไม่ใช่อ่ะ T_T ตอบไม่ถูก..อดได้โปสการ์ดยี่ห้อเนปาลีด้วย
ตอบถูก เย้ เย้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โหลด ไม่ได้ ตาม เคย
คงโหลดไม่เป็น มากกว่า มั๊ง งงงง อุอุ
ต้อมครับ
(๑) หนังสือเล่ม "เฌวาขวบนึงแล้ว" และ "เฌวาสองขวบแล้ว" ผมปริ้นส์ลงบนกระดาษ A4 แล้วพับครึ่งแต่ละแผ่น เอากาวทาด้านหลังแล้วเอาแผ่นที่ ๑ ด้านซ้านแปะติดกับด้านขวาแผ่นที่ ๒ เอาด้านซ้านแผ่นที่ ๒ แปะติดด้านขวาแผ่นที่ ๓ ไปเรื่อย ๆ จนควบ แล้วก็เอากระดาษที่ปริ้นศืหน้าสุดท้ายที่เป็นปกมาแปะบนแผ่นแรกซึ่งอยู่ด้านหน้ากับแผ่นสุดท้ายที่อยู่ด้านหลัง รอจนกาวแห้ง ก็เอามาตัดขอบออก จะได้หนังสือที่มีภาพเต็มท้ังหน้าครับ
(๒) หนังสือเล่มเรื่องเล่าคนกับป่า ผมสั่งปริ้นเป็น ๒ หน้า A4 คำนวนหน้าให้อยู่ด้วยกัน ในตำแหน่งที่ถูกต้อง แล้วเย็บเล่มแบบมุงหลังคาครับ
หนังสือสวยมากคับ..
ภาพก็สวย...ขอบคุณคับที่ทำให้กู๊ดดี้ได้ (แอบ) อ่านกะเค๊าด้วย..อิอิ
- คุณหนานเกียรติคะ..
เออ..คือว่า..ต้อมเปิดได้เพียงหน้าแรก เห็นน้องเฌวานอนตะแคง แล้วพอจะพลิกไปหน้าอื่น..ทั้งหมดก็หายวับไปกับตา o_O ลองใหม่เกือบจะครบสิบรอบแล้วค่ะ แล้วทางพี่ใหม่ก็คงเป็นเหมือนกัน (เพิ่งวางสาย)
แล้วจะค่อยๆ หาทางเข้าไปดูนะคะ ^^
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..บ
พี่ต้อมกับป้าใหม่ไร้ฝีมือครับ T_T ปรากฏว่ายังอ่านไม่ได้เลยนะครับ อดเห็นหนังสือสวยๆ เลย
- พี่ใหม่เจ้า..
กลับไปทำงานได้แล้ว ^^
พี่ต้อมคร๊าบบบ...
ง่ายเพียงปลายนิ้ว
คลิกไปที่ ดาวน์โหลด..หลังจากนั้นก็จะปรากฏช่องให้ใส่รหัสสุ่ม เหมือนใน G2K นี่หล่ะคับ กด enter แล้วเลือกเอาคับว่าจะ open หรือ save ไว้ที่ไหน..
ขอให้พี่ความสุขกับหนังสือทำมือนะคับ..อิอิ ((ได้อ่านแล้วๆๆๆ))
- คุณหนานเกียรติคะ..
โหลดเสร็จแล้ว พอไปเปิดดู มันจะขึ้นว่า.. There was an error opening this document. The file is damaged and could not be repaired. น่ะค่ะ บลา บลา บลา เลย เศร้า T_T
ขอตัวออกไปหาน้ำแข็งไสมาดับร้อนดีกว่า..ฮือๆๆ
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..บ
พี่ต้อมกับป้าใหม่ (แน่ะ หาแนวร่วม)ก็ทำตามขั้นตอนนั้นน่ะครับ แต่ก็ไม่สามารถเปิดได้ ตะโกนถามเพื่อน (ก็บอกเพื่อนไปเป็นอย่างๆ) ในที่สุดเพื่อนก็บอกว่า "ไฟล์ไม่สมบูรณ์หรือเปล่า"
สรุปว่าพี่ต้อมกับป้าใหม่อด..
เดี๋ยวกู๊ดดี้ส่งให้ทางเมล์นะคับ พี่ต้อม...
ต้อมครับ
เท่าที่ทำไปนี่หมดใส้กับเรื่อง IT แล้วครับ
เลยไม่รู้ว่าจะให้คำแนะนำอย่างไร
รู้สึกว่ากู๊ดดี้ เปิดและอ่านได้แล้ว
รบกวนให้คำแนะนำหน่อยนะครับ
ส่งเมล์ไปให้แล้วนะคับพี่ต้อม..เปิดดูเองเลย..
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..บ
ได้รับแล้วครับ แต่เปิดได้เฉพาะหน้าแรก แล้วหายไปทั้งหมดเลย กรณีนี้เคยเกิดขึ้นเมื่อเดือนก่อนๆ ที่เจ้คนสวยส่งอะไรบางอย่างโดยการแนบไฟล์มาให้พี่ต้อมดู ดาวน์โหลดแล้วก็แบบนี้เลย ^^ ต่อมาเราจึงคิดว่าเป็นเพราะคอมพ์เป็นคนละระบบ ของพี่ต้อมเป็น XP ของเจ้เป็น VISTA น่ะค่ะ ไม่รู้ว่าเพราะเหตุเดียวกันไหม?
แต่เศร้ามากเนี่ย ไม่ได้อ่านเรื่องเล่าของเฌวา T_T พรุ่งนี้เจ้านายก็จะกลับมาแล้ว
- คุณหนานเกียรติคะ..
ต้อมก็พยายามแล้วนะคะ แต่เปิดไม่ได้ T_T คงต้องหาวิธีอื่นหรือเปิดเครื่องอื่นดูน่ะค่ะ
โลว์เทคฯ เสียด้วย (ดีนะเนี่ย พี่ใหม่ก็อ่านไม่ได้--พอๆ กันเลย อิอิ)
Vista ระบบมันอาจจะยังไม่เสถียรอ่ะมั๊งพี่ต้อม.. ลองใหม่ๆๆ นะคับ
เมืองปายไปครั้งสุดท้ายดูเหมือนว่าวัฒนธรรมที่งดงามเหือดหายไป พร้อมกับสายน้ำแร่ที่รินๆแทบจะหยดเพราะการแย่งชิงไปเข้าที่ของใครของมัน อีกไม่ช้าคงเป็นหมันหมดเมือง
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..บ
พี่ต้อมลองแล้วลองอีก แต่ก็ไม่สามารถดูได้ครับ เห็นแต่หน้าแรกที่มีน้องเฌวา T_T so seng น่าดูเลยครับ เฮ้อ!
- ธุ ลุงเอกค่ะ..
ผู้คนที่ไปเยือนไปทำให้ "บางสิ่งบางอย่างในปาย" เปลี่ยนไป.... วัฒนธรรมแต่เดิมที ตลอดจนสังคมของเจ้าของพื้นที่เดิม รวมไปถึงความคิด ต่างคนต่างยล
สำหรับต้อมๆ ว่า "นักเดินทาง" กับ "นักท่องเที่ยว" ต่างกัน นักเดินทาง..เดินทางไปยังดินแดนต่างๆ เพื่อซึมซับวัฒนธรรมอันงดงาม นักท่องเที่ยว..ชะเง้อชะแง้แลดู แล้วจึ่งจากไป
ต้อมเคยอ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์เมื่อฤดูหนาวที่ผ่านมา แล้วสงสัยที่ว่าของกินหมดตลาด น้ำมันหมดปั๊มที่เมืองแม่ฮ่องสอน จึงได้โทรไปสอบถามบล็อกเกอร์ที่อยู่ที่โน่น คำตอบก็คือ "เป็นเรื่องจริง" โอ้ละหนอ..เมืองไทย ไม่ไปไม่รู้
ลุงเอกครับ
ใครจะเป็นหมันก็หมันไปนะครับ ผมไม่เป็นหมันนะ :) (ฮา)
- ธุ คุณเอกค่ะ..
รีบมายืนยันเลยนะคะ ว่า "ไม่เป็นหมัน" ^^
เมื่อวานเจอฝนไหมครับ...
ตอนโทรมาแอบตกใจนิดหน่อย นึกว่าต้อมเป็นผู้วิเศษสามารถค้นหาเบอร์โทรใครในโลกนี้ัก็ได้
มานั่งนึกอีกที อ๋อ อยู่ในเมล์
เรื่องโหลดหนังสือออกมาแล้วอ่านไม่ได้นี่ ผมก็จนปัญญาจริง ๆ ที่จะให้คำแนะนำ
เทคโนโลยี ใช้ได้นิดหน่อย ไม่ถึงกับลึกซึ้ง
เรื่องโลว์เทคผมว่าผมกะต้อมนี่คงพอกันครับ
- คุณหนานเกียรติคะ..
T_T คิดถึงคนโทรบ้างซี๊ว่าจะตกใจขนาดไหน??? แต่ความที่อยากติดต่อบอกไปเร็วๆ ว่า "เปิดไม่ได้" น่ะมีมากกว่าค่ะ ^^ ไหนๆ ก็เจอเบอร์ท้ายเมล์เลยลองดูก็แล้วกัน เพราะดูเหมือนเมื่อวานเราสี่คน (นับรวมพี่เก๋ กับพี่ใหม่ ไปด้วย)จะวิ่งสวนสนามกันจนเหนื่อยในบันทึกนี้น่ะค่ะ
สำหรับต้อม..เทคโนโลยีก็พอจะใช้ได้บ้างแต่ไม่ชำนาญค่ะ แถมยังมี "ความขี้ลืม" เป็นตัวขับอีกด้วย ทำให้บางทีก็หลงๆ ลืมๆ และไปกันใหญ่เลย
ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงต้อมก็ว่าจะต้องได้อ่านเรื่องของเฌวาแน่นอน รอได้ค่ะ.. และเมื่อวานหลังเลิกงานก็เจอน้ำตาพี่ฟ้านิดหน่อยพอให้ตัวเปียก
เป็นหมันทางใจน่ะ นะเอก
- ลุงเอกคะ..
คุณเอกน่ะร้อนตัว อิอิ ^^
ไปปายมาแล้ว หวังว่าคงไม่เป็นหมันแบบลุงเอกบอก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ กอดหลานฉันเผื่อด้วยครับ
- พี่ขจิตๆๆ..
"หลานฉัน" กำลังวิ่งเล่นที่กาดสวนแก้วค่ะ แต่ต้อมนั่งจุ้มปุ้กอยู่ที่สยามพารากอน อุ๊บ! ไม่ใช่ๆๆ อยู่ที่สำนักงานหลังเขาต่างหากค่ะ
มาแอบดูข้อมูลเกี่ยวกับปายคะ...ศึกษาไว้ก่อน...แต่จะได้ไปเมื่อไหร่ไม่รู้...อิอิ...
- น้องก้อยคะ..
ก่อนไป "ปาย" พี่ว่าเราไปหาอะไรทานกันดีกว่า ^^
น้องก้อย น้องต้อม ครับ...
ดี ๆ ๆ ๆ
หิวแล้วววววว.....
- คุณ หนานเกียรติคะ..
พยายามยุให้น้องก้อยทานเยอะๆ ค่ะ ^^ เห็นแล้วจะเป็นลม ทานเหมือนแมวดม อิอิ (หาแนวร่วมกินกันสนั่นเมือง)
มาก็ดีแล้วค่ะ.. ให้เฌวานั่งหัวโต๊ะ อิอิ
จริงค่ะ พี่ต้อม พี่หนาน......ก้อยก็หิวมากๆเลยค่ะตอนนี้..^^แล้วจะไปที่ไหน...กันดีค่ะคุณพี่.....สั่งการมาได้เลยค่ะ
- น้องก้อยคะ..
รอวันเราว่างตรงกันค่ะ ^^ อาทิตย์นี้พี่ไม่แน่ใจว่าจะได้เข้าเมืองเสียด้วย หรือถ้าได้เข้าไปจะโทรหานะคะ
ถ้านัดหลังสามทุ่มล่ะก็..พี่ต้องหาที่นอนค่ะ ^^
แต่ตอนนี้ขอตัวกลับบ้านก่อนค่ะ หัวหนักๆ และดูเหมือนจะเป็นไข้แน่ๆ
สงสัยเจอน้ำตาฟ้าเมื่อวาน...
พักผ่อน พักผ่อน และพักผ่อนครับ
ลองหา "ไหมไทย" สักแก้ว อาจจะหายก็ได้ครับ
พี่หนานครับ แบบน้องต้อมต้อง Kamikaza + Vodkaครับ ฮ่าๆๆๆ
มาทวงน้ำแข็งใส เอ๋ยมารายตัวอย่างเป็นทางการว่ากลับมาแล้ว แล้วเมื่อไหร่จะเจอพี่หล้าตัวเป็นๆละจ๊ะ ไปเที่ยวอุ้มผางกันไหม ชวนน้องยาหยีคนสวยไปด้วย ว่าแต่ว่าน้องหมีเชอรี่จำทางเข้าบ้านตัวเองได้ยังอิๆ
มาขอบคุณอย่างเป็นทางการสำหรับโปสการ์ดและน้ำใจที่คุณต้อมคิดถึงพี่ทุกคราเมื่อเยือนปาย
ฝนตกก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะคะ
ได้พบกับอาจารย์จ๊ะคนสวย แต่ฝนอยุธยาไม่เป็นใจกระหน่ำไม่ลืมหูลืมตาจนอาจารย์จ๊ะต้องเป็นฝ่ายเลี้ยงข้าวเจ้าถิ่นที่โรงแรมที่จัดประชุมแถมให้ของฝากจากเมืองเหนือมาอีกถุงใหญ่ ได้เคี้ยวขนมงาหอมกรอบมันอร่อยจากแม่ฮ่องสอนยังไม่หมดเลยค่ะ ได้ถ่ายภาพเป็นหลักฐานด้วยว่าอาจารย์จ๊ะทำภารกิจที่คุณต้อมฝากมาสำเร็จ ^__^
- ธุ คุณหนานเกียรติค่ะ..
แหม..ต้อมก็ไม่ได้ "เมรี" ขนาดนั้น ^^ ทำเป็นรู้ทันนะเนี่ย งั้นเอามาเลยสิบสองแก้ว อุ๊บ!
- พี่ขจิต..
Kamikaza + Vodka ^^ แหม เห็นน้องเห็นนุ่งเป็นไหเหล้าไปได้ ต้อมไม่ได้ขนาดนั้นเสียหน่อย ฮึ!
- ท่านพี่..
กอด..ก๊อด..กอด ^^ เมื่อคืนคุยกะพี่ยาหยี เรายังบ่นคิดถึงท่านพี่อยู่เลยนะ คิดถึงมากด้วย แข่งกันว่าใครจะคิดถึงท่านพี่มากกว่า
วันอังคารนี้จะได้เจอพี่หล้าตัวเป็นๆ ค่ะ แล้วคิดว่าน่าจะได้เจอกันบ่อยๆ ด้วยนะเนี่ย ท่านพี่จะฝากกอดไหมคะ?....แต่ไม่ดีกว่า ต้อมเขิน
เมื่อคืนคุยกับพี่ยาหยีว่าเพื่อนยุให้ต้อมจัดทริปปาย พี่ยาหยีบอกขอคิดดูก่อนแต่อยากไปด้วยกัน อืม เราสามคนเคยนัดกันไว้นี่ว่าจะไปเที่ยวเมืองสามหมอกด้วยกัน..เมื่อไหร่เราจะว่างตรงกันเสียทีนะ
พี่ยาหยีลืมทางเข้าบ้านตัวเอง เชื่อเลย เมื่อคืนเลยโดนต้อมบ่นเสีย..สงสัยหูชาไปแล้วมั้ง อิอิ
- พี่นุชเจ้า..
ด้วยความยินดีค่ะ ^^ ต้อมคิดถึงพี่นุชอยู่เสมอ และสุขใจที่ได้ส่ง "ความคิดถึง" ไปถึงเป็นระยะๆ
เย็นนั้นที่อา(จารย์)จ๊ะโทรมาให้ได้คุยกับพี่นุชก็ดีใจมากค่ะ ^^ และดีใจที่อา(จารย์)จ๊ะปฏิบัติภารกิจสำเร็จด้วย อิอิ อา(จารย์)จ๊ะกลัวไม่เชื่อก็ส่งหลักฐานให้ดูแล้วเป็นรูป "ผู้หญิงสวยสองคนได้โคจรมาเจอกัน" ชอบมากค่ะ ^^
อา(จารย์)จ๊ะบอกว่าเขินมากๆๆ
- ต้อมน้องรัก
- มาบอกว่า
- พี่มีหนังสือทำมือ ที่มากับสายฝนและลมหนาว และยินดีที่ได้รัก
- แต่ไม่มีPost card เลย
- แงๆๆ อดส่งกลับไปให้ดู
- วันนั้นที่เชียงใหม่ แจกสมาชิกไปหมดเลย
- แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆทำไงดีละ
แวะเข้ามาชื่นชมความสามารถในการเขียนและการคิดที่สร้างสรรค์ของน้องต้อมค่ะ
ต้องขอฝากตัวด้วยแล้ว เพราะเห็นพี่หนานชื่นชมในความสามารถเหมือนกัน
มีอะไรช่วยแนะนำพี่แหม่มด้วยนะคะ ชอบการเขียนเล่าเรื่องราวของน้องต้อมมาก ๆ
รอคิวหนังสือตามพี่หนานด้วยอีกคนค่ะ แฮ่ ๆ .. ติดลายเซ็นต์มาด้วยจะดีมาก :P
ราคาไม่ได้บอกไว้ เห็นแต่คำว่าแพง แพง แพง และแพง
ไว้จะติดตามผลงานไปเรื่อยๆ นะคะ ^^
- พี่ขจิต..
เมื่อร้องไห้แงๆ เลย โมโหน้องชาย ลบไฟล์งานเค้าออกจากแฮนดี้ไดร์ฟยังไงไม่บอกกล่าวกันก่อน
เนี่ย ขอโปสการ์ดชุดล่าสุดจากอา(จารย์)จ๊ะมาเป็นแบบใหม่ อิอิ แล้วหนังสือเล่ม 1-3 ก็จะไปขอยืมที่พี่เซ็กซี่ค่ะ แก้ปัญหาไปแบบนี้ล่ะ คราวหน้าจะเก็บรักษาอย่างดี
- ธุ คุณแม่เจ้าแพลนค่ะ..
ต้อมชอบรูปนี้มากค่ะ ^^ ดูเป็นเจ้าเด็กอารมณ์ดีชะมัด
ขอบคุณค่ะที่จะติดตามผลงาน.. "ความสุข" อย่างหนึ่งของต้อมก็คือ เขียน หรือทำอะไรแล้วทำให้ใครต่อใครมีความสุข อย่างเช่น งานทำมือก็ทำมาจากหัวใจ (และอารมณ์ติสท์แตก) นานๆ มาที..ห้ามบังคับด้วย อิอิ อืม..เมนูอิ่มละไมไม่ได้ทำเสียนาน นี่กำลังจะหันไปวาดรูปเล่นค่ะ ทั้งๆ ที่ก็ยังวาดไม่เป็นเนี่ย
- สวัสดีค่ะ คุณวัลย์..
อากาศเริ่มหนาวแล้ว ขอสองชามค่ะ อิอิ ^^
หวัดดีคับ พี่ต้อม..
แวะมาอ่านเรื่องราวก่อนนอนคับ แล้วอยากจะบอกว่า...
สุขสันต์วันเกิดนะคับ พี่ต้อม...
กู๊ดดี้ขอให้พี่ต้อม มีสุขภาพร่างกายพลานามัยที่สมบูรณ์แข็งแรง บึกบึน..อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของกู๊ดดี้ตลอดไปคับ..
มีความสุขมากๆ นะคับ..รักพี่ต้อมคับ..((จุ๊บๆๆ)) มาช้ายังดีกว่าไม่มา...ลั๊น..ลา...
กู๊ดดี้ และครอบครัว..
น่าเที่ยวมากๆๆ เล่าเรื่องได้สนุกครับ เป็นกำลังใจ
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..บ
ขอบคุณมากๆ เลยนะครับสำหรับเพลง HAPPY BIRTHDAY ที่ร้องให้พี่ต้อมฟังทางโทรฯ และฝากขอบคุณแม่เก๋ด้วยครับที่อวยพรมาให้ด้วยเนื้อหาประมาณ 2 กิโลได้ อิอิ ^^ ชื่นใจครับ
พี่ต้อมสัญญาว่าจะอ้วนท้วนบึกบึนตลอดกาล ฮ่าๆๆ..
- ธุ ดร.เมธาค่ะ..
ขอบพระคุณค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน ^^ ทริปต่อไป..น่าจะเป็นแม่ฮ่องสอนค่ะ..
น้องเนปาลี
เนื่องจากอยู่เมืองไตมานาน และกลายเป็นคนไตไปแล้ว ก๋วยเตี๋ยวที่มีน้ำสีเหลืองๆ และมีประโยชน์มาก ทำจากถั่ว ที่แม่ฮ่องสอนเขาเรียกว่า ข้าวแรมฟืน อร่อยและมีประโยชน์มาก และขนมไทยใหญ่ที่เนปาลีบอกว่าเปโม้งนั้น เขาเรียกว่าเปงโม้งครับ และเป็นภาษาไทยใหญ่ครับไม่ใช่ภาษาพม่า เพราะดินแแดนนี้เป็นดินแดนของชนชาติไทยใหญ่ กระเหรี่ยง ม้ง มูเซอ ลีซอ ลั้วะ(ละว้า) และ คนเมือง(ล้านนา) อยู่ร่วมกันมานานแล้ว ส่วนขนมที่เป็นวงกลมคล้ายโดนัท รสชาติหวานClassic(จับใจ)นั้นเขาเรียกว่าข้าวมูลข่วย [ข้าวมูล(ขนม)ข่วย(วง)=ขนมวง] อร่อยมากครับ (แนะนำ) .....ดีใจจริงๆที่มีคนรักแม่ฮ่องสอน
สวัสดีปีใหม่ 2553 จ้าน้องต้อม
ขอให้น้องต้อมมีความสุขตลอดปีใหม่
ได้เดินทางท่องเที่ยวบ่อยๆนะจ๊ะ
โอ้ยยย...อิจฉาคนได้ไปปายตั้งหลายครั้ง พี่ยังไม่เคยไปจ้า
..........
ไม่ได้คุยกันเสียนาน..คิดถึงนะคะ :-)
หวังว่าน้องต้อมคงสบายดี
น้องนีโอฝากสวัสดีปีใหม่พี่ต้อมด้วยนะคร้าบบบบ
สวัสดีค่ะน้องต้อม
แวะมาได้ไปเที่ยวด้วย...อิ่มใจ อิ่มตาจังค่ะ
สบายดีนะคะ
คิดถึงค่ะ
(^___^)
- ธุ คุณบินหลาดงค่ะ..
ขอขอบพระคุณมากๆ เลย ที่ได้แวะมาบอก และแก้ไขความผิดพลาดในหลายๆ เรื่องของบันทึกนี้ ไม่ว่าจะเป็นชื่ออาหาร ชื่อขนม มาบัดนี้ต้อมได้เข้ามาแก้ไขเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ ^^
ต้อมหลงรักเมืองแม่ฮ่องสอนมาเนิ่นนานแล้วนะคะ อยากจะไปให้เห็นกับตาตัวเองอีกหลายๆ ครั้งเพื่อซึมซับภาพความสวยสดงดงามในหลายๆ เรื่อง ตลอดจนวัฒนธรรมต่างๆ ของคนหลากหลายชนเผ่าที่อยู่ร่วมกันในเมืองแห่งนี้
ขอบพระคุณอีกที..และอีกทีค่ะ ^^
- ธุ พี่เอ กับน้องนีโอค่ะ..
กว่าต้อมจะได้เข้ามาตอบบันทึกนี้..เวลาก็ผ่านมานานหลายเดือนเลยทีเดียว โปสการ์ดจากพี่เอร่อนมาถึงต้อมสองใบแล้ว แต่ของต้อมยังวางแหม่ะที่บนโต๊ะอยู่เลย ไม่ได้ส่งไปซะที แต่เขียนแล้วนะๆๆๆ ย้ำๆๆ ว่าเขียนแล้วจริงๆ ด้วย อิอิ
คิดถึงค่ะ ^^
- ธุ พี่คนไม่มีรากค่ะ..
ผ่านไป 5 เดือนถึงมีโอกาสได้เข้ามาตอบข้อความกัน อิอิ ^^ ขอสวัสดีปีใหม่ย้อนหลังด้วยนะคะ ขอให้ สุข-ง่าย และ ทุกข์ - ยาก ค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องต้อม
ครูเอเห็นคำว่า ปาย ตอนนี้ใจสั่น อิอิ อยากไปๆค่ะ
เข้ามาอ่านยิ่งทำให้อดใจไม่ไหว ขอให้หนาวมาอีกนิด ....ปายๆๆ ^ - ^
ยิ่งเห็นวัดแม่เย็นแล้ว ทำให้นึกขั้นได้ว่า หอบสังฆทานจากเชียงใหม่ไปถวายที่วัดแม่เย็นค่ะ่ อิอิ
- ธุค่ะ ครูเอ..
ปลายฝน..ต้นหนาว ช่วยทำให้บางสถานที่ดูสวยงามยิ่งขึ้นค่ะ ^^
ขอให้เที่ยวให้สนุกนะคะ
อิอิ มาทำร่องรอย
- ธุ ครูเอค่ะ..
นานๆ ได้เข้ามาอ่านบันทึกเสียที อ่านแล้วก็อยากกลับไปอีก
- ธุ ดร.พจนาค่ะ..
สุขสันต์วันปีใหม่นะคะ ขอให้มีความสุขได้ง่ายๆ กับทุกๆ วันค่ะ ^^
ขอบพระคุณค่ะ ^^
สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องนางเอก
มาอ่านยามฝนพรำพราย ได้บรรยากาศมากๆ
ว้าว โปสการ์ด น่ารักมากๆ เลยค่ะ อยากได้ๆ
อิ อิแต่ตอบไม่ได้ ๕ ๕ ... เหมือนปลาร้า
น้ำบูดู นำพริกไข่หลนกุ้ง เต้าเจี้ยว ถั่วเหลือง
สุขสันต์กับทุกเส้นทาง ทุกโมงยามเน้อเจ้า
- ธุ พี่ปูค่ะ..
พี่ปูขา น้องนางเอกจิอยากให้โปสการ์ดอยู่เหมือนกัน แต่ติดที่ว่าไฟล์ที่ใช้เก็บงานหนังสือและโปสการ์ดหายเกลี้ยง อิอิ และคำตอบสำหรับคำถามในบันทึกนี้ น้องตัวกลมก็ลืมไปแล้วด้วย อิอิ น่าจะเป็นถั่วลิสงบด หรืองา น่ะค่ะ จำได้เลือนลางเหลือเกิ้นนนนนนน
สวัสดีปีใหม่นะคะ พี่ปู ขอให้มีความสุขกับพี่เมฆและน้องฟ้าทุกวันเลย