วารวันจะหลอมคน (2-40)


ยามที่พ่ายแพ้ทดท้อ หมดหวังอย่าก่นเศร้า อย่าบ่น อย่าพร่ำพรรณนา อย่าขอความเห็นใจจากคนอื่น...

 

ระยะนี้ ... อากาศร้อนอบอ้าว และดูเหมือนอากาศร้อน ๆ นี้จะทำให้เกิดความท้อแท้ขึ้นได้ง่าย ๆ  กัลยาณมิตรบางคนเจองานรุมเร้า บางคนพบความโหดร้ายของบางสิ่งบางอย่าง บางคนใกล้หมดแรงแต่ยังไม่หมดใจกับการมุ่งมั่นตามความคิดฝันของตัวเอง บางคนก็สับสนในเส้นทางของตน ...

 

กลอนนี้กลั่นออกมาอย่างกระพร่องกระแพร่ง ตามเรื่องตามราว จากความรู้สึกและประสบการณ์ของตัวเอง

 

                 ขอบคุณคุณอ้อยเล็ก...ที่กรุณาใส่กลอนในภาพสวยที่แสนถูกใจค่ะ

 

    ในยามที่เหน็ดเหนื่อยกับสงครามชีวิต บางครั้ง...ล้าเสียจนเกือบหมดเรี่ยวแรง กลับพบว่า ...

 

ศัตรูที่น่ากลัวและน่าครั่นคร้ามที่สุดคือ ความคิดของเรา” นี่เอง

 

คนไม่มีรากถูกสอนและปลูกฝังว่า...ยามที่พ่ายแพ้ทดท้อ หมดหวังอย่าก่นเศร้า อย่าบ่น อย่าพร่ำพรรณนา อย่าขอความเห็นใจจากคนอื่น (ยังดีที่ไม่ห้ามการร้องไห้ด้วย) ให้ยืนหยัดด้วยตนเอง  เมื่อผ่านจุดนั้นไปได้ เราจะแกร่ง เข้มแข็ง ตอนได้ยินคำสอนแรก ๆ ให้รู้สึกว่า...

 

โอย...โลกนี้ไม่น่าอภิรมย์เสียเลยหนอ....

 

แต่ก็อีกนั่นแหละ ... เมื่อวันเวลาผ่านไป จึงพบว่าเป็นคำสอนที่จริงแท้และทรงคุณค่า

 

ก็ยามที่เราเศร้า พ่ายแพ้ จะมีคนสักกี่คนกันที่อยู่กับเรา ช่วยเราซับน้ำตาและเหงื่อแห่งความทดท้อ (บางคนโชคดีมีครอบครัว ญาติมิตรที่คอยให้กำลังใจ แต่บางคนก็ไม่โชคดีเช่นนั้น)  เช่นนี้แล้ว เราจึงควรที่จะต้องพัฒนาและเสริมสร้าง “ความแกร่ง” ผ่านเส้นทางของอุปสรรคและกาลเวลา…

 

เพื่อ...ที่เราจะได้เข้มแข็ง ยืนหยัด และเพื่อวันหนึ่งจะได้สามารถช่วยคนอื่น ๆ รอบตัว ... ซับน้ำตาและเหงื่อแห่งความทดท้อนั้นได้ด้วย

 

มอบไว้ให้เป็น พลังใจ” กับกัลยาณมิตรทุกท่าน ด้วยความรัก ปรารถนาดีอย่างจริงใจค่ะ....

 

ปล.ที่คิดถึงและมอบให้เป็นพิเศษคือ คุณใบไม้ย้อนแสง คุณครูปู  คุณกวิน คุณPoo คุณแสงแห่งความดี ... และตัวเอง ค่ะ

                                              (^___^)                                                                                 

 

หมายเลขบันทึก: 251548เขียนเมื่อ 28 มีนาคม 2009 17:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (63)

ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ

อิอิ

ขอกำลังกายด้วยได้มั้ยค่ะ

สู้ ๆ ค่ะ

 

ปล.ที่คิดถึงและมอบให้เป็นพิเศษคือ คุณใบไม้ย้อนแสง คุณครูปู  คุณกวิน คุณPoo คุณแสงแห่งความดี ... และตัวเอง ค่ะ

 

อ้าวไม่เห็นมีกอเลย

หึหึ

ใจตัวเองสำคัญมากนะคะ..อย่าแพ้ใจตัวเอง..แล้วจะชนะทุกอย่าง

สวัสดีจ้ะน้องกอ

จะขอแรงกายด้วย สงสัยไม่ค่อยไหว ล้างชาม กวาดบ้านพอไหว ถ้าให้ถูบ้านด้วย สงสัยหมดแรงก่อน....

รู้ดีว่าน้องกอต้องมาอ่านบันทึกของพี่คนไม่มีรากอยู่แล้ว และก็เข้มแข็งมาก ๆ ด้วย...

เลยไม่ได้คิดถึงเป็นพิเศษแต่...คิดถึงทุกวันเลยนะ...ดีมะ

(^___^)

คุณแอ้ดคะ

เห็นด้วยค่ะ ใจสำคัญที่สุด

เราต้องรักษาใจให้ดีค่ะ....

ขอบคุณนะคะ

(^___^)

อิอิ พี่คนไม่มีราก

แก้ตัว แก้ตัว

ไม่ได้คิดถึงเป็นพิเศษ แต่คิดถึงทุกวันเลย

แก้ตัว แก้ตัว

พี่คนไม่รากแก้ตัว

เดี๋ยวกอก็จับพี่แอ้ดแก้ผ้าส่ะเลย

อิอิ

น้อยใจพี่คนไม่มีราก

จับพี่แอ้ดแก้ผ้านั่นแหละ ดี ดี

อิอิ

น้องกอ....

โกรธพี่คนไม่มีราก ไหงจะแก้ผ้าพี่แอ้ดล่ะนี่...

เขาว่า คนดีชอบแก้ไข คนจัญไรชอบแก้...

แง ๆ ๆ ว่าพี่ทำไม...

(^___^)

แง ๆ พี่คนไม่มีรากก็ไปไหนส่ะแล้ว

กอไม่ได้ว่าพี่เป็นคนจันไร

คนจันไร แล้วคนวันอังคารจะทำยังไงค่ะ

แถวบ้านกอ ทางใต้ ไร หมายถึง ทำอะไรชักช้า ไม่ได้การ

หากคนจันไรส่ะแล้ว คนวันอังคารก็รอกันตายกว่าจะถึงคิวส่ะที

แบบนี้คนวันพุธ ถึงวันอาทิตย์ก็รอกันเหี่ยว

อิอิ แสดงว่า คนจันไม่ไรน่ะค่ะ

ไรไม่ได้ เดี๋ยวเพื่อนลำบาก

จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

แวะมาหา เห็นอยู่กันหลายคน (คุณ add  คุณ ก้านกอ คุณsila (ด้วยมั้ยเนี่ย)นั่งผิงไฟ  ดูอบอ่น ดี นะครับ...เพราะ

ถือโอกาส เอาตัวนี้ มานั่งเป็นเพื่อนด้วย....เพราะรู้ข่าวว่า..คุณ ก้านกอ ไปร้านทองมา...(ได้เช็คชาติช่วย)

ไว้เจอกันวันจันทรื ครับ....ขอบคุณ มิตรภาพที่ใส่ ขวดโหล มาให้

อ้าว...น้องกอก้านก้านกอ..จะจับพี่แอ้ดแก้ผ้าเพราะโกรธพี่คนไม่มีราก..แงแง

แต่P คุณ แสงแห่งความดี ก็มีน้ำใจส่งเราไปอบอุ่นนั่งผิงไฟท่ามกลางสายฝน...อิอิเข้ากันไหมเนี่ย...

ขอบคุณครับ สำหรับกลอนดีๆ

สวัสดีครับ

หลอมจนละลายแล้วเนี่ย

ขอบคุณสำหรับดอกไม้ครับ ไม่้แพ้เกสรดอกไม้ครับ ;)

สวัสดีค่ะ

* แวะมารับและส่งมอบกำลังใจให้แก่กันค่ะ

* ต้นท้อพันปีค่ะ

* สุขกายสุขใจนะคะ

สวัสดีค่ะเอก

เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ ไม่มาก พอดี ๆ ....

ขอบคุณคำชมค่ะ เวลาที่โหลเหนื่อย ๆ จะทำสิ่งที่ไม่ค่อยได้ทำ เช่น แต่งกลอน เล่นขิม อะไรทำนองนี้ค่ะ

และได้กำลังใจจากคำปลอบประโลมค่ะ...เหนื่อยนัก ให้พักก่อนครับ แล้วจะดีขึ้น

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณ Sila Phu-Chaya

ลูกใครหนอ น่ารักจริง..

(^___^)

มาเก็บพลังใจไปนอนกอดคืนนี้ค่ะ...ขอบคุณนะคะ

ดีใจค่ะที่คุณ แสงแห่งความดี มาทักทาย

แถมยังนำ เจ้าตัวนี้...ตัวนี้มาด้วย....น่าเอ็นดูนะ  ^_^ 

ทุกครั้งหลังพายุ ฝนตกหนัก ท้องฟ้ามักจะสดใส อากาศสดชื่นเสมอเลยค่ะ...

มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

(^__^)

คุณadd คะ

ระวังตัวหน่อยนะคะ

น้องกอกำลังคิดจะทำมิดีมิร้าย...สรุปว่ายังไงเนี่ย (ไม่ทำอะไร)...ค่ะ

อบอุ่นจังค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะน้องอ้อม

เรื่องท้อแท้นี่ ... พี่มีอาการเป็นพัก ๆ ค่ะ ไม่บ่อยนัก ก็มีบ้าง...

แต่พอรู้ตัวก็ต้องรีบหากิจกรรมทำค่ะ ไม่จมกับอารมณ์นั้นนาน ๆ

พี่ถูกสอนไม่ให้ บ่น ก่นทุกข์ ร้องขอ โวยวายให้ใครฟังค่ะ เพราะคนฟังก็จะทุกข์ไปด้วย...

ก่อนเปิดเทอมต้องมีชิ้นงานส่งอาจารย์ค่ะ ชิ้นใหญ่ด้วยล่ะ

ดังนั้นพี่ต้องไปห้องสมุดทุกว้นค่ะ ... เป็นสัญญากับต้วเองไว้

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะอ.นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)

โอ...ส่งปริศนาธรรม

ต้นท้อพันปี มาให้....

มีความนัยว่า....เฮ้อ ยัยคนนี้ ท้อแท้ทั้งปี เบื่อจัง !!!!

ขอบคุณค่ะ ไม่ท้อแล้วค่ะ

(^___^)

พี่ดาวลูกไก่คะ

ดีใจค่ะถ้า...กลอนกระพร่องกระแพร่งนี่ทำให้พี่มีกำลังใจได้ค่ะ

สู้ ๆ ๆ ค่ะ  "มนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นผู้แพ้" ค่ะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

(^___^)

อดทน นะคะ มีเพื่อนสอนให้ท่องไว้ ว่า อดเด้อใจ ค่ะ

เมื่อทุกอย่างผ่านไป กลับมามอง เราจะภูมิใจที่ผ่านมาได้ค่ะ

ส่งกำลังใจมาค่ะ พักผ่อนก่อน ทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ

ธรรมสวัสดี..โยมคนไม่มีราก

นับวันโยมจะเจริญก้าวหน้าในธรรมนะเนี่ย

อ่านบทกวีที่กลั่้นออกมาจากใจแล้ว

ประทับใจมากเลย ภาวะแบบนี้เรียก

ว่า...การตามดู

ตามรู้..ตามเห็นด้านใน

ทำให้เราเข้าใจชีวิต เข้าใจผู้อื่น

ได้แจ่มแจ้งยิ่งๆขึ้น ..จริงๆนะอุปสรรค

จะทำให้เราเข้มแข็งจึงมีคำพูด

ของท่านผู้รู้ที่บอกว่า"คนที่ไม่มีอุปสรรค

คือคนซวย"อาตมาได้ฟังแล้วก็ยังคิดว่า

"ขนาดนั้นเชียวเหรอ" แต่มาถึงวันนี้เท่าที่ประสบด้วย

ตนเองยอมรับว่าจริงอย่างท่านผู้รู้ท่านบอก

อนุโมทนาสาธุกับเรื่องราวดีๆในวันนี้

ธรรมรักษา

 

สวัสดีค่ะน้องคนไม่มีราก

  • พี่แวะมาเยี่ยมก่อนนอน
  • หลับฝันดีนะคะ
  • ทักทายวันอาทิตย์จ๊ะ

หวัดดีตอนใกล้เที่ยง

สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก

ตามมารับ "พลังใจ" ด้วยความซาบซึ้งค่ะ

ใบไม้คิดว่า การท้อ การแพ้ ก็เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต ขอเพียงเราเรียนรู้จากมัน เพื่อที่จะเติบโตอย่างแข็งแกร่ง

ตอนนี้ใบไม้ฟังเพลง"ล้มบ้างก็ได้" ของบอย  โกสิยพงษ์ ทุกวันเลย เพราะเพื่อนให้ซีดีมา และถูกใจในเนื้อหาและท่วงทำนองของเพลงนี้

เอาเนื้อเพลงท่อนหนึ่งมาฝากค่ะ

"แพ้ชนะ ทุกข์หรือสุข มันเป็นเช่นไร

คนหนึ่งคนกว่าจะเข้าใจ ต้องรู้ต้องโดนด้วยตัวเอง
ไม่มีใครสอนให้มองเห็น ต้องล้มเอง รับเอง แพ้เอง รู้เอง

ถึงจะค่อยๆ เข้าใจ

ถ้าหากไม่ปล่อยให้เรียนรู้ในวันนี้ แล้วจะมีวันที่เข้าใจไหม


ปล่อยมันให้ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยมันให้แพ้บ้างก็ได้
ก็แค่หกล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ แพ้ก็แค่ต้องเข้าใจ

ล้มบ้างก็ได้ และเธอจะแพ้บ้างก็ได้
คำว่าชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่ ถ้าคำว่าแพ้นั้นยังไม่เข้าใจ

ผิดหวังหรือสำเร็จอยู่ที่ข้างใน
คนหนึ่งคนกว่าจะเข้าใจ ต้องรู้ต้องโดนด้วยตัวเอง
ไม่มีทางลัดให้เดินเล่น ต้องล้มเอง รับเอง ลุกเอง รู้เอง
ถึงจะค่อย ๆ เข้าใจ"
สู้ ๆ นะคะเพื่อนรัก..
เรายังจูงมือกันเดินหน้าต่อไปค่ะ..^__^..

สวัสดีค่ะคุณใบบุญ

ขอบคุณมากค่ะ

.....

ทุกช่วงของชีวิต ล้วนแต่เป็นบททดสอบความเข้มแข็งของเราค่ะ

.....

ขอบคุณค่ะ

(^__^)

นมัสการค่ะท่านเตวิชโช

น้อมรับธรรมะของท่านค่ะ

ปิติกับ ถ้อยคำที่กรุณาของท่านค่ะ แต่คนไม่มีรากคิดว่าตัวเองยังไม่ค่อยก้าวหน้าในธรรมเท่าใดนัก เพราะยังถูกพัดพา ซัดซ่ายด้วยโลกธรรมอยู่เป็นประจำค่ะ

กำลังเพียรพยายามค่ะ

สาธุ

สวัสดีค่ะพี่ Preeda

ดีใจที่ได้คุยกับพี่อีกครั้งค่ะ

พี่สบายดีนะคะ  คิดถึงพี่ค่ะ

(^__^)

มาชม

เห็นคมในมุมคิดดีจัง และ

เห็นภาพทางเดินที่เปล่าเปลี่ยวเลยนะนี่...

Dsc08120 
ยิ่งถ้าเดินขึ้นเขาจะเหนื่อยมาก (เพราะต้องสู้กับ แรงโน้มถ่วงของ(ชาว)โลก)

ปล. คนไม่มีราก มีทางกลอนที่ดีนะครับ ขอคารวะ

วันนี้...เดาว่า คุณคนไม่มีราก ไม่อยู่

เพราะปกติ ...ช่วงพัก กลางวัน จะมี นี่ P  วิ่งวน อยู่บน Blog  บ่อยมาก ๆ

ไม่เป็นไร...ครับ ตัวหนังสือ ของคุณ ผ่านสายตาผมทุกครั้งที่แวะมาที่นี่

 

สรรค์สร้างสู่ทางฝัน

ตั้งใจมั่นแม้มัวมนท์

วารวันผันผ่านพ้น

หลอมคนกล้าสิ งดงาม

ทุกครั้ง ที่ได้อ่าน... (หรือไม่ได้อ่าน) ก็ได้คิดทบทวน อยู่ทุกครั้ง

ใครกันหนอ...ช่างสร้างสรรค์ และต่อยอดความคิดได้ดีเหลือเกิน

อ่าน บันทึกของคุณ ทำให้ผมซื้อหนังสือ...มุมมองของชีวิต น้อยลงมาก....

ร้านหนังสือ ที่เคยเข้าบ่อย ๆ พนักงาน...จะส่งยิ้มให้ผม

และถามผมว่า  "หนังสือที่พี่ชอบซื้อ...ช่วงนี้มีหลายเล่มนะครับ"

ผมก็ได้แต่ ยิ้ม และพูดต่อไปว่า... "มีคนเอามาให้ที่ทำงานทุกวัน..."

ถ้าซื้อที่นี่แล้ว....ผมเสียดายเพราะคงจะไม่ได้อ่าน

( เสียดายเพราะซื้อไปทิ้งไว้...ทำให้มองไม่เห็นคุณค่าของหนังสื่อ)

เหตุผลใดก็แล้วแต่...ถ้ากลั่นออกมาจากความคิด  เขียนด้วยใจ  คนเขียนภูมิใจที่ได้เขียน... ..

คนที่อ่าน  ...อดกล่าวชื่นชมในหัวใจ ....  ไม่ได้ซะทุกครั้งไป

คนอะไร...เขียนบันทึกได้...อารมณ์... ซะเหลือเกิน

...เพราะสิ่งที่เค้า  อ่าน...เค้า...ได้คุณค่าแห่งปัญญา...

...เพราะนั้นหมายถึง....แสงสว่าง

 

 

 

 

คุณใบไม้ย้อนแสงที่รัก

กำลังจะไปหาเพลง "ล้มบ้างก็ได้" ของบอย  โกสิยพงษ์ มาฟังค่ะ

แต่ไม่อยู่ในภาวะที่จะทำเช่นนั้นได้.... งานไม่มาก แต่อยากทำ...

........

เป็นความรู้สึกที่ดีมาก ๆ ค่ะ ที่รู้สึกกระตือรือร้นในการอยากจะทำ...บางสิ่งบางอย่างที่เคยเบื่อเคยล้า...เกือบถอยถอดใจ...

ขอบคุณคุณใบไม้สำหรับเนื้อเพลงดี ๆ เช่นนี้ค่ะ เคยจำได้ว่า คุณใบไม้บอกว่าจะเสกให้คนไม่มีรากเป็น ตุ๊กตาล้มลุก จำไว้จนวันนี้ และไม่เคยกลัวล้มอีกเลย

กลอนนี้ มีแรงบันดาลใจมาจากคุณใบไม้ ครูปู และคุณแสงศรี เป็นหลักค่ะ....

เพราะครั้งใดที่ได้รับทราบเรื่องราวของเพื่อนสามคนนี้ จะรู้สึกมี "พลัง" ขึ้นมาทุกครั้งไปเลยค่ะ 

จากที่ไม่เคยคิดจะแต่งกลอนได้ ก็แต่งได้...แม้จะยังไม่ดีนักค่ะ

ส่งกำลังใจให้คุณใบไม้ด้วยนะคะ  จับมือไปด้วยกันค่ะ

(^___^)

เจริญพร โยมคนไม่มีราก

กลางคืนเป็นควัน กลางวันเป็นไฟ

ใจคิดปรุงแต่งอยู่ตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน

น่ากลัวที่สุดอย่างที่คุณโยมบอกมาจริงๆ

เจริญพร

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
  • กับกลอนดีดี
  • ที่ได้อ่านค่ะ

สวัสดีค่ะอ. umi

คนไม่มีรากเป็นคนชอบเดินค่ะ จึงมีโอกาสได้ภาพถ่ายที่เป็น ทางเดิน มาก

ยังนึกแปลกใจว่าตัวเอง ได้ถ่ายภาพ ทางเดิน ถนน เส้นทางต่าง ๆ ไว้มากมายเลยค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณ กวิน

ชอบภาพทางขึ้นนี้จังค่ะ ที่ไหนคะ...^__^...

ได้รับคำชมเรื่อง "ทางกลอน" จากคุณกวินนี่ปลื้มเลยค่ะ...

แต่งได้แต่กลอน แต่ต้องใช้เวลามาก ๆ เลยค่ะกว่าจะได้แต่ละบท แต่ละบาท ... ไม่ค่อยมีพรสวรรค์ค่ะ อาศัยใจรักเอง...

คุณกวินก็ถือเป็นอาจารย์ทางร้อยกรองคนหนึ่งของคนไม่มีรากค่ะ

(^___^)

Dsc08120

สวัสดีค่ะเอก

ยินดีค่ะ ว่าแต่เดาไม่ออกว่าใครหนอ....

ภาพนี้ชอบจริง ๆ ด้วยค่ะ ปกติชอบดอกไม้สีม่วง ๆ แต่สีขาวดอกนี้น่ารักและดูเรียบง่ายดีค่ะ

(^__^)

P20304100

สวัสดีค่ะคุณแสงศรี

ขอบคุณ...ถ้อยคำที่แสนจะให้เกียรติและมีน้ำใจค่ะ....

เราต่างเป็น กัลยาณมิตร ซึ่งกันและกัน...

สุขทุกข์ก็ไปด้วยกัน...ไม่เรียกร้อง ไม่เกี่ยงฉันเกี่ยงเธอ ไม่มีผลประโยชน์ ไม่มีสิ่งเคลือบแฝง....แค่นี้...

ก็เกินจะพอแล้ว...นะคะ...

ขอบคุณที่เราได้เป็นเพื่อนกันค่ะ

(^___^)

...เพราะนั้นหมายถึง....แสงสว่าง....

ชอบภาพนี้ด้วยค่ะ....

พี่คนไม่มีราก

ลองไปฟังเพลงที่บ้านกอค่ะ

ทำไมโจอี้บอยเค้าออกเพลงมาถึงขนาดนี้เลย

นมัสการท่าน พระปลัด ค่ะ

ได้คิดจากข้อความที่ท่านกล่าวไว้ค่ะ...

กลางคืนเป็นควัน กลางวันเป็นไฟ

ใจคิดปรุงแต่งอยู่ตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน

การหลอม ก็ต้องเกิดจาก "ความร้อนหรือไฟ" นี่เอง...

ผ่านการหลอมทั้งกลางวัน กลางคืนแล้ว คงต้องให้เกิดความเข้มแข็งขึ้น จึงจะถูกใช่ไหมคะ

สาธุค่ะ

สวัสดีค่ะ

* ว้ายๆๆว้ายยยยยย...ข้าน้อยมิบังอาจให้แปลเช่นนั้นค่ะ

* เป็นกำลังใจว่า ...ให้พยายามท้อต่อไป๕๕๕

* ฝากดอกบัวสวรรค์ ๑ ปี เบ่งบาน ๑ ครั้ง เมื่อฝนหลั่งริน...

* สุขกายสุขใจนะคะ

ขอบคุณมากเลยค่ะ  สำหรับพลังใจในการก้าวเดิน แม้หนทางจะยาวไกล....จะไปให้ถึง....จุดหมายค่ะ

                                

สวัสดีค่ะน้องกอก้าน>>>ก้านกอ*:)*(แก๊งค์ก้านคอพับ)

ตามไปฟังแล้วค่ะ เป็นเพลงที่....ไม่น่าฟังเลย

(^___^)

ขอบคุณอ.นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง) มาก  ๆ ค่ะ

หลังจากท้อพันปี....มาสู่ บัวสวรรค์ ซึ่งบานปีละครั้งเท่านั้น..

ดู ๆ ไปอนาคตดีขึ้นแล้วค่ะ

สวยมากเลยค่ะ

ขอบคุณมาก ๆ และมีความสุขมาก ๆ นะคะ

(^___^)

ทางกลอนของนกแห่งอรุณรุ่งนี่ไม่ธรรมดา

ดังที่คุณกวินว่าไว้ครับ

อยากให้วันเวลา วาระ ได้หล่อหลอมคนให้มากกว่านี้นะครับ

สวัสดีค่ะคุณ ตุ๊กตา

ขอบคุณมากค่ะที่มาอ่าน แล้วยังส่งคุณ....มาส่งอาหารด้วย
 

น่ารักมากค่ะ...^_^...

พี่หามาให้แล้วนะ แต่ไม่รู้น้องจะได้ฟังหรือไม่ทำเป็นเพียงขอcopyมาค่ะ

ฟังเพลง : ล้มบ้างก็ได้

ศิลปิน : บอย โกสิยพงศ์
ชุด : Million Ways To Love


แพ้ชนะ ทุกข์หรือสุข มันเป็นเช่นไร คนหนึ่งคนกว่าจะเข้าใจ ต้องรู้ต้องโดนด้วยตัวเอง
ไม่มีใครสอนให้มองเห็น ต้องล้มเอง รับเอง แพ้เอง รู้เองถึงจะค่อยๆ เข้าใจ

ถ้าหากไม่ปล่อยให้เรียนรู้ในวันนี้ แล้วจะมีวันที่เข้าใจไหม
ปล่อยมันให้ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยมันให้แพ้บ้างก็ได้
ก็แค่หกล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ แพ้ก็แค่ต้องเข้าใจ
ล้มบ้างก็ได้ และเธอจะแพ้บ้างก็ได้
คำว่าชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่ ถ้าคำว่าแพ้นั้นยังไม่เข้าใจ

ผิดหวังหรือสำเร็จอยู่ที่ข้างใน
คนหนึ่งคนกว่าจะเข้าใจ ต้องรู้ต้องโดนด้วยตัวเอง
ไม่มีทางลัดให้เดินเล่น ต้องล้มเอง รับเอง ลุกเอง รู้เอง ถึงจะค่อยๆ เข้าใจ

ถ้าหากไม่ปล่อยให้เรียนรู้ในวันนี้ ก็แล้วจะมีวันที่เข้าใจไหม
ปล่อยมันให้ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยมันให้แพ้บ้างก็ได้
ก็แค่หกล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ แพ้ก็แค่ต้องเข้าใจ
ล้มบ้างก็ได้ และเธอจะแพ้บ้างก็ได้
คำว่าชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่ ถ้าคำว่าแพ้นั้น ยังไม่เข้าใจ

เดี๋ยวซิ่ ลองฟังนี่ซิ่ จะผิดหวังหรือจะแพ้ ก็ตามแต่ ขอเพียงแค่ลองฟังนี่ซิ่
อย่าเพิ่งหนีซิ่ อย่าเพิ่งท้อซิ่ อย่าเพิ่งล้มความตั้งใจอะไรง่ายๆกันอย่างนั้นซิ่
คนทุกคนเคยผิดหวัง คนทุกคนมีปัญหา แต่ไม่ใช่ต้องหลบหน้า หรือเศร้าจนบ้าไปอย่างนั้นนี่
อย่างนี้ก็แย่ซิ่ ถ้าหัวสมองยังไม่ไหวก็ใช้หัวไปแทนได้นี่

ถ้าหากไม่ปล่อยให้เรียนรู้ในวันนี้ ก็แล้วจะมีวันที่เข้าใจไหม
ปล่อยมันให้ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยมันให้แพ้บ้างก็ได้
ก็แค่หกล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ แพ้ก็แค่ต้องเข้าใจ
ล้มบ้างก็ได้ และเธอจะแพ้บ้างก็ได้
คำว่าชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่ ถ้าคำว่าแพ้นั้น ยังไม่เข้าใจ



ที่มา http://www.thailandcd.com

มาเยี่ยมค่ะ พร้อมดอกอัญชัน สีม่วงค่ะ


สวัสดีครับ

มาอ่านแล้วก็ชอบและชื่นชม

ย่างย่ำทุกรอยเหยียบ

มิราบเรียบล้วนรู้เห็น

แง่หินดินดานเป็น

มรรคาลาดสู่ทางฝัน

 

 

ทุกก้าวที่ย้ำย่าง

คือเส้นทางของคืนวัน

คือธารที่ก่อกลั่น

เกื้อเธอกล้าแสนอดทน

 

 

สรรค์สร้างสู่ทางฝัน

ตั้งใจมั่นแม้มัวมนท์

วารวันผันผ่านพ้น

หลอมคนกล้าสิ งดงาม

เนื้อหา  มีแกนหลักในการประพันธ์ มีสาระ สร้างสรรค์ ให้พลัง

สัมผัส มีสัมผัสนอกที่ถูกต้อง ชัดเจน มีสัมผัสในที่ทำให้จังหวะเสียงราบรื่น

คำ  ใช้คำที่มีความหมายตรง ไม่เป็น "กลอนพาไป"

ต้องชื่นชมว่าไม่ใช่ระดับ กระพร่องกระแพร่งดังที่คนแต่ง ถ่อมตัวไว้เลย 

น่าจะหัดแต่งอีกมาก ๆ ชั่วโมงบินมาก ฝีมือจะยิ่งพัฒนา เพราะมีพื้นฐานของความคิดและการรู้จักใช้คำที่ดีแล้ว

Cover2

อาหารเพื่อจิตวิญญาน.....พลังเนรมิต.....พลังแห่งสันติ

เหมาะกับวันนี้จังครับ

สวัสดีค่ะคุณ ตุ๊กตา

ดีใจที่ได้สร้างสรรค์บันทึกที่ให้ กำลังใจ ค่ะ

กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญนะคะ ในการที่จะใช้ชีวิตให้...ไปถึง ...เป้าหมายอย่างมีความสุข

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะพี่ krutoi

ขอบคุณมากสำหรับเพลง ล้มบ้างก็ได้ ที่พี่นำมาฝากนะคะ

ชอบมากค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะพี่ Sasinand

ชอบดอกอัญชันสีม่วงอมน้ำเงินมากค่ะ

สวยจัง

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณครูภาษาไทย

ขอบพระคุณมาก  ๆ ค่ะ...

อ่านคอมเม้นท์แล้ว...ยิ้มเลยค่ะ...^_^...

คัดลอกไว้ด้วยความเคารพและปลื้มใจอย่างยิ่งค่ะ...

เนื้อหา  มีแกนหลักในการประพันธ์ มีสาระ สร้างสรรค์ ให้พลัง

สัมผัส มีสัมผัสนอกที่ถูกต้อง ชัดเจน มีสัมผัสในที่ทำให้จังหวะเสียงราบรื่น

คำ  ใช้คำที่มีความหมายตรง ไม่เป็น "กลอนพาไป"

น่าจะหัดแต่งอีกมาก ๆ ชั่วโมงบินมาก ฝีมือจะยิ่งพัฒนา เพราะมีพื้นฐานของความคิดและการรู้จักใช้คำที่ดีแล้ว

(^___^)

ขอบพระคุณด้วยภาพนี้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ แสงแห่งความดี

พลังเนรมิตจะดึงดูดคนที่มีความคิดคล้ายคลึงกันเข้ามาค่ะ...

ด้วยเหตุนี้เราจึงไม่ควรคิดถึง....สิ่งที่เป็นลบและสิ่งไม่ดีค่ะ

มีความสุขมาก ๆ นะคะ

(^___^)

  • ละเมอขึ้นมาบอกว่า
  • ครูปูคิดถึงคนไม่มีรากมากกว่าค่ะ
  • เชื่อไม๊คะ
  • ไม่เชื่อเหรอ
  • หม่ะ
  • มาเป่ายิ๊งชุ่ปกานนน อิอิ
  • ที่ไหนดีคะ ว่ามาเลย

เหอ เหอ

:P

 

สวัสดีค่ะพี่โหล

กำลังท้อเลยค่ะ อ้อมคิดว่าคนเดี๋ยวนี้ดูยากจังเลย เรานึกว่าเขาดีเสียอีก พอเห็นตัวจริง ...ท้อจริง ๆค่ะ

คงต้องเป็นคนที่เข้มแข็งมากนะคะ ถึงจะคิดว่า...

ยามที่พ่ายแพ้ทดท้อ หมดหวังอย่าก่นเศร้า อย่าบ่น อย่าพร่ำพรรณนา อย่าขอความเห็นใจจากคนอื่น

เหนื่อยจังค่ะ

คิดถึงพี่สาวคนดีเหมือนเดิมค่ะ

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท