(เรื่องเล่าต่อจาก เรื่องเล่า....จากความทรงจำในอดีต.. “นักศึกษาพยาบาลจุฬาฯ” ค่ะ)
ขอประทานโทษค่ะ ที่มิอาจเอ่ยนาม อาจารย์ยินดีให้ศิษย์..ลุยได้ค่ะ....
ถัดจาก"ตึกสุทธาทิพย์" เข้ามาด้านใน ก็พบ "ตึกศักรินทร์"
บันไดทางขึ้นตึกศักรินทร์...มีทั้งด้านซ้ายและขวาค่ะ
ชั้่นล่างของตึกเดิมเป็นห้องสมุด ส่วนชั้นบนใช้ทำพิธีสำคัญ ๆ ต่างๆ เช่น ไหว้ครู พิธีรับหมวกพยาบาลสำหรับปีหนึ่ง รวมถึงพิธีรับพระราชทานอนุปริญญาบัตรจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ในตอนนั้น
และตึกนี้แหละค่ะ ที่ อ.สุนีย์ สินธุเดชะ ผู้สอนภาษาไทยพวกเรา...(ให้ได้ฮาทั้งชั่วโมง ไม่หลับ) หนีบเอาหนุ่มนิสิตวิศวะฯจุฬาฯ มาโต้วาทีกับสาวพยาบาลจุฬาฯ โต้กันเรื่องอะไรจำไม่ได้แล้วค่ะ... เพราะมองหาแต่หนุ่มๆ
ต้นหูกวางต้นนี้เก่าแก่...ต้นเดิม...ต้นที่พวกเราชอบมานั่งเล่นกันหน้าตึกนี้
ถัดไปเป็นตึก 7 ชั้นค่ะ ชั้นล่างเดิมเป็นห้องอาจารย์แม่บ้าน ที่มีชื่อว่า "ครูไข่มุก"
ห้องเก่า...ครูไข่มุก (อาจารย์แม่บ้านที่เนี้ยบและเฮี้ยบสุดๆ...เราเรียกกันย่อๆว่า...ครูไข่ )
ห้องนี้มีประวัติศาสตร์ของฉัน...
- ฉันเคยมานั่งล้างจานตรงก็อกน้ำข้างลิฟท์ เพราะแอบทานข้าวกับเพื่อนแล้วซุกจานไว้ไม่ล้าง...ถูกจับได้...ฮา.....
- ฉันมาเสียบๆ..ถอดๆปลั๊กไฟ เข้าๆ... ออกๆ... เป็นหลายสิบครั้งเพราะฉันลืมถอดปลั๊กที่ห้องนอน อาจารย์เลยจับมาทำโทษ...ให้เสียบซะให้เข็ด....มีการถามว่า "จำได้หรือยัง" แถมฉันตอบไปว่า "ยังค่ะ" ก็มันยังจริงๆง่ะ เลยโดนเสียบต่อ...อิ...อิ...สมน้ำหน้าตัวเอง
- ฉันเคยยกรองเท้าขึ้นลงๆ...บนชั้นวางรองเท้าเพราะลงมาเรียนแล้วไม่เก็บขึ้นชั้น...ฮา.....
เวลา"ครูไข่มุก" มาตรวจหอ ไอ้เพื่อนที่อยู่ปากซอยจะส่งสัญญาณ...
"เฮ้ย... ครูไข่มาๆ..."
ใครทำอะไรประหลาดๆต้องรีบทำลายหลักฐาน
มองย้อนอดีตแล้วสนุกดีชะมัด... ไม่อายกันละค่ะเพราะไม่มีพวกผู้ชาย แต่ที่ห่วงคือมีคุณอาเป็นพยาบาลอยู่คลังเลือดกลางนี่แหละ... กลัวเรื่องเข้าหูจะแย่...
ประตูลิฟท์ขึ้นหอพักตึก 7 ชั้นค่ะ...
ตึกนี้ชั้นบนให้พี่ปี 2-4 อยู่ค่ะ พอได้ย้ายจากหอน้องปีหนึ่งมาอยู่ที่นี่ ก็ให้รู้สึกว่าเป็นสาวขึ้นมาทันที สมัยก่อนข้างล่างมีตู้โทรศัพท์ เวลาลงมาใต้ถุนตึกเพื่ออ่านหนังสือ ก็อ่านไม่ได้สักที ไม่มีสมาธิ คิดถึงแต่หนุ่ม เวียนโทรศัพท์อยู่นั่นเอง อิ..อิ..
ตรงข้ามห้องครูไข่มุก เดิมเป็นโถงโล่งๆ มีโต๊ะเก้าอี้ให้นั่งอ่านหนังสือ ลมโชย... เดี๋ยวนี้เป็นห้องพักผ่อนของน้องๆ..fitness กับ karaoke เปิดถึงเที่ยงคืน ดีจังเลย อยากกลับมาเป็นนักศึกษาใหม่จังเลย
ห้อง fitness ของน้องๆ...
เดินมาเรื่อยๆจะพบตึกเรียนใหม่ สวยงามมากค่ะ มีทางขึ้นลง 2 ทางเช่นกัน
ชื่อตึก“อาคารเฉลิมพระเกียรติ ๖ รอบพระชนมพรรษา” สมัยก่อนบริเวณนี้เป็นที่ตากผ้า ที่รีดผ้าและสนามบาสฯของพวกเราค่ะ ตอนนี้เป็นห้องเรียน ห้องฝึกของน้องๆค่ะ
...ขึ้นมาดูชั้นบนกันค่ะ
โชคดีจังเลยค่ะ เห็นน้องๆกำลังเรียนกันพอดี... เสียดายนะคะไกลไปหน่อย เลยไม่เห็นน้องสวยๆ....
นี่ก็เป็นห้องสมุดค่ะ หนังสือเยอะแยะไปหมด
อาจารย์ อ.วรรณฤดี ภู่ทอง(อาจารย์ผู้ดูแลห้องโสตทัศนูปกรณ์ ที่ในห้องเรียนต้องใช้เฉพาะภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ) และ อ.สุรีย์ ตันชัชวาล(อาจารย์ท่านนี้ที่พาทัวร์) ซึ่งได้รับความกรุณาจาก อ. อังคณา สริยาภรณ์ รองผู้อำนวยการค่ะ
ตามหาเพื่อนอยู่นาน...พบแล้วค่ะ
ผศ. ดาลัด ทวีทรัพย์ เพื่อนรักในก๊วนได้เป็นอาจารย์อยู่ที่วิทยาลัยฯนี้ พอให้พยาบาลจุฬาฯ รุ่น 64 ได้มีสายใยกับน้องๆ รุ่นใหม่ๆ บ้าง
ถัดจากตึกนี้ไปท้ายสุดของวิทยาลัยฯ เป็นตึกนอนของน้องปีหนึ่ง...
ตึกนี้มีเรื่องเด็ดมากๆค่ะ มีทั้งเรื่องผี และ เรื่องsurprise ...คอยติดตามนะคะ
