เมื่อฉันเริ่มโต ฉันเห็นแม่ของฉันรักกล้วยไม้เหลือเกิน แม่เคยเอาเวลาว่างจากงานราชการมาเพาะแวนด้าซึ่งสมัยนั้นฮิตมาก.....
ตอนนี้แม่เกษียณอายุแล้ว อายุ 73 ปี....แต่หัวใจรักของแม่ยังผูกพันกับกล้วยไม้...โดยเฉพาะกล้วยไม้ป่า......
แม่ชอบให้ลูกชายที่นานๆจะมาจากกรุงเทพฯทีไปเดินงานเกษตร ของคณะเกษตรศาสตร์ มข. ที่จัดเสาร์-อาทิตย์....แม่บอกป๋าว่าแค่ไปเดินเล่น....แต่แม่ก็ได้กล้วยไม้สวยๆกลับมาทุกที....ป๋าไม่อยากให้แม่ซื้อมากเพราะมันแพง...และมันกินไม่ได้...แต่มันคือความสุขของแม่...
ป๋าบอกว่าบางทีได้มาเป็นกระถาง ค่อยๆเดินแอบเลาะรั้วบ้าน ไปแขวนไว้ปนๆกับของเก่า......ป๋าก็รู้....บางทีก็ทำเป็นไม่เห็นซะ...ฉันว่าเพราะป๋ารักแม่มากกว่า...จึงยอมลดความเข้มงวดของตัวเองลง..
เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา มีการจัดนิทรรศการกล้วยไม้ของชมรมคนรักกล้วยไม้ ของชาวขอนแก่น ครั้งที่ 1.......ป๋ากำชับกึ่งแซวๆว่า ให้งบแค่ 500 นะ...ไม่ให้มากกว่านั้น....แต่ฉันรู้ว่าถ้าแม่อยากได้ และชอบ...แม่จะซื้อแน่นอน...ป๋าก็ห้ามไม่ได้......
ป๋าเคยเล่าว่า...ถ้าแม่ถูกใจแล้วป๋าทัก...แม่จะเอามือตบกระเป๋ากางเกง....ปุ๊ๆ...พร้อมจะซื้อสิ่งที่แม่รัก....
แม่ไม่มีโอกาสมาเดินชมกล้วยไม้บ่อยนัก เพราะลูกสาวคนนี้ไม่ค่อยพามา แถมลูกชายก็อยู่ไกล นานๆมาที
คราวนี้..... ฉันเห็นแม่เดินกระย่องกระแย่งเพราะขาที่มีร่องรอยอาการชาเหลืออยู่จากเส้นเลือดในสมองแตกเมื่อ 5 ปีก่อน.....สีหน้าของแม่อมยิ้มตลอดเวลา ฉันพาแม่ไปเดินไปรอบๆ ดีหน่อยที่งานมีเพียงเต้นท์เล็กๆ.....ลูกเขยคนเดียวของท่านก็พาไปดูโน่น....ชมนี่...เป็นที่ถูกใจมากๆ....
ฉันได้มีโอกาสพาแม่ไปถ่ายรูปกับ ท่าน ศ.ระพี สาคริก...ที่พวกเราๆเรียกกันว่าคุณพ่อ.....แม่ตาพองโตเมื่อพบอาจารย์
แม่ถอดหมวกออก เพื่อแสดงความนอบน้อมที่แม่ของฉันมีเสมอมา....แม่ดูมีความุขเหลือเกินในวันนี้....ได้ชื่นชม ได้พบและพูดคุยกับเพื่อนๆ.....ได้ซื้อกล้วยไม้งามกลับบ้าน...แถมได้ถ่ายรูปกับบุคลากรอันทรงคุณค่า...แห่งวงการกล้วยไม้...ที่ท่านไม่คาดว่าจะได้พบใกล้ชิดขนาดนี้....
ท่าน อ. ระพี สาคริกน่ารักมากๆค่ะ เป็นกันเอง และท่านยังดูแข็งแรง ยังทำงานทุ่มเทให้กับคนไทยทุกๆคน...ในงานหลายๆด้านเหลือเกิน...โดยเฉพาะ "เรื่องของคน"....บันทึกหน้า เห็นทีจะอดเล่าถึง "บทความชีวิต" ของอาจารย์ไม่ได้ซะแล้ว......
......ฉันผู้เป็นลูก...มีสุขเหลือเกินค่ะ.......
เป็นความรู้สึกที่บอกและอธิบายใครไม่ได้หรอกครับว่าความรักที่มีต่อกล้วยไม้หน้าตามันเป็นอย่างไร นอกจากคนที่รักเหมือนกันเท่านั้นแหละครับจึงพอนึกหน้าตามันออกว่าเป็นอย่างไร และนั่งคุยกันได้เป็นวันวัน.....
ถ้าพี่ติ๋วมีโอกาศพาคุณแม่มาเที่ยวกระบี่ แถวๆอำเภออ่าวลึก โรงกล้วยไม้เล็กๆ ของคนตัวเล็กๆ ยินดีต้อนรับครับ
สวัสดีค่ะ
ดีใจจังที่คุณกฤษณากับคุณแม่ชอบกล้วยไม้เหมือนกัน เป็นความสวยงามที่ธรรมชาติ สรรสร้างให้แก่เรานะคะ นำกล้วยไม้ ที่แสดงที่สยามพารากอนมาฝากค่ะ และลองไปชมกล้วยไม้ที่ถ่ายรูปมาอีกนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณ
พี่ติ๋วขา
ความสุขของแม่คือความสุขของลูกด้วยค่ะ
ดีใจที่ได้มีวันดี ๆ พาคุณแม่ไปเที่ยว
สวัสดีค่ะ คุณอึ่งอ๊อบ
สวัสดีค่ะ คุณsasinanda
สวัสดีค่ะ คุณกฤษณา สำเร็จ
อ่านแล้วรู้สึกถึงความสุขและความสัมพันธ์อันอบอุ่นในครอบครัวได้เลย ประทับใจค่ะ : )
อิจฉาครอบครัวพี่ติ๋วคับ
ว่างๆพาคุณตา คุณยาย ไปชมกล้วยไม้บนเมฆ
ที่ ดอยหลวงอ่างขาง บ้างสิ่คับ
หมูไม่ค่อยว่างเลย คิดถึงพี่ติ๋วคับ
สวัสดีค่ะ เป็นบันทึกที่งดงามเต็มไปด้วยความรักความใส่ใจความรู้สึกของสมาชิกในครอบครัว เป็นครอบครัวที่มีความสุข เห็นแล้วมีความสุขไปด้วย
ภาพกล้วยไม้ที่นำมาฝากก็สวยงามมากเช่นกัน
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่ได้อ่านจากบันทึกของคุณกฤษณาเสมอค่ะ
มีความสุขจังค่ะ...คุณติ๋ว
กล้วยไม้...สิ่งที่ดีในชีวิตบั้นปลายของครูอ้อยค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณกมลวัลย์
สวัสดีครับ เด็กCom.......
คุณนายดอกเตอร์ ค่ะ |
|
คุณน้องขา....
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ
คิดถึงพี่ติ๋วเช่นกันคับ
อ่างขางไม่ต้องปีนคับ
แค่ไม่ต้องทานอะไรให้อิ่มก่อนขึ้นแค่นั้นเอง
เพราะรถตู้จะเอียง 60 องศา และเลี้ยวตลอด
จะแวะไปขอนแก่นตอนออกพรรษาไงคับพี่ติ๋ว
จะไปเก็บภาพ พระอาทิตย์ขึ้นที่ ปราสาทหินพนมรุ้ง
ก่อน
สวัสดีค่ะ น้องหมู
แล้วจะแวะไปกวนคับพี่ติ๋ว
ขอบคุณมากคับ
หมูดีใจรู้จักพยาบาล หน้าที่ ตำแหน่งใหญ่ๆทั้งนั้นเลย
ชีวิตนี้หมูสบายแล้ว
แฟนอยู่กำแพงเพชร รักษาไม่ไหว ไปขอนแก่น
พี่ติ๋วรักษาไม่ไหว ไปจุฬา ที่น้องแฟนอยู่
เกิดติดเอดส์ขึ้นมา ยังมีพี่เล็กอยู่ที่บำราศ
เฮ้อ ครบเครื่องจังเลย ดีใจที่รู้จักพี่ติ๋วคับ
สวัสดีค่ะ น้องหมู
ผมอายุ 15ครับผมชอบกล้วยไม้มาก
ผ่านมาอ่านบันทึก "กล้วยไม้..กับหัวใจ(รัก)ของแม่"
เหมือนมองเห็นภาพตัวเองในอนาคตเลยค่ะ
กล้วยไม้..งดงาม มีคุณค่า ในหัวใจของใครหลายๆคน
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีดี..ที่อบอวลด้วยความรักค่ะ