ผู้เขียนต้องขออนุญาตนำมาถ่ายทอดความรู้สึกดีๆที่ได้จากบรรยากาศการประชุม SHA วันนี้...ก่อนที่จะลืม...

ผู้เขียนเข้าห้องบรรยายช้านิดหน่อย ทำให้ช่วงที่เข้าไปได้เห็นผู้เข้าร่วมประชุมหลับตานิ่ง ปล่อยอารมณ์คล้อยตามคำแนะนำของท่านผู้บรรยาย ซึ่งพอทราบว่าท่านเป็นชาวสงขลานครินทร์แล้ว...โดยส่วนตัวผู้เขียนออกจะมีลำเอียง ด้วยศรัทธาในความเป็นคนคุณภาพของ ม.อ.มาโดยตลอด

ดร.นพ.สกล  สิงหะ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์...

ภาพที่เห็นครั้งแรกคือ ท่านแต่งกายคล้ายศิลปิน ในจินตนาการของผู้เขียน ภาพของศิลปินมักเป็นตัวของตัวเอง และก็คิดไม่ถึงว่าจะมีแพทย์ที่เป็นศิลปินเช่นท่านด้วย

นั่งฟังไปเรื่อยๆ คิดตามไปเรื่อยๆ... ผู้เขียนไม่ค่อยได้ทำตามที่ท่านบอกมากนักเพราะห่วงจดบันทึก ด้วยเป็นคนความจำไม่ดี...พอมาท้ายๆชั่วโมงก็เริ่มจดน้อยลงเพราะอารมณ์คล้อยตามท่านไปมากแล้ว

มาสะดุดตอนที่ท่านพูดถึง Outcome Mapping ประโยคหนึ่ง...จึงถึงบางอ้อ...

ว่าท่านคือ    phoenix 

ผู้ที่ผู้เขียนเคยได้รับความรู้เรื่อง Outcome Mapping จากบันทึกของท่าน

ผู้เขียนนี่...ตาไม่ถึงจริงๆ... ไม่ได้เอะใจแม้แต่น้อย 

ตัวจริงท่านน่ารักมากๆ

การบรรยายของท่านน่าจะทำให้การเขียนบันทึกถ่ายทอดของผู้เขียนเป็นไปได้ยากมากๆ... ด้วยการบรรยายในหัวข้อนี้ของท่านมีการปฏิบัติ การรับรู้เรื่องจิตวิญญาณ... ที่ยากจะบอกเล่าถ่ายทอดให้ผู้อ่านได้รับความรู้สึกดังกล่าวได้เสมือนในเหตุการณ์จริง

ผู้เขียนประทับใจในหลายๆเรื่องที่ท่านบรรยาย จะขออนุญาตนำมาถ่ายทอดเพียงบางส่วน

"... เราจะทำให้ผู้อื่นสุขได้อย่างไร  ถ้าเรายังทำให้ตนเองมีความสุขไม่ได้..."

อาจารย์นำคลิ๊ปวีดีโอการเล่นดนตรีโดยใช้นักร้องนักดนตรีจากหลายๆประเทศ ร้องและเล่นต่อกันจนจบเพลง

...ทำไมเขาสามารถเล่นดนตรีเพลงเดียวกันได้อย่างไม่สะดุดทั้งๆที่อยู่กันคนละประเทศ นั่นเพราะแต่ละคนรู้จังหวะ รู้หน้าที่ของตน รู้เวลา บางคราวก็ตาม บางคราวก็นำ...

...WHO กำลังผลักดันให้การดูแลผู้ป่วยใช้แนวคิดว่า People Center Healthcare เป็นการดูแลสุขภาวะ มิได้ใช้ Patient Center เหมือนสมัยก่อน...

 ...จงเชื่อว่า คนไข้แต่ละคนมีทุนของความสุขของตนกันอยู่แล้วก่อนที่เขาจะมาป่วย น่าจะนำความสุขที่เขามีออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์

(โปรดติดตามตอนที่ ๒)