G2K กับอารมณ์ที่เปลี่ยนไป...


 

เจ้า "ความอยาก" นี่นะ ถ้าใช้ให้เป็นแล้วมันมี "ประโยชน์" มาก
เพราะมนุษย์ "ปุถุชน" อย่างเรา ๆ นั้น ยังให้จิตเป็นอารมณ์ ใช้อารมณ์เป็นจิตอยู่
ปัจจัยตั้งต้น หรือ "เหตุ" ในการที่จะทำอะไรหรือไม่ทำอะไรนั้น "เรา (ปุถุชน)" ต้องใช้ "อารมณ์" เป็นตัวตั้งต้น (หัวเชื้อ) ในการกระทำ

ในสังคมทุกวันนี้มีสิ่งกระตุ้น "อารมณ์" เยอะแยะมาก
โดยเฉพาะเมื่อเทียบอัตราส่วนนั้น 99 ส่วน จากร้อยส่วนเป็นการกระตุ้น "อารมณ์เลว"

อารมณ์โลภ อารมณ์โกรธ อารมณ์หลง ล้วนแล้วแต่เป็นอารมณ์ "เลว" ทั้งนั้น
อารมณ์เลว ๆ นี้ถึงส่งผ่าน "สื่อ" ทั้งทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ

โทรทัศน์ วิทยุ หนังสือพิมพ์ นิตยสาร ป้ายโฆษณา โทรศัพท์มือถือ ฯลฯ ล้วนแล้วแต่เจาะ "พฤติกรรม" ของผู้บริโภค (Customer Behavior) ของแต่ละคนไม่ให้ดิ้นหลุดไปได้จากวังวน "อารมณ์เลว"

เจ้าอารมณ์ดี ๆ นี้ต้องฝากเป็น "โจทย์" ให้ทีมงานนั้นขบคิด
ทีมงาน G2K ในวันนี้มีหน้าที่เป็นผู้ "กระตุ้นอารมณ์" อันเป็น "อารมณ์ดี..."

กระตุ้นให้ "อยากดี"
อยากคิด อยากเขียน อยากถ่ายทอด อยาก "เสียสละ" อยาก "ทำความดี..."

ความมีเสน่ห์ ที่ท่านกะปุ๋มฝากไว้เป็นข้อที่น่าขบ น่าคิด
เสน่ห์ของ G2K เมื่อก่อนก็คือ "ง่าย"
คนอายุมาก ๆ อย่างเราจะไปเรียนรู้เทคโนโลยีจากที่ไหนได้มากมาย ทีมงาน G2K ทั้งหลายจึง "ง่ายสำหรับเรา..."

เดี๋ยวนี้ไม่ง่ายเหรอ...?
ง่ายนะแต่ "ยากขึ้น"
คือแบบว่า "งง ๆ" หรือบางครั้งก็ "เซ็ง ๆ"

อันนี้ต้องย้อนกลับไปพูดถึงของ Tacit Knowledge (ความรู้ฝังลึก) กันให้ชัดอีกครั้งหนึ่ง

เจ้า Tacit Knowledge นี้ คือ ความรู้ที่ผุดขึ้นมา ณ ช่วงเวลาใด เวลาหนึ่ง
ความรู้นี้ไม่ได้คิดเอาเองแล้วจะได้นะ
ความรู้ฝังลึกนี้อยู่ดี ๆ มันก็ผุดขึ้นมาเอง

ผุดขึ้นมาปุ๊บก็เขียนปั๊บ ต้องจับ ต้องเขียน
ถ้าเวลานั้นผ่านไป ความรู้ที่นึกได้ ไม่ใช่ Tacit Knowledge

แต่ทว่า... เดี๋ยวนี้ความรู้ที่ผุดขึ้นมามันมี "ตัวแปร" สำคัญคือ "ความไม่อยาก" เข้ามาเกี่ยวข้อง
คือคิดปุ๊บ อยากเขียน (เมื่อก่อน) แต่เดี๋ยวนี้ เฮ้อ...ไม่อยากเขียนเลย
อารมณ์แบบเนี๊ยะ ถ้าพูดแบบภาษาชาวบ้านนั้นเรียกว่า "โครตน่าเสียดายเลย"

บางครั้งความคิด "เจ๋ง ๆ" ผุดขึ้นมา โอ้โห คิดได้ไง แต่ทว่า เฮ้อ ปล่อยมันไป ปล่อยมันไป อนิจจา...

คนที่เขียนจากความคิด จินตนาการนั้นก็อย่างหนึ่ง
คนที่เขียนจากความรู้สึกที่ผ่องถ่ายออกมาเป็น "ความรู้ฝังลึก" นั้นก็อีกอย่างหนึ่ง

ดังนั้น ทีมงานอาจจะเรียกเราว่าเป็นพวก "ศิลปิน" ก็ได้
ศิลปินในที่นี้หมายถึง คนที่ชอบทำอะไรตามใจ "ตามอารมณ์"

คือ อารมณ์ดีก็ทำ อารมณ์ไม่ดีก็ไม่ทำ

แต่ทว่า ถ้ามองอีกด้านหนึ่งก็เป็นโจทย์ที่ดียิ่งในการ "ภาวนา"
ถ้าหากเราสามารถก้าวผ่าน "อุปสรรคแห่งอารมณ์" นี้ไปได้ เราก็สามารถทำอะไรอะไร "ตามหน้าที่"

ถ้าหากเราตระหนักในหน้าที่ว่าหน้าที่ของเราคือ "เขียน" เขียน เขียน แล้วก็เขียน
มีหน้าที่เขียนก็เขียนไป หน้าตา G2K จะเป็นอย่างไรก็ไม่สำคัญ ถ้าเป็นอย่างนี้ได้ท่านเรียกว่าเราไม่นำสิ่งภายนอกมาเป็น "อารมณ์"

สิ่งภายนอกทำให้เราไม่หวั่นไหว
เราจะเข้มแข็ง มั่นคง ไม่ปลดปลงไปกับ "โลกธรรม..."

หรือในอีกทางหนึ่งก็เป็นทางพัฒนา "ปัญญา"
เราจะต้องหาวิธีการใหม่ ๆ
เช่น ไปเขียนในโปรแกรมอื่นก่อน พอเขียนได้แล้วก็ค่อยนำมาลง
หรือว่าเขียนไว้ แล้ว copy ให้คนอื่นเอามาลง
หรืออย่างไรก็ได้ แต่ทั้งหมดนี้ถ้ามองให้ดีก็เป็นการ "หนีปัญหา"

เขียนมาตั้งนานก็พอที่สรุปได้ว่า มีหน้าที่เขียนก็เขียนไป สิ่งต่าง ๆ ภายนอกจะเป็นอย่างไร สิ่งภายในจะต้องไม่เปลี่ยนตาม...


 

เหตุจากบันทึก... ไม่อยากเขียน ตั้งแต่เปลี่ยน G2K...

คำสำคัญ (Tags): #g2k#จิต#อารมณ์
หมายเลขบันทึก: 298773เขียนเมื่อ 18 กันยายน 2009 17:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 09:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

สวัสดีครับ

ผมต้นกล้า เป็นหนึ่งในทีมพัฒนาระบบนะครับ

คือผมอ่านแล้วไม่สามารถจับใจความได้ว่าอะไรคือสิ่งที่ท่านต้องการครับ

ถ้าเป็นไปได้ผมรบกวนขอ "ปัญหาชัดแจ้ง เป็นข้อๆ" ที่ทำให้ท่านไม่อยากเขียนบันทึก แบบไม่ต้องให้ผมคิดตีความอ่ะครับ เพื่อทีมงานเราจะได้ปรับปรุงให้ระบบสามารถตอบสนองความต้องการบันทึกแบบฉับพลันของผู้ใช้ได้ครับ

ขอบคุณครับ

OK OK ติดตามอ่านในบันทึกนี้นะ  เสน่ห์อะไรใน G2K

จะว่าไป ตีความหน่อยก็ดีนะ

หัดเป็นคนแก่แบบพวกเราบ้างก็ดีนะ

วัยรุ่นเดี๋ยวนี้ชอบ "อาหารจานด่วน (Fast Foods)" ลองไปตลาดซื้อกับข้าวแล้วเข้าครัวที่บ้าน ทำอาหารร่วมกันครอบครัวนั่นสนุกกว่าเยอะนะ

ลองคิดดูหน่อย ลองตีความดูนะ จะได้สมชื่อว่าเป็นทีมงานเพื่อการ "จัดการความรู้" (Knowledge Management Team...)

 

ตามเข้ามาอ่านต่อค่ะ

.

หมายความว่า บล็อคต่างๆ ในนี้เป็น

.

"ทีมงานเพื่อการ "จัดการความรู้" (Knowledge Management Team...)"

.

หรือเป็นเครือข่ายของทีมงานฯเปล่าคะ?

.

ความต้องการบันทึกแบบฉับพลันนี้คืออะไรคะ?

.

ไม่รู้จริงๆ นะคะ อย่าถือคนแก่เลย

.

คนแก่ก็อยากติดตามความเป็นไปของลูกหลานเหมือนกันค่ะ

.

แล้วจะแวะเข้ามาอ่านคำตอบนะคะ

.

อยู่เย็นเป็นสุข และบุญรักษาค่ะ

บล็อคต่างๆ ในนี้เป็น "ทีมงานเพื่อการ "จัดการความรู้" (Knowledge Management Team...)" หรือเป็นเครือข่ายของทีมงานฯเปล่าคะ?

อันนี้ขออนุญาตให้ "ทีมงานผู้ดูแลระบบของ G2K" เป็นคนตอบนะ เดี๋ยวเราตอบเองซะหมดจะกลายเป็น Fast Foods ไป...

เป็นหน้าที่ของทีมงานแล้วนะ คำถามนี้เป็นการถามย้ำ "จุดยืน" ของ G2K เลยนะว่า G2K สร้างขึ้นมาทำไม...?

ความต้องการบันทึกแบบฉับพลันนี้คืออะไรคะ?

คำถามนี้เราเองก็ต้องตีความอยู่นานพอสมควร เพราะ "การบันทึกแบบฉับพลัน" นั้นคร่อมอยู่ระหว่าง "บันทึกกับอนุทิน"

เราไม่แน่ใจว่าที่ ต้นกล้า พูดถึงนี้หมายความถึงการเขียน "บันทึก" ใช่หรือไม่...

เพราะถ้าเป็น "บันทึก" บางครั้งไม่ฉับพลันก็ได้เน๊อะ

บางคนเขียนสด คือ เปิดบล็อก เข้าระบบ แล้วเขียนในหน้านี้เลย

หรืออีกหลายคน ก็เขียนใส่กระดาษ บันทึกในสมุดโน๊ต หรือพิมพ์ในคอมพิวเตอร์ แต่ไม่ได้ online เข้าระบบ ซึ่งจะใช้โปรแกรมต่าง ๆ ตามที่ถนัด

พอได้เวลา หรือมีสถานที่ที่สามารถต่อ Internet ได้ สมาชิกผู้เขียนบล็อก (Blogger) จึง "เข้าระบบ" แล้วนำข้อความที่ "เขียน" ไว้ในรูปแบบต่าง ๆ เข้ามาบันทึกไว้ในระบบ Gotoknow นี้ 

ยังมีคำตอบต่อนะ...

สาเหตุที่ผมต้องขอร้องให้ผู้ใช้ระบุปัญหาที่ชัดแจ้ง ก็เพราะว่าผมมีสิ่งที่ต้องทำ ต้องแก้ปัญหามากมาย ในเวลาที่จำกัดเหมือนทุกๆ ท่าน คือ 24 ชม. ครับ ผมจึงไม่เวลามากพอที่จะมานั่งถอดสำนวนโวหาร เพื่อหาว่าปัญหาที่แท้จริงของผู้ใช้คืออะไร ในสังคม GotoKnow เรามีสมาชิกนับหมื่นคน ถ้าผมต้องมัวมาถอดความเพื่อหาปัญหา ก็คงจะไม่มีเวลาสำหรับแก้ปัญหาครับ พบกันครึ่งทาง คนทำพยามยามแก้ปัญหาให้คนใช้ คนใช้ช่วยแจ้งปัญหาให้คนทำ ช่วยกันคนละไม้คนละมือ น่าจะดีกว่าครับ

ผมคิดว่าความรู้ฝังลึกนั้นจัดการยากครับ ยิ่งคนในองค์กรตั้งใจฝังมันให้ลึก ด้วยการเกรงใจ รักษาน้ำใจ รักษาภาพพจน์ การจัดการความรู้ก็คงไม่ประสบความสำเร็จครับ

- - --

ตอบคุณกัญญา ลีลาลัย

ถาม: บล็อคต่างๆ ในนี้เป็น "ทีมงานเพื่อการ "จัดการความรู้" (Knowledge Management Team...)" หรือเป็นเครือข่ายของทีมงานฯเปล่าคะ?

ตอบ: โกทูโนว์เป็นของคนไทยทุกคนครับ สมาชิกทุกคนในเว็บไซต์แห่งนี้จึงถือเป็นทีมเดียวกัน ส่วนทีมงาน UsableLabs เป็นเพียงฟันเฟืองเล็กๆ ที่คอยบำรุงรักษา แก้ปัญหาต่่างๆ ให้เว็บไซต์ดำเนินไปได้ครับ

ถาม: ความต้องการบันทึกแบบฉับพลันนี้คืออะไรคะ?

ตอบ: คือการจดบันทึกที่สามารถตอบสนองต่อ "ความคิดปิ๊งแว้บ" ได้อย่างทันท่วงที ครับ

เวลาผมมีบันทึกดีดีบางครั้งจดไว้ก่อน

บางครั้งก็เขียนสด

อย่างไรก็ค่อยๆแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะครับ

การเปลี่ยนแปลงทำให้เราต้องปรับตัว

ถ้าเซ็งๆ มีโทสะ ก็ดูจิตไปด้วยเลยนะครับ

สาธุครับ

เป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะครับ

อ่านบันทึกของสุญญตาและความเห็นก่อนหน้านี้ของ ดร.กะปุ๋มที่นี่ มีความรู้สึกที่ตรงกันเพราะไม่คุ้นชินกับโฉมใหม่ของ G2K ปนกับความรู้สึกแบบไม่ค่อยจะชอบเหมือนทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนโฉมใหม่ แต่ก็พยายามทำใจยอมรับและอดใจรอให้การปรับปรุงเสร็จสมบูรณ์ ไม่กล้า comment มากเพราะไม่มั่นใจว่าเราควรมีความรู้สึก "เป็นเจ้าของ" G2K ด้วยหรือเปล่า

อ่านที่คุณต้นกล้าเขียนข้างบน ก็เห็นใจและเข้าใจว่าทีมทำงานทุกคนคงเหน็ดเหนื่อยกับการทำงานปรับปรุง G2K ครั้งนี้ ขอให้ใจเย็นๆ อดทนต่อคำบ่นและความเห็นที่แตกต่าง

ฝากน้องมะปรางช่วยดูแลด้วย

อ่านบันทึกของสุญญตาและความเห็นก่อนหน้านี้ของ ดร.กะปุ๋มที่นี่ มีความรู้สึกที่ตรงกันเพราะไม่คุ้นชินกับโฉมใหม่ของ G2K ปนกับความรู้สึกแบบไม่ค่อยจะชอบเหมือนทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนโฉมใหม่ แต่ก็พยายามทำใจยอมรับและอดใจรอให้การปรับปรุงเสร็จสมบูรณ์ ไม่กล้า comment มากเพราะไม่มั่นใจว่าเราควรมีความรู้สึก "เป็นเจ้าของ" G2K ด้วยหรือเปล่า

อ่านที่คุณต้นกล้าเขียนข้างบน ก็เห็นใจและเข้าใจว่าทีมทำงานทุกคนคงเหน็ดเหนื่อยกับการทำงานปรับปรุง G2K ครั้งนี้ ขอให้ใจเย็นๆ อดทนต่อคำบ่นและความเห็นที่แตกต่าง

ฝากน้องมะปรางช่วยดูแลด้วย

เอ่... สงสัย Best Practice จะกลายเป็น Bad Practice ไปอีกแล้วเรา เฮ้อ...เศร้า!!!

มีอะไรอย่างอื่นให้เขียนไม่เขียนดันมาทำ AAR (After Action Review) เรื่อง G2K ซะอย่างงั้น ทำไปได้...

หายเศร้าแล้ว มาถอดบทเรียนต่ออีกหน่อย

เราได้อ่านย้อนไปในบันทึก ก้าวแรกของ "Digital KM" ของท่านอาจารย์ ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์  ในประโยคที่ท่านพูดถึง Digital KM ที่ว่า

"องค์กรและบุคลากร"

โดยเรื่องรูปแบบองค์กรนั้น ห้องปฎิบัติการ UsableLabs จะยกระดับเป็น "ศูนย์วิจัยและพัฒนาซอฟต์แวร์เพื่อพัฒนาสังคม"

ประโยคนี้ "ศูนย์วิจัยและพัฒนาซอฟต์แวร์เพื่อพัฒนาสังคม"เป็น Goal เป็นเป้าหมาย เป็นสิ่งที่เราอยากจะให้มีให้เป็น

และในประโยคนี้ "ศูนย์วิจัยและพัฒนาซอฟต์แวร์เพื่อพัฒนาสังคม" เราเองสามารถตีความออกได้เป็น 2 ส่วน (ถ้าผิดก็ขออภัย) คือ ในส่วนของการพัฒนาซอฟต์แวร์ และส่วนของการพัฒนาสังคม

ทั้งสองส่วนนี้จะต้องเชื่อมโยง ประสาน "พึ่งพา" ซึ่งกันและกัน

ส่วนที่หนึ่ง ศูนย์วิจัยและพัฒนาซอฟต์แวร์เป็นส่วนที่จัดสร้าง "ระบบ" ให้เรา "สมาชิก G2K" ได้ใช้ ได้มี "เวที" เพื่อพัฒนาสังคม

ส่วนที่สอง การพัฒนาสังคม ตาม Model ที่เราเข้าใจ สังคมนี้จะพัฒนาได้ด้วย "ความรู้" G2K จึงจัดสร้างขึ้นเพื่อ "สร้างเกลียวความรู้" เกลียวความรู้จะเกิดขึ้นได้ก็ด้วยการ "แลกเปลี่ยนเรียนรู้" จากผู้รู้และโดยเฉพาะ "ผู้ไม่รู้"

ในส่วนที่หนึ่งทีมงานของท่าน ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ นั้นทำดีมาก ๆ อยู่แล้ว

แต่ตอนนี้ปัญหาเรื่องของการ "พัฒนาสังคม" นั้นมันติดอยู่ที่พวกเรา ที่เราไม่สามารถ "ควั้นเกลียวดความรู้" ได้

เพราะทำไมน่ะหรือ...?

ก็เพราะว่าเราไม่สามารถแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันได้ เราไม่เปิดใจรับความรู้ความเห็นซึ่งกันและกัน

ปัญหานี้เป็นปัญหาใหญ่ในวงวิชาการไทยมานานแสนนาน

เมื่อก่อนนี้เราต้องเข้าในเวที ต้องเข้าไปนั่งในห้องประชุม Face to Face ตาต่อตา ฟันต่อฟัน นักวิชาการไทยไม่เถียงกันอยู่แล้ว หรือเถียงกันก็จัดเข้าขั้นว่า "ทะเลาะกัน" วงการวิชาการไทยถึงไม่ "เจริญ"

หรือถ้าเวทีไหน "เจ๋ง ๆ" หน่อย คือมี "คุณอำนวย" เก่ง ๆ ก็จะสามารถ "รีด" ความรู้จากการถกเถียงนั้นออกมาเป็น "องค์ความรู้" ที่มี "เกลียว" อยู่อย่างมากมาย

แต่ทว่าการจัดเวทีแต่ละครั้งนั้น ต้องใช้งบประมาณ ค่าสถานที่ ค่าเดินทาง ค่าเบี้ยเลี้ยงมากมาย

เวทีเสมือน G2K แห่งนี้จึงเป็นที่ที่จะทำให้นักวิชาการทั่วโลกและทั่วประเทศไทยสามารถเข้ามาใช้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันได้ทุกวัน ทุกเวลา

แต่ว่า... เราไม่ค่อยจะกล้าแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันเท่าไหร่

คนที่กล้าแลกเปลี่ยนเรียนรู้ คนเขียนเรื่อง (ผู้เขียนบันทึก) ก็มีอัตตาตัวตนสูง ไม่แลกเปลียนเรียนรู้ด้วย เขาแสดงความคิดเห็นอะไรมาก็ไม่ฟัง ไม่ต่อยอด ไม่ขั้นเกลียว

คนไม่กล้านั้นก็เพราะว่ากลัวเสียชื่อ เสียหน้า เสียเกียรติ กลัวคนอื่นไม่รัก กลัวสังคมไม่เข้าใจ การพัฒนาสังคมสี่ปีที่ผ่านมานี้จึงก้าวไปอย่างเชื่องช้า

สี่ปีแล้วที่เรามีแต่คำ "ป้อยอ" ให้แก่กัน ปีที่ต่อไปจากนี้นั้นน่าจะมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างแท้จริง

เวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้นั้น "มีคุณค่า" มากนะ ผู้เขียนและผู้แสดงความคิดเห็นต้องเปิดใจให้กว้าง เพื่อที่จะพัฒนาความรู้ให้ "กว้างขวาง" ซึ่งจะสามารถนำความรู้ที่ได้นั้นไป "พัฒนาสังคม..."

ในส่วนของเรา เราต้องการให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอย่างเต็มที่ ระบบที่ดีย่อมทำให้มีผู้เข้ามาใช้เวทีนี้เยอะ

คนเยอะ ความรู้ก็เยอะ 

ความรู้ทุก "อณู" มีคุณค่า

ขอให้ "รักษา" ความรู้ที่กลั่นออกมาจาก "กูรู" ทั้งหลายใน G2K นี้ไว้ แล้วสังคมไทยจะ "พัฒนา..." 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท