ดิฉันคือใคร

คนรู้จักหลายต่อหลายคนมักพูดเสมอว่า เจ้าเด็กคนนี้มันไม่ค่อยฉลาด ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา ดูติ๋มๆ ตั้งแต่เด็กๆ ทำไมพอมันโตขึ้นมาแล้วมันจ้อเหลือเกิน ปากยังกะกรรไกร และอีกหลายต่อหลายอย่าง ฮา ฮา

ดิฉันได้ฟังเช่นนั้นแล้วก็ตอบว่า เปล่าฉลาด ยังโง่อยู่เหมือนเดิม แต่ที่ผ่านมาอาศัยความมุมานะตั้งใจเป็นหลัก ถือคติว่า ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง แต่บางครั้งก็ยังงงอยู่เหมือนกันว่า something happens for a reason

ผ่านมาก็เกือบสิบปีแล้ว แต่ก่อนทำงานอยู่บริษัทเทเลคอมโด่งดังใน กทม. ดีๆ ก็ไม่ชอบ อยากตามฝันตัวเองไปเป็นอาจารย์อยากเป็นนักวิจัย ด้วยว่าเล่นละครสวมบทบาทความเป็นครูสอนหนังสือให้กับน้องๆ มาตั้งแต่เล็กๆ ว่าแล้วก็ไม่รอช้าออกจากงานเอกชนมาอย่างสมใจอยาก สอนได้หนึ่งเดือน แล้วมารับทุนรัฐบาลไปเรียนต่อ

ยังจำได้ว่า ก่อนไปเรียนต่อ คืนหนึ่งฝันว่าได้พบท่านพุทธทาสอย่างใกล้ชิด ท่านยิ้มให้แล้วก็จากไป ดิฉันบอกท่านว่า จะเป็นคนดี จะตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด

ไปเรียนมาห้าปีครึ่ง ได้ปริญญาบัตรและปริญญาชีวิตกลับมา ผ่านอะไรมาเยอะแยะมากมาย แต่ ยัง ยัง ยังรู้สึกว่า ไม่ฉลาด ยิ่งเรียนยิ่งงงยิ่งสับสนยิ่งค้นหา รู้แต่ว่าลูกอึดเยอะ

กลับมาเป็นอาจารย์ ก็รู้สึกสับสนกับระบบการศึกษาไทย ไม่ว่าจะโทหรือตรี จะไทยหรืออังกฤษ ว่าแล้วก็สอนเฉพาะวิชาที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด แล้วหันมาใช้วิทยายุทธ์ที่ร่ำเรียนมาพัฒนา tacit knowledge ให้แน่น กลายออกมาเป็นงานวิจัยที่นำไปใช้ในชุมชนหลายชิ้น รู้สึกคุ้มดีกับความเหนื่อย

ดิฉันเข้ามาได้อย่างไร 

เป็นคนชอบคิดชอบเขียนชอบอ่าน เขียนไดอารี่มาตั้งแต่เด็ก ชอบเขียนจดหมายอีกต่างหาก ตอนเรียนอยู่ที่อเมริกาก็ติดบล็อก สุดท้ายแล้วก็เลยสร้างระบบขึ้นมาเองกับ อ.ธวัชชัย ด้วยทุนสนับสนุนจาก สคส. และ สกว.

ย้อนไปอ่านบันทึกแรกสุดของ GotoKnow http://gotoknow.org/blog/tutorial/1 แล้วหันมามองวันนี้รู้สึกว่า คุ้มอีกแล้วกับการอดตาหลับขับตานอน

วันแรกของการเปิดตัวประชาสัมพันธ์ GotoKnow คือวันที่ 27 พฤษภาคม 2548 http://gotoknow.org/blog/tutorial/44451 แปลกดีนะ เพิ่งมาทราบว่าเมื่อปีที่แล้วว่าตรงกับวันเกิดของท่านพุทธทาส

จุดยืนของดิฉันคืออะไร  

ยืนอยู่บนโลก... ไม่ว่าใครหากมองตัวเองจากจุดที่ยืนก็คงเด่นมาก เพราะมองเห็นแต่ตัวเองที่อยู่ใกล้ที่สุด แต่ถ้ามนุษย์อวกาศมองมาจากนอกโลกก็จะไม่เห็นอะไรเลยจากจุดที่คนคนนั้นยืนอยู่ ดังนั้น  อย่าสำคัญผิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่ง  Let's have fun และทำตัวให้คุ้มค่ากับการมีชีวิต คือจุดยืนของดิฉัน

ดิฉันต้องการอะไร จะทำอะไร

กำลังจะได้รับบทบาทใหม่ของชีวิต คือ เป็นแม่ที่ดีของลูก เลี้ยงลูกเอง จะเป็นหญิงไทยมือก็ไกวดาบก็แกว่ง ดูสักหน่อย และคงค้นหาความสุข ความสว่าง ความสงบ ให้กับครอบครัวและสังคมต่อไป อยู่อย่างเพียงพอ อยู่ด้วยปัญญา ไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่ตระหนี่ แต่ไม่เป็นหนี้

บอกหน่อยได้ไหมทำไมถึงต้องเฮฮา

Don't worry, be happy  ... Enjoy every moment of your life แล้วทุกอย่างในชีวิตก็จะไปได้ด้วยดี :)

บันทึกแนะนำ

เรื่องเล่าเมื่อเข้า Blog: เครื่องมือใหม่สำหรับการจัดการความรู้