กลบทเบญจวรรณ ๕ สี : เพียงพี่....


ขอบคุณภาพจาก http://pics.hi5.com/userpics/123/126/1261913123.img.jpg

       เรื่องเร่งร้อนรุมเร้าจนหนาวเหน็บ

เกินกอบเก็บกิจการงานสร้างสรรค์

เหมือนสมองเมามวยหมัดยากหยัดยัน

เลยถลันลิ่วลื่นล้มครืนลง

 

      หวังวันวานหวานว่าจะมาหวน

เอิบอิ่มอวลอุ่นไอที่ใหลหลง

ขอคืนค่ำคนเคียงเธอเที่ยงตรง

ใจเจาะจงจานเจือเพียงเพื่อนวล

 

      เพียงพบพิ่พิงพักก็จักหาย

วันวุ่นวายเหว่ว้ามิมาหวน

เรื่องเร่งร้อนรุมเรียงเพียงพี่ชวน

โดยดุ่มด่วนเดี๋ยวเดียวน้องเคี่ยวงาน

 

 

 

 มีข้อบังคับให้วรรคหนึ่งๆ ต้องมีพยัญชนะต้นเสียงเดียวกัน

  ตั้งแต่คำที่ ๑ ถึงคำที่ ๕ ซึ่งสอดคล้องกับคำว่า เบญจ แปลว่า ห้า 

  

ของเก่าที่เคยแต่งไว้

หลงใหลเลยลองเลียนเขียนดูบ้าง
งกเงิ่นง้างงวยงงหลงอักษร
เนิ่นนานนมน้องหนูผู้ไกลกลอน
ขวบคืนค่อนคืบคลานงานมิเดิน

ใจจดจ่อจับจ้องลองสักหน่อย
เริ่มเรียงร้อยรู้รสบทขัดเขิน
ตาติดตามติติงสิ่งเผชิญ
สุดสรรเสริญสิ่งสร้างยังห่างไกล

27 ตุลาคม 2549 16:28

ที่มา http://gotoknow.org/blog/tip-poem/56066

 

   นกนางนวลนอนแนบแอบกกคู่             ให้หดหู่ไห้หวนชวนคิดถึง

รักร้างรารักแรกแทรกตราตรึง                  เจ็บใจจึงจางจากพรากพลัดมา

เคยเคียงคู่คลอเคล้าเย้าหยอกแนบ          อกอิงแอบอุ่นไอในอุษา

ชายชิดชู้ชูเช่นเป็นดวงตา                      เมฆหมอกมาหมองหม่นจนเจียนตาย

เดินเดียวดายโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจแสน       เคืองขัดแค้นขื่นขมมิสมหมาย

กี่กัปกาลเกิดกรุ่นละมุนกาย                    ชมเชยชายโฉมชู้คู่นางนวล

 28 ตุลาคม 2549 16:22

http://gotoknow.org/blog/tip-poem/56188

 

 

ตัวอย่างคำประพันธ์ของผู้อื่น

รักแรมร้าง เรียมรู้ เป็นชู้รัก 

 เสียเสื่อมศักดิ์ เศร้าโศก โลกสลาย                          

จากจิตใจ จนจาง แทบวางวาย 

 ให้โหยหาย หดหู่ เพราะรู้ใจ

 

ไม่มีมิตร มองมา พามืดมัว

 นั่งเนียนัว แน่นหนัก ถูกผลักใส

หาแห่งหน ห้วงเหว เดินเร็วไว

แจ้งจนใจ จำจาก พลัดพรากกัน.

                         

           ...หยาดกวี...

 

 

 

 ที่มา http://www.oknation.net/blog/kondee007/2008/10/24/entry-1



นกนางนวลเหนือน้ำลำธารใส
บัวบังใบบานบึงถึงตอนสาย
ชูช่อชมเชยชื่นรื่นพระพาย
ผึ้งผันผายโผผินเที่ยวบินตอม

ระรื่นเรื่อยรวยรินกลิ่นดอกไม้
อวลอบไออ้อยอิ่งทิ้งกลิ่นหอม
ยูงเยี่ยมยอดยางใหญ่ใกล้พยอม
เหล่าลิงล้อมแลลานคลานป่ายปีน

     "คมเย็น"

http://www.oknation.net/blog/komyen

  

                            

                                     ๒๔ ตุลาคม ๒๕๕๑

 

 

กลบทของภาทิพ
เบญจวรรณห้าสี
นางนวล
เบญจวรรณห้าสี
เพียงพี่
เสือซ่อนเล็บ

สารถีชักรถ

สะบัดสะบิ้ง
หมายเลขบันทึก: 409028เขียนเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2010 18:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 15:44 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

* มาอ่านกลอนดี แม่ศรีสุราษฎร์

งามผุดผาดสวยพริ้ง หวาหญิงไหน

เขียนกลอนดั้นเพราะพริ้ง วรรณกรรมวิไล

ทั่วแดนใต้รูจักดี แม่ศรีภาทิพ .....

อย่ายกย่องเยินยอเลยพ่อดอก

กลัวกลิ้งกลอกกลับกลายให้ลุ่มหลง

ลมลิ้นลวงเล่นหลอกหยอกหญิงงง

คิดครวญคงแค่ค่อนย้อนยั่วยวน

* บ้านอยู่ไหนแม่ดอกเตยเก่งกลอนหนัก

พอรูจักโดดเด่นเก่งทูนหัว

ถ้าเป็นหนังโนราห์น่าจะชัวร์

แม่ทูนหัวเป็นครูก็ดูดี

* คศ. 3 วาบหวามยิ่งใหญ่หลวง

มีคู่ควงหรือหม้ายเล่าละนี้

อยู่ชับ ชับ ขับกลอนเพราะพริ้งดี

ชื่นชีวีน่าชื่นชมคำคมเธอ...

  • มาเรียน....กลอน...บ่ห่อนเป็นกอขอคอ
  • มาเรียน....ต่อ.....บทกวีที่เพราะพริ้ง
  • มาเรียน....แต่ง...แบ่งให้รู้ของจริงๆ
  • มาเรียน....เสริม...ไม่มีทิ้งสิ่งดีดี

"ขอโทษ แก้กลอนใหม่"   นะคุณครู...

* คศ. 3 ลือนาม ยศใหญ่หลวง

งามเด็ดดวงสวยใส จริง ๆ นี่

งามพลับพลับขับกลอน เพราะพริ้งดี

ชื่นชีวี รื่นชีวาคารม เธอ....

สวัสดีค่ะ คุณอุ้มบุญ

     มาร้อย.....รัด   จัดความตามใจชอบ

     มาร้อย.....เรียง  คำมอบขอบคุณหลาย

     มาร้อย.....กรอง  ของฝากจากใจกาย

     มาร้อย.....ความ  ตามให้ว่าขอบคุณ

สวัสดีค่ะ คุณดอกรัก

 

ส่งสารสื่อสู่สาวราวจาบจ้าง

หลู่ลามล่วงเล่นเลอะเปรอะเกินไหม

เยินยอหญิงหยอกเย้าก็เข้าใจ

ขอคำไขค่อนแคะแต่พองาม

สวัสดีค่ะ ผอ.วัฒนา  ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

ไม่ฝากกลอนไว้หน่อยหรือคะ 

ขอโทษ ........กลอนพาไปจริง ๆ ไม่ได้เจตนา....คำว่าชับ ชับ..คำเดียว...

ขอประทานโทษครูครับ... จะใช้งามพลับ พลับ แล้ว....

ขอประทานโทษ ขอกราบขอโทษ ขอประทานโทษ...

คุณขานคำขอขมาว่าขอโทษ

เกินเกลียดโกรธกลั่นแกล้งแสร้งว่าขาน

ฉันเชื่อชายเชิงเช่นเป็นชายชาญ

หมายสมานหมู่มวลมิตรชิตไมตรี 

     "ดีใจเหลือแม่แก้มเรื่ออภัยให้

เราใช่ไกลนคร   เว้าวอนหา

เจอนักกลอนแกล่งคำ  จำนรรจา

ทุกข์เจียนบ้าหายพลัน  ฉันทบทวน"

    *******  ***  ******

"กลบท บทกวีที่ ซ่อนกล

มากค่าล้น มีค่าหลาก ล้วนค่ามาก

พากเพียรเรียน เรียงร้อย ค่อยเพียรพาก

คงไม่ยาก หากมีใจ ที่มั่นคง"......

ขอบคุณครู นานแล้วที่ไม่ได้อ่านกลอนกลบท และกลอนคำผวน

ด้วยความขอบคุณที่จุดประกาย

สวัสดีค่ะ ท่าน วอญ่า

     ท่าน ว่าญอ  ขอ ผำควน  ด่วนสาหรร

สะหมึบถอง   พานณรร     เสือยากแหลน

เตอเอาแถะ   ลำทอง        ฟองร้อยแกรน

ทุนขอบแคน    เมือนยา     เถารึงเรือน

  • ขั้นเทพค่ะครู ชื่นชมจริงๆ
  • ขนาดคำปกติก็เกือบตาย นี่คำผวนอีก ยาหม่องอยู่หนใดคะครู

........เย็นปาก  ฟองร้อยแกรน  เจือนมายึง.........

เมื่ออุ้ญบุม   ยาม่อง   หังอีกคร้า

ตารีบม่อง     ตับร้อน     กับควนผำ

แต่ม็องเงิน    เพราะปัวหวด     ห่างคลวดนำ

ไน้มาหำ      ไทยแจน        แม้นมีไตร

เวียนศีรษะค่ะครู .....กับควนผำ

 .........ตีบร่อง  ใย่ปอง..................

อิอิ   ครูภาทิพก็ไม่ไหวเหมือนกัน    ลงกระทอย ดีฝ่าเนอะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท