ใครกระทำใครก่อนลองย้อนคิด

ใครเร่งเร้าก่อวิกฤตไปทั่วหล้า

ใครกอบโกยธรรมชาติตลอดมา

ใครต้องหลั่งน้ำตาในวันนี้

'Mother Nature'

We are part of 'Mother Nature' Earth

We are trying hard 'fight' off her,But if we 'defeat' her

We are 'lost'

คุณครูช่วยเป็นธุระ แต่งกลอนเกี่ยวกับการจากไปของโยมแม่,พระคุณของแม่,ให้ด้วย  รายละเอียดในบันทึกนี้ แด่โยมแม่รำไพ ทิวาพัฒน์ผู้มาด่วนจากไปโดยไม่ได้สั่งลา จะทำการฌาปนกิจวันเสาร์ ที่ ๒ เมษายน ๒๕๕๔ ขอขอบคุณคุณครูล่วงหน้ามาในที่นี้ด้วย

สวัสดีค่ะคุณ

สันติสุข สันติศาสนสุข

ที่เห็นและเป็นอยู่ต่างรู้ซึ้ง

ทุกข์ที่ถึงโถมใส่เพราะใครหรือ

ไม้ยืนต้นบนป่าใครล่ะยื้อ

ผลก็คือน้ำตามาหาใคร

ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

นมัสการพระคุณเจ้า

     เขียนลงบันทึกและส่งผ่านe-mailให้แล้วนะคะ

ขอบคุณดอกไม้กำลังใจจากท่านวอญ่า  คุณปณิธิ   ท่านผศ.โสภณค่ะ

สวัสดีค่ะ

ดร. พจนา - แย้มนัยนา

• Banlance  the Earth
• Support each other
• If the Earth is in peace, so are humans.

ขอบคุณค่ะ

ขอขอบคุณคุณครูไว้ในที่นี้ด้วย ที่แต่งกลอน เกี่ยวการจากไปของโยมแม่ กลอนที่คุณครูแต่งให้ตรงประเด็นทุกอย่างครับ ไม่ได้แก้ไขอะไรเลย จะเอาให้พิธีกรอ่านตอนฌาปนกิจ  เพื่อเป็นการระลึกถึงครั้งสุดท้าย จากลูกๆ ลงชื่อคุณครู ภาทิพ  ศรีสุทธิ์ โรงเรียนสุราษฎร์ธานี จ.สุราษฎร์ธานี ผู้ประพันธ์ ขอขอบพระคุณอีกครั้ง ขอให้คุณครูสุขภาพแข็งแรง.

คำให้การ    เจ้าทุกข์ใน               วันนี้

ของ          ที่ดีมีไว้ไม่                 เห็นค่า

ผู้             โลภหลงไร้สำนึก        นานา

ถูกกระทำ  ต่อหน้าลืมค่า         แห่งธรรม.....

มาทักทายพี่ในวันนี้......พี่จ๋าช่วยดูประเด็นที่จะนำส่งให้ทีที่บันทึกน้องมะปราง....

อย่าลงชื่อครูภาทิพเลยค่ะ  เพราะครูภาทิพตั้งใจแต่งให้ในนามของพระคุณเจ้า

หรือของลูก ๆ   มีคำหนึ่งที่อยากเปลี่ยน

สิ้นเสียงสายโทรศัพท์รับโศกศัลย์
โยมแม่พรากจากพลันเกินแก้ไข
สี่สิบสี่ปีลาพาเศร้าใจ
ยังอ่อนวัยเกินรับกับการลา

      เมื่อท่านอยู่ดูแลลูกผูกพันพร้อม
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเคียงรักษา
เมื่อลูกป่วยคอยเฝ้าเข้าเยียวยา
เมื่อลูกหิวแม่หาป้อนทอนหิวทัน

       คือร่มโพธิ์ร่มไทรในใจลูก
คือเชือกผูกพันรักถักทอมั่น
คือผ้าห่มป้องหนาวคราวเหมันต์
คือตะวันส่องลูกถูกครรลอง

       ไม่ทันมอบตอบแทนแม้แสนซึ้ง
ไม่ทันถึงฟากฝั่งลูกทั้งผอง
ไม่ทันเห็นสามชายได้ประคอง
ไม่ทันมองสั่งลากับสามี  อาจแก้เป็น   ไม่ทันมองสั่งลาแม้สามี 

        เพียงอิ่มใจในลูกชายใต้ผ้าเหลือง
เพียงฟูเฟื่องทหารกล้าในหน้าที่
เพียงเห็นลูกคนเล็กเป็นเด็กดี
เพียงเท่านี้ที่แม่เห็นพอเป็นบุญ 

        
         แม่รำไพจากไปเกินไขว่คว้า
เมื่อแม่ลาขอผ้าเหลืองช่วยเนืองหนุน
ขอความดีแม่ทำพาค้ำจุน
แม่อบอุ่น ณ สวรรค์ชั้นปรนิมฯ

"เพราะบาดแผลของภูผาเกินเยียวยา

ถึงเวลาล่มทลายเพราะใครกัน

เพราะน้ำมือมนุษย์คนไหนนั้น

ชาวประชาถูกลงฑ้ณฑ์ ฝีมือไคร"

•     สวัสดีค่ะน้องอุ้มบุญ  ฝีมือกลอนพัฒนาเร็วจังนะคะ

สวัสดีค่ะท่านวอญ่า

จากร้องกวางและทางใต้

พงพฤกษ์ไพรเปลี่ยนแปรใช่แค่ถาง

เมื่อเงินมาป่าเปลี่ยนเป็นปาล์มยาง

โลกจึงล้างให้เห็นเป็นภาพฟ้อง

ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

ถึงน้องอุ้มบุญ  พี่ไม่เห็นประเด็นที่น้องกล่าวช่วยทำลิงก์แนะนำด้วยค่ะ

พี่ไปเห็นประเด็นของ คุณสันติสุขที่บันทึกไหนไม่ทราบก็เห็นว่าเข้าท่าดีค่ะ

ช่วงนี้ท่านอาจารย์ผศ.โสภณ  ท่านติดประชุม เรียนพี่ช่วยดูประเด็น ที่ท่าน สันติสุข สันติศาสนสุข เสนอไว้ http://gotoknow.org/blog/up-community/433463 แล้วเลือกเห็นว่าควร ✿อุ้มบุญ✿ ว่าตามค่ะพี่ 

สวัสดีค่ะน้องอุ้มบุญ พี่เพิ่งเข้าใจกิจกรรมค่ะ

พี่อ่านประเด็นของคุณสันติสุข ทั้ง ๒ ข้อเสนอ   ชอบนะคะ 

เห็นเสื้อสวยจึงขอมีส่วนร่วมแสดงความคิดเห็นบ้าง  เดี๋ยวเขาจะว่าได้ว่าเป็น “แม่บุญพลอย”

 เรื่อง  “ลีลาภาษากลอน”

 ประเด็น 

• สัมผัสนอก  สัมผัสใน  สัมผัสใจ สัมผัสความ
• เสียงเสนาะเพราะวรรณยุกต์
• แนวคิดสื่อสารผ่านคำ
• วรรคทองต้องใจ
• กลอนครู-บูรพาจารย์
• ชื่อเรื่องเก๋ เสน่ห์นำ
• วรรคสุดท้ายใช้นำทาง