ตามหาความรัก ณ ปาย ( ๙ ) : อิ่มอุ่นละมุนละไม..ด้วยหัวใจของคนเป็นพ่อแม่ (พิธีกิ๋นแขก แต่งงาน ล้านนา)


แหวนแลกใจ กลายเป็น ตัวแทนแห่งความรักและคำสัญญาของคนสองคนซึ่งมีให้กันว่า "จะรักกันไปจนชีวิตจะหาไม่" ...

 

 

"... สวมแหวน ..." 

 

 

ส่วนการ "หอมแก้ม" ซึ่งกันและกัน คือ คำสัญญาที่ว่า ตลอดชีวิตของตัวเองนับจากนี้ไป จะไม่หอมกับใครแบบนี้อีก อิ อิ  ... (ไม่งั้นตาย !)

 

 

"... หอมจัง ..." 

 

 

 

เสียงสะล้อ ซอ ซึง วงดนตรีล้านนาของเด็ก ๆ โรงเรียนคุณครูตูมตาม บรรเลงเพลงพื้นเมืองล้านนา เช่น ล่องแม่ปิง ไปเรื่อย ๆ

 

 

พิธีต่อไป คือ การสวมสายสิญจน์มงคลให้กับเจ้าบ่าวและเจ้าสาว

ทุกคนต่างทราบกำหนดการเป็นอย่างดี แต่ทำไม่เป็น ;)...

 

จึงพร้อมกันเรียก "คุณครูตูมตาม" มาจัดการสายสิญจน์มงคลเดี๋ยวนี้

 

น้านน ... เรียกแล้วก็มาทันใด ...

 

 

 

ที่ดูว่าทำนานนั้น เพราะ "ติดพุง" ของคุณครูตูมตาม ทำให้นำสายสิญจน์วนไม่รอบตัว ;)

 

 

 

ขันโตกน้อยสายสิญจน์ ... พานดอกไม้และสายสิญจน์ ... พานบายศรีสู่ขวัญ เรียงลดหลั่นกันมา

 

 

 

ในระหว่างการรอพิธีการ ... มาดูอากัปกิริยาของเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวกันดีกว่า ...

 

ดูอะไรหรือครับ "เจ้าบ่าววรรณ" ... คิดถึง เลข ๒ ใช่ม่ะ ;)

 

 

 

น้องกรรณล่ะ คิดอะไรอยู่น้า หรือคิดถึงเลข ๒ ในคืนนี้เช่นกัน ;)

 

 

 

คุณครูตูมตามจัดการสายสิญจน์เสร็จเรียบร้อยกับมานั่งประจำที่เป็นพิธีการต่อไป ... 

 

 

 

ลองชมบรรยากาศรอบ ๆ ภายในบ้านเจ้าสาวนะครับ ...

 

 

 

มองเห็นบรรยากาศรอบ ๆ ตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวใช่ไหมครับ ;)

 

 

 

จริง ๆ เรื่องของเรื่อง คือ "หมอทำขวัญ" หายครับ ... ยังเดินทางมาไม่ถึง

เกรงว่าจะรถติดอยู่ในเมืองปาย ปู้นนนน ...

จึงต้องนั่งรอกันอย่างที่เห็น โดยไม่มีใครลุกออกจากบ้านเลยนะครับ

 

แต่คนนี้ รอนานกว่า อิ อิ ... ดูสายตาของการรอสิครับ ... "เมื่อไหร่จะมาเนี่ย เค้าง่วงแล้วน้า"

 

 

 

แล้ว "หมอทำขวัญ" ก็มา ...

 

 

 

พิธีสวมสายสิญจน์มงคล ... เวลา ๑๐.๔๙ น. 

 

เจ้าบ่าวและเจ้าสาว เตรียมตัว ...

 

 

 

คุณครูตูมตาม นำสายสิญจน์มงคลมาให้พ่อหมอ ...

 

 

 

คุณแม่ของเจ้าบ่าวเป็นผู้เริ่มพิธีสวมสายสิญจน์มงคล ...

 

 

 

คุณแม่และคุณพ่อของเจ้าบ่าว สวมสายสิญจน์มงคล ให้กับคนทั้งสอง ...

 

 

 

เจ้าบ่าวและเจ้าสาวขอบคุณคุณหมอทำขวัญ ...

 

 

 

และ ขอบคุณคุณแม่และคุณพ่อของเจ้าบ่าว ...

 

 

 

พนมมือ รับศีล รับพร สำหรับพิธีสู่ขวัญ รับขวัญ

 

 

 

คุณหมอทำขวัญเริ่มร่ายมนต์พิธี พร้อมกับจุ่มน้ำมนต์ไปด้วย

 

 

 

เจ้าบ่าวและเจ้าสาวน้ำมนต์อันเป็นมงคลต่อชีวิตของคนทั้งสองปะพรมมายังผิวกาย และใจ ;)...

 

 

 

 

คุณแม่ของ "เจ้าสาว" เตรียมคล้องพวงมาลัยมงคล ...

 

 

 

คุณแม่คล้องที่ "เจ้าบ่าว" ก่อน ...

 

 

 

แต่เบี้ยว ไม่ตรง ... อันเป็นกุศโลบายของแม่ เพื่อให้เจ้าสาวได้มาสัมผัส ต้นคออันอวบอั๋น ของเจ้าบ่าวอีกครา อิ อิ

 

 

 

เอาล่ะ ที่นี่ตาเจ้าสาวบ้างล่ะ ... (ไหว้สวยมาก ๆ ครับ)

 

 

 

โปรดสังเกต ... ความรักของแม่ที่มีต่อลูกสาวคนเดียวเป็นอย่างไร ?

 

 

มือแม่ที่เลี้ยงลูกคนนี้มานั้น "แสนนุ่ม" ... ชุ่มชื่นหัวใจของเจ้าสาวเหลือเกิน

 

 

ความสุขใจจึงบังเกิดแก่คนทั้งสอง ...

 

 

 

ถึงเวลาของการผูกข้อมือ ... (ไม่ต้องบรรยายกันเลยช่วงนี้ เพราะพิธีนี้งดงามมาก)

 

  

  

  

ข้อมือของคนสองคนได้ "ผูกกัน" แล้ว เช่นหัวใจของเขาและเธอ

 

 

เพลง "หัวใจผูกกัน" ดังขึ้น

"วันเวลาดี ๆ เหล่านั้น
เธอยังคงจำมันได้ไหม
วันที่เคยร่วมทุกข์และสุขจนล้นหัวใจ
วันที่เราได้ผ่านมาด้วยกัน"

...

 

 

 

"... สุขใจ ..."

 

 

 

เมื่อคุณหมอทำขวัญผูกข้อมือให้คนทั้งสองผ่านไป ...

 

ถึงตาของ "คุณแม่ของเจ้าบ่าว" บ้าง ... (ความสุขของลูก คือ ความสุขของแม่)

 

 

 

 

คุณพ่อของเจ้าบ่าวบ้าง ... (หนักแน่นและมั่นคง)

 

 

 

 

คุณแม่ของเจ้าบ่าวผูกข้อมือเจ้าสาว ... (เอ็นดู)

 

 

 

คุณแม่ของเจ้าสาวผูกข้อมือบ้าง ... (อิ่มอุ่น)

 

 

คิดถึงเพลง "อิ่มอุ่น" ของ ศุ บุญเลี้ยง

 

"อุ่นใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง
รักเจ้าจึงปลูก รักลูกแม่ย่อมห่วงใย
ไม่อยากจากไปไกล แม้เพียงครึ่งวัน
ให้กายเราใกล้กัน ให้ดวงตาใกล้ตา
ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน"

 

 

 

ผมตั้งชื่อบันทึกว่า "อิ่มอุ่นละมุนละไม..ด้วยหัวใจของคนเป็นพ่อแม่"

มองเห็นภาพแล้วรู้สึกได้ใช่ไหมครับ

 

ผมเห็นแล้วรู้สึกอิ่มเอิบใจที่สุด

มองเห็นความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกทั้งสอง

 

คุณเห็นเหมือนอย่างที่ผมเห็นไหม ...

 

พิธีการแต่งงานสักพิธีย่อมยาวนานด้วยเหตุผลเสมอ

อย่าเพิ่งเบื่อ ทุกภาพ ทุกบันทึก มีมุมมองอันหลากหลาย

ขึ้นอยู่กับว่า คุณใช้อะไรมอง

"ตา" หรือ "ใจ"

 

บุญรักษา ทุกท่าน ;)

 

 

--------------------------------------------------------------------------------------

 

บันทึกที่เกี่ยวข้องกับ "พิธีกิ๋นแขก แต่งงาน ล้านนา Contemporary"

 

บันทึกที่เกี่ยวข้องกับ "ตามหาความรัก ณ ปาย"

 

หมายเลขบันทึก: 415520เขียนเมื่อ 22 ธันวาคม 2010 01:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 01:08 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (36)

สวัสดีค่ะ

มาชมและเรียนรู้ประเพณีดีๆ บรรยากาศที่เปี่ยมความสุข

ชมภาพแล้วอิ่มใจไปด้วยค่ะ

ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ

สังเกตพี่ชายเจ้าสาว ดูแล ห่วงใย ใกล้ชิดมากๆ

คงเป็นพี่ชายที่รักและหวงแหนน้องสาวจริงๆนะคะ

การผูกแขนแบบนี้ภาคกลางก็มีค่ะ นัยว่าผูกพัน ให้แน่นแฟ้น

โดยเนื้อหาประเพณีก็คงไม่ต่างกันครับ การผูกข้อมือ การให้พร...เเต่มีปลีกย่อยไปบ้างครับสำหรับเนื้อหาที่สอดคล้องกับวัฒนธรรมพื้นถิ่น

ผมเองตั้งใจช่วยกันคิด concept งานนี้ จากที่ทำงาน "ถอดบทเรียนงานพัฒนาคุณภาพ" ว่า งานที่ทำหากทำด้วยใจ มีความรักที่จะทำ จริงใจ ใคร่ครวญ  ฝันให้ไกลขนาดไหน ก็ไม่ยากที่จะลงมือทำ

งานกิ๋นเเขก เเต่งงานเเบบล้านนาครั้งนี้จึงยีดรูปแบบ lanna contemporary ไม่ได้ให้ย้อนยุคเเต่เพียงอย่างเดียว หากผสานใหม่เเละเก่าเข้าอย่างลงตัว ออกแบบสวนหน้าบ้านให้สนุก มีความสุข รื่นเริงสำหรับงานมงคล ...

ศิลปะวัฒนธรรมล้านนาที่นำมาในงานนี้ ทุกอย่างคือ ความงดงามของวัฒนธรรมของพวกเรา เเละพวกเราก็ภูมิใจมากๆด้วยครับ

ขอบคุณครับ อ.วัส...สำหรับบันทึกทุกบันทึกที่มีคุณค่า

อ.วัส เดินทางไปถ่ายรูปให้ตามสัญญาที่ให้กับผมนานมาเเล้ว อ.วัส ยังถ่ายทอดเรื่องราว มุมมองอีกมุมที่สนุก  น่ารัก ผมเชื่ออย่างยิ่งว่า น้องวัน น้องกัน มาอ่านเเล้วทั้งสองจะมีความสุข มีรอยยิ้มเหมือนกับทุกท่านที่ได้อ่าน ได้สัมผัสผ่านตัวอักษรครับ

 

  • สวัสดีค่ะ
  • สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๔ ขอให้ อ.Wasawat   มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง  สุข สดชื่น สมหวัง ดั่งใจปอง ตลอดปี และตลอดไปนะคะ" 
  • ขอบคุณค่ะ

                                      

พี่ครู ป. ๑

ที่คอยดูรายละเอียด เพราะเป็นช่างภาพได้วยครับ จำเป็นต้องดูเเล กำกับงานอย่างใกล้ชิด :)

นี่ขนาดงานแต่งงานนะครับ แต่เอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร (พี่เจ้าสาว แต่ยังไม่ถึงคิวเป็นเจ้าบ่าว) วิเคราะห์ชะสังคมศาสตร์มนุษยศาสตร์กระจุยเลย 

มีคนมาเเซวอีกเเล้ว...

ช่วงที่ผ่านมามี คำถามซ้ำๆที่ถามผม ที่ต้องคอยตอบตลอดเวลา เหมือนคำถามแฝงที่ จารุวัจน์ شافعى กำลังจะถาม :)

อ่านแล้วได้บรรยากาศมากมาย..จริงๆแล้วติดตามทุกบันทึกนะคะ จนตอนเก้าแล้ว..ซี่รี่นี้ยาวแต่สนุกและได้อรรถรสที่คนเขียนนำเสนอนี่ล่ะค่ะ..ชอบนะคะ..(อ่านแล้วขำตามเลยค่ะ..เยี่ยมๆ ปานว่าอ่านขายหัวเราะ^____^

อาจารย์วัส สบายดีนะคะ..(แบบว่าไม่ได้ทักทายกันนานนนน..)..^^

ขอบคุณมากครับ คุณ ถาวร ;)...

อย่าลืมติดตามต่อนะครับ

น้านน มีคุณ ครู ป.1 มาแซวพี่ชายของเจ้าสาวแทนผมด้วย อิ อิ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ที่มาให้รายละเอียดที่ชัดเจนขึ้นครับ ;)...

ขอให้สุขภาพแข็งแรงเช่นกันครับ คุณ บุษรา  ;)...

ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์ จารุวัจน์ شافعى สบายดีนะครับ ;)...

แบบนี้ต้องรับคำชมไว้ก่อนนะครับ พี่ คุณครูแอ๊ว ;)...

ติดตามแบบนี้ ต้องฝากร่องรอยทุกบันทึกสิครับ

อยากได้กำลังใจเยอะ ๆ อิ อิ

ขอบคุณครับ ;)...

อ.วัสเก็บรายละเอียดได้ครบถ้วนเหมือนเราได้นั่งอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลย ว่าแต่เคยมีประสบการณ์มั่งหรือยังคะอาจารย์

^ - ^ อาจารย์วสวัตเก็บรายละเอียดได้ เหมือนแต่งเองเลย อิอิ

เรียน อ.ลูกหว้า ครับ ... โอกาสน่ะ แค่เกือบมีครับ

แต่โอกาสผ่านงานบันทึกภาพงานแต่งงานเช่นนี้ บ่อยครั้งทีเดียว

โอ้ แล้วเมื่อไหร่จะมีงานเป็นของตัวเองเนี่ย 555

รอลูกของ อ.ลูกหว้า เข้ามหาวิทยาลัยก่อนดีไหมครับ ;)

ขอบคุณครับอาจารย์ ;)

ป่ะ ... ครู ครูเอ ... หากตอนนี้ยังไม่มีใครพิเศษ ม่ะ มา ... ไปทดลองกัน 555

ประทับใจคนถ่ายทอดให้เห็นค่ะ

ทำให้นึกย้อนงานของเราเอง ก็ทำคล้ายๆแบบนี้ค่ะ

 

ชักสงสัยแล้วค่ะ

บรรยายเหมือนเคยเป็นเจ้าบ่าวมาแล้วเลย อิอิ....

--------

ในภาคกลาง(ที่บ้าน) เพื่อนคนสุดท้ายจะผู้ข้อมือข้างซ้ายของเจ้าบ่าวกับข้อมือข้างขวาของเจ้าสาวติดกันค่ะ

นัยว่าไม่ให้ห่างหรือแยกจากกัน))))))))

 

พี่นก NU 11  ... ผมมาช่วยถ่ายรูปงานแต่งงานบ่อย แต่ไม่เคยเป็นตัวจริงสักที สำรองตลอด อิอิ

ขอบคุณครับ ;)...

ตามอ่านมาถึงบทสรุป ได้ร่วมงานที่กรุงเทพเลยมาร่วมยืนยันว่าเป็นคู่บ่าวสาวที่น่ารักเหมาะสมกันยิ่งนัก

5555 ขอแปะไว้ก่อนเจ้า อิอิ

อ๋อ อาจารย์ naree suwan อยู่ที่ทำงานเดียวกับน้องกรรณเนอะ ;)

ขอบคุณครับอาจารย์ ;)

อ่านด้วย ยิ้ม ยิ้ม ติดตามต่อ นะคะ อาจารย์วัส

ขอบคุณครับ น้องกรรณ กรรณิการ์ วิศิษฏ์โชติอังกูร เจ้าสาวแสนสวย ;)...

ว่าแต่บันทึกนี้เอาซึ้งอ่ะ ... ดันฮาซะ 555

ติดตามชมมาถึงบันทึกครึ่งซาว แล้วนะเจ้า จะมีถึง ซาว บันทึก ก็ชมได้มิรู้เบื่อ ค่ะ :)

ขำ มันส์ ฮา กับคำบรรยาย แหม มีแซวครูตูมตาม ใหญ่เลยนะคะ ๕ ๕ อ.เสืออวบอารี

ชอบภาพซูม ช่วงเวลาผูกข้อมือ ภาพใกล้ๆ เห็นแล้วได้อารมณ์ ศิลป์ สวยงามมากเจ้า

...
ปล. ฟ้าสวยใส ใช่ไหมเจ้า เดินทางปลอดภัย จะรอชมน้องฟ้ากะนายเมฆ ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณสำหรับความสุขที่ได้รับนะครับ คุณ poo ;)...

ตอนนี้อยู่อำเภอเมือง แม่ฮ่องสอน แล้วครับ

อ่าน ตอน ๙ เรียบร้อยแล้ว เน้อเจ้า

อ่านมา ๙ ตอน จะขออนุญาต อาจารย์ กับน้องเอก นำภาพ ข้อความ ข้อมูล ไปให้ คุณครูที่โรงเรียน เพราะลูกสาวจะแต่งงาน กับชายหนุ่ม คนลาว (ประเทศลาว) แต่ทำงานที่ อเมริกา เดือนมกราคม ๕๔ นี้ เน้อ เจ้า

เป็นเหตุผลที่ ติดตาม เป็นแฟนคลับ ตั้งแต่ตอนแรก มาถึงตอนนี้ (ยังคงไม่ใช่ตอนจบ)

ขอบคุณ จ๊าดนักเจ้า

เหตุผลเป็นเช่นนี้เอง ... คุณ ครูใหม่ ;)...

แหมนึกว่าเราเขียนดี อิ อิ

ยินดีครับ ;)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท