ความเอยความลับ ที่ไม่ลับอีกต่อไป


ความลับไม่มีในโลก ความเอยความลับ ที่ไม่ลับอีกต่อไป

รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับการ tag ความเอยความลับ ที่นี่ค่ะ จากคุณศน.อ้วน  P น้องสาวผู้น่ารัก ผู้เพียบพร้อมไปด้วยสติปัญญา ความรอบรู้ คุณธรรม อุดมการณ์อันแรงกล้าในการพัฒนาวงการศึกษาของไทย อีกทั้งเป็นกุลสตรีที่แสนอ่อนหวาน  

 

ตรงกันข้ามกับผู้เขียนเลยค่ะ ที่เป็นผู้หญิงธรรมด๊าธรรมดา ( แต่จริงใจ อ่อนโยน และรักประเทศไทยค่ะ )  

 

ความลับของผู้เขียนส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องไม่ค่อยดีนัก (ถึงได้กำเป็นความลับเก็บเอาไว้ไม่อยากบอกใครไงคะ)  แต่วันนี้ตัดสินใจเอามาเปิดเผยที่โกทูโนว์ เพื่อหวังว่าอาจเป็นอุทาหรณ์ สะท้อนถึงความอ่อนเขลาเบาปัญญา และความที่คาดไม่ถึงของผู้เขียนได้บ้าง 

  สัญญาก่อนนะคะว่าเมื่ออ่านจบแล้ว จะไม่เลิกเป็นเพื่อนกัน.......

 

 

 

ความลับข้อที่ 1 แอบฝันอยากไปเมืองนอกตั้งแต่ตอนอยู่ชั้น ม.สอง 

ตอนนั้นเรียนวิชาสังคมศึกษา ชุดโลกของเราค่ะ  ได้เรียนเกี่ยวกับประเทศต่าง ๆทั่วโลก ทำให้จุดประกายการความฝันอยากไปสัมผัสโลกกว้าง พอเข้ามหาวิทยาลัยก็เลือกเรียนอักษรศาสตร์อย่างไม่ลังเลเพราะอยากเรียนภาษา พอปีสามที่มีการเลือกวิชาเอก สอบเข้าเอกอังกฤษไม่ได้ เสียใจเหมือนกันค่ะ แต่ก็คิดได้ว่าการเรียนภาษาไม่จำเป็นต้องเรียนจากมหาวิทยาลัยเท่านั้น การเรียนที่ดีที่สุดคือการได้ใช้ภาษาในชีวิตประจำวันจากประเทศเจ้าของภาษา  ดังนั้นหลังจากทำงานเก็บหอมรอมริบอยู่สามปี ก็ดิ้นรนสานฝันหาทางไปเมืองนอกจนสำเร็จ.....ปัจจุบันนี้ก็สิบห้าปีแล้วค่ะที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในความฝัน อยากตื่นจากฝัน อยากกลับบ้าน เพราะรู้ดีกว่า there is nowhere like home 

                      เมืองไทยแผ่นดินแม่ น่าอยู่ที่สุดในโลกค่ะ

                    

 

 

 

ความลับข้อที่ 2 เอารถไปขับทั้งที่ไม่มีใบขับขี่

เรื่องนี้เกิดที่กรุงเทพ ตอนอายุยี่สิบสองค่ะ  ขอยืมรถของญาติขับไปเที่ยวชายแดนสังขละบุรีกับเพื่อน ๆ  ในกลุ่มไม่มีใครขับรถเป็นเลย ผู้เขียนก็เลยตัดสินใจว่าเดี๋ยวขับเอง ทั้งที่ตัวเองก็เพิ่งหัดขับและยังไม่มีใบขับขี่เลย ก่อนไปเมืองกาญจน์ก็พากันไปที่กรมการขนส่ง หมอชิต เพื่อไปสอบขับรถ ปรากฏว่าสอบไม่ผ่านค่ะ แต่ตอนนั้นทุกคนพร้อมที่จะออกเดินทางแล้ว ก็เลยต้องไปเมืองกาญจน์กันทั้ง ๆ ที่ไม่มีใบขับขี่ และที่สำคัญขับรถไม่แข็งด้วย เมื่อนึกย้อนกลับไปแล้ว รู้สึกผิดมากที่ตัวเองไม่มีความรับผิดชอบ ทั้งต่อชีวิตตัวเอง ชีวิตเพื่อนอีกห้าคน ชีวิตคนอื่นบนท้องถนนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ อีกทั้งบรรดาพ่อแม่พี่น้องของพวกเราอีก ถ้าเกิดอะไรขึ้น จะมีผลกระทบต่อคนอื่น ๆ ขนาดไหน โอ้ย ไม่อยากวาดภาพเลยค่ะ  

 

                                              

 

ความลับข้อที่ 3 ช็อปปิ้งร้านมือสอง  

ตอนมาอยู่แคนาดาใหม่ ๆ เมื่อปี 1993   มาเจอร้านขายของมือสอง ตื่นเต้นมากค่ะ เพราะไม่เคยเห็นมาก่อนจากเมืองไทย จากนั้นมาก็เลยชอบไปเดินร้านประเภทนี้ ส่วนใหญ่จะซื้อหนังสือ แต่ก็มีซื้อเสื้อผ้าบ้าง ...... และก็ยังทำมาจนถึงทุกวันนี้ พี่สาวชอบล้อเล่นว่าสามีเป็นนักบิน เงินเดือนหลายแสน แต่ภรรยารสนิยมต่ำชอบช็อปปิ้งร้านมือสอง แต่ก่อนก็รูสึกอาย ๆ เหมือนกันค่ะ ว่าประหยัดเกินเหตุหรือเปล่า แต่ทุกวันนี้ภูมิใจค่ะ เพราะเป็นการ Help save the environment และอีกอย่างร้านมือสองส่วนมาก เป็น nonprofit organization นำรายได้ไปช่วยเหลือสังคมด้วยค่ะ

นี่ค่ะร้านมือสอง     

 

 

ความลับข้อที่ 4 เกือบถูกไล่ออกจากหลักสูตรที่เรียน   

ตอนมาอยู่แคนาดาใหม่ ๆ หลังจากเรียนหลักสูตรภาษาอังกฤษจบแล้ว ยังไม่อยากกลับบ้าน ก็หาเรื่องเรียนต่อไปเรื่อย ๆ ไปสมัครเรียนหลักสูตรการแต่งหน้า ดูแลผิวพรรณ อะไรพวกนั้นน่ะค่ะ ผู้เขียนมักจะสอบได้คะแนนดี เพราะท่องตำราเก่ง อ่านแล้วอ่านอีก มีเพื่อนแขกหัวใส ทำท่าน่าสงสาร มานั่งใกล้ ๆ อ้อนวอนให้ช่วยบอกข้อสอบ อ้างว่าลูกอ่อนไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ใจจริงก็ไม่อยากช่วยเพราะรู้ว่าไม่ถูกต้อง แต่ความที่เป็นคนขี้เกรงใจ ( เกินเหตุ )  ก็บอกเขาไปบ้างสองสามข้อเท่าที่จะบอกได้  แต่หลังสอบเสร็จ อาจารย์ที่คุมสอบเรียกไปบอกว่าเราทั้งสอง cheat จะไม่ตรวจข้อสอบวิชานั้นให้ และต้องลงทะเบียนเรียนใหม่  เสียใจ ตกใจ คาดไม่ถึง เข้าใจค่ะว่าการลอกกันในห้องสอบ เป็นเรื่องไม่ถูกต้อง ไม่ควรทำ แต่เพราะเคยทำมาจากเมืองไทย มองว่าเป็นการช่วยเหลือเพื่อน  ความเป็นเพื่อนสำคัญกว่า แต่สังคมตะวันตกไม่มองอย่างนั้น มองว่าการ cheat เป็นเรื่องที่ผิดมาก ๆ ยอมรับไม่ได้ ทุกวันนี้เข้าใจนะคะ และเห็นด้วยอย่างมากกับเรื่องความซื่อสัตย์ และไม่ควรช่วยเหลือกันในทางที่ผิด

                                     

 

 ความลับข้อที่ 5

ต้องนอนที่สนามบินเมืองเสียมเรียบ กัมพูชา เพราะเข้าประเทศไม่ได้ เมื่อต้นปี 2005 ตอนนั้นคุณบ็อบไปเป็นนักบินให้โอเรียนต์ไทย ก็เลยไปอยู่เมืองไทยกันหกเดือนค่ะ วันนึงคุณบ็อบต้องบิน charter flight (เที่ยวบินที่มีการจ้างบินเป็นกรณีพิเศษ ) ต้องเอาเครื่องบินเปล่า บินจากเมืองไทยไปที่เสียมเรียบ เพื่อไปรับผู้โดยสารชาวญี่ปุ่นที่มาทัวร์ที่เสียมเรียบ และบินกลับไปส่งที่ญี่ปุ่น ผู้เขียนกับลูกสาวก็ขอตามไปเที่ยวด้วย เพราะอยากเห็น Angkor Wat

    

 

กำหนดเวลาเครื่องจะต้องไปถึงเสียมเรียบห้าทุ่ม แต่วันนั้นกว่าเครื่องจะออกจากดอนเมือง ก็เที่ยงคืนกว่า ไปถึงปลายทางก็ตีหนึ่งกว่า สนามบินปิดแล้ว เหลือแต่ผู้โดยสารที่รอขึ้นเครื่องกลับญี่ปุ่นและเจ้าหน้าที่สองสามคน หลังจากผู้โดยสารขึ้นเครื่องหมด เจ้าหน้าที่ชุดนั้นกลับบ้าน ที่สนามบินจึงเงียบเชียบ น่ากลัว เหลือแต่ยามหน้าตาดุและผู้เขียนกับลูกสาววัยห้าขวบเท่านั้น ก่อนจะพาเครื่องบินออกไป คุณบ็อบวิ่งลงมาฝากฝังเอเย่นต์ชาวกัมพูชาที่มารอรับเครื่องให้เทคแคร์ผู้เขียนกับลูกสาวด้วย แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองกลับบ้านหมดแล้ว จึงได้แต่บอกยามให้อนุญาตให้ผู้เขียนกับลูกสาวนั่งรอที่สนามบินจนกว่าเจ้าหน้าที่จะมาเริ่มงานวันรุ่งขึ้นตอนแปดโมงเช้า ตอนนั้นอยากร้องไห้ รู้สึกชีวิตรันทดเหลือเกินค่ะ แต่ตอนนี้พอคิดย้อนกลับไป กลับมองเป็นเรื่องตลก..... เพราะฉะนั้นอะไรที่คิดว่าเป็น

          เรื่องร้ายในวันนี้อาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยในอนาคตก็ได้นะคะ 

 

กติกาการเล่นข้อต่อไปก็คือต้อง tag ต่ออีกห้าท่านค่ะ น้อง ๆ หลายคนที่ผู้เขียนต้องการ tag ได้ถูก tag ไปแล้ว เช่น น้องแจ๋ว P  น้องครูปู  P  และน้องคนไม่มีราก P

แต่โชคดีค่ะ น้อง ๆ ต่อไปนี้ที่พี่อักษรอยากรู้ความลับอยู่ ดูเหมือนยัง available ขอ tag ต่อเลยนะคะ คือ 1> น้องไก่ Pน้องสาวแสนดี ขออะไรก็ได้รวดเร็วทันใจ

                                      2>คุณอุ๊ P  น้องสาวที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผู้เขียนหันมาใส่ใจในธรรมชาติรอบตัว 

                                      3> P พี่นาย พี่สาวร่วมสถาบันที่รู้สึกผูกพันเหลือเกิน และต้องขอ tag ชายหนุ่มบ้างนะคะ เพราะเชื่อว่าผู้ชายก็มีความลับเหมือนกัน TADA !!!!!! .......ขอ

                                     4 > คุณครูภาษาอังกฤษคนเก่ง Pครูสุค่ะ และ

                                    5>ครูโย่ง P ครูดนตรีผู้มีความสามารถหลากหลาย

                 ขอบคุณทุกท่านนะคะ ที่ร่วมด้วยช่วยกันสร้างสรรค์สังคมโกทูโนว์

    

 

 

My Music - คิดถึงบ้าน
หมายเลขบันทึก: 189062เขียนเมื่อ 20 มิถุนายน 2008 08:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:11 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (88)

อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณพี่อักษร

* มาล้วงความลับพี่ค่ะ ..

* ข้อ 1 ความฝันเป็นจริงแล้วนะคะ

- - เป็นกำลังใจให้พี่ ที่อยู่แดนไกลค่ะ - -

* มีความสุขมากล้น มิตรภาพมากเหลือ

ขอบคุณค่ะ

  • P ขอบคุณน้องปูค่ะ ที่แวะมาอ่านเป็นคนแรกเลย พี่อักษรแอบปลื้มน้องปูอยู่หลายเรื่องรู้มั้ยคะ เช่น เป็นคนมีอุดมการณ์ทำงานเพื่อสังคม เป็นผู้หญิงมั่น เป็นคนโรแมนติด ( มีคำคม ความหมายกินใจมาฝากอยู่เรื่อย ๆ )   และก็ใช้ภาษาอังกฤษได้สละสลวย ถูกต้องอย่างน่าทึ่ง ทั้งที่ไม่ได้อยู่เมืองนอก  

..แวะมาอ่านความลับน่าตื่นเต้นของพี่อักษร ท่าทางจะแก่นน่าดูนะคะ ลุยๆดีค่ะ โดยเฉพาะตอนที่ได้นอนสนามบินเขมรด้วยเนี่ย ..สุดยอดค่ะ แต่ก็ได้เรียนรู้ดีนะคะ

แต่พอเลื่อนมาถึงข้างล่าง โอ้โห...เจอแจคพอตเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่กรุณานึกถึง.. เลยมีการบ้านต้องทำ..หลังจากห่างหายมานาน

ขอให้เดินทางโดยปลอดภัยนะคะและเที่ยวพักผ่อนให้สนุกที่ไทยค่ะ

  • สวัสดีค่ะ น้องอุ๊ P  กะว่าเอาน้องเจนเข้านอนแล้วจะตามไปแจ้งข่าวเรื่อง ขอ tag ความเอยความลับ โชคดีค่ะ น้องอุ๊เข้ามาเจอก่อน ขอเชิญร่วมสนุกด้วยกันนะคะ
  • ถ้ามีโอกาสเข้า ไปอ่านความลับของ คุณศน.อ้วนนะคะ คุณอ้วนเขียนได้น่าอ่านมากเลยค่ะ
  • จะเที่ยวเมืองไทยเผื่อค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่อักษร ทับแก้ว

  • ขอบคุณค่ะ ที่พี่ระลึกถึงเป็นคนแรก ปลื้มใจจังค่ะ
  • Tag ของไก่  รอนานหน่อยนะคะ
  • ขอบคุณค่ะพี่ที่เข้าใจ
  • พี่สบายดีนะคะ
  • P ใจตรงกันเลยค่ะ พี่อักษรพิมพ์เข้าไปทวง คำตอบน้องไก่ เข้ามาก่อนแล้ว
  • นานไม่เป็นไร จะคอยอ่านค่ะ

เข้ามาทักทายค่ะ เพราะเป็นศิษย์เก่าอักษร ทับแก้วเหมือนกัน ตอนเรียนได้รหัส52800..ค่ะ ยังจำได้แม่นเลยค่ะ

  • สวัสดีค่ะ คุณ Aboom P  ดีใจมากค่ะที่ได้รู้จัก เป็นรุ่นพี่คุณ  Aboom ปีนึงค่ะ รหัส 527XXX ค่ะ ต้องเคยเห็นกันผ่าน ๆ แน่เลย หรือไม่ก็ต้องรู้จักเพื่อน ๆ ของคุณ Aboom บ้าง
  • พี่ตุ้มเป็นคนเงียบ ๆ ไม่ค่อยโดดเด่นค่ะ อาจจะไม่เคยเห็น นี่คือเพื่อน ๆ รุ่นเดียวกัน เคยเห็นคนไหนบ้างมั้ยคะ พี่ตุ้มไปเจอกันมาเมื่อปีที่แล้วค่ะ ไปเที่ยวหัวหินกันมา
  • หวังว่าคงได้คุยกันเรื่อย ๆ นะคะ ดีใจ๊ ดีใจค่ะ ที่ได้เจอรุ่นน้องค่ะ
  •  

บุ๋มเป็นน้องรหัสของพี่เจี๊ยบ น้ำทิพย์ นิลคูหา ค่ะ เป็นคนเงียบ ๆ ค่ะ (ชอบหนีเรียนกลับบ้าน) ฮิฮิ อยู่มหาลัย ไม่ popular เลยค่ะ

  • P เหมือนกันค่ะ พี่ตุ้มก็ไม่ popular กับเจี๊ยบเคยสนิทกันตอนปีหนึ่งค่ะ ตอนรับน้องอยู่กลุ่มเดียวกัน น้องรหัสพี่คือ เจ้ากุ้ง ดูสิ น่าตีจัง จำชื่อจริงน้องรหัสไม่ได้  ที่มาจากโรงเรียนอัมพรไพศาล และเป็นแฟนกับเจ้าเอ้ ( อย่างอื่นจำได้หมด ) น้องบุ๋ม จำได้ทั้งชื่อ นามสกุลพี่รหัส เยี่ยมมากค่ะ
  • P น้องบุ๋มคะ นึกขี้นได้ค่ะ ที่พี่ตุ้มสนิทมากคือ เจ้าเฟี้ยต ชุลี ( นามสกุลจำไม่ได้อีกแล้ว แก่แล้วค่ะ ) เพราะหลังเรียนจบแล้วทำงานที่โฟนลิงค์ด้วยกันอยู่พักนึง ก่อนเฟี้ยตไปเรียนต่อที่อเมริกา
  • แอบมาดูความลับพี่อักษร
  • โห เส้นทางไปสังขละ สมัยก่อนโหดมาก มีรถเกิดอุบัติเหตบ่อยๆๆ
  • พี่เราซนแบบไม่ธรรมดานะเนี่ย
  • ฮ่าๆๆ

แหมอ่านแล้ว เขินๆๆ ตัวเองไม่ค่อยชอบเรียนอักษรมากนัก แต่มาเจอคนที่ ชอบเรียนอักษรมาก..อิๆๆๆ

แต่ยังไง ก็รักการเรียนที่อักษรฯมากๆค่ะ เป็นตัวเป็นตนได้ทุกวันนี้ ก็เพราะเรียนจากอักษนี่ละ ปลื้มใจค่ะ...ลองอ่านดูนะคะ

สวัสดีครับ

  • แวะมาอ่านครับ
  • เป็นบันทึกที่มีสีสันมาก อิๆ
  • ชอบติดตามอ่านเรื่องภาษาอังกฤษ สนุกดี ได้ความรู้ด้วย
  • หวังว่าสบายดีนะครับ
  • ป.ล. (ราม)เกียรติ์ -> (เป็น)เกียรติ

สวัสดีครับพี่อักษร

  • มาถึงก็โยนกลองมาให้กันเลยนะครับนี่
  • แต่ครูสุไม่อยากจะเล่นแชร์ลูกโซ่ เอ๊ย ไม่ใช่ เล่น tag เล่นไม่ค่อยเป็น
  • แต่ครูสุมีความลับส่วนตัวมาบอก แต่ขออภัยพี่อักษรนะครับว่า อาจไม่สนุก ที่นี่ ครับ
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะพี่อักษร

  • อิอิ และแล้วก็ได้รู้ความลับของพี่อักษรเสียแล้ว
  • การไปนอนที่สนามบินเสียมเรียบถือเป็นการผจญภัยที่สุดยอดเลยคะ ต่างถิ่นต่างแดน ไม่ใช่บ้านเมืองเรา ออกจะน่ากลัวอยู่ค่ะ อิอิ พี่อักษรเก่งจังเลยที่คิดว่ามันตลกๆได้
  • ถ้าเป็นมิมนะเหรอค่ะ คงร้องไห้ขี้มูกโป่งแน่ๆค่ะ อิอิ
  • มีอีกไหมค่ะ เล่าอีกๆๆๆ อิอิ
  • คิดถึงค่ะ
  • P  Many thanks ค่ะคุณ ธ.วั ช ชั ย ที่ช่วย spot คำผิดจาก เกียรติ์ -> (เป็น)เกียรติ แก้ไขเรียบร้อยแล้วค่ะ
  • โชคดีคุณธ.วั ช ชั ย เข้ามาเห็นก่อนคุณครูภาษาไทย น้องศน.อ้วนเข้ามาตรวจการบ้านค่ะ

สวัสดีค่ะพี่อักษร

แจ๋วเคยมีประสบการณ์คล้ายๆ พี่อักษรเลยค่ะ

เคยบอกข้อสอบเพื่อนตอน ป.4 แล้วคุณครูโกรธค่ะ

รู้สึกผิดมาจนทุกวันนี้เลย ^_^

แวะมาทักทายพี่อักษร

เพราะโดน tag

ขอบคุณที่นึกถึงนะครับ

ไว้ถ้าเขียนเสร็จจะชวนไปอ่านนะครับ

ขอบคุณครับ

  • P อ้าว หนุ่มเมืองกาญจน์ อยู่ที่นี่หนึ่งคน พี่อักษรชอบไปเที่ยวเมืองกาญจน์มากค่ะ ต้องหาโอกาสไปอีกให้ได้
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ตอนนี้ อ.ขจิต เป็นบรรจง เลิกเป็นหวัดแล้วนะคะ อาทิตย์หน้าพี่อักษรจะไปโผล่ที่แคนาดา วันนี้เป็นวันแรกของ summer ( 21 June ) ดูข่าวเมื่อเช้า คนเมืองแวนคูเวอร์ตื่นเต้นกับแสงแดดกันใหญ่

มาล้วงความลับสาวๆ อีกรอบค่ะ

พี่อักษรค่ะ ขอให้มีความสุขกับ

  หอมกลิ่นแดด หน้าร้อน ...

.... หอมกลิ่นดิน กลิ่นหญ้า หน้าฝน

.... หอมกลิ่นป่า พฤกษา หน้าหนาว

.... หอมกลิ่น ...  ธรรมชาติ  ...

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ .. จะรอชมแสงแดดที่โน่นนะคะ

... และอยากเห็นภาพพี่อักษรที่ ไนแองการ่า .. ด้วยค่ะ

 

 

  • สวัสดีค่ะ คุณพี่ศศินันท์ P ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
  • จริง ๆ อักษรแอบไปอ่านมาเรียบร้อย ก่อนหน้าที่จะทำการบ้านชิ้นนี้แล้วค่ะ ไปหาข้อมูลค่ะ
  • เห็นด้วยที่คุณพี่พูดเรื่องความเป็นระเบียบ ที่บางครั้งก็ถ่ายทอดไปสู่คนรอบข้างโดยไม่รู้ตัว คุณบ็อบเป็นนักบิน ที่ขั้นตอนการทำงานทุกอย่างต้องเป๊ะ เป๊ะ พลาดหรือข้ามขั้นไม่ได้เลย และแกก็ติดนิสัยเรื่องความมีระเบียบมาถึงที่บ้านด้วย ตัวเองปรกติเคยเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ แต่เดี๋ยวนี้ก็เริ่มติดนิสัยความเป็นระเบียบมาบ้างโดยไม่รู้ตัวค่ะ

สวัสดีค่ะพี่อักษร....

     มาแอบอ่านความลับของพี่อักษรก่อนค่ะ

     หนูยังไม่ได้ทำการบ้าน(tag)ส่ง ครูอ้วนเลย (ส่งช้า ครูอ้วนจะตีไหมเนี่ย อิ..อิ..)

     พี่อักษรสุดยอดเลยค่ะ ขับรถไปสังขละได้ยังไงอายุแค่นั้นเอง ขนาดตอนหนูไปอยู่ใหมๆเมื่อประมาณสิบปีที่แล้ว ทางเพิ่งจะทำ(ดีๆ) ฉะนั้นตอนที่พี่ไปทางต้องสุดยอดแห่งความลำบากแน่ๆ

     เรื่องร้ายในวันนี้อาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยในอนาคตก็ได้นะคะ 

     ชอบจังค่ะ ประโยคนี้ ขอบคุณนะคะ มีความสุขกับทุกวันค่ะ

  • น้องปูขา P  ขอบคุณที่แวะมาอีกรอบพร้อมด้วยสายฝนและคำกลอน อันชื่นใจ น้องปูเป็นคนโรแมนติกจังเลยค่ะ
  • พี่อักษรคงไม่มีโอกาสได้ไปน้ำตกไนแองการ่า บ้านพี่อักษรอยู่ทางด้านตะวันตกของแคนาดา เมืองแวนคูเวอร์ค่ะ เคยไปไนแองการ่า หกปีมาแล้ว สวยมากคุ้มค่าการเดินทางจริง จริง
  • ครูตุ๊กแกขา  P รู้มั้ยพี่อักษรไปแอบดูที่บล็อกตั้งหลายครั้ง ว่าทำการบ้านหรือยัง ตั้งใจจะไปลอก อิ อิ แต่ไปเจอคุณครูขับเรือเยี่ยมบ้านนักเรียนแทน น่ารักและเท่ห์จังค่ะ ช็อบ ชอบภาพนั้น 
  • จะตั้งหน้าตั้งตาคอยอ่านนะคะ มีหลายคนรออ่านความลับครูตุ๊กแกอยู่

สวัสดีค่ะ พี่อักษรคะ

  • คิดถึงจังเลยค่ะ
  • น้องครูปูไม่มีเวลาเขียนบันทึกเรื่องการสอนภาษาอังกฤษเลยค่ะ
  • ได้แต่หยิบนู่นนี่ ที่พบเห็นมาเขียน ด้วยเงื่อนไขเวลาอันน้อยนิดหน่ะค่ะ
  • ไม่มีเวลาไปอ่านบันทึกคนนู้นคนนี้ เหมือนตอนปิดเทอมแล้วค่ะ
  • แต่พอเข้าไปในบันทึกของพี่ แล้วคลิ๊กต่อไปที่ลิงค์ของพี่ ศน.อ้วน เลยต้องร้อง เจี๊ยก!
  • tag ? what's tag? Why me?
  • มันเป็นความรู้สึก ดีใจที่ได้รับเกียรติ ทั้ง ๆ ที่ก็งง ๆ ว่ามันคืออะไรหน่ะค่ะ  ...555...
  • เลยกำลังพยายามตามเก็บข้อมูลอยู่ค่ะ ว่า ต้องเขียนอย่างไร กี่ข้อ เอา category ไหนดี (เผอิญมีความลับ เยอะมากกกก ค่ะ ขอบอก อิอิ)
  • ต่อก็มี งง นิด ๆ เหมือนกันค่ะ
  • น้องครูปูคิดว่าตัวเอง ตลกโปกฮา และชอบแหย่คนนู้นคนนี้ให้ยิ้ม กลัวเสียด้วยซ้ำว่า บางคนเขาจะคิดว่าเราไร้สาระ ป่าวเนี่ยะ อิอิ
  • ไม่นึกเลยว่า จะได้รับเกียรติจากพี่ ศน.อ้วน ทั้ง ๆ ที่เจอพี่ ศน.อ้วนไม่บ่อยหน่ะค่ะ เลยยังคิดอยู่ว่า ใช่ น้องครูปู คนนี้แน่ป่าวหว่า อิอิ
  • จะใช่หรือไม่ก็ ไม่สนแล้วค่ะ จะร่วม หอบความลับที่มีความเปิดเผยกับเพื่อน ๆ ในนี้แบบที่พี่อักษรทำดีกว่าค่ะ
  • เพราะน้องครูปู เห็นว่าการที่ได้รับรู้ เรื่องราวลึก ๆ จากแง่มุมที่เราไม่ค่อยได้บอกใคร มันคงทำให้คนที่รับรู้ได้รู้จักเราดีขึ้น เข้าใจเรามากขึ้น และในความลับเหล่านั้นอาจมีบางแง่มุม ที่ทำให้เราได้เพื่อนเพิ่มก็ได้นะคะ
  • และนั่นเป็นจุดประสงค์ที่พวกเราเข้ามาใน gotoknow มิใช่หรือคะ
  • ขอบคุณพี่อักษรมากค่ะ น้องปูขอใช้เวลาสักช่วงนึงนะคะ เสร็จเมื่อไหร่จะมาแจ้งให้พี่สาวคนดีทราบด้วยค่ะ  ^_^
  • ฝากความคิดถึง ถึงน้องเจนคนสวยด้วยนะคะ

 

  • P สวัสดีค่ะ น้องแจ๋วที่คิดถึงจริง ๆ
  • พี่อักษรตั้งใจจะ tag น้องแจ๋วเป็นคนแรกเลยนะคะ เพราะช่วงหลังรู้สึกน้องแจ๋ว เหงา ๆ เศร้า ๆ เหมือนมีความลับอยู่ในใจ ( พูดเล่นน่ะค่ะ คงงานยุ่งมากกว่า ) แต่ครูมิม P  tag น้องแจ๋วไปก่อนหน้าเสียแล้ว
  • จะคอยอ่านความลับของน้องแจ๋วอย่างใจจดใจจ่อนะคะ
  • P สวัสดีค่ะครูมิมแสนซน จนได้เรื่อง ( ตกต้นไม้ )
  • ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ พี่อักษรตอนนี้ว่างงาน ไม่รับงานแปล เพราะอาทิตย์หน้าโรงเรียนปิดเทอมจะไปฮอลิเดย์สองเดือนค่ะ ก็เลยมีเวลาเยอะ แล้วจะช่วยตามทวงสาว ๆ ที่น้องมิม tag ไว้ให้เข้ามาเขียนเร็ว ๆ
  • นอนหลับฝันดีนะคะ
  • P ครูสุต้องได้คะแนนพิเศษแน่เลย เพราะส่งงานเร็ว สั่งงานตอนกลางคืน พี่อักษรตื่นมาตอนเช้า มีงานมาส่งแล้ว ยอดเยี่ยมมากค่ะ
  • พี่อักษรตามไปอ่านความลับครูสุมาเรียบร้อยแล้วค่ะ มีอะไรหลาย ๆ อย่างเหมือนพี่อักษรเลย ยกเว้นพี่อักษรไม่มีหัวเรื่องการค้า และไม่เก่งศิลปะ ( อ้าว แล้วมีอะไรดีบ้างละเนี่ย )

พี่อักษรค่ะ

มะปรางอ่านหนังสือภาษาอังกฤษมาอย่างมึนๆ เลยแวะเข้ามาใน GotoKnow.org เพื่อพักสมองสักหน่อย ได้อ่านบันทึกนี้ของพี่อักษรแล้วสนุกดีจังค่ะ

และคิดไว้ว่าจะติดตามอ่านบันทึก tag ความลับของพี่ๆ ท่านอื่นๆ ด้วย แต่ยังไม่มีเวลาว่างนานๆ มาติดตามอ่านอย่างเต็มที่สักทีเลยค่ะ

^_^

  • P หนุ่มน้อยครูโย่งคนนี้พี่อักษรเห็นตามไปอ่านความลับของสาว ๆ และหนุ่มครูสุ P  มาด้วย
  • ไม่เชื่อหรอกค่ะว่าไม่มีความลับ หน้าตาดีอย่างนี้..... เอามาเปิดเผยซะดีดี
  • ชาวโกทูโนว์ และพี่อักษรรออ่านอยู่นะคะ
  • P สวัสดีค่ะ น้องมะปรางเปรี้ยวคนขยัน ดีใจที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
  • พี่อักษรก็เพลิดเพลินเขียนโน่นนี่ไปเรื่อย ไม่ค่อยได้เขียนเกี่ยวกับภาษาอังกฤษอย่างที่ตั้งใจไว้ แต่เรื่องหน้าเป็นภาษาอังกฤษแน่นอนค่ะ เพราะร่างไว้แล้ว
  • น้องมะปรางนอนหลับฝันดีนะคะ 

พี่อักษรรู้มั้ยคะ แจ่วเองตอนที่รับ tag มาก็ตั้งใจส่งให้พี่อักษรค่ะ

แต่แอบรู้มาว่ามีคนส่งให้แล้ว ของแจ๋วยังไม่ได้เขียนเลยค่ะ

รอนิดนึงนะคะ ช่วงนี้ยุ่งๆ ค่ะ

  • P สวัสดีค่ะ น้องครูปูที่คิดถึง คิดอยู่เหมือนกันว่าเปิดเทอมพวกคุณครูต้องหาย ๆ ไปบ้าง แต่พี่อักษรคิดถึงน้องปูเสมอนะคะ
  • นี่เลยค่ะ ที่น้องครูปูพูด ใช่เลย....... การที่ได้รับรู้ เรื่องราวลึก ๆ จากแง่มุมที่เราไม่ค่อยได้บอกใคร มันคงทำให้คนที่รับรู้ได้รู้จักเราดีขึ้น เข้าใจเรามากขึ้น และในความลับเหล่านั้นอาจมีบางแง่มุม ที่ทำให้เราได้เพื่อนเพิ่มก็ได้นะคะ
  • วันนี้น้องเจนแฮปปี้มากค่ะ สอบวันสุดท้าย พรุ่งนี้ปิดเทอมซัมเมอร์เดือนครึ่งค่ะ คุณแม่ก็แฮปปี้ไม่ต้องตื่นแต่เช้าไปส่งเขาที่โรงเรียน
  • ชาวโกทูโนว์ และพี่อักษรคอยอ่านความลับของครูปูอยู่นะคะ
  • นอนหลับฝันดีค่ะ
  • P ไม่เป็นไรค่ะ น้องแจ๋ว คอยได้ค่ะ อย่างน้อยตอนนี้ก็รู้ความลับมาข้อนึงแล้ว ที่เหมือนกันเลย คือเคยถูกครูดุที่บอกข้อสอบเพื่อน ( คงเป็นคนใจอ่อนเหมือนกันแน่เลย )
  • นอนหลับฝันดีนะคะ ที่นี่เที่ยงวันพอดี แดดแจ๋เลยค่ะ

สวัสดีค่ะ  พี่อักษร ทับแก้ว

  • แวะมาเยี่ยมอีกรอบค่ะ
  • เพลงเพราะจังค่ะ  พี่คงคิดถึงบ้านที่เมืองไทยนะคะ
  • ไก่ฝากดูแลนางฟ้าสีขาวสมาชิกใหม่ชาวศรีนครินทร์ด้วยนะคะ ผลงานวิทยากรรับเชิญวันนี้ค่ะ
  • เชิญไปติดตามผลงานน้องได้จากแพลนเน็ตนี้นะคะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับพี่อักษร

  • ครูสุได้ส่งบันทึกให้กัลยาณมิตรครบแล้วนะครับ
  • จึงมารายงานพี่อักษร และก็ส่งไปให้ท่านศน.อ้วนแล้วครับ
  • ทำตามกติกาแล้วครับ
  • แล้วก็ยังรออ่านความลับจากคนอื่น ๆ อีกครับ
  • ตอนนี้กะว่าจะไปนอนแล้ว เพราะเลยเที่ยงคืนไปแล้ว
  • พรุ่งนี้วันเสาร์ แต่ก็ต้องตื่นเช้าอยู่ดีครับ เพราะต้องเปิดร้านเล็ก ๆ วันนี้ก็รับงานพิมพ์จากลูกค้าหลายเจ้าเหมือนกัน
  • พี่อักษรสบายดีนะครับ

พี่อักษรขา...สวัสดีสวย ๆ ค่ะ

คิดถึงพี่อักษรค่ะ..มากด้วย..น้องขอคุยด้วยยาว ๆ นะคะ  ให้สมกับความคิดถึงค่ะ..

น้องขอโทษด้วยนะคะ..ที่เข้ามาขอบคุณพี่อักษรช้าไปนิดหนึ่งค่ะ..

พอน้องส่ง tag แล้ว ก็ไปราชการค่ะ..เรื่องการจัดการศึกษาสำหรับเด็กไร้สัญชาติตามแนวชายแดนของจังหวัดเชียงใหม่ค่ะ ..(จะทำอย่างไรให้เขาพออยู่ได้อย่างมีความสุขตามอัตภาพ  เป็นเป้าหมายของการจัดการศึกษาที่ไม่ให้เลือกเด็กค่ะ..ไม่ว่าจะเป็นใครที่อยู่ในบ้านเมืองเรา ต้องได้รับการศึกษา  โดยเฉพาะการใช้ภาษาไทยในการสื่อสารที่พวกเขาจำเป็นต้องใช้ค่ะ..)

เพิ่งกลับมาถึงคืนที่ผ่านมาค่ะ..รีบตามหัวใจเข้ามาหาพี่อักษรและเพื่อน ๆ ค่ะ..ในเช้านี้

..ความอบอุ่น..แผ่ซ่านอยู่เต็มบ้านพี่อักษร  ที่ไม่ว่าใครก็สัมผัสได้  ..นี่ไงคะ "ความวิเศษ" ของพี่อักษรที่น่ารัก   ผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ธรรมดาเลยแม้แต่น้อย

รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับการ tag ความเอยความลับ ที่นี่ค่ะ จากคุณศน.อ้วน  P น้องสาวผู้น่ารัก ผู้เพียบพร้อมไปด้วยสติปัญญา ความรอบรู้ คุณธรรม อุดมการณ์อันแรงกล้าในการพัฒนาวงการศึกษาของไทย อีกทั้งเป็นกุลสตรีที่แสนอ่อนหวาน   

ขอบพระคุณสวย ๆ ค่ะ..ในความกรุณายกย่องน้อง (เขินจังค่ะ..เยอะจัง..และน่าจะมากกว่าที่น้องเป็นอยู่..ยังอายๆ อยู่ค่ะ..พี่อักษรขา..)

ความลับทั้งห้า..ของพี่อักษรน่าทึ่งมากค่ะ   โดยเฉพาะข้อแรกน่าชื่นใจนะคะ  ..ที่ฝันของพี่อักษรเป็นจริง..     ..ของน้องยังคงอยู่ในความฝันค่ะ..พี่อักษรบอกว่า อยากตื่นจากฝัน อยากกลับบ้าน เพราะรู้ดีกว่า there is nowhere like home  ...   ทำให้น้องคิดถึงเพลงและบทความที่เคยอ่านค่ะ..ของ ผู้ที่ใช้นามแฝงว่า "แม่ของจิต" ค่ะ (ขออนุญาตด้วยนะคะ..)

 ...เพลงไทยเดิม กับ ชีวิตที่ต้องก้าวไป... 

  พี่อักษรขา...ข้อความหลุดหายค่ะ (ขออนุญาตต่อนะคะ)

 

                              

....ทุกครั้งของการกลับไปเยี่ยมแผ่นดินเกิด...เมื่อล้อเครื่องบินแตะผืนแผ่นดินไทย...ความรู้สึกปลาบปลื้มปิติยินดีดูเหมือนจะท่วมท้นใจจนแทบระงับไม่อยู่....ถึงแม้จะไปและกลับอย่างเงียบๆไม่มีทั้งคนไปรับหรือไปส่งเพราะไม่ต้องการรบกวนใคร....

การไปและกลับมักจะเป็นความรู้สึกที่ยากต่อการตั้งรับโดยสงบสำหรับตัวเองเสมอ....เมื่อยามถึงเวลากลับฉันมักใช้เวลาอยู่ตามลำพังในห้องพักผู้โดยสาร ยืนมองผ่านกระจกใสทอดตาสู่ผืนแผ่นดินตรงหน้าอย่างพยายามจะเก็บรายละเอียดของทุกความทรงจำแต่ละทริปไว้ให้ได้มากที่สุด....

เมื่อถึงเวลาที่เครื่องบินทะยานสู่ท้องฟ้ากว้าง...ความสั่นสะเทือนทางร่างกายยังน้อยกว่าแรงกระชากไหวของหัวใจที่รู้ดีว่าได้หล่นทิ้งไว้อยู่ที่ผืนแผ่นดินที่กำลังต้องจากไปอีกครั้ง....ไม่เคยรู้ได้เลยว่าครั้งไหนที่จะเป็นการ " จาก" ชั่วนิรันด์และอาจไม่ได้กลับมาอีก....

.
อเมริกาอาจจะให้อะไรฉันมากมายในระยะหลายปีที่ใช้ชีวิตอยู่....อาจเป็นเสมือนแหล่งพำนักพักพิงถาวรของช่วงเวลานี้...แต่ความรู้สึกที่ว่ามีรากรอยของความเป็นตัวตนนั้น...ไม่มีแผ่นดินใดจะชดเชยความรู้สึกนี้ได้เท่า"แผ่นดินไทย"...

.
ความภาคภูมิใจในเชื้อชาติของตนมีขึ้นอย่างมากมายเมื่อต้องไปอาศัยแผ่นดินอื่นอยู่...ทุกอย่างที่เป็นสิ่งแทนใจได้จะถูกเก็บงำไว้อย่างหวงแหน เพราะสำหรับฉันแล้ว นั่นคือสายใยที่ยังร้อยรัดเชื่อมโยงตัวเองกับความผูกพันของแผ่นดิน....หนึ่งในจำนวนนั้นคือบทเพลง...เพลงไทยทั้งลูกทุ่ง ลูกกรุง เพื่อชีวิตคือกำลังใจ...และบทเพลงที่เป็นหลักน้อมนำจิตใจให้สงบระลึกมั่นอยู่ในความภาคภูมิใจแห่งชาติกำเนิด คือเพลงไทยที่เรียกว่า..." ไทยเดิม" นั่นเอง....

 

..เหมือนที่พีอักษรคิดนะคะ...

..พี่อักษรขา...น้องและเพื่อน ๆ จะคอยส่ง  "ความอบอุ่น" ให้พี่อักษรค่ะ..

..ชะตาชีวิตคนเรา..บางครั้งก็ฝืนไม่ได้นะคะ...น้องคิดเช่นนี้ค่ะ.

..แล้วน้องจะหาเพลงไทยเดิมที่หวาน ๆ มาฝากนะคะ..

..ด้วยรักค่ะ..

...น้องอ้วน..

 

มาอ่านความลับค่ะ แต่ชอบตัวนี้ค่ะ

ความลับที่เป็นความฝันแล้วทำให้เป็นจริงนี่วิเศษมากเลยค่ะพี่อักษร

สวัสดีค่ะพี่อักษร...

    มาชวนไปดูความลับของหนูค่ะ เผยแล้ว ที่นี่ ค่ะ

    (เผยก่อนที่นี่ 1 เรื่อง ภาพขับเรือนั่น จริงๆแล้วหนูไม่ได้ขับหรอกค่ะ ใส่กระโปรงไปไม่กล้า มีเด็กนักเรียนพายให้ที่หัวเรื่อค่ะ ขอแอ็ค ถ่ายรูปไปอย่างนั้นแหละ คริ..คริ)

อ่านบันทึกนี้แล้วยิ้มได้มาตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ มีความสุขจังเลยขอบคุณนะคะ คุณอักษร

แถมตามอ่านความเห็นต่อๆมาของแต่ละท่านก็สนุกๆทั้งนั้น ชอบภาพนี้จังเลยด้วยค่ะ  ถ้าน้องแมวเธอทำหน้ายิ้มๆหน่อยคงจะยิ่งน่ารักนะคะ อันนี้ดูเหมือนฟังสวดมนต์อยู่มากกว่าฟังเพลง 8-)

สวัสดีค่ะ พี่อักษร

  • แฮ่ะๆ น้องครูปูมารายงานตัว พร้อมกับให้ตี 4 ทีค่ะ เพราะเพิ่งทำการบ้านเสร็จไปข้อเดียวค่ะ
  • ถ้าพี่อักษร พอมีเวลา จะรบกวนให้ ช่วยตรวจ แผนที่ชีวิต อันเป็น tag ความลับข้อแรกของน้องครูปูให้หน่อยนะคะ
  • อีก 4 ข้อ พร้อม 5 รายชื่อกำลังจะตามมาค่ะ อิอิ
  • (กลัวโดนตีเลยต้องรีบมารายงานหน่ะค่ะ ^_^)
  • P สวัสดีค่ะ น้องไก่ คุณครูพยาบาลคนเก่ง
  • พี่อักษรตามไปเยี่ยมแพลนเน็ตนางฟ้าสีขาวสมาชิกใหม่ชาวศรีนครินทร์มาแล้วค่ะ คุณครูเก่ง ผลงานลูกศิษย์ออกมาดีทีเดียวขนาดบล็อกแรก ๆ นะนี่
  • P  สวัสดีค่ะ ครูสุ ยิ่งได้รู้จักครูสุ ก็ยิ่งชื่นชมในความขยันขันแข็งและความรับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย ( แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อย ) ถ้าลูกศิษย์ของครูสุได้ซึมซับรับรู้ และเติบโตขี้นเป็นประชากรที่มีความรับผิดชอบเหมือนครูของเขา ประเทศไทยของเราก็อาจจะน่าอยู่ขี้นค่ะ  

ส่งเสียงทักทายจากแดนลำดวน ศรีสะเกษค่ะ พี่อักษร

* - - อ่านหลายๆ ความเห็น ...

* อิ่มเอม เปรมปรีดิ์ เป็นที่ยิ่ง

* อึ้งนิ่ง ยิ่งหวั่นไหว ในใจฉัน

* งดงาม ชีวิต ประสบการณ์

* นิยาม ความหมาย ได้ชื่นทรวง

...

ชอบเพลง คิดถึงบ้าน มากค่ะ ...

ฟังแล้ว คิดถึงป๋าอี๋ คิดถึงสวน

คิดถึงดอกไม้ คิดถึงมะละกอค่ะ

...

  

ระยะทางใช่กางกั้น สายสัมพันธ์ เป็นกำลังให้กันค่ะ

 

สวัสดีค่ะพี่อักษร

  • อ่านความลับที่แสนจะละเมียดละไมของพี่ อ่านไปอมยิ้มแก้มตุ่ยไปด้วยค่ะ
  • ชอบความลับข้อที่สี่ของพี่ที่สุดค่ะ เพราะน้องก็มีประสบการณ์ร่วมเช่นกัน เนื่องจากเป็นคนที่อยู่ในกฎระเบียบมาก วันหนึ่งเป็นวันสอบวิชาคณิตศาสตร์ เพื่อนที่นั่งข้าง ๆ เขาทำไม่ได้เลย หน้าตาละห้อยมาก ใกล้หมดชั่วโมงเขาก็ยังทำได้เพียง 2 ข้อ จาก 5 ข้อ  เขาหันมากระซิบว่า ขอดูหน่อย ทำไม่ได้เลย...ตอนนั้นลังเล สงสารเพื่อน กลัวก็กลัว จะไม่ให้ก็จะกลายเป็นแล้งน้ำใจ .. กำลังตัดสินใจว่าจะทำไงดี เสียงกริ่งก็หมดเวลา ... ทั้งโล่งใจและสงสารเพื่อนค่ะ  มาคิดดูถ้าไม่มีเสียงกริ่งหมดเวลา..เราจะต้องทำอย่างไร....ซึ่งก็คงไม่สบายใจทั้งนั้นค่ะ ...ขอบคุณที่หมดเวลา...
  • ระลึกถึงพี่นะคะ...^_^...

สวัสดีค่ะพี่อักษร

  • ใบไม้ย้อนแสงมาแอบอ่านความลับที่พี่ยอมเปิดเผย อ่านสนุกได้ข้อคิดด้วยค่ะ
  • ส่วนตัวเองยังไม่เข้าใจเลยว่า tag คืออะไร แค่เดา ๆ แต่ไม่รู้ความหมายที่แท้จริง เป็นคนขี้สงสัยซะด้วยสิ เอ..จะมีใครอธิบายให้ได้บ้างน้า..
  • ชื่นชมพี่อักษรอยู่ไกล ๆ ในความห่างนะคะ ^_^
  • P สวัสดีค่ะ น้องอ้วนที่คิดถึง ขอบคุณที่มาส่งข่าวเล่าเรื่องไปราชการ
  • พี่อักษรเคยอ่านบันทึกนี้จากคุณครูท่านหนึ่ง เล่าเรื่องลูกศิษย์ชั้นประถมของตนที่ไม่มีเอกสารทางทะเบียนราษฏร์ ไม่มีญาติพี่น้อง ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเขาเป็นใคร คุณครูเกรงว่าทางการจะไม่ให้เด็กเรียนต่อในชั้นมัธยม พี่อักษรอ่านแล้วยังเป็นห่วงและนึกถึงเด็กคนนั้นมาจนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ แต่มาได้ยินน้องอ้วนบอกว่า  เป็นเป้าหมายของการจัดการศึกษาที่ไม่ให้เลือกเด็กค่ะ..ไม่ว่าจะเป็นใครที่อยู่ในบ้านเมืองเรา ต้องได้รับการศึกษา  โดยเฉพาะการใช้ภาษาไทยในการสื่อสารที่พวกเขาจำเป็นต้องใช้ค่ะ..) ก็รู้สึกดีขี้นค่ะ
  • ขอบคุณที่คัดข้อเขียนของคุณ ผู้ที่ใช้นามแฝงว่า "แม่ของจิต" มาฝากค่ะ เขียนได้ดั่งใจคนไทยเกือบทุกคนที่จากแผ่นดินแม่มา พี่อักษรจำได้ไม่รู้ลืม ครั้งแรกที่ได้กลับเมืองไทยหลังจากจากมาปีกว่า จำได้เลยว่าวันที่เครื่องบินแตะพื้นที่ดอนเมือง อยากก้มลงไปจูบแผ่นดินไทยจริง ๆ ค่ะ 
  • P สวัสดีค่ะ คุณดาวลูกไก่ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ลึก ๆ แล้วพี่อักษรก็แอบภูมิใจอยู่เหมือนกันที่สามารถทำความฝันให้เป็นจริงได้ .........น้องน้ำฝนสบายดีนะคะ
  • P ขอบคุณพี่โอ๋ที่แวะมาอ่านค่ะ รู้สึกเป็นเกียรติจังเลย เพราะรู้ว่าพี่โอ๋งานยุ่งมาก...
  •  อ่านคอมเม้นท์ของพี่โอ๋เกี่ยวกับเจ้าแมวน้อยแล้วขำกลิ้งเลยค่ะ
  • ขอบคุณ น้อง ศน.อ้วน P  ที่เอา เจ้า gatito ( แมวน้อย ภาษาสเปน) มาฝากนะคะ น่ารักจังเลย
  • P สวัสดีค่ะคุณครูตุ๊กแก พี่อักษรแวะไปที่บ้านไปแอบอ่านความลับมาล่ะ ไม่เห็นครูตุ๊กแกเลย เห็นแขกนั่งคอยอยู่เยอะแยะเลยค่ะ เจ้าของบ้านไปไหนไม่รู้
  • ความลับข้อหนึ่งเหมือนพี่อักษรเลยค่ะ พี่อักษรมีหนวดด้วยล่ะ

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะ พี่อักษร

ที่นี่ประเทศไทยๆ ขณะนี้เวลา 09.27 น.

เชยไหมค่ะ ... ที่ไหน อากาศเป็นไงบ้างค่ะ

.... แอบแว้บเข้ามาดู สาวๆ เบญจกัลยาณี ค่ะ

* เห็นภาพแล้วชื่นตา เห็นอักษรา แล้วชื่นทรวง *

มีความสุขค่ะคุณพี่ ... แฮปที่นี่ ... ที่บ้าน .. ค่ะ :)

 

ภาพงามน้ำใจ เอื้อเฟื้อโดย พี่ครูปู ผู้น่ารัก ขอบคุณค่ะ

  • P สวัสดีค่ะ น้องปู ได้เห็นน้องปูแล้ว ใกล้เคียงกับที่วาดภาพไว้เลยค่ะ สวยแต่แก่น
  • โรงเรียนน้องเจนปิดซัมเมอร์เดือนครึ่ง เริ่มพรุ่งนี้เป็นต้นไปวันอังคารนี้จะไปแคนาดากันค่ะ ไปอยู่แคนาดาอาทิตย์นึง จากนั้นจะบินต่อไปเมืองไทยค่ะ ตื่นเต้นจังเลย......
  •  
  • แต่ไปเมืองไทยไม่ดีอย่างค่ะ ที่บ้านคุณแม่ไม่มีอินเตอร์เน็ต อย่าว่าแต่อินเตอร์เน็ตเลยค่ะ โทรศัพท์บ้านก็ยกเลิกไปแล้ว เพราะไม่มีคนอยู่ ตั้งแต่คุณแม่เสียเมื่อเดือนธันวา 2005 ปิดบ้านทิ้งไว้เฉย ๆ ตอนนี้กำลังติดต่อให้คนไปทำความสะอาด กลัวงูค่ะ
  •  จะขาดใจกันหรือเปล่าไม่รู้เนี่ย ตอนนี้เป็นโรคชิวิตติดเน็ตค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ บ้านพี่อักษรที่เม็กซิโกตอนนี้ 9:41 pm ค่ะ ขอให้น้องปูทำงานให้สนุกนะคะ
  • P น้องครูปูขา พี่อักษรไปอ่านความลับข้อที่หนึ่งมาแล้ว ทำเอาพี่อักษรอื้งไปทั้งวันเลยค่ะ ตื้นตัน เป็นสุขนะคะ โลกนี้น่าอยู่ขึ้นเยอะเลยเมื่อได้อ่านความลับน้องครูปู ทำให้รู้ว่าคนดีจริง ๆ อย่างครอบครัวน้องปูก็ยังมีอยู่ในโลกนี้ด้วย
  • ความลับข้อต่อไปจะทำให้ช็อคอีกมั้ยเนี่ย
  • พรุ่งนี้จะเข้ามาตอบน้องคนไม่มีราก P กับ น้องใบไม้ย้อนแสง P นะคะ ตอนนี้ที่บ้านฝนตก ฟ้าร้อง ต้องปิดคอมก่อนแล้วล่ะค่ะ
  • บ้าย บายค่ะ
  • P สวัสดีค่ะ น้องคนไม่มีราก ขอบคุณทีแวะมาเยี่ยมค่ะ
  • เจอคนมีประสบการณ์ร่วมอีกคน ( นอกจากน้องแจ๋ว )
  • ถ้าทุกคนมีพื้นฐานเข้าใจตรงกัน ว่าห้ามถามในห้องสอบ ไม่น้อยใจและตำหนิถ้าเพื่อนไม่บอก  ก็จะดีกว่านะคะ ไม่ต้องผิดใจกันด้วย
  • สังเกตจากหลานชายที่เรียนที่แคนาดา เขาจะโตมาแบบ ไม่เคยถามเพื่อนว่าเธอได้คะแนนเท่าไร ได้มากหรือได้น้อยกว่า เขาถือเป็นเรื่องส่วนตัว

 

  • P สวัสดีค่ะ น้องใบไม้ย้อนแสง ขอบคุณทีแวะมาเยี่ยมค่ะ
  • ครั้งแรกที่พี่อักษรได้ยินการเล่น tag ก็สงสัยเหมือนกันว่าเล่นอะไร ตอนนั้นไปรับลูกสาวที่โรงเรียนที่แคนาดา แล้วเห็นเด็ก ๆ วิ่งไล่กวดและแตะกัน คนที่แตะเพื่อนได้ก็พูดว่า " you are it "
  • บางทีลูกสาวก็ชวนเล่น ถามเขาว่าเล่นอย่างไรล่ะลูก เขาบอก  

     We play in a group and one person is the "It". The “it” tries to chase down other player to touch or "tag" and make him or her the new "It". Then that person has to run and tag the other.

      

    ·      ก็เลยถึงบางอ้อว่า สมัยเป็นเด็กที่เมืองไทยก็เล่นแบบนี้เหมือนกัน เรียกว่าเล่นอะไรจำไม่ได้แล้วค่ะ ที่เราวิ่งไปแปะคนอื่น แล้วคนนั้นก็ยืนตัวแข็งรอให้พรรคพวกฝ่ายตัวเองมาแปะคืนให้หายตัวแข็งแล้วออกไปวิ่งใหม่ได้

  • แต่การเล่น tag ก็มีหลายแบบทั้งแบบตัวแข็งและแบบวิ่งต่อไปเพื่อ tag คนอื่นต่อ ก็คงเหมือนที่เราเล่นกันอยู่ที่โกทูโนว์นี่มั้งคะ  

     

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่อักษร

·         ... อึ้งไปนิดนึงคะ กับ จินตนาการที่พี่วาดภาพค่ะ Jหากได้เจอตัวจริง .. ไม่อนุญาตให้เปลี่ยนใจแล้วนะคะ J  เป็นภาพเดียวที่โหลดได้ค่ะ

·         แก่นนะใช่คะ  แต่คงไม่เท่ากับพี่อักษรนะคะ จากเรื่องลับ 2  ... ของปูหากเปลี่ยนเป็นแก่น กับ โก๊ะ จะเข้ากันกว่านะคะ J

·        

·         พี่อักษรไปแคนาดา ทำให้ปูนึกถึงช่วงรอยต่อCA - USA ที่เป็นทะเลสาป ?รูปใบไม้ 3 ส่วนนะคะ .. เป็นภาพติดตาตอนเรียน ที่นางเอก-เจนนิเฟอร์ แต่จำชื่อสถานที่ไม่ได้แล้ว ... มี 3 สถานที่สวยงาม ว้า ความจำปูแย่จัง ... จำได้แต่ ไนแองการ่า  พี่อักษรไปจะผ่าน สถานที่ตรงนั้นไหมคะ ... 

·        

·         ตื่นเต้นจังเลยค่ะ  ... พี่จะบินกลับมาบ้านเรารึ... เดือนกรกฏ พอดีเลย? คะ

·         ... บ้านพี่อักษรอยู่แถวไหนคะ .. ไม่แน่อาจจะใกล้ๆ กันนะคะ ... เดาไปJ

·         อาการเดียวกันเลยค่ะพี่อักษร เป็นการเสพที่มีพันธะ ซะด้วยสิคะ ..

·         ... โชคดีที่ เป็นพันธะ แห่งมิตรภาพ และความรัก ... ยิ่งจรรโลงใจ

·        

·         เครือข่ายที่นี่มาเติมเต็มและสร้างสีสันให้ปูค่ะ ... สุขนิยม และพอใจ

·         ขอบคุณค่ะ พยายามทำให้งานมีชีวิตและชีวาอยู่เสมอค่ะ ...

·         ... ให้พี่อักษร เพลิดเพลินและอบอุ่นด้วยกระไอรักกับน้องเจนนะคะ 

  ทักทายยามเช้าด้วย ช่อไม้ขาวบริสุทธิ์ค่ะ

อ่านคห. 60 แล้ว

คิดถึงเวลาเล่นตัวแข็งกับหลานค่ะ

* เด็กๆ เค้าจะไม่สามารถอยู่นิ่งๆ ได้เลยนะคะ

เพราะฉะนั้นการเล่นจึงจบด้วยการกอดนิ่งๆ แน่นๆ นานๆ ทุกคราไป

 

  • เย้ๆๆ
  • มาเดือนหน้า
  • พี่อักษร
  • อย่าลืมมาทักทายกันบ้างนะ
  • จะพาไปกินไอติมใน มหาวิทยาลัย
  • อร่อยมากๆๆขอบบอก

สวัสดีค่ะพี่อักษร

  • เรียกใบไม้ย้อนแสงว่า "ใบไม้" สั้น ๆ  ก็ได้นะคะ จะได้พิมพ์สั้นลงอีกนิด..
  • ใบไม้มาขอบคุณพี่อักษรค่ะที่ให้ความกระจ่างเกี่ยวกับคำว่า tag ที่แท้ก็คือการวิ่งไล่จับ หรือเล่น "แปะแข็ง" นั่นเอง
  • เมื่อคนขี้สงสัยมาเจอกับพี่สาวใจดี ก็ได้คำตอบให้หายงุนงงสงสัย ชอบใจจริง ๆ เลย..
  • อยากเรียนภาษาอังกฤษกับพี่อักษรจังเลย เรียนผ่านบันทึกไปก่อนก็ได้เนอะ
  • คารวะพี่สาวใจดีอีกครั้งที่ช่วยอธิบายให้คนขี้สงสัยคนนี้ ^_^

สวัสดีจ้ะน้องตุ้มที่คิดถึง

  • ห่างหายไปหลายวัน เจอ tag จากน้องสาวเราซะแล้ว
  • เอ จะเริ่มไงดีล่ะ  เก็บงำมาตั้งนานต้องขอเวลางัดออกมาหน่อยนะจ๊ะ
  • ดีใจด้วยจ้ะ ได้กลับบ้าน แว็บไปเล่นน้ำโขงมั้ย

              

สวัสดีครับ พี่แก้วอักษร

 

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมพี่อักษรค่ะ น้องปูที่คิดถีงP อาจารย์ขจิต P คนขยันและมีแต่ความสม่ำเสมอ   น้องใบไม้ ศิลปินแห่งค่ายโกทูโนว์ P  พี่นาย P  ที่คิดถึงยิ่ง ครูโย่ง P น้องชายที่แสนจริงใจตรงไปตรงมา

ช่วงนี้พี่อักษร อยู่ที่แคนาดา และจะอยู่อีกไม่กี่วันก่อนไปเมืองไทยเลยไม่ค่อยได้มีโอกาสใช้คอมเลยค่ะ ช่วงนี้อากาศที่แวนคูเวอร์ดีมาก ๆ  ก็เลยต้องออกนอกบ้านเยี่ยมญาติทุกวัน สี่ทุ่มยังสว่างอยู่เลยค่ะ....... แต่คิดถึงเพื่อน ๆ ที่โกทูโนว์เสมอค่ะ

ขอบคุณอาจารย์ขจิต และพี่นายมากค่ะที่ชวนไปเที่ยว ซาบซี้งจริง ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่อักษร

  • มาแสดงความเห็นต่อเรื่องการ Tag ค่ะ ที่พี่เขียนในความเห็นที่ 60

แต่การเล่น tag ก็มีหลายแบบทั้งแบบตัวแข็งและแบบวิ่งต่อไปเพื่อ tag คนอื่นต่อ ก็คงเหมือนที่เราเล่นกันอยู่ที่โกทูโนว์นี่มั้งคะ  

  • ด้วยความที่สงสัยที่มาที่ไปของการ Tag ความลับ เพราะตกใจว่าทำไมเราจึงสามารถนำความลับของเราเองมาเปิดเผยได้ในที่นี้

ก็เลยเล่นบทนักสืบค่ะ (พอดีช่วงนี้ติดหนังชุดเรื่อง CSI:NY ไขคดีปริศนา: นิวยอร์ค ค่ะ) ได้ตามไปอ่านตอนต้นๆ ของกิจกรรมนี้ และรู้สึกดีๆ ขึ้นเยอะมาก อ. ดร.จันทวรรณ มุ่งให้เป็นกิจกรรมเพื่อการละลายพฤติกรรมในสังคมที่นี่ สิ่งที่เราอยากบอกให้เพื่อนๆ รู้จักเรามากขึ้น เป็นการเปิดพื้นที่รู้ ไม่รู้ วิธหนึ่งนะคะ นึกถึงสิ่งที่วิทยากรการจัดการความรู้หลายท่านพยายามแสวงหาวิธีการเล่นปนเรียนมาให้เราได้ซึมซับความรู้บวกความเข้าใจสัมพันธภาพ

มาแสดงความคิดเห็นเพื่อบอกว่า ดีใจที่เห็นการ Tag ในนี้แล้ว ตัวเราไม่แข็งทื่อค่ะ

ลูกสาวสบายดีค่ะ มีเรื่องให้ประหลาดใจเป็นประจำตามประสาวัยรุ่นค่ะ สาวน้อยของพี่อักษรดีใจจะได้กลับไปเที่ยวเมืองไทยไหมคะ

มาดูความคืบหน้า และตื่นเต้นแทนพี่อักษร จะได้ปิ๊กบ้านค่ะ

* เด็กๆ คงยิ่งตื่นเต้นหลายเท่านะคะ

* 1 เดือนเอง แป๊บเดียวแล้วค่ะ ...

* เดินทางปลอดภัย ด้วยระลึกเสมอค่ะ 

  ขอบคุณภาพพี่ครูปู ค่ะ

P สวัสดีค่ะ น้องนักสืบสาวดาวลูกไก่

ขอบคุณที่ลิงค์ไปยังบล็อกอาจารย์จันให้ พี่อักษรตามไปอ่านมาแล้วค่ะ และยังได้แก้คำสำคัญในบล็อกพี่อักษร ทำให้บล็อกนี้ได้เข้าไปอยู่ในแพลนเน็ตนั้นด้วยล่ะ ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขอบคุณน้องดาวลูกไก่ บรรณรักษ์คนเก่งค่ะ

พี่อักษร

  • แวะมาบอกว่าส่งการบ้านให้พี่แล้วนะคะ
  • ง่วงแล้ว นอนก่อนนะคะพี่ 
  • สวัสดีค่ะ
  • P สวัสดีค่ะ น้องปูที่คิดถึง
  • ตอนนี้ยังอยู่ที่แคนาดาค่ะ โชคดีที่อากาศดีมากเลย น้องสาวบอกว่าก่อนหน้านี้ฝนตกเกือบทุกวัน วันนี้จะออกไปเที่ยวพาร์คกันค่ะ และจะเอารูปมาฝากน้องปูนะคะ
  • บ้านแม่พี่อักษรอยู่แถวตลาดบางซ่อน ริมทางรถไฟสายใต้ ใกล้สะพานพระรามหกค่ะ บ้านน้องปูอยู่แถวไหนคะ

P สวัสดีจ้าน้องไก่ที่คิดถึง จะเข้าไปอ่านเดี๋ยวนี่ล่ะค่ะ

ทักทายก่อนอาหารกลางวันค่ะ พี่อักษร

·         ว้าว พาร์ค น่าสนุกจังเลยนะคะ ปูชอบสวนสาธารณะ มากๆ ค่ะ

·         ...

·         เวลาไปเที่ยวที่ไหนก็ตาม ชอบไปเดินเล่นแถวสวนประจำจ. ค่ะ

·         ปูว่า มันมีชีวิต ได้มอง แอบ จ้อง  ถ่ายภาพ อากัปกิริยา วิถีชีวิตผู้คน

·         ชมนก ชมไม้  ดอกไม้ สายน้ำ รวมถึง ฟังเสียงหัวใจตัวเอง J

·        

·         เอ ริมทางรถไฟสายใต้  .. ทำไมพระรามหก ล่ะคะ แต่ปูไม่สันทัดกรุงเทพค่ะ

·         เรียกว่าบ้านไม่ได้เลยคะ  เป็นคอนโดเล็กๆ ใกล้เดอะมอลล์บางกะปิค่ะ

·         ฝัง่ พระรามหก แถวริมคลองประปา รึเปล่าคะ .. หลงประจำคะ J

·        

·         ตื่นเต้นๆ จะรอชมภาพนะคะ ... อยากเห็นลูกพี่อักษรแบบชัดๆ ด้วยค่ะ

·         มีความสุขอบอุ่น ด้วยกระไอรัก กับน้องเจน และครอบครัวนะคะ ชื่นใจจัง

ปล. ปูขออนุญาติ สำเนา วิธีการเล่น tag ไปให้คนที่ปูต้องการจะ tag ต่อ นะคะ .. ปูอธิบายไม่ถูก  .. เดี๋ยวงง ไปกันใหญ่ ขอบคุณค่ะ 

 

อ่านเพลินเลยความลับคนอื่น..

  • สวัสดีค่ะ น้องอ้วน P น้องปูP คุณคนโรงงาน P คิดถึงทุกคนเลยค่ะ วันที่สองนี้พี่อักษรจะบินไปเมืองไทยแล้ว ตื่นเต้นจังเลย

สวัสดีจ้ะน้องตุ้มที่คิดถึง

  • พี่นายแอบมาส่ง tag แล้วล่ะจ้ะ...(อายจัง)
  • ท่องเที่ยวทั่วไทยให้สนุกๆ นะจ๊ะ  แล้วเจอกันใหม่
  • โชคดีมีชัย

                         

                                     คิดฮอดแต๊กา... ^_^

  • ดีใจๆๆ
  • พี่อักษรกลับมาแล้ว
  • เอามาฝากก่อน
  • อิอิๆๆ

พี่อักษรกลับมาก็เพราะแรงใจ และความคิดถึงจากน้อง ๆ ที่โกทูโนว์แท้ ๆ โดยเฉพาะอาจารย์ขจิต Pและน้องปู P ขอบคุณมากค่ะที่เป็นห่วงเป็นใยและคอยส่งความคิดถึงให้เสมอ

มาเยี่ยมครับพี่

ไม่ได้หายไปไหน

อือื

  • สวัสดีค่ะครูโย่ง P พี่อักษรหายไปหลายเดือนแต่คิดถึงครูโย่งเสมอ ครูโย่งคนขยัน โพสท์สมำเสมอเลยนะคะ ได้ข่าวว่าไปเล่นดนตรีที่สโมสรเกียกกาย วันพบปะชาวโกทูโนว์ด้วย
  • ครูโย่งทำให้เพื่อน ๆ ดูเป็นคนแคระไปเลย ทำได้ไงเนี่ย

สวัสดึค่ะ คุณอักษร ครูต้อยมาเรียนรูด้วยคนค่ะ ประทับใจในความเด็ดเดี่ยว ครูต้อยมีลูกสาว 1 คนค่ะ คนเดียว แต่ละวันท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง ศิษย์เก่าทับแก้ว ที่ไปเรียนที่วิทยาเขตเพชรบุรี ปีนี้เป็นปีที่ 2ที่จบมาแล้ว ค่ะ อ่านบล็อกคุณอักษร เป็นประโยชน์มากๆ กับลูกจอมซนค่ะ ได้ข้อคิด ได้สติคืนมา ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ

  • สวัสดีค่ะ พี่ครูต้อย ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ไปเยี่ยมที่บล็อกมาแล้วค่ะเลยทราบว่าลูกสาวเป็นสาวแล้วขับรถให้คุณแม่ได้แล้วด้วย ของอักษรคงอีกนานค่ะ แค่แปดขวบเอง

สวัสดีค่ะพี่อักษร

ยังคิดถึงนะคะ แม้ห่างหาย ด้วยภารกิจ และ

รับมือกับการเปลี่ยนแปลง รวมถึง การเดินทาง

ไว้คราวหน้า คงมีโอกาสได้พบปะกันนะคะ

มองฟ้า มองเมฆ มองฝนพรำ ยังจำมั่น และ

คิดถึงพี่เสมอค่ะ ...

 

                   เย๊ ฉลอง ๆๆๆ พี่อักษร กลับมาแว๊ววว... ^_^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท