จากบันทึกนี้ KMนักส่งเสริมการเกษตร » เป็นวาสนา.... ขอบันทึกต่อในรายละเอียดที่ได้จากการฟัง ศ.ระพี  สาคริก......หรือหลายท่านเรียกว่าอาจารย์พ่อ  ปัจจุบันแม้วัยของท่านเกือบจะ 90 ปีแล้ว  ท่านก็ยังช่วยมาเตือนสติและกรุณาบอกเล่าถึงวิธีคิด/ปฏิบัติในการทำหน้าที่ได้อย่างลุ่มลึก...

• เริ่มต้นด้วยกลอนที่คนอื่นได้แต่งให้อาจารย์พ่อ  สอนให้รู้ว่าคนเรานั้นไม่สามารถมองเห็นตนเองได้ทั้งหมด  คนอื่นต่างหากที่จะเป็นคนมองเห็นในบางมุมที่เรามองตนเองไม่เห็น  สิ่งนี้ก็คงจะเปรียบให้คนอื่นเป็นเสมือนกระจกส่องให้เราได้เห็นตัวเรานั่นเอง
• "ศิลปะอย่าทิ้ง"  ทุกอย่างมีสองด้าน  ท่านบอกว่าในหลวงเคยตรัสว่า "อาจารย์..ศิลปะอย่าทิ้ง"  อาจารย์ได้อธิบายว่าในวิถีชีวิต  ไม่ได้ทีเรื่องเดียว-มุมเดียว  คนเราควรต้องมีศิลป์มาผสมผสาน  จากนั้นอาจารย์ก็ร้องเพลง "หนึ่งในร้อย" ให้ฟังจนจบ
• "สิ่งที่อยู่ไก้ลๆ ตัว...แต่เรามักจะมองไม่เห็น"  สิ่งนั้นก็คือธรรมะ  และเราต้องมีคุณธรรม
• "เกษตรอินทรีย์...แท้จริงมีอยู่แล้ว"  ปัจจุบันกำลังสนใจกันเรื่องเกษตรอินทรีย์  ที่จริงแล้วบรรพบุรุษของเราทำกันอยู่แล้ว  ใช้ปุ๋ยคอก  ปุ๋ยหมัก  แต่เราเปลี่ยนแปลงไป  เช่นการไถดะก็จะเป็นการคลุกปุ๋ย เป็นเรื่องของธรรมชาติ
• "วัชพืชเรามองเห็น..เพราะเราไม่มีปัญญา"  ส่วนอาจารย์จะไม่เห็น-ไม่มีวัชพืชเพราะอาจารย์จะมองไม่เห็นว่าเป็นวัชพืช   เขามีประโยชน์  ไถกลบเป็นปุ๋ยได้..ไม่มีวัชพืช
• "เราดูถูกตัวเอง"  คนเรามักดูถูกของของเราเอง  ดูถูกพื้นดิน..ผู้มีพระคุณ (ไม่รักแผ่นดิน) ซึ่งก็เท่ากับการดูถูกตัวเอง 
• "กล้วยไม้เป็นเรื่องของมนุษยธรรม"  อาจารย์ไม่ได้เรียนวิชากล้วยไม้  คนสมัยนั้นดูถูกเกษตรกร  ว่าเป็นมือชั้นต่ำ  แต่กล้วยไม้เป็นเรื่องของมนุษยธรรม....ธรรมชาติ
• "ไม่มีเงินก็อยู่ได้"  บ้านของอาจารย์ไม่ใหญ่โต  ร่มรื่น  มีนกมาอาศัยมากมาย  ไม้มีเงินก็อยู่ได้...ขอให้ติดดินเข้าไว้  ดูตัวอาจารย์แม่แต่ค่าโทรศัพท์ก็มีคนแอบมาจ่ายให้  ไปถามที่ธนาคารเขาบอกว่ามีคนจ่ายให้..และคนจ่ายขอไม่ให้บอกว่าเป็นใคร...
• "อย่าขายนะแผ่นดิน" ในหลวงเคยรับสั่งว่า "อย่าขายนะแผ่นดิน"
• "คนเอาแผ่นดินไปขาย...คือคนขายชาติ"  คนที่ลืมตัว  รังเกียจแม่ของตัวเองเอาแผ่นดินไปขายอาจารย์บอกว่าเท่ากับว่าเป็นคนขายชาติ 
• "การทำงานอย่างมีความสุข  คือการได้พักผ่อน" มีคนถามว่าอาจารย์ทำงานมากน่าจะพักผ่อนบ้าง  อาจารย์กล่าวว่าไม่เคยท้อกับการทำงาน  เพราะทุกงานทำแล้วมีความสุข  ก็เหมือนกับการได้พักผ่อนอยู่ตลอดเวลา
• "ผมก็ยังเป็นคนเดินดินธรรมดา" .... เป็นส่วนหนึ่งของความหลากหลาย
• "เกษตรกร...คือยามเฒ่าเฝ้าแผ่นดิน"   เพราะเกษตรกรมีจิตวิญญาณ  เรามีของดีแล้วต้องรักษา
• "ความทุกข์คือเส้นทางให้เห็นความสุข"  หากไม่มีความทุกข์หรือปัญหา  เราก็จะไม่ได้เรียนรู้และมองเห็นความสุข
• "พรมีอยู่กับทุกท่านอยู่แล้ว"  ผมไม่อาจที่จะให้พรใครได้  เพราะพรนั้นอยู่ที่ตัวทุกท่านทุกคนอยู่แล้ว
• "ลงพื้นดิน....ติดดิน" มนุษย์ต้องอยู่กับพื้นดิน  ทำงานต้องอยู่กับพื้นดิน...
• "คนที่มีชีวิตอยู่กับพื้นดิน..เป็นคนมีเกียรติ"  เพราะผลผลิต/มีผลิตผลทำให้คนได้กิน ได้ใช้
• "อย่าหยิ่งในการได้เงิน...แต่ให้หยิ่งในศักดิ์ศรี" 
• "อย่าเห็นแก่เงิน"  ต้องมีจิตวิญญาณ  รักแผ่นดินถิ่นเกิด
• "เรียนกับสัจธรรม มีค่าสำหรับชีวิต"  ผมไม่ใช้โอกาสที่มี  ในการที่จะไปเรียนต่อที่เมืองนอก....เพราะผมยังทำงานสนองบุญคุณแผ่นดินไม่พอ  แท้จริงแล้วเราเรียนอะไรก็ได้ แต่คุณเรียนกับสัจธรรม จะมีค่าสำหรับชีวิต
• "คนมีแต่อยากจะโตไปข้างบน  ลงข้างล่างไม่เป็นกันแล้ว  แล้วปัญหามันจะแก้ได้อย่างไร"
• "จิตแข็ง"  อาจารย์อยู่ได้ด้วยความตั้งมั่น  มีสติ  ใช้ธรรมะ  ประยุกต์ใช้ในทุกเรื่อง แม้แต่วิทยาศาสตร์ก็กลับด้านมาเป็นสังคมศาสตร์ได้
• "สงครามวัฒนะธรรม" เดี๋ยวนี้เป็นสงครามวัฒนะธรรม  แพร่วัฒนธรรมเพื่อยึดแผ่นดิน  ให้จิตใจตกเป็นทาสด้วย   พร้อมกับเล่าว่าสมัย ร.7 พระองค์ทรงวางแผนพัฒนาคนเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลง  ตอนนั้นมี 17 คน  คนที่เด็กที่สุดก็คือเด็กชายระพีคนนี้  แต่ก็มีถูกปล้นราชบัลลังก์เสียก่อน
• "อย่าดูถูกผู้มีคุณ" อาจารย์เคยเอารูปปั้นควาย  มาไว้ในบ้าน  มีคนมาทักว่าอาจารย์เอาควายมาไว้ไม่ดี  เพราะว่าควายเป็นของต่ำ  อาจารย์ก็ไม่ว่าอะไร  แต่ได้ใช้หมึกเขียนที่รูปปั้นควายว่า "ผมชื่อระพี  สาคริก  อย่าดูถูกผมนะ ผมหาอาหารให้ท่านกิน"
• "การเกษตรไม่ใช่อาชีพ...แต่เป็นรากเหง้าแห่งวัฒนธรรม"
• "ให้กำลังใจ"  อาจารย์เห็นลูกศิษย์เป็นครู  รักลูกศิษย์ทุกคน  ไม่เคยดุคน  แต่สอนเขาด้วยการที่เราต้องลงมือทำ  และคอยให้กำลังใจ
• สุดท้ายอาจารย์บอกว่าให้รักแผ่นดิน  เมื่อรักแผ่นดินความภูมิใจก็จะเกิด  ความสุขก็จะเกิด.....

         เป็นวาสนาของผมที่ได้ฟังการบอกเล่าประสบการณ์ และถือว่าเป็นการให้ปัญญา   ให้กำลังใจจากท่าน ศ.ระพี  สาคริก   ผมจึงขอนำมาแบ่งปันชาวบล็อก G2K เพื่อความสุขและความภาคภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย  อาศัยอยู่ในแผ่นดินแม่ที่อบอุ่น  จากนี้ไปก็เป็นโอกาสที่เราจะนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิต  ในหน้าที่ของแต่ละคน  ตามแต่กำลังจะพึงมี....ขอให้มีความสุขทุกๆ ท่านนะครับ

สิงห์ป่าสัก  25 กันยายน  2552