คนที่ศึกษาธรรมะเพียงผิวเผิน และหยุดการพัฒนาชีวิต และความเข้าใจอยู่แค่นั้น
แม้ตัวเองจะบอกว่านับถือ "พุทธ" แต่ก็อาจจะไปติดอยู่กับ "สีลลพตปรามาส"
ที่เป็นการหลงทางไปยึดติดอยู่กับการกระทำที่ไม่เป็นเหตุ เป็นผลซึ่งกันและกัน
ที่ไม่สามารถช่วยใครได้เลย แม้กระทั่งตัวเอง
และอาจจะทำให้เกิดความเบื่อหน่ายของบุคคลภายนอก และคนรุ่นใหม่
ที่จะทำให้เกิดปัญหาความเสื่อมของศาสนาในระยะยาว
ที่น่าเป็นห่วงเป็นอย่างยิ่ง
จริงๆครับ
ดิฉันไม่ใช่ผู้ปราดเปรื่องเรื่องธรรมะนะคะ แต่ดิฉันเป็นนักปฏิบัติ ถือศีล 5 โดยเคร่งครัดพร้อมกับกินเจ ปีละ 100 วัน ต่อเนื่องนานกว่า 7 ปีแล้วค่ะ ยังช่วยอะไรใครไม่ได้ แต่ช่วย ‘ดัดสันดานตน’ ลดความอยากได้ค่ะ (ไม่ลอดจะอดได้ยังไง เขียนแปลก) ทำให้จิตใจสงบค่ะ ท่านใดอยากพิสูจน์ เชิญค่ะ