"บนความโศกศัลย์ของใครคนหนึ่ง เป็นความสุขซึ้งของใครอีกดวง" ถ้ามอมร้องเพลงได้คืนนี้มอมจะร้องเพลงนี้
เสียงประทัดคือความสนุกของเด็กๆ เสียงพลุคือความสุขของผู้ใหญ่ แต่สำหรับหมาๆ อีกหลายตัวมันคือความทุกข์ทรมาน
มอมทรมานกับเสียงประทัดของเด็กๆมา สัปดาห์หนึ่งแล้ว มันวิ่งวุ่นไปมา ข่วนกัดประตูขอเข้ามาในบ้านบ้าง วิ่งไปขอพึ่งซุกใต้โต๊ะ
เพื่อนบ้านบ้าง คืนนี้เป็นคืนที่หนักหน่วงอีกเช่นกัน มอมทดลองไปนอนในหลุมที่เพื่อนหมาขุดไว้ แต่คงจะอุดอู้
เจ้าของคิดหาหนทางอยู่นาน สุดท้ายหันไปเห็นราวตากผ้าและพลาสติกสีดำ จึงได้ที่หลบภัยของมอมดังรูป
ทำให้มอมสงบไปได้ พร้อมกับกินยาครึ่งเม็ดตามที่เพื่อนแนะนำ