อนุทิน 26330

        วันนี้วันจันทร์วันแรกของการทำงานเราไปโรงเรียนแต่เช้า  พอไปถึงโรงเรียนซึ่งใช้เวลาในการเดินทางประมาณ ครึ่งชั่วโมง  เพราะโรงเรียนอยู่ไกลพอสมควร  แต่เราก็เลือกที่จะไปไกล ๆ  ไม่อยากย้ายโรงเรียนเพราะสงสารเด็กที่อยู่บ้านนอก  เขาขาดโอกาสทางการศึกษาถ้าเราคิดเหมือนคนอื่นคงจะย้ายเข้ามาสอนเด็กในเมืองที่มีแต่ความพร้อมไปแล้ว  อบรมเด็กหน้าเสาธง  เมื่อเด็กเข้าห้องเรียน ก็สอน ตามชั่วโมงที่เราเป็นผู้จัดในฐานะครูวิชาการ ตามหน้าที่  อยู่กับเด็กก็มีแต่ความสุข  สนุกสนาน  เด็ก ๆ มีความใสซื่อ  บริสุทธิ์ ถึงแม้ว่าบางคนจะดื้อแต่ก็ดื้อตามประสาเด็ก  หากเราอบรมสั่งสอนให้ดี ๆ ก็เชื่อว่าในอนาคต เขาคงจะเป็นคนดีของสังคมได้ ตอนเย็นเรากลับมาบ้าน ก็ทำหน้าที่ของแม่ที่ดี อบรมสั่งสอนดูแลลูกชาย ทั้สองคน และครอบครัว วันนี้คงจะต้องนอนดึกเช่นเคยเพราะต้องทำงานอ่านหนังสือ  และอื่น ๆอีกมากมาย แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะเคยชินเสียแล้ว  อ่านหนังสือเป็นเพื่อนลูกชาย ซึ่งจะต้องสอบเอนทรานซ์ ก็ภาวนาให้เขาสอบได้คณะที่เขาตั้งใจอยากจะได้ ชีวิตก็คงหมุนเวียนเช่นนี้ทุกวัน  ซินะ