การศึกษาที่ดีในอดีต
ถือว่าคนที่ทำซ้ำได้ดีที่สุด
คือคนเก่งที่สุด
แต่ยุคการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ที่ดียิ่งขึ้น
ถือว่า คนเก่งยุคเก่านั้นคร่ำครึ ยึดติด ไร้จิตวิญญาณของการพัฒนา
และยกหางว่า คนเก่งยุคนี้ต้องสร้างสรรค์ กล้าหาญ และคิดก้าวหน้าเสมอ
แต่เรื่องจริงคือ
คนเก่งไม่ว่ายุคเก่าหรือยุคใหม่
ต่างสร้างความเสียหายได้พอๆกัน
และสร้างความเจริญได้พอๆกันเช่นกัน
ดังนี้แล้ว
การศึกษาก็ควรเปลี่ยนวิธีคิดการสร้างคน
ให้ใฝ่ดีพอๆกับที่ใฝ่ความก้าวหน้า
เพื่อให้...
คนเก่งยุคเก่า ละวางอัตตา เปิดใจรับวิทยาการใหม่ รับสิ่งใหม่
คนเก่งยุคใหม่ ละวางอัตตา เปิดใจรับความสุขุมลุ่มลึกขออีกฝ่าย
เพื่อให้คนเก่งยุคถัดไปได้ภูมิใจที่เป็นลูกหลานคนเก่งยุคนี้และที่ผ่านมา....
ไม่มีความเห็น