อนุทิน 93298

     บันทึกนี้เพื่อ พัชรี  ม่วงไตรรัตน์(นามสกุลเดิม)  หลังจากเว้นช่วงการบันทึกไปนานมากเพราะ ไม่มีอะไรจะเขียนหนึ่ง และไม่ว่างหนึ่ง แต่วันนี้ไม่เขียนไม่ได้ เพราะการไปประชุมเพื่อรับฟังเกณฑ์ประเมินสถานศึกษาพอเพียง  ทำให้ได้กลับไปเยือนสถาบัน โรงเรียนศรียาภัย ได้พบเพื่อนรักสมัยเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายคนเก่งของห้องโดยไม่ได้นัดหมาย  เพียงเห็นหลังของเพื่อนก็จำได้  บุคลิกเดิม นั่งแถวหน้าเช่นเดิม นั่งนิ่งเหมือนจะหลับแต่เก็บทุกเนื้อหาได้หมด  นี่เลย พัชรี  เพื่อนบอกว่า เข้ามาอ่านอะไรๆ ที่ห้องเรียนสีชมพูเสมอ  โดยเฉพาะ การอ่านคือชีวิต   ดีใจจังที่เพื่อนแวะมาเสมอๆ