พูดถึงการที่เราจะทำอะไรสักอย่างหนึ่งให้สำเร็จ สิ่งที่ยากมักอยู่ที่การเริ่มต้น เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะเริ่มต้นที่ตรงไหน และจะเริ่มต้นอย่างไร ก้าวแรกของเราจึงเป็นเรื่องที่ยากเสมอ...
แต่เมื่อเราเริ่มต้นได้แล้ว เราเริ่มก้าว ๆ แรกแล้ว ก้าวที่สอง ที่สามก็มักตามมาอย่างไม่ยากนัก บางครั้งเหมือนเราก้าวได้อย่างอัตโนมัติด้วยซ้ำไป...
และเมื่อเราก้าวมาเรื่อย ๆ จนเกือบถึงก้าวสุดท้าย มาถึงตรงนี้เราก็ต้องมาเจอสิ่งที่ยากกว่า เพราะก้าวสุดท้ายหมายถึงผลลัพธ์ทั้งหมดของสิ่งที่เราตั้งใจทำมาตลอด มันจะดีหรือไม่ดี มันจะเป็นไปตามที่เราตั้งใจไว้ตั้งแต่ต้นมั้ย หรือมันจะเป็นที่น่าพอใจมั้ย ตรงนี้แหละครับที่สำคัญ...
ผมเห็นหลาย ๆ คนผ่านก้าวแรกมาได้อย่างลำบาก แต่ก็พยายามก้าวมาได้เรื่อย ๆ และก็ก้าวมาได้ไกลแล้ว แต่มาหยุดอยู่ที่ก้าวสุดท้าย เพราะไม่มั่นใจในผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้น และไม่มั่นใจว่าตัวเราจะยอมรับผลลัพธ์นั้นได้มั้ย...
ก้าวแรกว่ายากแล้ว ก้าวสุดท้ายสิยากกว่า แต่ในเมื่อเราพยายามก้าวมาจนถึงตรงนี้ แค่อีกก้าวเดียวเราก็จะถึงจุดหมาย ผลลัพธ์มันจะเป็นอย่างไรก็ก้าวไปเถอะครับ เตรียมใจยอมรับผลที่จะเกิดขึ้นเพราะยังงัย เราก็ได้ทำเต็มที่แล้ว...
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับ
การจะเป็นแชมป์ก็ว่ายากแล้ว แต่การรักษาแชมป์นั้นกว่า
สวัสดีครับเพื่อน
ทำให้ได้
ทำให้ดี
..
เริ่มที่อันแรกก่อน แล้วตามด้วยอันที่ 2
..
อยู่ดีมีสุขนะครับ
ครับ...คุณ anita
ดีใจครับที่โดนใจ ที่เขียนบันทึกนี้เพราะนึกถึงเพื่อน ๆ หลาย ๆ ที่กำลังทำ Thesis จะจบนี่แหละครับ แค่ก้าวสุดท้ายเป็นก้าวสำคัญที่ยากจริง ๆ ครับ...
เป็นกำลังใจให้ได้เป็นมหาบัณฑิตพร้อมเพื่อน ๆ สมใจนะครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ...คุณข้ามสีทันดร
เห็นด้วยครับ แค่จะก้าวให้เป็นแชมป์นี่ก็ยากแล้ว หลาย ๆ คนจึงไม่กล้าแม้แต่ที่จะคิดเป็นแชมป์...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ...คุณสิทธิรักษ์
ยินดีและเป็นเกียรติมากครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ...เพื่อนเม้ง ... เห็นด้วยทุกประการครับ...
การมีเพื่อนดี ๆ ว่ายากแล้ว แต่การรักษาเพื่อนดี ๆ ไว้สิยากกว่า...
โรบิ้น สู้ตายอยู่แล้ว...
ครับ...คุณตาหยู ...
ทำให้ได้ ทำให้ดี...ถ้าเราตั้งใจทำให้ดีที่สุดในทุก ๆ ก้าว เราย่อมจะมั่นใจที่จะก้าวสุดท้ายเพื่อไปเจอกับความสำเร็จที่เราตั้งใจไว้...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ...คุณอ้อ
เปิดใจให้กว้าง ยิ้มรับสิ่งต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้น พร้อม ๆ กับการก้าวเดินต่อไปครับ...
ขอบคุณมากครับ...