สัพเพเหระ
ความคิดของวันไปตามความสัพเพเหระของเรื่องที่พบเจอ
เรื่องหนึ่งไปเรื่องหนึ่ง-ความรู้-ปัญญา-ครู-ไปถึงเรื่องข่าวลือ
อารมณ์ ความคิด เกิดขึ้นแล้วก็หมดไป
คิดเช่นนี้เขียนอย่างนี้ ณ. วันนี้
พรุ่งนี้จะคิดเรื่องอะไรหรือเจออะไรให้คิดก็ไม่รู้หรอก แต่ก็ไม่เป็นไร
(1.24 น 25 ก.ค 2550)
ความเห็น (5)
- สวัสดีครับ ยามเช้ากับหัวใจหมองๆ :-)
- วันนี้เกิด พรุ่งนี้ดับ และเกิด ดับเป็นธรรมดา
- ขอบคุณครับ
รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ พอได้ดาวน์โหลดไปอ่าน ขอบคุณอาจารย์มาก ๆ ครับ ที่นำสิ่งดี ๆ กระตุกความสุขได้ตั้งแต่เช้า ๆ
- นับเป็นข้อคิดดีๆ ในเช้าวันนี้ครับผม
- ผมเข้าใจว่า มีอะไรบางอย่างเข้ามากระทบกับหัวใจท่านอาจารย์ เช่น นักศิลปิน เมื่อเกิดอารมณ์แว่วหวานก็มักจะกลั่นออกมาเป็นกลอน เพลง หรือดนตรี
- กรณีของท่านอาจารย์ (จากที่อ่าน) คล้ายๆ กับความสงบและความเข้าใจ แต่ยังไม่ได้ปิดฝาบรรจุความสงบและเข้าใจนั้นสนิท (หมอเดาครับ)
- ขอบคุณท่านอาจารย์นะครับ สำหรับแสงสว่างในวันนี้ ให้นึกถึง เหลาจื้อ และ ขงจื้อเลยทีเดียวครับ
สวัสดีตอนเช้าตรู่ค่ะ คุณ นม. ท่านเดียวกับ อาจารย์ นมินทร์ (นม.) ด้วยไหมคะ
ช่วงนี้... ฟ้าใส สักพักก็เมฆคลุม ฝนตก แต่ละวันคาดเดาไม่ได้...ถึงจะฟังพยากรณ์ก็ตาม
แต่บรรยากาศรอบนอกไม่เหมือนหรือเท่ากับความหนักหน่วงในใจ กับความวูบไหวของอารมณ์ ที่ทำให้เกิดความคิดค่ะ
เมื่อปล่อยตัวเองให้คิดและติดตามความคิด...ก็พบว่าดีกว่าห้ามตัวเองคิดแล้วขลุกขลักดิ้นรนอัดแน่นด้วยความต้องการปลดปล่อยพลังคิดเป็นการกระทำ
พลังอารมณ์จะรุนแรงและหนักหน่วง เหมือนการเผชิญหน้าของสองศัตรู.....แต่เมื่อรู้ตัวว่าอยู่ในอารมณ์ไหนและตามความคิดไปสักพัก แรงก็แผ่วลง เหมือนกองทัพที่เคลื่อนพลกลับฐาน
เป็นการเกิด ดับ ในตัวเอง
แรงกวีในใจจึงลดความเข้มของดีกรีจนลดรูปเหลือเพียงประโยคสั้นๆ เช่นนี้เองค่ะ....
ขอบคุณนะคะที่ให้ความเห็นเพราะว่าสะกิดใจเกิดความ อยากอธิบายต่อยอดถึง สงครามในใจ
เหลาจื้อ..ขงจื้อ...???
สงสัยได้เป็นจันทร์จื้อ???...
ท่านมิได้ยกย่องดิฉันจนเกินไปหรือท่าน...ข้าน้อยมิบังอาจเลยจริงๆ
สวัสดีค่ะ คุณชายขอบ
เห็นมาลงชื่อก็ดีใจค่ะ..และดีใจยิ่งขึ้นเมื่อทำให้เกิดความสบายใจ
สุขจากความสงบสบายใจ ชนะสุขทั้งปวง??
ขอบคุณที่ทำให้หัวใจพองฟูค่ะ