เรื่องตื่นเต้นในฤดูฝนอย่างหนึ่งคือ การค้นพบเห็ดโคนดอกงามตามโคนต้นไม้ในโรงเรียน
ภาพดอกเห็ดสีขาว ผุดขึ้นมาจากดินสีคล้ำ หลังคืนวันที่ฝนพรำ
ยั่วตา ยวนใจ ให้เข้าไปประคับประคองเก็บอย่างทนุถนอม
รวบรวม และนำมาอวดผู้คนให้เป็นที่ฮือฮา ชื่นชมถึงความช่างเสาะหา
แต่ละปี เมื่อถึงคราวลมฟ้าอากาศเป็นใจ
นักหาเห็ดโคนประจำโรงเรียน จึงคอยก้มๆ เงยๆ ตามสุมทุมพุ่มไม้ ที่เคยหมายตาไว้ในปีก่อน
ด้วยมักจะพบเห็ดซ้ำที่เดิมๆ เสมอ
เมื่อวานนี้ เด็กๆ ช่วยกันทำโครงงานการจัดสวนเสร็จทันก่อนเวลาฝนตกอย่างเฉียดฉิว
สวนสวย เปียกชุ่มอยู่กลางสายฝนที่ตกเลยวัน เลยคืน
เช้าวันนี้ ฝนหยุดตก ทิ้งใบไม้หล่นเกลื่อนอยู่เต็ม
นักหาเห็ดโคนคนแรก เดินปรี่เข้าไปในสวนสวยหมายใจจะเก็บเห็ดโคนดอกงาม
แต่ก็ถอยร่น ยิ้มกริ่ม..จากไป
คนที่สอง..คนที่สาม..และต่อๆ มา..ต่างจากไปด้วยรอยยิ้ม
เห็ดหินทราย ทาสีขาว ในสวนสวย
ได้ทำหน้าที่เติมรอยยิ้ม เติมความสุข ที่สวยงามให้แก่ผู้คนแล้ว....
คุณครูค่ะ อ่านบันทึกนี้แล้ว มีความสุขจังค่ะ เพราะเหมือนได้จินตนาการไปด้วย ตอนเป็นเด็กๆ เห็นอะไรแปลกใหม่ๆ ก็จะตื่นเต้น ยิ่งเรื่องเห็ด น่าแปลกทำไมเห็ดมันขึ้นเองได้ ไม่ต้องเอาเมล็ดมาปลูกเลย เป็นความคิดสมัยตอนเป็นเด็กค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ที่นำเรื่องดีๆ มาแบ่งปันกัน
ยินดีค่ะ น้องมะปรางเปรี้ยว
กำลังเป็นนักบันทึกมือใหม่ แต่ก็อยากเล่าเรื่องราวน่ารักที่พบเจอมา แต่เรื่องการจัดการบล็อกคงต้องขอหนูเป็นครูสอนพี่ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
เห็ด ... อร่อย
เห็ดโรงเรียนนี้เยอะแยะไปหมด จริงๆค่ะ
เขียนบ่อยๆนะคะ จะเข้ามาอ่านบ่อยๆค่ะ
พ่อครูบาคะ
ขอบพระคุณที่มาเป็นกำลังใจมือใหม่หัดบันทึกค่ะ กำลังพยายามทำแพลนเน็ตตามคำแนะนำของอ.ขจิตอยู่ แต่ออกจะยังเงอะงะนะคะ ว่าจะเอารูปเห็ดที่ถ่ายไว้ให้พ่อครูดูอีกก็ยังทำไม่เป็น เสียดาย...
น้องปลูกต้นกลัวยไว้ที่มุมรั้วแผนกอนุบาล ไว้ให้เด็กๆดู ตั้งใจว่าถ้าถึงเวลาออกผลคุณครูจะได้พาเด็กมาสังเกตตั้งแต่เป็นปลีจนถึงเครือกล้วย มันจะน่าตื่นเต้นเหมือนที่น้องมะปรางเปรี้ยวเคยเห็นเมื่อตอนเด็กๆ ที่สำคัญอยากให้เขาสงสัย ตั้งคำถาม รอคอยและพบคำตอบจากการสังเกตด้วยตัวเอง แล้วจะชวนกินกล้วยเป็นอาหารว่างเสียเลย
เชื่อว่าในชีวิตของเราการตั้งคำถามให้ดี ก็นำให้เกิดคำตอบที่เพิ่มพูนความรู้ ได้แตกหน่อความคิดไป บางทีอาจได้มาจากความคิดของคนอื่นๆ อีก
ที่นี่ก็ปลูกต้นกลัวย ได้เห็ดมาเป็นของแถมใต้ต้นโดยไม่ได้ปลูก ก็คอยระวังแล้วค่ะว่าให้เด็กๆ สังเกต แต่อย่าพึ่งทดลองกิน
กำลังชวนคุณครูมาร่วมเขียน มีหลายคนจะเริ่มแล้ว เริ่มจากการร่วมให้ข้อคิดเห็น แบบ"น้องยิ้มแย้มแจ่มใส"ก่อนก็เป็นการเริ่มต้นที่ดีใช่ไหมคะ ครูบา