น้องอี่ RN หัวหน้า PCU ร.พ.กระบี่ เล่าว่า เมื่อลงไปทำงานเป็นพยาบาลประจำ PCU เธอมีความสุขมาก ไม่เครียดเหมือนตอนทำงานเป็นพยาบาล OPD ของร.พ. วิถีของชุมชนในเขตเทศบาลที่เธอได้รับรู้ว่าเธอต้องปรับวิธีการทำงานให้สอดคล้องกับบริบทของชุมชน เธอจะรอให้ผู้ป่วยเดินมาหาเองไม่ได้ง่ายๆ เธอใช้วิธีการแบ่งพื้นที่เป็นพื้นที่ย่อยเล็กๆ และกำหนดจุดนัดพบโดยมีอสม.เป็นทีมช่วย ผู้ป่วยจึงเข้าถึงบริการเบาหวานของเธอ เธอปรับเวลานัดเจาะเลือดเป็นเวลาตอนเย็นให้กับกลุ่มอาชีพตัดยางที่อยู่ในเขตเทศบาล และเธอฝึกฝนอสม.ในพื้นที่ให้สามารถช่วยเธอเจาะเลือดได้ ด้วยวิธีนี้ เธอได้ช่วยให้ผู้ป่วยเบาหวานรายใหม่ได้พบแพทย์เร็วขึ้น
น้องสาว RN คนหนึ่งใน PCU ร.พ.กระบี่ เล่าว่า เมื่อเธอทำงานอยู่ที่ ICU ร.พ. เธอพบแต่ผู้ป่วยระยะสุดท้าย เมื่อพบแล้วก็เห็นแต่ความตายมากกว่าความอยู่รอด เธอคิดว่าถ้าทำงานป้องกันได้ดี โอกาสที่จะเจอคนไข้มี organ failure น่าจะน้อยมาก เมื่อเธอได้ผันตัวเองมาทำงานที่ PCU ความคิดนี้ยังคงติดอยู่ในใจ เธอเล่าว่า เมื่อเธอไปตลาด เธอจะเห็นคนหลายคนที่มีอาชีพปิ้งย่างอาหารขาย เวลาปิ้งของ ส่วนใหญ่ก็จะใช้มือเปล่าหยิบจับของพลิกหากไม่ร้อน ด้วยความเคยชิน วันหนึ่งเธอไปเยี่ยมบ้านคนไข้เบาหวาน ซึ่งมีอาชีพปิ้งย่างปลาขาย แล้วได้พบภาพเดียวกับที่เธอเห็นในตลาด คนไข้หยิบจับของที่กำลังปิ้งด้วยมือเปล่าเพราะไม่รู้สึกร้อน ในขณะที่เธอจับมันด้วยมือเธอไม่ได้ ความชาจากเส้นประสาทเสื่อมเพราะเบาหวานทำให้คนไข้ไม่รู้สึกร้อนมือ เธอจึงได้แนะนำให้คนไข้ใช้คีมจับของแทนมือเปล่า เพื่อป้องกันการเป็นแผล
ไม่มีความเห็น