ถึง"เพื่อน"


เพื่อนกัน ไม่ว่านานแค่ไหน เราก็คือ"เพื่อน"

อันความกรุณาปราณี  จะมีใครบังคับก็หาไม่

 ได้ยินเพลงนี้ทีไรเราจะขนลุกทุกทีนะ ตื้นตันในอกเสมอ

เราไม่ได้เจอเพื่อนๆรุ่น 3  นานแล้ว

เพราะเราเหมือน ใกล้เกลือกินด่าง  ( ไม่ชอบเค็มอ่ะ  )

ตั้งแต่เราไม่ได้ทำงาน nurse ไม่ได้อยู่ในกระทรวงฯ

เราก็ไม่เคยได้ทราบข่าวการเลี้ยงรุ่นเลย

อาจจะเพราะเราตุปั้ดตุเป๋  เตร่ไปเรื่อย

เบอร์มือถือก็เปลี่ยนไป

แต่เราไม่ได้ตั้งใจห่างเหินเลยนะเพื่อน  เราไม่รู้จริงๆ

ต้องกราบขอบพระคุณG2Kและ คุณหมอ KP  มากที่ให้โอกาสเราได้กลับไปเจอเพื่อนๆ

อินถวา ช่อที่ 3  และพี่รุ่นหนึ่งด้วย

เดือนนี้เป็นเดือนที่เราได้ผันตัวเอง มาสู่ตำแหน่งใหม่ แต่หน้าที่เก่า

ถอดหมวก  ได้จริงๆแล้ว

และเราก็ได้มีโอกาส ได้ช่วยงานนางฟ้าสวมหมวกขาว

ได้มีโอกาสเจอเพื่อนๆ

เราอยากบอกว่า  เราดีใจมากนะเพื่อน

แต่พอเราได้เห็นแขนเพื่อนที่มีรอยเจาะเลือดที่ข้อพับทั้งสอง

เราตกใจ  !!

เพื่อนเราไม่สบาย  หมอว่าเป็น เส้นเลือดสมองโป่งพอง

ถึงต้อง admitted  แต่วันนั้นเพื่อนกลับมาทำงานแล้ว

เพื่อนไม่สบาย  แต่พอพวกเราอีกคนโทรไปบอกเพื่อน ว่าเรามา 

เพื่อนก็ยังมาหาเรา

ประโยคที่เพื่อนถามว่า...  แกยังบ้าคุยโทรศัพท์นานๆเหมือนเดิมไม๊...

ทำให้เราอยากหยุดโลกไว้ชั่วขณะ  ซาบซึ้งที่เพื่อนจำเรื่องเราได้

พวกเราได้คุยกันสารพัด  เกาะกันกลมอยู่หน้าห้องประชุม

เราทิ้งหน้าที่ ที่ต้องไปทำนั้นชั่วขณะเพราะเราอยากอยู่กับเพื่อนมาก

มีเรื่องราวต่างๆ พรั่งพรูออกมา

อดีต  4 ปี ที่เราอยู่ด้วยกัน  หอเดียวกัน ฝาเมท

ฝึกด้วยกัน เพราะ อักษร ตัว พ.พานนำหน้าชื่อเหมือนกัน

หลายๆครั้ง  สร้างวีรกรรม  วีรเวร  ด้วยกัน  อิอิ

แต่  เพื่อนไม่เคยทิ้งกัน

ไม่ว่าความฝันนั้นจะไกลสักเท่าไหร่

ตอนนี้เราไม่รู้จะเขียนอะไรอีกนะ  

เราอยากบอกว่า  เรารักเพื่อน

 28-1-0301  นางสาวกนกพร โพธิสมวงศ์       ยัยต้อม NGOGGY เพื่อนที่ จำเราไม่ได้  หาว่าเราแอบอ้างรุ่น

28-1-0347 นางสาวบุญน้อม ยอดคีรี             ยัยน้อม หมอบุญ  ขวัญใจทหารอากาศไม่ขาดรัก  อิอิ

28-1-0360 นางสาวพรทิพย์ เรืองวิวัฒน์วิทยา ยัยแมว แปดหลอดครึ่ง ยกให้มากกว่าเราครึ่งหลอด 555

28-1-0366 นางสาวพัชรินทร์ อินทร์ชลิต        คนสวยไง

28-1-0401 นางสาวศรีวรรณ มโนสัมฤทธิ์        ยัยหมวย สีตะวัน  แถวๆนี้แหละ 

และงานนี้ทำให้เรานึกถึงพี่ๆ

26-1-0029 นางสาวนุชรินทร์ เมืองโคตร        พี่แฝด รุ่น 1

26-1-0066 นางสาวมัลลิกา ลุนจักร์               พี่ระหัส รุ่น 1

26-1-0082 นางสาวละเมียด น้อยคำมูล          พี่ติ๊ก tigtig  คนสวย หนึ่งใน 3 ต. 

และน้อง รุ่นหลาน  อิอิ

35-1-301016 นางสาวนิภาพร ลครวงศ์         ดร. Ka-Poom สาวน้อยมหัศจรรย์ ใน G2K นี่แหละ  อิอิ 

หมายเลขบันทึก: 162005เขียนเมื่อ 29 มกราคม 2008 00:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:31 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)
  • แปลกจังทำไมชอบเล่าเรื่องความหลัง
  • วันที่20กพ.มารวมรุ่นอีกไหม

สวัสดีค่ะ พี่หนิง (เรียกแทนน้อง ๆ ที่ทำงาน ค่ะ)

 

อันที่จริง เราไป มหาวิทยาลัยมหาสารคาม บ่อยมากๆๆ เลย

เอาไว้คราวหน้า หากมีโปรแกรมการประชุมเครือข่ายอัก จะแวะไปเยี่ยม ไม่รู้ว่าจะต้อนรับหรือเปล่าหนอ...อิอิ

 

อืม...พี่หนิงคะ

เวบที่ใช้อยู่ ลายตา จังแฮะ ขอเปลี่ยนใหม่ได้ไหมคะ แต่เอ... เปลี่ยนยังไงว่า หากมีวิธี ชวยสอนเป็นวิทยากรทาน หน่อยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

  • ท่ามโลกที่โศกเหงา
  • เราไม่เดียวดาย
  • เพียงเพราะมิ่งมิตรอันมากมาย
  • กรีดกรายอยู่ในสายสัมพันธ์

 

อ่ะนะ  คุณหมอ KP ที่รัก

พี่หนิงก็ คนมีอดีตอันดูดดื่ม...น่าถวิลหานี่คะ  ยากจะหักใจลืมอ่ะ

เอ๊ะ...หรือว่าคุณหมอ KP ไม่มี  เอ๋..หรือว่าจะมีมากไป  ( สงสัยจะอย่าหลังหละเนอะ )

สวัสดีครับ

อาจารย์พูดถึงเพื่อนร่วมร่น 18 ปีที่แล้ว ทำให้ผมคิดถึงเพื่อนเมือ 20 ปีที่แล้วเช่นกันครับ

อาจารย์ได้ตำแหน่งใหม่คือ "อาจารย์" แต่ผมคิดว่าวิญญาณ"พยาบาล"ยังอยู่ "พยาบาลไร้หมวก" ของ อ.หยดน้ำ ครับ

ผมก็คิดถึงเพื่อน ๆ สปร.14  ครับ !!!

ขอบพระคุณค่ะ น้องบัวปริ่มน้ำ

หนาวไหมเนี่ย...ปริ่มๆในน้ำ  อิอิ  ยืดๆอีกนิดก็พ้นแล้วนะคะ  เป็นกำลังใจให้จ้า

blog นี้พี่หนิงจะขอเล่าส่วนตัวนิดๆ  ไม่เป็นการเป็นงานค่ะ  เลยตกแต่งเล่นสนุกๆค่ะ 
ถ้าชอบแบบเป็นการเป็นงานหละก็  พี่หนิงมี DSS@MSU  ค่ะ อย่าลืมแวะบ้างนะคะ

แล้วถ้ามามหาสารคามครั้งหน้า  เราคงได้ร่วมนะคะ

สวัสดีอาจารย์หนิง

             ดูเลขรหัส...ก็ถึงบางอ้อ...นานจริง ๆ...ถึงกาลสมควร...นึกว่าเป็นแต่เรา..อิอิ

                                    สุขใจเมื่อได้คิดถึงกัน

                                    

                                                 

 

ขอบพระคุณค่ะ คุณแผ่นดิน
พี่ดีใจเสมอที่  พี่มีเพื่อนร่วมงานที่ดีอย่างคุณ  มิตรภาพจากครอบครัวปรีวาสนานี้  ทำให้ก้าวต่อมาในความเป็นข้าราชการค่ะ 
สารภาพเลยนะคะ ว่าไม่งั้นพี่คงเป็นชาวบ้านไปตั้งแต่หลายปีก่อนแล้วจ้า...

ขอบพระคุณค่ะคุณกระท้อน

แบบนี้ต้องเรียกพี่กระท้อนแล้วสิเนี่ย...อิอิ  เพราะของหนิงแค่ 18 ปี แต่พี่กระท้อน 20 ปีแล้ว

ดีใจจัง มีใครที่เราจะเรียกพี่ได้อีกแล้ว  อิอิ

ว่าแต่ว่า.. สปร.14 นี่คืออะไรคะ  ขอความรู้จากท่านอาวุโสกว่าหน่อยนะคะ  ของหนิง วศม.3 ค่ะ

อืม

ไปสารคาม เดือนละครั้งค่ะ เพราะว่า มี....อืม มีประชุมที่นั่นค่ะ

แต่ว่า เอ...ไปถึงแล้วจะถามใครล่ะว่า คนชื่อหนิง มีตั้งมากมาย

ช่วยบอกทีสิคิ

[email protected]

ผมได้ยินเสียงเพลงแว่ว ๆ มาเพลงหนึ่งครับพี่หนิง

"ในโลกแห่งความฝัน และวันที่เป็นจริง เรื่องราวทุกสิ่งต่างกันมากมาย เธอจงเสาะหา พกพานำไป คือรักเต็มหัวใจ กำลังใจเต็มทรวง"

"ถ้าเธอเหนื่อยนัก จงพักเสียก่อน ล้มตัวลงนอน แนบตักฉันนี่ จะหนาวจะร้อน จะคอยพัดวี หลับฝันถึงสิ่งดี หลีกหนีสิ่งเลว"

เพลง "ถึงเพื่อน" ของพี่ปู พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ ครับ

ขอบคุณครับ :)

  • ขอบพระคุณค่ะ พี่ภัทร

รูปตอนรับน้องนี่ดูกี่ทีกี่ที ก็ขำกลิ้งเลยเนอะ  ทำไปได้...

  • ขอบพระคุณค่ะอาจารย์วสวัต

พี่หนิงย้อนไปไกลกว่านั้นอ่ะค่ะ  คิดถึงเพลง เพื่อนไม่เคยทิ้งกัน  ของนรินทร ณ บางช้าง เลยอ่ะ  อิอิ แนวร๊อคหญิง ไม่รู้เคยได้ยินกันหรือป่าวนะคะ 

ขอบพระคุณค่ะ  คุณบัวปริ่มน้ำ แบบนี้  เราต้อง ท้าดวล ไผ่สีทอง กันหน่อยแล้วหละค่ะ

พี่หนิงพร้อมเสมอนะคะ  เพราะว่า วอร์มทุกวัน  อิอิ

อ่ะ คุณพี่หนิง คะ

มีร้าน "ไผ่สีเงิน..หรือ...สีอะไรก็ได้ ที่ไม่ใช่ ไผ่สีทอง"

เพราะว่า ไปทีไร ก็ไปกินที่นั่น เบื่อปลาเผาจะแย่

อิอิ

เอ๊...ร้านไหนดีน๊า...

แถวๆนี้ก็มีแต่ปลาเผา กับไก่วิเชียรอ่ะสิ

กินปลาเขาว่า  ฉลาดน๊า...  อิอิ

อาจารย์หนิงที่รักและคิดถึง

       ลูกศิษย์ขอเวลาอีกสักหน่อยนะคะ   กำลังเรียนรู้ฝึกฝนอยู่ค่ะ  

       เรื่องเล่าจากเขมร  พี่เกรียงส่งรูปมาให้ดูแล้วนะค่ะ     พี่เกรียงน่ารัก  ใจดี   สะอาดๆ( หล่อภาษากัมพูชาค่ะ )     เกินบรรยายจริงๆค่ะ

                                    จากศิษย์ละออ  ( สวยภาษาเขมรค่ะ )

อย่างคุณหนิงมีไฟการค้นหา                จิตอาสามากมายมหาศาล

ฝ่าลมฝ่าฝนฝ่าเปลวแดดมายาวนาน     วันวานส่งวันพรุ่งให้รุ่งเรือง

มาถูกทางถูกที่ดีเหมาะสม                     ผู้ใหญ่ดีหนุนส่งให้ปราดเปรื่อง

ผลักดันฝึกฝนจนฟุ้งเฟื่อง                      ต่อเนื่องยาวนานกาลเวลา

ก็ทำดีย่อมมีคนพบเห็น                          ทำเป็นทำจริงไม่เดียงสา

ทำไปทำได้ด้วยศรัทธา                          คือคุณค่าที่มองเห็นที่เป็นจริง

คือคนที่เพาะกล้าเพาะพันธุ์                    เยาว์เพื่อการสร้างสรรค์ในวิถี

สร้างจิตอาสาให้มี                                  ขอชมเชยในดิถีด้วยใจจริง

 

อิศรา ประชาไท

ชมเชย ภาษาลาวแปลว่า  หมายถึงการแสดงความยินดีอย่างสุดใจ  ต่อภารกิจที่ดำเนินไปและได้สัมฤทธิ์ผลอย่างดีงาม

สวัสดีครับ P  คำว่าเพื่อนเป็นการแสดงแต่สิ่งที่ดีๆ ที่เพื่อนมอบให้นั้นคือความรู้สึกที่มีต่อกัน ขอบคุณครับผม

โห....ขอบพระคุณท่านผู้ช่วยฯ มากเลยค่ะ

มาเป็นกลอนแบบนี้  เขินเลยนะคะเนี่ย....

หนิงต้องกราบขอบพระคุณที่ผู้ใหญ่หลายๆท่านเข้าใจและให้โอกาสค่ะ 

โดยเฉพาะ P ท่านนี้แหละ  อิอิ

ขอขอบคุณที่พี่หนิงแวะไปเยี่ยมเยียน และยังอุตส่าห์ระลึกถึงน้อง ๆ ในวิทยาลัย และกิจกรรมของทางวิทยาลัย หากพี่มีสิ่งใดชี้แหละ หรืออยากพูดคุยกัน รบกวนหน่อยนะครับ

ขอบพระคุณมากนะคะอาจารย์ นนทรีผลิดอก

เราสายกิจกรรมด้วยกัน  มีอะไรได้แลกเปลี่ยนกันนะคะ

ปีนี้  งานรณรงค์ป้องกันโรคเอดส์ในสถานศึกษาก็คงเจอกันอีกค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องหนิง ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม บันทึก เพื่อนปริญญาตรี ค่ะ รูปที่นายช่างใหญ่นำมาประกอบ...คือน้องหนิงหรือคะ....^^

 

แหะๆ  ไม่ใช่หรอกค่ะพี่สร้อย

 

หนิงคนสวย  แซ่เฮ  ไม่มีรูปแบบนี้เลยค่ะพี่  สงสัยพี่นายช่างใหญ่ แอบเอารูปของเด็กที่บ้านมามังคะ  อิอิ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท