วันนี้ได้ยินข้อสังเกตจากผู้ใหญ่ที่ผมนับถือท่านหนึ่ง ในขณะที่พูดกันถึงการนำการสอนของครูคุณภาพไปสอนเด็กตามที่ต่างๆ ในรูปของการศึกษาทางไกล หรือวิธีการอื่นที่ไม่ใช่ให้ครูวิ่งรอกตระเวนสอนไปตามโรงเรียนต่างๆ
การกระจายโอกาสแบบนี้ อาจใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมช่วยได้ เช่นการศึกษาทางไกลจากโรงเรียนไกลกังวลในหลายวิชา; คำว่าเหมาะสมไม่ใช่ใช้เทคโนโลยีล่าสุดตามกระแสแฟชั่น แต่ใช้สิ่งที่ประหยัดและได้ผลดี เช่นดาวเทียมนี่แหละ สร้างหนึ่ง กระจายออกเป็นพัน เหนื่อยครั้งเดียว ได้ผลมากมาย ถ้าใช้อินเทอร์เน็ตความเร็วสูงถ่ายทอดการสอน เท่าไหร่ก็ไม่พอ
ข้อสังเกตของผู้ใหญ่ท่านนั้นให้ไว้ว่า คงจะเป็นเรื่องยากที่จะรวบรวมไฟล์การนำเสนอสำหรับหลักวิชา ประเด็น วิธีการ เทคนิคในการสอน มารวบรวมไว้เพื่อที่ครูท่านอื่นๆ จะนำไปใช้ได้ เพราะว่าสิ่งต่างๆ เหล่านี้ เป็น "ผลงาน" ในการเลื่อนชั้น เลื่อนวิทยฐานะ เช่นกัน -- เด็กลอกการบ้าน ผู้ใหญ่ลอกผลงาน เป็นปัญหาโลกแตกอีกแล้วครับ
เอาเรื่องของเราดีกว่า
อนุสนธิจากประเด็นเรื่องเครดิตของงานตามข้อสังเกตข้างบน ผมก็มาคิดถึง GotoKnow ในบริบทของการเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งของ KM กลับรู้สึกว่า
จำได้ว่า ช่วงเุหตุการณ์ที่ อดีตพระยันตระถูกกล่าวหาว่างานเขียนของท่านลอกมาจากหนังสือเล่มอื่นโดยไม่มีอ้างอิงนั้น มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งให้ความเห็นว่า...
ตามนัยข้างต้น อาตมามีความเห็นว่า บางคนยอมถูกกล่าวหาว่า โง่ แต่ไม่ยอมเป็นโจร...
แต่บางคนเกรงถูกกล่าวหาว่า โง่ จึงยอมเป็น โจร
เจริญพร
ขอบคุณพระอาจารย์ที่มาเจิมบันทึกครับ ท่านหักมุมอย่างนี้คอหักเลยครับ; เพียงแต่คนเราที่ไม่ได้เป็นพหูสูตร ก็คงไม่รู้อะไรทั้งหมดใช่ไหมครับ จะโง่บ้าง ก็ไม่น่าเกลียดหรือเสียฟอร์มอะไร ถ้าไม่รู้ว่าไม่รู้อะไร แล้วจะรู้เรื่องนั้นได้อย่างไรล่ะครับ
ฝรั่งมีสำนวนว่า Give credit where it's due [บางทีใช้ Give credit where credit is due] แต่สังคมไทยมีกรณีรับจ้างทำวิทยานิพนธ์ สั่งลูกน้องทำวิจัยเพื่อเลื่อนชั้นเลื่อนซีของตัวเอง อยากได้ในสิ่งที่ตนไม่ได้ทำ พอได้มากลับนึกว่าตัวนี้เก่งโดยไม่ต้องทำอะไร ง่ายดีครับ
คุณซูซาน: เกรงว่าบันทึกนี้ จะล่อ กระป๋อง รองเท้า (สำนวนครูบา) น่ะซิครับ แต่ไม่เป็นไร ที่ผมอยากเห็นคือการเชื่อมโยงความรู้ครับ
บน GotoKnow นี้มีเรื่องน่าอ่านหลากหลาย เวลาเราเขียนบันทึกหรือความคิดเห็น ถ้าหากสามารถนำข้อความเก่ามาอ้างอิงได้ ก็จะเป็นการพรวนบทความจากหลายๆ มุมไปด้วยในตัวครับ
การเชื่อมโยงแบบนี้ที่ประสบความสำเร็จที่สุด คือบรรดาเกม tag ต่างๆ ครับ ถ้าเพียงแต่เวลาเราเขียนบันทึก เราทำแบบเดียวกันก็ดีซิครับ อาจจะเป็น feedback ที่ช่วยสมาชิกให้เข้าใจว่าเขียนแบบไหน ที่สมาชิกอื่นชอบและนำไปต่อยอดใช้ประโยชน์ได้นะครับ
สวัสดีค่ะคุณ conductor
อ่านความเห็นของท่านอาจารย์ชัยวุธแล้วนึกถึงเรื่อง ใครๆก็ทำกัน ค่ะ...เรื่องการอ้างอิงคิดว่าก็คล้ายกันคือต้องพยายามฝึกฝน สังเกตได้ว่าบนgotoknow บางทีลืมก็จะมีคนมาช่วยติงให้นึกถึง แม้แต่การเขียนบันทึก tag ต่างๆด้วยค่ะ ถ้าได้เกริ่นให้รู้ที่มาก่อนสักนิดหนึ่งคนอ่านก็จะตามไปได้เร็ว(เน้นคำว่าเร็วเพราะว่าคิดว่าคนอ่านจำนวนหนึ่งรวมทั้งตัวเองด้วย) เวลาจะเล่นต่อจะต้องค้นหารากเง่าของเรื่องก่อนเสมอ เหมือนTrick tag หรือ tag คิด(ไม่)ถึง ที่เริ่มต้นจากบันทึกนี้ ก่อน แล้วต่อยอดกันมาเรื่อยๆ นั้นล่ะค่ะ
ขอบคุณครับอาจารย์สร้อย ผมชอบ tag คิด(ไม่)ถึง ของอาจารย์ครับ