เมื่อเดือนที่แล้ว หลังจากเสียงระฆังเลิกเรียนส่งสัญญาณ ครูกั๊ตตัดสินใจทันทีว่าวันนี้ต้องไปให้ถึง "พี่หน่อย ณ เด็กรักป่า" ให้ได้..หลังจากทักทาย ส่งหัวใจไปทางคลื่นความถี่มานาน
แต่เรายังไม่เคยไปสักที...เอ...ทางเข้าเด็กรักป่าอยู่ตรงไหนน๊า
จะโทร. ถามเส้นทางจากพี่หน่อย..หยิบโทรศัพท์มา อ้าวววว...แบตฯหมดตั้งแต่เมื่อไหร่ (อิ.อิ.) งั้นไปถามคนแถวนั้นก็ได้เนาะ...
ผ่านไปเห็นคนกำลังลากปลาอยู่ในคลองข้างทาง...จอดรถถามว่าสวนเด็กรักป่าอยู่ตรงไหนค่ะ.....คุณป้าหันมามองแบบงงๆ แล้วชี้บอกว่าอยู่ในป่านี้ (มั้ง!!!)
อ๋อ...อยู่ในสวนป่ากระถินณรงค์นี้เอง... "แต่...ทำไมไม่มีป้ายบอกทางเลย"
ขับรถเข้าไปในป่าที่ว่าลึกพอสมควรค่ะ...ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะ "ถึง"....
และ...พบทางแยกแล้วค่ะ...4 แยกซะด้วย...เอาละสิ...จะไปทางไหนดีล่ะทีนี้!!!
"เลี้ยวขวา....เอ๊ะเลี้ยวซ้ายดีกว่า....เพราะมีรอยล้อรถผ่าน" คนขับชักจะลังเล...อ้าวไปก็ไป...
"ทำไมทางมันแคบลงๆ ทางเข้าไม่น่าเป็นแบบนี้นี่นา" เราขับรถชมป่าวนไปวนมาหลายรอบ...ใกล้จะมืดเต็มที (5 โมงกว่าแล้ว)...
"จะไปต่อ หรือจะหันหลังกลับ"...ติ๊กต่อกๆๆๆๆๆๆๆ
"กลับดีกว่า วันหลังค่อยมาใหม่" ....เราจำต้องตัดสินใจกลับไปตั้งหลักที่บ้านก่อนค่ะ
ฮ่าๆๆๆ ภารกิจครั้งแรกล้มเหลวซะแล้ว......(ทราบภายหลังว่า วันนั้นพี่หน่อยอยู่ในความดูแลของหมอที่ขอนแก่น)
.....
วันจันทร์ที่ผ่านมา...หลังเลิกเรียนลองโทร. ติดต่อพี่หน่อยดูก่อนค่ะว่าเจ้าของบ้านอยู่สถานีไหน...(รอบคอบมากขึ้นค่ะ)...เสียงที่ปลายสายบอกมาว่า "อย่าหลงป่าอีกนะ" ...(อิ.อิ. อายจัง)
ทางเข้า "เด็กรักป่า" ยังคงลึกลับสำหรับครูกั๊ตอยู่ดีค่ะ...รถไปจอดอยู่หน้าบ้านพี่หน่อยแล้ว ยังงงๆ ว่าพี่หน่อยอยู่หลังไหนหนอ...โทร.หาพี่หน่อยจึงได้รู้ว่าบ้านอยู่ใกล้ๆ กับบ้านต้นไม้ที่ครูกั๊ตจอดรถชมอยู่นี่เอง
ไชโย่...ถึงแล่ว...เมื่อพบหน้ากัน....ต่างคนต่างแย่งกันคุยอย่างเมามัน
((((ตลอดเวลาเกือบชั่วโมง)))) เราคุยกันอย่างออกรส...เหมือนกับเคยรู้จักกันมานานแสนนาน
ตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า...เรามีงานที่ต้องเดินทางต่อ...จำใจขอตัวลากลับก่อนค่ะ (พี่หน่อยนั่งนานแล้วด้วย)
พี่หน่อยอ้าแขนออกกว้างงงงงงงงงงงง.....ขอกอดก่อนค่ะ....เราชาว G2K เจอกันต้อง "กอด"
อ้อมกอดของพี่หน่อย...กอดของเด็กรักป่า...เป็นกอดแรกของ GotoKnow
กอดของ GotoKnow กอดที่ปลอดสารพิษ
กอดแห่งมิตรภาพ...เต็มด้วยความจริงใจ...อบอุ่นอย่าบอกใคร
ไม่เชื่อขอให้ "ลองกอดคนข้างๆ" ดูซิคะ :)
["พี่หน่อย" เจ้าของบันทึกเรียนรู้ธรรมชาติเรียนรู้ชุมชน http://gotoknow.org/blog/dekrakpa
และ บันทึกสุขภาพไตวายเรื้อรังระยะสุดท้าย http://gotoknow.org/blog/dekrakpa29]
ขอ "กอด ปลอดสารพิษ" มัดหนึ่ง เอ๊ย! ทีหนึ่งค่ะ อิอิ ^^
แหมเขียนได้ใจดีค่ะ ขอส่งกอดผ่านบันทึกไปให้คุณหน่อยและครูกั๊ดด้วยค่ะ
น้องต้อมขา [เนปาลี]
มากอดให้หายคิดถึงก่อนค่ะ...กอดกันๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะคุณพี่ [Sasinanda ]
สวัสดีค่ะ
มาขอกอดกับเขาบ้าง ขอกอดครูกั๊ดคนเก่ง และคุณหน่อยผู้เข้มแข็งหน่อย ส่งใจและความปรารถนาดีมากับกอดด้วยค่ะ
กอดกัน กอดกัน รักกัน รักกันค่ะ
ประทับใจคะ กอดปลอดสารพิษเนี่ย...คุณพิทักษ์ คงงงนะ
ขอบคุณครูกั๊ต มากคะ เวลาน้อย ยังไม่ได้ปีนไปชมวิว บ้านบน
ต้นไม้ ที่เด็กรักป่า เลยคะ คราวหน้าหายดีแล้ว พี่หน่อย
นำปีนขี้นต้นไม้ แหะๆ
สวัสดีค่ะหมอบุญรุ่ง ตันติราพันธ์
"พี่หน่อยคนเข้มแข็ง" ค่ะ...ยืนยัน ...ฟันธง!!!
เคยทักทายพี่หน่อยทางโทรศัพท์ เสียงสดใสน่ารัก...ไม่เหมือนคนไข้ (เหมือนครูกั๊ตค่ะ....เป็นไข้แทบตาย ใครๆ เห็นหน้าก็ทักว่า คนไข้อะไรหน้าตาสดใสเหมือนแกล้งป่วย!!!!! เอ๋อค่ะเอ๋อ...อิ.อิ.)
เจอตัวจริงสดใสกว่าที่คิดอีกค่ะ....เม้าท์กระจายทั้งคู่.....สุขใจที่ได้กอดค่ะ
"กอด....ช่วยรักษาอาการปวดหัว (ใจ)"
สวัสดีค่ะครูพี่อึ่ง dd_L
ขอบคุณค่ะ ;)
สวัสดีค่ะน้องอ้อย อ้อยควั้น
มือทั้งสองข้างที่เรามี เราจะไม่ชี้หน้าด่ากัน
เราจะเอาไว้กอดกันๆๆ แล้วเราจะรักกันๆๆๆ
(ลองกอดคนที่นั่งข้างๆ ดู๊...จะรู้...อิ.อิ.)
สวัสดีค่ะพี่หน่อย ดอกแก้ว
......กอดกันก่อนค่ะ.....
ขำๆ กับการมองหาทางเข้าบ้านค่ะ..."เด็กรักป่า" ทำไมลึกลับจัง
รถจอดอยู่หน้าบ้านก็ยังทำหน้างงๆ ...อยู่หลังไหนน๊า...
ตอนกลับ คุณพิทักษ์แอบบ่นเล็กๆ ค่ะ....((((((((อยากกอดด้วยจังเลยยยย))))))
สัญญานะคะ....คราวหน้าจะพาน้องปีนขึ้นไปชมวิวบนบ้านต้นไม้....
"กอด....แปลว่า.....โอ๋ๆๆๆๆ....ฉันมาอยู่ตรงนี้แล้ว"
คิดถึงค่ะ
ฝากกอดพี่หน่อยด้วยอีกคนครับ ครูกั๊ต
สวัสดีค่ะน้องออต ออต
ขอบคุณค่ะ....
(ต่อไปก็...สวนป่ามหาชีวาลัยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....)
น้องกั๊ตค่ะ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่น กลิ่นหอมของความรักอบอวลในหัวใจจัง
อีก 2 วันพี่หมูก็จะมีโอกาสได้กอดน้องหน่อยแล้วนะค่ะ
คิดถึงนะค่ะ
กอดใครคิดว่าไม่สำคัญ กอด กอด กอด
ส่งกอดมาให้ 1 บันทึกค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมู อ.หมู
กอดพี่หน่อยให้แน่นๆ นะคะ
แล้วก็อย่าลืมกระซิบบอกพี่หน่อยว่า ...อย่าเพิ่งอาบน้ำน๊า....รอให้น้องกั๊ตมากอดต่อค่ะ....
:)
น้องฝุ่นคะ stardust คิดถึงๆๆๆๆ กอดกันๆๆๆๆ ก่อน
อย่ากลัวที่จะกอด (หรือถูกกอด).....กอดตัวเองก่อนก็ได้ค่ะ...
อิ.อิ.
สวัสดีค่ะน้าอึ่งฯ น้าอึ่งอ๊อบ แซ่เฮ
กอด...ทำให้รู้สึกได้ว่า...มีหัวใจอีกดวงมาเต้นตุ๊บๆๆๆ อยู่ข้างขวา
ใจใกล้ใจค่ะ
ขอบคุณในบันทึกดี๊ดีค่ะ
พี่กั๊ตขา
หวัดดีค่ะ...พี่กั๊ต
สวัสดีค่ะน้องกั๊ตจัง
สวัสดีค่ะน้องหมี ทะเลดาว
ไปเที่ยวกลับมาแล้วเหรอคะ...หนุกไหม!!!
คราวหน้าไปลพบุรีพร้อมกันนะคะ....หม่ำข้าวด้วยกันค่ะ
กอดกันๆๆๆ รักกันๆๆๆ
สวัสดีพี่หญ้าบัวค่ะ หญ้าบัว
น้องสาวของพี่น่ารักๆๆๆๆ ค่ะ
ตอนนี้น้องพักงานเอกสารเพื่อตามหากอดก่อนค่ะ.....อิอิ.
ขอบคุณค่ะ
มากอดกันใต้แสงดาว เขาว่าการกอดกันเป็นการสร้างมิตรภาพอันแน่นแฟ้น มากกว่าจับมือ
พบหน้าแล้ว...
ยิ้มให้กัน ให้ 5 คะแนน
ทักทายหรือเอ่ยชื่อ ให้ 10 คะแนน
แตะข้อศอก ให้ 20 คะแนน
จับไหล่ จับแขน ให้ 30 คะแนน
จับมือ ให้ 50 คะแนน
กอด ให้ 200 คะแนน
สวัสดีค่ะ หมอเล็ก
กอด ให้ 200 คะแนน
ถ้ากอดแล้วกอดอีก...ให้ 1000 คะแนนเล้ย (แถมแหนมเนืองอีกชุดใหญ่)....
อิ.อิ.
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องอ็อด naree suwan
เย้ๆๆๆ....แสดงว่าน้องอ็อดยังไม่เข็ด...ถึงได้ชวนไปดูนกยูงอีก....
อิ.อิ. เจอคนป่วยตัวจริงแล้ว....อาการป่วยของน้องอ็อด >>> ((((( จิ๊บๆ ))))))...
ฮ่าๆๆ
(น้องอ็อดขา...หลบค่ะหลบๆๆๆ....มีค้อนจากคนข้างๆ ค่ะ...เห็นเขาเป็นสินค้าโปรฯ ซะนี่ !!!)...อิ.อิ.
สวัสดีครับครูกั๊ด
สบายดีอยู่น้ะ...
แวะมาทักทายกันบ้างสิครับ
คิดถึงอยู่เด้อ...