มูลเหตุแห่งเรื่องที่ว่านี้ มาจากการพูดคุยกันน้อย แต่ละวันถ้าไม่มีการอบรมอะไร ผมแทบไม่ได้พูดกับใคร นอกจากคุยกับตัวเอง ปัญหาอยู่ที่คนน้อย และทุกคนต่างก็มีงานล้นมือ ถ้าจะให้ทดลองทำเรื่องโน้นเรื่องนี้ก็เกรงใจ เพราะต่างคนต่างเหนื่อย ถึงมีเรื่องขยุกขยิกใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จึงใช้วิธีปลูกๆไว้ก่อน ว่างเมื่อไหร่ค่อยไปดูแล
ป้าบุญธรรม เป็นนักขนของดีๆมาให้ปลูก ไอ้โน้นก็ดี ไอ้นี่ก็เหมาะ ลงๆไว้ แต่เราไม่ได้ดูแลเท่าที่ควร ของดีๆ จึงดีช้าๆ อย่างน่าสงสาร หลายเรื่องที่เก็บงำไว้ไม่ได้บอกใคร คุยไอ้นั่นดี ไอ้นี่ดี พรรคพวกมาขโมยเอาทุกที
วันไหนว่าง เดินดู เงียบๆ ทักทายไปเรื่อย
เป็นยังไงบ้าง เจ้ามะเดื่อญี่ปุ่น
ซื้อมาเมื่อครั้งเป็นวิทยากรให้งานเกษตรแฟร์ ที่เกษตรกลางบางเขน ต้นละ 500 หรือ1,000 บาท จำไม่ได้ ถ้าปลูกเอาใจใส่ ได้กินผลไปนานแล้ว ความคิดที่จะทดลองเอา ยอด กิ่ง ไปทาบพันธุ์พื้นถิ่นก็ยังไม่ได้ทำ
เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว บอกออต ให้ใส่ปุ๋ยรดน้ำให้ที
ไปเดินเช้าเห็นมีต้นหนึ่งเริ่มติดลูกแล้ว
เจอฝนเมื่อเย็นวานนี้
อีกไม่นาน เราน่าจะได้ชิม ผลมะเดือกินสดรสหวาน อร่อย
แทนมะเดื่อป่า ที่รสฝาด แถมยังบ่แซบ!
งานวิจัยของที่นี่ จึงเน้นงานวิจัยที่ชิมได้ ครับผ๊ม!!
แวะมาชิมคะพ่อครู
เมื่อไหรหนูจะได้ชิมลูกสดๆ สักที
เพิ่งกลับจากไทยอ่ะพ่อขา
ไปไทยรอบนี้ไปพูดแต่ภาษาอังกฤษเลยมึนหัว ไม่ได้เข้าเน็ทเลยสักวัน
คิดฮอดอย่างแรง...
เหนื่อยๆอย่างนี้มีอะไรให้เหมยหนิงชิมอีกค่ะพ่อ
อยากเข้าสวนป่า เด้...
พ่อค่ะ
ต้นเขาไม่โตเหมือนมะเดื่อบ้านเรานะค่ะ
มะเดื่อญี่ปุ่น น่าสนใจจังค่ะ
วันนี้พาเด็กๆไปเดินดูสวนของคุณครูอาราม
เด็กๆตื่นตาตื่นใจกันน่าดู
เด้กน้อยคนนึง เจอหนอนน้อยตัวนึง
อุ้มชูด้วยความทะนุถนอม แล้วก็ร้องเพลงให้หนอนน้อยฟัง
เป็นภาพที่น่าเอ็นดูเชียวค่ะ
ขอบคุณสำหรับการมาเยี่ยมชมกิจกรรมนะคะพ่อครูบา
เพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามะเดื่อ ทานได้ด้วย
ถ้าเป้นมะเดื่อญี่ปุ่นอีก รสชาติจะเป็นยังไงน้า.... หุหุ
แวะมาศึกษาเรื่องมะเดื่อ..ใบแตกต่างจากตะขบนะคะ..