คุณอนันต์ของ "ป่าไม้"

ป่าไม้มีคุณอนันต์อันเราที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ทุกท่านพึงรักษาบำรุงเลี้ยงเพียงชีวี....

ชีวิตนี้ที่ได้เกิดมาก็ด้วยเพราะธรรมชาติอันสรรค์สร้างอย่างกลมกลืนและลงตัว
ชีวิตมนุษย์ที่น่ามหัศจรรย์เป็นสัตว์โลกชนิดหนึ่งที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมา “ด้วยธรรมชาติและเพื่อธรรมชาติ”

น้ำ ดิน ฟ้า อากาศ ประสมกลมกลืนอย่างลงตัว เหมาะเจาะให้สัตว์โลกนี้ไซร้ได้ลืมตาขึ้นดูโลก

วันนี้ตาที่เบิกกว้างมองเมื่อได้มองออกไปสู่เบื้องหน้าทั้งใกล้และไกลเหตุไฉน “ธรรมชาติ” กลับสูญสลาย เสื่อมโทรม ทรุดทรามลงไปได้ในทุกวัน

น้ำอันแววใสกลับขุ่นมัว
ดินที่น้ำตาลเข้ม แห้งผาดแตกระแหง
ท้องฟ้าอันสดใสกลับขมุกขะมัวไปด้วยฝุ่นและควัน
อากาศบริสุทธิ์พลิกเป็นพิษมากขึ้นทุกวันด้วยฝีมือเรามิใช่ใคร

ป่าไม้คือชีวิต แหล่งกำเนิดต้นน้ำลำธารอันบริสุทธิ์
น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลาที่แหวกว่ายอยู่ในธาราน่าชื่นชม
ป่าไม้เขียวชอุ่มชื่นอุดม ดินเหมาะสมไม้ใหญ่เล็กชูช่อใบ

ป่าเจ้าเอย เขียวแกมฟ้า ภูผาสูง คู่นภา
สรรพสัตว์น้อยใหญ่ต่างรักษา เป็นบ้านรัก จักพักพิง
ปกแลป้อง กรองอากาศ ให้เหมาะสม ดินอุดมชุ่มช่ำชื้นในคราร้อน
แม้ยามหนาว ได้ไม้ใหญ่ ปกปักษ์เมื่อครานอน มิหนาวร้อน พอดีตน คนสัตว์อิง

แต่วันนี้ป่าเจ้าเอยถูกบุกรุก เพราะเหตุจุด เจ้ากิเลส มนุษย์นั่น
นายทุนใหญ่ เจ้าสัวเล็ก เล็งบุกฟัน สองมือหั่น สองเท้าเหยียบ ทั่วพงไพร

คนวันนี้ หาประโยชน์ จากดงป่า
เร่งฟันฝ่า เพียรถากถาง ซ้ำไฟเผา
ตั้งใจบุก รุกคืนคลาน พนากัน
ป่าโศรกสันต์ อาดูร มิสนใจ

เจ้าหน้าที่ป่าไม้มีเฝ้าเพียงหยิบมือ ไม่อาจดูแลหมดทั่วป่าถ้วนไทยได้
มิหนำซ้ำถูกขู่ฆ่าทำร้ายกาย อันตรายจักมาถึงถ้าจับกุม
คนดีฤาจะสู้ลูกปืนได้ ใครก็รักตัวกลัวตายมิใช่หรือ
ต้องนั่งมองตาปริบปริบมิกล้าลือ มิกล้าหือนายทุนใหญ่มีปืนคุม

คนหนึ่งป้อง สิบคนถาก ร้อยคนเผา
โอ้ป่าเจ้า ต้องกรรแสง ด้วยใจไหม้
หมดป่าน้ำ หมดดินปี ด้วยเพราะไฟ
คนนี้ไซร้ มิรู้คุณ ป่าเจ้าเอย

ถึงวันนี้ เราควรเร่ง รักษาป่า
ปลูกเพิ่มค่า คุ้มครองโลก จากภัยได้
มีป่าคุ้ม ลูกจักพ้น อันตราย
ป่าน้ำหลาย ดินอุดม อากาศดี

ไม่ทำลาย พร้อมเร่งปลูก ดูแลรักษ์
ใช้ใจปก ปักษ์รักษา ผืนป่านั่น
มนุษย์ทั่ว ถ้วนทั้งผอง เพียรช่วยกัน
มินานนั้น โลกกลับสุข หมดทุกข์ภัย

โลกจะเปลี่ยน ร่มเย็น มิร้อนรุ่ม
ป่าปกคลุม กายและใจ มนุษย์ผอง
ป่ารักษ์น้ำ จิตมีธรรม โลกเรืองรอง
ดั่งแสงทอง ผ่องอำไพ กลางใจเอย...